یونجه با نام علمی (Medicago Sativa L.) به عنوان یک گیاه دائمی از خانواده لگومینوز، پس از غلات مهمترین محصول اقتصادی در دنیا محسوب می شود.
خاستگاه اصلی یونجه، خاور نزدیک و آسیای مرکزی
جنس مدیکا دارای 56 گونه می باشد که 22 گونه آن چند ساله آلوگام و 34 گونه آن یک ساله آتوگام است
تعداد کروموزوم پایه گونه های مختلف یونجه می باشد x=8و در برخی گونه ها 7= x می باشد
اهمیت یونجه
سطح زیرکشت یونجه
در جهان:
32 میلیون هکتار است که آمریکا 10/5 میلیون هکتار، آرژانتین 7/5 میلیون هکتار، کانادا 2/5 میلیون هکتار و ایتالیا 1/3 میلیون هکتار و بقیه کشورها در رده های بعدی قرار دارند.
در ایران:
متوسط سطح زیرکشت یونجه 638/471 هکتار که 583/263 هکتار آبی و 55/208 هکتاردیم می باشد که 62/37 درصد از کل سطح نباتات علوفه ای را به خود اختصاص داده است.
تنوع ژنتیکی
تنوع ژنتیکی، بخشی از تنوع زیستی است که به تفاوت های ژنتیکی موجود در ساختار یک گونه مربوط می شود.
موفقیت در هر برنامه اصلاح گیاهی بستگی به وجود تنوع ژنتیکی و آگاهی از میزان آن در جمعیت مورد نظردارد.
در سالهای اخیر استفاده از نشانگرهای مولکولی چشم انداز نوینی برای ارزیابی تنوع ژنتیکی فراهم آورده است. با استفاده از این نشانگرها، مکان ارزیابی مستقیم تنوع در سطح ژنوم وجود دارد. از این رو دقت این نشانگرها به دلیل استفاده مستقیم از ماده وراثتی بسیار بالاست.
تعریف نشانگر ژنتیکی
تفاوتهای موجود در بین ردیف DNA کروموزوم های هر موجود که از افراد به نتاج آنها منتقل می گردد، نشانگر ژنتیکی گفته می شود. (قریاضی، 1375)
برای آنکه صفتی به عنوان نشانگر ژنتیک استفاده شود، بایستی حداقل واجد دو ویژگی زیر باشد:
الف- در بین افراد متفاوت باشد (چند شکل باشد).
ب- به توارث برسد.
AFLPنشانگر
نام AFLP برای نخستین بار توسط قره یاضی و همکاران در سال 1993 به نام روش ALP مورد استفاده قرار گرفت، که به دلیل ثبت آن توسط شرکت کی جین این نام به AFLP تغییر پیدا یافت.
نشانگر AFLP در سال 1995 توسط ووس و همکاران معرفی شد(Vos et al ., 1995).
شامل 44 اسلاید powerpoint
دانلود پاورپوینت ارزیابی تنوع ژنتیکی جمعیت های بومی یونجه ایران ( Medicago sativa L.) با استفاده از نشانگر مولکولی AFLP