خلاصه
در چند سال گذشته، دورکاری مورد علاقه‌ی سران حکومتی مجارستان، تصمیم‌سازان پیشه‌های مختلف، کارفرمایان و کارآفرینان قرار گرفته است. پوشش نسبتاً گسترده‌ی رسانه‌ای، و اقدام تدریجاً رشدیابنده به دورکاری به درک بهتر از دورکاری در مجارستان کمک کرده و واژه‌ی «تاومونکا» که ترجمه‌ی دقیق واژه‌ی دورکاری است، اکنون در مجارستان شهرت عام دارد. اما با وجود این پوشش، هنوز کاربردها و منافع آن کاملاً روشن نیست.
به لطف پژوهش اخیر، اکنون درباره‌ی دامنه، گرایش‌ها، اقدامات مثبت و منفی، و عوامل پیشبرنده و بازدارنده در مقبولیت دورکاری در مجارستان، اطلاعاتی موجود است. پژوهشگران دریافته‌اند که فقط چند شرکت هستند که به استخدام دورکاران می‌پردازند، و در میان آن‌ها، تعداد نسبی این نوع از کارکنان، اندک است. سهم دورکاران شرکتی هنوز به 1% نیروی کار نمی‌رسد. همچنین بنابر پیمایشی که اخیراً در میان سازمان‌های متوسط و بزرگ انجام شد، اندکی بیش از یک‌سوم شرکت‌های مستقر در مجارستان، ایده‌ی دورکاری را نمی‌پسندند. کمی بیش از یک‌سوم شرکت‌ها به استخدام دورکاران، اقبال نشان می‌دهند و می‌توانند گسترش آن را در پنج سال آینده، به تصور آورند.
در نظر به زمینه‌های کار، شرکت‌های مجاری چهار حوزه را مشخص کرده‌اند که فرصت‌هایی برای استخدام دورکاران پدید می‌آورند. این حوزه‌های کاری عبارت‌اند از حسابداری، بازار پژوهی، ترجمه، و ثبت داده‌ها.
در سال 2001 دو شرکت بزرگ- «متاو» و «مـُل»، اولی بزرگ‌ترین شرکت داخلی کشور در مخابرات و دومی عمده‌ترین شرکت نفتی کشور- پروژه‌های دورکاری مشترکی را میان کارکنان خود راه‌اندازی کرده‌اند.
بر طبق مورد کاوی‌هایی که اخیراً انجام شده‌اند، شرکت‌های کوچک و متوسط، علاقه‌ی فزاینده‌ای به روش‌های سیار و انعطاف‌پذیر کار نشان می‌دهند. در دنیای بازار آزاد نیز وضع به همین گونه است، و در آنجا نیز شاهد تعداد فزاینده‌ی افراد و شرکت‌های کوچکی هستیم که کار الکترونیکی را با شیوه‌های روزانه‌ی کار خود تلفیق می‌کنند.
در نگاه به آینده‌ی دورکاری در مجارستان، عوامل گوناگونی بر میزان رشد، از جمله رشد آزادسازی مخابراتی، رشد تعداد رایانه‌های خانگی متصل به اینترنت، کاهش هزینه‌ی اتصال به اینترنت، رشد باندپهنا، لزوم افزایش بهره‌روی و صرفه‌مندی، و نیز ضرورت شیوه‌ی زندگی متوازن‌تر در میان کارکنان، اثر می‌گذارند.
آگاهی از دورکاری در مجارستان
بر طبق پیمایشی که در میان شرکت‌های متوسط و بزرگ انجام شده، اکثر مدیران شرکت‌ها، دورکاری را متفقاً سودمند یافته‌اند. مزایای دورکاری از حیث اقتصاد کلان، عمدتاً در کاهش ازدحام راه‌های عمومی به دلیل افت تعداد کارکنان مسافر، و در نتیجه بهبود وضعیت زیست‌محیطی، نمود می‌یابند. در سطح اقتصاد خرد، به عبارت دیگر در سطح پیشه‌ی شرکت‌ها، مهمترین مزیت دورکاری را صرفه‌جویی قابل‌حصول در هزینه‌ی مدیریت- از طریق کاهش در تعداد دفاتر کار، هزینه‌ی اجاره‌بها و دیگر هزینه‌های گوناگون- می‌دانند.
هنگامی که سؤالات مشخص‌تری مطرح شد در این باب که آیا شرکت مورد نظر طرحی برای استخدام دورکاران در آینده‌ی نزدیک دارد یا خیر، داده‌های چندان سودمندی به دست نیامد. شرکت‌هایی را که با آن‌ها تماس گرفته شد از نظر نگاهی که به دورکاری دارند، و زمانی که گمان دارند به استخدام دورکاران خواهند پرداخت، می‌توان به سه دسته‌ی عمده تقسیم کرد. کمی بیش‌تر از یک‌سوم (37%) شرکت‌ها ظاهراً به طور کامل با این ایده مخالف‌اند: آن‌ها استخدام هیچ دورکاری را پیش‌بینی نمی‌کنند یا چنین امری را تنها در آینده‌ی دور امکانپذیر می‌دانند. برعکس آن‌ها، باز هم کمی بیش از یک‌سوم (39%) شرکت‌ها کاملاً برای این کار آماده‌اند: آنان با کمال میل به استخدام دورکاران می‌پردازند، و بر این تصورند که این امر در یک دوره‌ی پنج‌ساله محقق خواهد شد. یک چهارم باقیمانده (24%) از شرکت‌ها موضعی بینابینی دارند: نه آمادگی کامل، و نه مخالفت کامل؛ تصور آن‌ها بر این است که در 5 تا 10 سال آینده به استخدام دورکاران خواهند پرداخت.
شامل 13 صفحه Word
دانلود تحقیق دورکاری
