دانلود مقاله کامل درباره پته دوزی (صنایع دستی کرمان)

اختصاصی از زد فایل دانلود مقاله کامل درباره پته دوزی (صنایع دستی کرمان) دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل: Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه :35

بخشی از متن مقاله

چکیده

اگر بخواهم خلاصه کار را تشریح کنم باید بگویم مجموعه حاضر جهت معرفی یکی از صنایع دستی مهم استان کرمان به نام پته دوزی تنظیم شده است که مطالعه آن نکاتی در مورد تهیه پته و نقوش تزئینی مورد استفاده در این صنعت را به خواننده ارائه می دهد. هدف از انجام این پروژه آشنایی با نقوش تزئینی و اصیل ایرانی است که به جزئیاتی از قبیل وجه تسمیه پته، قدیمی ترین نوع پته دوخته شده، نقوش تزئینی آن مواد کمکی و طرز درست کردن این محصول و غیره اشاره دارد باشد که این صنعت مانند گذشته رونق چشمگیر داشته باشد و نقوش به کار رفته در این اثر در لباسهای مدرن و زندگی های امروزی جایگاه خود را دوباره پیدا کند.

مقدمه

«هرکس تاریخ کرمان را به درستی بخواند، مانند آن است که تاریخ همه ی جهان را خوانده باشد».

کرمان بدرستی گنجینه ی تاریخ و هنر است و از هر دوره و زمانی بناهایی و هنرهایی به یادگار دارد که هر یک از داستانهایی بس شنیدنی حکایت می کنند. پهناورترین استان ایران در ادوار مختلف تاریخ، پذیرای انبوه اتفاقات دیدنی و شنیدنی، افتخار آمیز و ذلت بار، شادی آفرین و غم بار بوده و علی رغم ناملایمات بسیاری که از روزگاران دور و نزدیک دیده، مغرور و پر افتخار همچنان خودنمایی می کند و منتظر زمانی است که جایگاه شایسته خود را بازیابد. کرمان با توجه به توانایی های فراوان طبیعی و تاریخی و هنری می‌تواند مقصد انواع گردشگری و توریست واقع شود. کرمان و کرمانی از دیرباز به هنرمندی شهره بوده. این گفته را با دیدن صنایع و آثار دستی تولید شده در استان درخواهید یافت که در ادامه این مجموعه کوچک با یکی از مهمترین و معروفترین آثار دستی تهیه شده در استان آشنا خواهید شد.

صنایع دستی

صنایع استان دستی کرمان، در زندگی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مردم مناطق مختلف استان نقش بسزایی دارد. مهمترین صنایع دستی رایج در استان کرمان عبارت است از:

قالیبافی:

کرمان از مراکز مهم قالیبافی ایران به شمار می آید. این شهر در آغاز قرن بیستم میلادی یکی از معروفترین مراکز قالیبافی جهان به شمار می آمده است، چنان که در آستانه جنگ جهانی اول تعداد دارهای قالی در این استان به بیش از پنج هزار می رسید.

طرح و رنگ در قالی کرمان اهمیت بسیار دارد، چنانچه کمتر می توان دو قالی را از نظر رنگ و نقشه شبیه به یکدیگر پیدا کرد. فرش کرمان ریز بافت و عموماً 40 رج در گره است و بیشتر در ابعاد 60 *100 - 150 * 100 - 120 * 200 بافته می شود. در گذشته فرش های 100 متری نیز به صورت سفارشی در کرمان بافته شده است که این کار افتخاری برای صنعت و هنر قالیبافی به شمار می آید. دارهای قالیبافی کرمان عموماً عمودی است و تنها در منطقه سیرجان و حومه آن استفاده از دارهای افقی رواج دارد.

گره رایج در قالیبافی کرمان "فارسی" است. بخشی از پشم مصرفی قالیبافان کرمان از خود منطقه و بقیه از خراسان و کرمانشاه تأمین می شود. علاوه بر کرمان در مناطق رفسنجان، جوبار، ماهان، روار،کوهپایه، چترود، خانوک، هوتک، سرآسیاب و سردار نیز قالیبافی رواج دارد.

