لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه42
بخشی از فهرست مطالب
مقدمه
چکیده
مفهوم فضا :
فضای معماری
فضای قدسی
مقدس از منظر لغوی و اصلاحی
عناصری که برقداست فضا می افزایند
هندسه فضایی
فضای آفاقی وانفسی :
مکان مقدس :
مقدمه
فعالیت معماری رفع نیاز انسان رابرروی این کره خاکی میسر میسازد.این نیاز می تواند هم به صورت مادی باشد وهم نیازهای روحی ومعنوی .همانند خانه که علیرغم انکه رفع نیاز انسان است جهت سرپناه یا خواب واستراحت محیطی است جهت آرامش وبازسازی روحی افراد.
می خواهیم بدانیم که چراوقتی مکان عبادتی می سازیم فرم رادرقالب الگوهایی ازقبل شکل گرفته محدود می کنیم .درادامه به ذکراین نیاز می پردازیم .واینکه چه ویژگی هایی دراین بناها آن ها را ازسایربناها جدامی کند.
چکیده
کاشیکاری درطول تاریخ معماری ایرانی به عنوان سازوکاری درایجاد فضای قدسی مطرح بوده است. از جمله نمونه های برجسته در این خصوص می توان به کاشیکاری مسجد گوهرشاد اشاره کرد. این کاشیکاری دربردارنده چهار ویژگی معماری ایرانی است(برگرفته از یکی از اذکار نماز:"سبحان الله والحمدلله ولااله الا الله و الله اکبر"):
1) تسبیح 2) تحمید 3) تهلیل 4) تکبیر
کاشیکاری مانند سایر شئون و تدابیر تزئینی حوزه معماری ایرانی همواره میان حوزه های بصری و بصیرتی وجود مخاطب ارتباط درونی برقرار ساخته و توانسته مفاد ارزشی دین اسلام را به بهترین وجه ممکن برتابد.
مطالعه کاشیکاری مسجد گوهرشاد این امکان موثر رافراهم خواهد ساخت تا مخاطب بتواند به یکی از با ارزشترین تمهیدات هنرمندان و معماران این دیار در راستای اثر بخشی اندیشه های دینی خود پی ببرد.
کاشیکاری این مسجد که دربردارنده دو عنصر طراوت و تلالو است برموازین الگوهای ازلی و خاطره های قدسی هنرمند ایجاد شده است .
این تحقیق که به شیوه اسنادی و با نیم نگاهی به مطالعات پیمایشی در هنگامه تجزیه و تحلیل داده ها فراهم شده، افزون براینکه می کوشد تا پژوهشگران معرفت دینی و هنرمندان دین باور را با یکی از شاخص ترین تحرکات ذوقی معماری ایرانی یعنی کاشیکاری آشنا سازد، محورپژوهشی خودرابراساس سازوکارهای خاص کاشیکاری مسجد گوهرشاد به عنوان عصاره تکنیکهای کاشیکاری مکاتب گذشته قرارداده است.
واژگان کلیدی: دین.معرفت دینی.زیبایی شناسی.کاشیکاری.هنراسلامی
مفهوم فضا :
ارسطو فضا را در بر گیرنده چیزهای گوناگون تعریف می کند ، گویی فضا مجموعه ای از غلافهای جهان شمول است که از آنچه در زیر گنبد آسمان می گنجد تاریز ترین چیزها را در بر می گیرد فضا الزاما از برون ، محدود و خالی و از درون انباشته است . فضای خالی وجود ندارد ، هر چیز جای خود ، مکان خود و وضع خود را داراست . در واقع برای معمار ، فضا یا فاصله بین زمین ، دیوارها و سقف ، هیچ و پوچ نیست بلکه بر عکس کار اصلی ایجاد فضای خالی است تا چیزی را در بر گیرد . معمار به فضا شکل قطعی می دهد تا آسایش و آزادی برای حرکت نسبی مورد نیاز مردم حاصل شود .
معماری ، هنر ساختن فضاهای درون تهی است و از درون و برون تعریف می شود . دیوار ها دو سوی دارند . ما نه تنها با ذهن ، بلکه با جسم خویش به آثار معماری نفوذ می کنیم . هر نوشتار انتقادی یا تاریخ معماری باید به این وجه دو گانه پر و خالی در ساختمان توجه داشته باشد و اثر معماری که تنها از بعد خارجی طراحی شده باشد دیگر اثر معماری نیست بلکه صحنه نمایش است .
انواع فضا : گروتر ویژگی های دو گانه فضا را به نام فضای ریاضی و فضای ادراکی معرفی می نماید . می توان دریافت که مقصود از فضای ریاضی او ، فضایی است که در عالم ذهن و به صورت مجرد وجود دارد و البته هم دارای ویژگی های کمی و هم کیفی است و فضای ادراکی فضایی است که در ارتباط با ادراک انسان از آن فضای ریاضی پدیدار می شود و بدون ارتباط با انسان ، معنای خود را از دست می دهد . بنابراین فضای معماری بدون کالبد آن یعنی بدون عناصر مادی که آن را به گونه ای شکل داده باشد و به قول مشهور فضا را تعریف کرده باشد و بدون در نظر گرفتن تاثیر آن بر حضور انسان ، بی معنا است .
فضای معماری
1 – سیر تاریخی تحول فضا در معماری : بحث برای فضا تنها در آغاز قرن 19 و با کتاب فلسفه هنر اثر فیلسوف آلمانی شیلنگ آغاز شد .
در اواخر قرن 19 مورخانی چون ریگل ، ولفلین و اشمارسو ، این بحث را پروردند . اشمارسو در کتاب خود با عنوان باروک و روکوکو بر اولویت فضا در معماری تاکید می ورزد :
" آدمی در وهله اول فضای پیرامون خود را تصور می کند و نه اشیای مادی را که به تعبیر های نمادین کمک می کنند . تمامی ترفند های ایستایی و مکانیکی به سان تبلور مادی غلاف فضایی ، تنها وسیله ای برای تحقق یک اندیشه اند ، که در خلق اثر معماری به طور گنگ احساس یا آشکار را تصور می شود
تحقیق در مورد فضای معماری