دانلود مقاله قوانین دوهاى نیمه‌ استقامت و استقامت

اختصاصی از زد فایل دانلود مقاله قوانین دوهاى نیمه‌ استقامت و استقامت دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

    استارتر 

  معمولاً دوهاى نیمه‌‌استقامت و استقامت با فرمان شخصى آغاز مى‌شود که استارتر یا آغازگر نامیده مى‌شود. در دوهاى نیمه‌استقامت و استقامت چون شروع (استارت) مسابقه به‌حالت ایستاده انجام مى‌گیرد تنها دو فرمان به‌کار برده مى‌شود: ”به‌جاى خود“، ”رو“ (صداى طپانچه) در حالى‌که در دوهاى سرعت که شروعِ نشسته به‌کارمى‌رفت از سه فرمان ”به‌جاى خود“، ”حاضر“، ”رو“ استفاده مى‌شد. استارتر باید هم از لحاظ جسمانى و هم از لحاظ ذهنى سالم باشد و داراى عکس‌العمل و توانائى دید خوبى باشد. او باید بتواند فرمان‌ها را با صدائى رسا، واضح و خوب اداء کند.    

 دوندگان باید کاملاً گوش به‌‌ فرمان ”استارتر“ باشند و قبل از آخرین فرمان وى حرکت نکنند زیرا چنانچه دونده‌اى قبل از فرمان ”رو“ حرکت کند یا پاى خود را روى خط شروع بگذارد خطا محسوب مى‌شود و دو خطاى متوالى در شروع (استارت) منجر به اخراج دونده از دور مسابقه مى‌شود. در مواد هفت‌گانه و ده‌گانه سه خطاى متوالى منجر به اخراج دونده مى‌شود.  

  داوران وقت‌نگهدار 

  به‌رغم اینکه استفاده از ابزارهاى تعیین وقت تمام خودکار الکتریکى در مسابقات بزرگ معمول شده است، ولى به‌دلیل مشکل به‌کارگیرى آنها در مسابقات معمولى و در حین تمرینات، توصیه مى‌شود که بیشتر از وقت‌نگهداران براى تعیین وقت با زمان‌سنجى‌هاى دستى استفاده شود. از این‌رو، شخصى که به‌عنوان داور وقت‌نگهدار در جریان مسابقات انجام وظیفه مى‌کند باید تا سرحد امکان تجربه داشته باشد تا بتواند زمان مسابقه هر دونده را به‌درستى و با دقت اندازه‌گیرى و تعیین کند.  

  وقت‌نگهدار باید هوشیار باشد و بلافاصله پس از آنکه دوندگان به‌طرف خطوط خود یا به‌طرف خطّ شروع مسابقه حرکت کردند نگاه خود را متوجّه استارتر کند.  

  توجه او باید فقط روى به‌کار انداختن به‌موقع زمان‌سنج متمرکز باشد. موقعى‌که استارتر، طپانچه خود را بلند مى‌کند، وقت‌نگهدار باید آماده شود و به‌محض دیدن نور یا دود طپانچه زمان‌سنج خود را به‌کار اندازد. وقت‌نگهداران نباید در حالى‌که دوندگان به خط پایان نزدیک مى‌شوند آنها را زیرنظر بگیرند، بلکه باید در طول چند متر آخر توجّه خود را روى خط پایان متمرکز کنند. وقت‌نگهداران باید در امتداد خط پایان و حتى‌الامکان روى سکوى بلندى که به همین منظور درنظر گرفته شده است به‌صورت ستونى بنشینند و باید به محض آنکه هر قسمت از بالاتنه دونده موردنظر آنها (به‌جزء دست‌ها و سر و گردن) یعنى ترجیحاً سینه از صفحه عمودى خط پایان عبور کرد زمان‌سنج خود را متوقّف کنند. در پایانِ مسابقه، وقت‌نگهدار زمان ورزشکار دونده خود را با اعلان شماره سینه به سرداور یا سروقت‌نگهدار گزارش مى‌کند.  

    عوامل برگزارکننده‌ دوها 

  براى برگزارى دوها به یک سرداور، تعدادى داور قوس، داور دورشمار و یا دورشماران، تعدادى داور وقت‌نگهدار و یک‌نفر موسوم به فلشى دوها نیاز است.  

  قوانین کلى دوها 

  الف. عمل هر دونده‌اى که در طول مسابقه دو باعث سدکردن و جلوگیرى از پیشرفت دونده دیگر بشود خطا محسوب مى‌شود و دونده سدکننده باید از مسابقه اخراج گردد.  