در کلیه این مناطق از پشم مرغوب برای بافت قالیهای درجه یک استفاده به عمل می آید و تار و پود کلیه تولیدات از نخ پنبه ای است. فرش ها عموماً دو پوده بافته می شود و فقط در منطقه "راور" گاهی فرشهای بسیار مرغوب سه پوده است.

طرحهای معروف قالی کرمان عبارت است از: شاه عباسی، افشان، ترنجی، خوشه، برگ فرنگی، درختی، شکارگاه و قاب قرآنی.

قالیچه های افشار:

در منطقه سیرجان قالیچه هایی موسوم به افشاری بافته می شود که دارای معروفیت خاصی است. این قالیچه ها توسط ایل افشار که به کرمان کوچ کرده اند بافته می شود.

از نظر قالیبافی، ایلات افشار و روستاییان این منطقه هر یک از دیگری چیزهایی اقتباس کرده اند و اگر رنگ ها ایلاتی است، برخی نقش ها کاملاً با طرحهای ایلاتی متفاوت است. با این همه چادر نشینان گره ترکی و روستائیان گره فارسی به کار می برند. نقش ها شکستگی خاصی دارند(مانند نقش مرغی) و یا نقش ترنجی که بافتن هر یک پوشیده از نگاره های کوچک است. در واقع اصالت قالیچه های کرمان را در کارهای ایلات افشار باید جستجو کرد که نقشه و طرز بافت آنها وجه مشترکی از هنر مردم آذربایجان و کرمان است که به خوبی با هم آمیخته شده اند.

گلیم شیریکی پیچ:

شیریکی پیچ نامی است که بافندگان ایلیاتی و گاه روستایی کرمان به نوع خاصی از گلیم می دهند. این نوع گلیم که در اصطلاح بومی با عناوین "شیریکی پیچ" و "سوزنی" نیز از آن یاد می شود ظاهری همانند قالی دارد و بافت آن نیز درست به اندازه بافت قالی مشکل و وقت گیر است.

شیریکی پیچ از جمله سوماکهای مشهور ایران است که در مناطق عشایری و روستایی شهرهای سیرجان، بافق و کرمان بافته می شود.

*** متن کامل را می توانید بعد از پرداخت آنلاین ، آنی دانلود نمائید، چون فقط تکه هایی از متن به صورت نمونه در این صفحه درج شده است ***

تحقیق در مورد چاروق دوزی

اختصاصی از زد فایل تحقیق در مورد چاروق دوزی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 تعداد صفحه14

چاروق دوزی یکی از صنایع دستی بومی استان زنجان است و نوعی پای پوش سنتی که با استفاده از چرم گاو و نخ های ابریشمی رنگارنگ و در انواع مختلف ( طرح توری و پرده بند ) دوخته می شود که ارزش فرهنگی و هنری آن هنرشناسان داخلی و خارجی را شیفته نقوش انتزاعی و اصیل خود می نماید که قدمت آن به دوره ساسانی و اوج تزیینات آن به دوره صفوی می رسد.

چاروق دوزی (زنجان)

 

 

چاروق یا چارق، کفش چرمی و پای افزار دهقانان است که بندها و تسمه های بلند دارد و بندهای آن به ساق پا می پیچد و اصطلاحا به آن شم، پاتابه و پالیک گفته می شود.

امروزه چاروق، کاربرد مصرفی خود را تا حدودی از دست داده و حالتی تزیینی به خود گرفته به گونه ای که زنان و دختران شهری از آن به عنوان کفش روفرشی استفاده می کنند.


نخ ابریشمی رنگی، نخ گلابتون، مخمل، پاشنه های چوبی، نوار زیگزاگ، چرم گاو و ... از جمله موادی است که در چاروق دوزی مورد استفاده قرار می گیرد و گزن، سوزن، درفش، قلاب، چکش و مشته از ابزارهای چاروق دوزی است که مشابه ابزار کفاشی می باشد.

