قابل ویرایش . 36 صفحه.
مقدمه:
آفرینش ویژه انسان به گونه ای است که جز به وسیله ایمان و یاد خدا آرامش نمی یابد. انسان طبعا خواستار سعادت و خوشبختی و آرامش روانی است و برای به دست آوردن آن شبانه روز تلاش می کند، و از تصور شکست و بدبختی در بیم و اضطراب است.لیکن هر کسی سعادت و خوشبختی خویش را در چیزی می پندارد و برای رسیدن به آن برنامه خاصی را تنظیم می کند و راهی را می پوید.
بعضی حداکثر استفاده از لذائذ مادی، بعضی اندوختن مال و ثروت و املاک ، بعضی جاه و مقام و ریاست و شهرت ، و بعضی تحصیل علم و دانش ، و بطور کلی نیل به امور مادی و دنیوی را وجهه نظر خویش قرار داده، سعادت و کمال خود را در آن جست و جو می کنند و در حد پرستش به دنبال آن می روند. به عبارت دیگر بعضی شهوت پرست، بعضی مقام پرست، بعضی علم پرست هستند. و تصور می کنند بدین وسیله می توان سعادتمند و خوشبخت شد. اما قرآن عقیده دارد که اعراض از یاد خدا ، توجه به امور دنیوی و پیروی از هواهای نفسانی ، زندگی انسان را قرین خوشبختی و آرامش نمی کنند ، بلکه زندگی را سخت و دشوار و مقرون با ناراحتی و اضطراب درونی می سازند.
در قرآن می فرماید:(هرکسی که از یاد من اعراض کند همانا زندگی تنگ و دشواری خواهد داشت و در قیامت او را نابینا محشور خواهیم کرد.)
بزرگترین بدبختی انسان دلبستگی به امور دنیوی و تسلیم در برابر هواهای نفسانی است، زیرا خواستهای نفسانی حدی ندارد که وقتی به آن رسید قانع شود و بگوید به آنچه می خواستم رسیدم و دیگر نمی خواهم؛ بلکه همواره خواستار مرتبه عالی تر خواهد بود و در طریق رسیدن به آن همچنان جدیت خواهد کرد . اما از آنجا که امکانات هر کس محدود است و نمی تواند به دلخواه خود نائل شود، ناچار است در فراق آن بسوزد و بسازد.
مقاله تجربیات معلمان پرورشی و مشاوران مدارس با موضوع پرخاشگری و گوشه گیری