  ب. در مسابقاتى که دونده باید در خط بدود و یا قسمتى از دو را باید در خط خود بدود چنانچه در جریان مسابقه خط خود را عوض کند از دور مسابقه اخراج مى‌گردد (قسمتى از ۸۰۰ متر).  

  ج. اگر دونده‌اى تحت فشارِ سایر دوندگان از خط خود خارج شود و از این عمل سودى نصیب او نشود، اخراج نخواهد شد.  

  د. چنانچه دونده‌اى در جریان مسابقه، خود را متوقف کند و به اراده خود مسیرِ مسابقه را ترک کند اجازه ادامه مجدد مسابقه را نخواهد داشت.  

  ه. اگر دونده‌اى در دور مقدماتى شرکت نکند نمى‌تواند در دور نهائى شرکت کند.  

  و. کلیه دوندگان باید در طول مسابقات از دو شمارە داده‌شده به آنها در جلو و عقب بالاپوش استفاده کنند.  

  ز. کفش‌هاى دوندگان باید با قوانین و مقررات فدراسیون بین‌المللى دوومیدانى به‌ویژه از لحاظ تعداد میخ‌ها انطباق داشته باشد.  

  ح. چنانچه سرداور برابر گزارش داور یا کمک داور یا مسئولان دیگر قانع شد که شرکت‌کننده عمداً از خط خود خارج شده است مى‌تواند او را از مسابقه محروم کند. 

  نحوه برگزارى دوهاى نیمه‌استقامت و استقامت 

    دو ۸۰۰ متر 

  در مسابقات رسمى معمولاً دوندگان ۸۰۰ متر باید در خط خود بدوند و به همین دلیل به‌صورت نردبانى در خطوط قرار مى‌گیرند که پس از طى قوس اول مسیر مسابقه، مى‌توانند به خط یک حرکت کرده، مسابقه را در خط یک تمام کنند. البته در برخى از مسابقات مى‌توان از خطّ شروعِ قوسى‌شکل استفاده کرد. در این‌‌صورت همه دونده‌‌هاى ۸۰۰ متر مى‌توانند بلافاصله پس از شروع مسابقه، به‌طرف خط یک حرکت کنند.  

 اگر در مسابقات رسمى تعداد شرکت‌کننده‌ها بین ۹ تا ۱۶ دونده باشد و از سیستم خطى استفاده گردد، یک دور مقدماتى برگزار مى‌شود و از هر گروه ۳ نفر که مجموعاً ۶ نفر مى‌شوند به‌اضافه دو نفر دیگر که بهترین زمان را دارند براى دور نهائى انتخاب مى‌شوند.  

  اگر تعداد شرکت‌کنندگان بین ۱۷ تا ۲۴ نفر باشد، آنها را در سه گروه مى‌دوانند و از هر گروه دو نفر اوّل و دوم به‌اضافه دو نفر دیگر را که بهترین زمان را دارند براى دور نهائى انتخاب مى‌کنند.  

  دو ۱۵۰۰ متر 

  مسابقات ۱۵۰۰ متر به‌صورت گروهى و از روى خط شروع قوسى شکل که در فاصله ۱۰۰ مترى در محلّ شروع قرار دارد برگزار مى‌شود. اگر تعداد دوندگان بین ۱۶ تا ۲۴ نفر باشد، مسابقه مقدماتى در دو گروه انجام مى‌شود و از هر گروه چهارنفر اول به‌اضافه چهار دونده دیگرى که بهترین زمان را دارند براى دور نهائى انتخاب مى‌شوند. به‌عبارت دیگر تعداد دوندگان مجاز براى دور نهائى باید ۱۲ نفر باشد.  

   دو ۵۰۰۰ متر 

  دو ۵۰۰۰ متر نیز به‌صورت گروهى برگزار مى‌شود و خطّ شروع آن خطّ شروع ۲۰۰ متر است که در آنجا خط شروع قوسى شکل ترسیم‌شده و دوندگان از پشت آن مسابقه را شروع مى‌کنند و مجاز هستند که خود را بلافاصله براى ادامه مسابقه به خط یک برسانند. اگر تعداد دوندگان کمتر از ۱۵ نفر باشد (در مسابقات بین‌المللی) مسابقه به‌صورت نهائى برگزار مى‌شود ولى اگر این تعداد بین ۲۰ تا ۳۸ دونده باشد در دو گروه مى‌دوند و از هر گروه ۵ نفر اوّل تا پنجم به‌اضافه ۵ نفر دیگر که بهترین زمان را دارند براى مرحله نهائى انتخاب مى‌شوند. 