چاروقی که هم اکنون در زنجان عرضه می شود, به صورت یک صنعت دستی ظریف و تزئینی کاربرد دارد و به کلی با چاروق های قدیمی متفاوت است. چاروق قدیمی زنجان, نوعی پای پوش بوده است که از چرم خام ساخته شده و در روستاها بیشتر مورد استفاده چوپانان قرار می گرفت و اغلب بدون پاشنه بوده و با تسمه هایی به ساق پا پیچیده می شد. در سالهای اخیر در زنجان نوعی چاروق ساخته می شد که رویه آن چرم قرمز رنگی (که دباغان زنجان تهیه می کردند) است و معمولاً هم بدون بند و تسمه بوده و نوکی عقابی و برگشته دارد. این نوع چاروق که تولید آن از حدود 30 سال پیش نیز رواج داشت, اینک کمتر تولید می شود. چاروق کنونی زنجان فرم و شکل خاص و ظریفی دارد و دارای حالتی زینتی بوده و بیشتر برای راه رفتن روی قالی مورد استفاده قرار می گیرد.
این نوع چاروق بیشتر به شکل نعلین و به صورت پاشنه دار ساخته می شود و فقط کف آن از چرم بوده و رویه اش از نخ های ابریشم و گلابتون به رنگ های مختلف بافته و تزئین می شود. از استادان معروف چاروق ساز زنجان, استاد "اصغر خطیبی" است که برای اولین بار اقدام به پاشنه گذاری جهت چاروق کرده است.
از استادکاران معروف استان زنجان می توان از خانم روح انگیز محمدی استادکار گلیم, آقای حسین فرجیان استاد چاقوسازی, آقای غلامعلی رضایی استاد چاقوسازی, آقای مظفر محمدی استادکار فرش, آقای منصور کاظمیان مقدم استاد کار ملیله, آقای نجف علی حاجیلو استادکار گیوه دوزی, آقای کریم ابطحی استادکار ملیله, آقای رحیم بهشتی استاد چاقوسازی, آقای محمد رسولی استادکار معرق و آقای علی چراغی استاد پیکره تراشی نام برد

چاروق دوزی یک تکه" خراسان جنوبی در حال طی مراحل ثبت

معاون هنرهای سنتی و صنایع‌دستی استان خراسان شمالی گفت: پرونده ثبت رشته "چاروق دوزی یک تکه" که تنها منحصر به یک هنرمند است، برای ارسال به واحد ثبت آثار معاونت هنرهای سنتی و صنایع‌دستی کشور درحال تنظیم شدن است.

 

به گزارش ایرنا از سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، "علی عابدی" افزود: دانش و روش تولید این رشته طی این پرونده در فهرست آثار تاریخی کشور به ثبت خواهد رسید. وی با بیان اینکه روش تولید این رشته تنها مختص به استاد "حسینعلی محمدزاده" است، اظهار داشت: این رشته یکی از رشته‌های درحال منسوخ شدن استان خراسان است که روش تولید آن در معرض خطر قرار دارد. عابدی با بیان این که منحصر به فرد بودن یکی از ویژگی‌های ثبت آثار در فهرست تولیدات ناملموس صنایع دستی کشور است، گفت: برخی از رشته‌ها مانند معرق و منبت در استان‌های مختلف فعال است و به یک شکل تولید می‌شود این درحالی است که رشته چاروق دوزی تنها در این استان به این شکل تولید می‌شود. تاکنون پرونده‌های مربوط به ثبت رشته‌های صنایع‌دستی 21 استان کشور در واحد ثبت آثار معاونت هنرهای سنتی بررسی شده است که اصفهان با پنج، تهران، گیلان، چهار محال بختیاری، گلستان و اردبیل با سه، خراسان جنوبی، سیستان و بلوچستان با دو و سایر استان‌ها با یک پرونده در ادامه این فهرست قرار دارند. پرونده‌های تکمیل شده در معاونت هنرهای سنتی نیز تا مدتی دیگر برای بررسی نهایی به اداره کل ثبت آثار تاریخی، فرهنگی و طبیعی معاونت میراث فرهنگی ارایه می‌شود.

    

چاروق دوزی در زنجان

الف – سابقه

چاروق عبارت از پاپوش و پای افزار است که از قدیم الایام  مورد استفاده

بوده و باشاکال مختلف و تهیه و ساخته می شده و قسمت اعظم ساختمان آن درقدیم از چرم بوده است. در فرهنگ معین تحت عنوان چاروق چنین نوشته شده است« چارق { ترکی = چارغ = چاروق} کفش چرمی که بندها بساق پا پیچیده می شود. پا تا به ، پالیک.» درزیر این شرح زیر چاپ شده است.

دراصطلاح محلی به لهجه ترکی چاروق را ( چارخ) تلفظ میکنند.

چاروقی که مورد نظر ماست و هم اکنون درزنجان بصورت یک صنعت دستی ظریف ساخته و عرضه میشود  با چاروقی که در ادبیات ما از آن نام برده‌اند( چارقت دوزم کنم شانه سرت « مولوی» ) یا در قدیم مورد استفاده بود، بکلی مغایر و کاربرد آن نیز متفاوت است. جچارق در گذشته نوعی کفش و پاپاوش بوده که از چرم ساخته می شده و در روستاها بیشتر چوپانان از آن استفاده می کرده‌اندو اغلب بدون پاشنه بود، با تسمه‌هائی که به ساق پا می پیچیده‌اند. درسالهای اخیر نیز در زنجان نوعی از چاروق ساخته می شد که رویه آن از چرم قرمز رنگی بود که دباغهای زنجان با دست عمل می اوردند و کارخانه‌ای نبئود . این نوع چاروق بدوت تسمه و بند بوده است با نوک عقابی برگشته و در آن هنگام که بازار کفاشان زنجان رونقی داشت و کفش ماشینی در کار کفش دوزی و کفاشی وقفه ایجاد نکرد. یعنی تا 20 سال پیش ، ازاین نوع چاروق ساخه میشد ولی امروز بطوذ کلی مترک شده و دیگر کسی از آن نو چاروق درست نمی کند.

چاروق ظریف که مورد نظر و مووع بحث ماست فرم وشکل خاصی دارد با مواد اولیه ویژه‌ای که صرفا برای راه رفتن روی قالی و اطاقهای مفروش ساخته می شود که سابقاً پشت بسته و بدون پاشنه بود ولی چند سالی است که بصورت نعلین و پانه دار ساخته می شود و فقط کف آن از چرم و رویه آن برنگهای مختلف از نخهای ابریشمی و سیم گلابتون بافته و تزئین می شود.

بمنظور بررسی این صنعت ظریف نوپا در تنها کارگاه کوچکی که تولید چاروق می پردازد پای صحبت استاد آزاد علی محمدی می نشینیم. در مورد سابقه چاروق دوزی میگوید:

-                      چاروق دوزی از خیلی قدیم متداول بود و کشاورزان خودشان آن ار از چرم خام درست میکردند ولی بعدها چرم پخته بکار گرفته شد، ولی بصورت امروزی شاید کمتر از صد سال است که تولید میشود قبل از همه استاد کاری بود بنام جعفر که در این زمینه کار میکرد.

 

تحقیق در مورد سوزن دوزی

اختصاصی از زد فایل تحقیق در مورد سوزن دوزی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه21

سوزن دوزی

مقدمه

 هنرهای دستی تجلی زیبایهایی نشاًت گرفته از ذوق وسلیقه مردمان هردیاری نشاندهنده توجه آنان به پیرامون هزاررنگ ودنیای اطرافشان می باشد . که گاهی  سرخوردگیهای روزنده ، گاهی سرخوشیهای حال وگذشه را با آفرینش آثارجاودانی به نمایش گذاشته اند .

هنرسوزندوزی نیز ازاین هنرها جدانیست وشاید جنبه بدتری آن عمومیت یافتن است که هرزن ودختری درمنطقه دستی دراین هنردارد .

اما آنچه که دراین میان حائز اهمیت است جنبه اقتصادی و اشتغالزائی وهمچنین منبع درآمدی برای خانواده ها می باشد این مقاله نگاهی دارد به نوع فعالیت سوزندوزان بلوچ وآثار مرتبط به آن .

از تمامی عزیزانی که ما را درتهیه ای مقاله یاری نمودند از جمله آقایان : جناب آقای دکتر شهبازی ، جناب آقای دکتر افراخته ، سرکار خــانم جهانتیغ ،... تشکر می نمائیم . 

تاریخچه صنعت سوزن دوزی

 زمان رواج آن بعنوان یک هنر اصیل بطور کلی مشخص نیست اما از آنجایکه سوزن دوزی با طبیعت رابطه ای تنگاتنگ دارد پس می توان آن را درنهاد وسرشت آنها یافت .