   دو ۱۰۰۰۰ متر 

  این دو نیز به‌صورت گروهى برگزار مى‌شود و خط شروع آن خط شروع ۴۰۰ متر است و دوندگان مسابقه را از پشت خطّ قوسى‌شکل شروع مى‌کنند. اگر تعداد دونده‌ها در مسابقات بین‌المللى کمتر از ۲۰ نفر باشد مسابقه به‌صورت نهائى برگزار مى‌شود ولى اگر این تعدد بین ۲۸ تا ۵۴ نفر باشد مسابقه به‌صورت مقدماتى و نهائى برگزار مى‌شود به طورى‌که دونده‌ها به دو گروه تقسیم مى‌شوند و از هر گروه ۸ نفر (نفرات اول تا هشتم) به‌اضافه ۴ نفر دیگر که بهترین زمان را دارند (یعنى مجموعاً ۲۰ نفر) مسابقه نهائى را برگزار مى‌کنند.  

  گفتنى است که در مسابقات سطح پائین‌تر، از جمله مسابقات استانى و محلى و حتى کشورى الزامى نیست که حتماً براى دوهاى ۱۵۰۰ متر و ۵۰۰۰ متر و ۱۰۰۰۰ متر مسابقه مقدماتى برگزار شود بلکه مى‌توان این رشته‌ها را به‌صورت نهائى برگزار کرد. 

دو ۳۰۰۰ متر با مانع 

  - تکنیک دو ۳۰۰۰ متر با مانع شامل دویدن بین موانع، عبور از روى موانع و از روى مانع حوضچه آب است.  

  - عبور از روى مانع و حوضچه آب، سه مرحله تکنیکى یعنى کندن از زمین، عبور از روى مانع و فرود دارد.  

  - هنگام عبور از روى موانع و حوضچه آب هدف این است که به‌هم خوردن آهنگ دویدن و مدّت‌زمانِ بودنِ در هوا به‌حدّاقل برسد.  

     عبور از مانع حوضچه آب ”کندن از زمین“

     ویژگی‌های تکنیکی عبور از روی مانع آب

     ویژگی‌های عبور از روی مانع آب پرش - فرود

  مراحل آموزش دو ۳۰۰۰ متر با مانع

   تنظیم ریتم بین موانع 

  عبور از روی مانع اصلی 

  عبور از روی مانع حوضچه آب 

  دویدن به‌دور مسیر بیضی شکل با استفاده از ۳ مانع معمولی 

 عبور از مانع حوضچه آب با تکنیک نسبتاً کامل 

  عبور از روی مانع حوضچه آب با استفاده از دویدن به‌دور مسیر بیضی‌شکل 

شامل 11 صفحه فایل word قابل ویرایش

تحقیق و بررسی در مورد قوانین در تجیز و راه اندازی کارگاه

اختصاصی از زد فایل تحقیق و بررسی در مورد قوانین در تجیز و راه اندازی کارگاه دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه

 12

برخی از فهرست مطالب

قوانین در تجیز و راه اندازی کارگاه

توضیحات

سازمان مدیریت وبرنامه ریزی کشور- وزارت امور اقتصادی ودارایی
هیأت وزیران در جلسه مورخه ۲۶/۳/۱۳۸۱ بنا به پیشنهاد شماره ۳۹۶۷۳/۱۰۵ مورخ ۱۱/۳/۱۳۸۱ سازمان مدیریت وبرنامه ریزی کشور وبه استناد ماده(۶) قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت-مصوب ۱۳۸۰-وماده(۲۳) قانون برنامه وبودجه-مصوب ۱۳۵۱- تصویب نمود:

آئین نامه تضمین برای معاملات دولتی

ماده ۱- کاربرد
مقررات این آئین نامه در اجرای قانون آئین نامه معاملات دولتی ودر مورد پیش پرداخت ومبلغ ونوع تضمین ها شامل قراردادهای خدمات مشاوره، مدیریت طرح، امور تحقیقاتی، امور پیمانکاری ساخت تجهیزات ونصب، به تنهایی یا به صورت مجموعه ای از دو یا چند مورد از آنها می باشد:

ماده ۲- انواع تضمین قراردادها از نظر موضوع کاربرد آنها در قرارداد به شرح زیر است:
الف) تضمین شرکت در مناقصه( وجه التزام)
ب) تضمین انجام تعهدات.
ج) تضمین پیش پرداخت.
د) تضمین حسن انجام کار.