هرچند ممکن است دربرهه ای از زمان به علت عدم وجود امکانات ونداشتن توانائی لازم برای بروز دادن نتوان آن رادید اما این دلیل عدم انکار این هنر درآن زمان نمی تواندباشد .

سوزن دوزی هنری است که برگرفته از ذوق وقریحه فرد هنرمند می باشد وهمان طور که بسیاری از شاهکارها ازسرشت ناخود آگاه فرد سرچشمه می گیرد مانند فکر کردن ، اندیشیدن ، میل به کمال رسیدن و... که از همان ابتدا دروجود آدمی می توان یافت سوزن دوزی را نیز باید چیزی مثل اینها دانست اگردرمورد سوزن دوزی به قدری تعمل کنیم آنرا همان فکر ذهنیات می یابیم که زن بلوچ با بهره گیری از روحیه بی غل وغش خود که می توان آن را به دور از همه ناخالصی های جامعه دانست به خوبی وبه زیبایی آن جاذبه ها وآن سنبلها را که به ذهنش خطور می کند و آنها رادردل طبیعت به خوبی حس می کند به عنوان هنر خود به اطرافیان نمایان می کند . سوزن دوزی این هنر پرجذبه رانمی توان به زمان  خاصی اختصاص داد اما اگر بخواهیم زمان به فعلیت رسیدن آن را بررسی کنیم شاید درحدود 100 یا 200 سال پیش از ظهور اسلام و آمدن اسلام به ایران مربوط باشد که قومی به نام اسلاوها به ناحیه ای ازبلوچستان آمده ودرآنجا سکنی گزیدند .

این گروه از اسلاوها از طریق جاده ابریشم به این منطقه آمده بودند ( این منطقه درحال حاضر جز خاک پاکستان است  ودرمرزافغانستان وپاکستان قراردارد ) این ناحیه را که این گروه برای سکونت خویش برگزیده بودند بعلت اینکه مسیحی بودند وآئین اسلام را قبول نداشتند کافرستان می گفتند که این قوم پرورش کرم ابریشم وبدست آوردن نخ از پیله های ابریشم و استفاده از آن را درپارچه بافی و سوزن دوزی به زنان بلوچ آموختند .

قبل ازرواج پارچه خارجی این منطقه از نظر تامین لباس وپارچه خود کفا بود که به افراد متخصص این کار جولاهک می گفتند که زنان بلوچ با ظرافت کاریهای خاص خود هنر سوزن دوزی را رواج می دادند که درکنار زنان مردان نیز به نوبه خود دراین امر یاری می رساندند .

کارهای سخت وخشن این هنر را مردان وکارهای ظریف را زنان بر عهده داشتند .

پنبه رستن از زنان وبافتن از مردان ، اجرای نقشه ها برروی پارچه از زنان وفروش برعهده مردان بود . سوزن

مجله شماره دوزی Kanavice.n36

اختصاصی از زد فایل مجله شماره دوزی Kanavice.n36 دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مجله شماره دوزی  چاپ kanavice  چاپ 36 یکی از بهترین مجلات شماره دوزی روز دنیا می باشد که دارای 75 صفحه تمام رنگی با کیفیت عالی و بالای سی پترن همراه با جدول کامل رنگ های مورد استفاده پترن و شماره نخ DMC می باشد.

این مجله دارای طرح های خیلی زیبا برای رومیزی و کوسن و تابلو های شماره دوزی خیلی زیبایی است و همه پترن ها بسیار واضح و بزرگ می باشند

مجله شماره دوزی Kanavice.n38

اختصاصی از زد فایل مجله شماره دوزی Kanavice.n38 دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مجله شماره دوزی  چاپ kanavice  چاپ 38 یکی از بهترین مجلات شماره دوزی روز دنیا می باشد که دارای 77 صفحه تمام رنگی با کیفیت عالی و بالای سی پترن همراه با جدول کامل رنگ های مورد استفاده پترن و شماره نخ DMC می باشد.

این مجله دارای پترن های خیلی زیادی است که این پترن ها خیلی بزرگ و دارای وضوح خیلی بالایی هستند ، دارای طرح ها و بیشتر گل های خیلی زیادی است.