ماده ۳- انواع ضمانت های معتبر در معاملات دولتی به شرح زیر است:
الف)ضمانت نامه بانکی
ب)ضمانت نامه بیمه ای
ج)وجه نقد
د)سفته با امضای صاحبان امضای مجاز با مهر شرکت
ه-سایر ضمانت نامه ها شامل:
۱-ضمانت نامه های صادر شده از سوی مؤسسات اعتباری غیر بانکی که دارای مجوز لازم از طرف بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران هستند.
۲- وثیقه ملکی معادل نود درصد(۹۰%) ارزش کارشناسی رسمی آن.
۳-اوراق مشارکت(بی نام) منتشر شده از سوی وزارتخانه ها،مؤسسات دولتی، شرکت های دولتی، شهرداری ومؤسسات ونهادهای عمومی غیر دولتی که از سوی دولت یا بانک ها تضمین شده باشد.
۴-سهام شرکت های سهامی عام پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران به مأخذ هفتاد درصد(۷۰%) ارزش روز آن.
۵-مطالبات قطعی شده قراردادهای از سوی دستگاههای اجرایی وذیحسابان مربوط.

ماده۴- در قراردادهای خدمات مشاوره، قراردادهای خدمات مدیریت طرح وامور تحقیقاتی تضمین ها از نوع تضمین پیش پرداخت وتضمین حسن انجام کار است که به شرح زیر تعیین وپرداخت می شود:
الف)پیش پرداخت-مبلغ پیش پرداخت برای خدمات مربوط به مطالعه وطراحی وخدمات تحقیقاتی، معادل بیست درصد(۲۰%)مبلغ اولیه حق الزحمه مربوط(مبلغ برآورد حق الزحمه) وبرای خدمات مربوط به دوره ساخت وتحویل معادل ده درصد(۱۰%) مبلغ اولیه حق الزحمه مربوط می باشد که در ازای تضمین به نفع دستگاه اجرایی وبدون کسر کسورات قانونی پرداخت می شود.
ب)تضمین حسن انجام کار- بابت تضمین حسن انجام کار، معادل ده درصد(۱۰%) از هر پرداخت حق الزحمه کسر ودر حساب سپرده نگهداری می شود.
مبالغ نقدی سپرده حسن انجام کار در ازای تضمین به نفع دستگاه اجرایی، به طرف قرارداد دستگاه اجرایی بازگردانده می شود.
ج) تضمین معتبر در این قراردادها شامل تضمینهای نوع«الف»و«ب» و«د» و«ه» مندرج در ماده(۳) می باشد.

ماده ۵- در قراردادهای پیمانکاری ونصب انواع تضمین ها شامل تضمین در مناقصه، تضمین انجام تعهدات، تضمین پیش پرداخت وتضمین حسن انجام کار می باشد که به شرح زیر مبلغ آنها تعیین وپرداخت می شود.
الف) تضمین شرکت در مناقصه- مبلغ تضمین شرکت در مناقصه برحسب درصدی از برآورد هزینه اجرای کار به شرح جدول زیر تعیین می شود:

برآورد هزینه اجرای کار به میلیون ریال تا ۱۰۰
درصد ۵
برآورد هزینه اجرای کار به میلیون ریال مازاد بر ۱۰۰تا۱۰۰۰
درصد ۵/.
برآورد هزینه اجرای کار به میلیون ریال مازادبر۱۰۰۰تا۱۰۰۰۰۰۰
درصد۳/.
برآورد هزینه اجرای کار به میلیون ریال مازاد بر ۱۰۰۰۰۰۰
درصد۲/.

تضمین معتبر برای شرکت در مناقصه شامل تضمین های نوع«الف»،نوع «ب» ونوع «ج» مندرج در ماده(۳) می باشد.
ب)تضمین انجام تعهدات- مبلغ تضمین انجام تعهدات معادل پنج درصد(۵%)مبلغ اولیه پیمان (مبلغ پیشنهاد پیمانکار) است.

تضمین معتبر برای انجام تعهدات برحسب درصدی از مبلغ اولیه پیمان به شرح جدول زیر است:
مبلغ اولیه پیمان به میلیارد ریال تا۳۰
درصد۵
نوع ضمانت نامه(به شرح مندرج درماده۳)«الف»و«ب» «ج» و«ه»

مبلغ اولیه پیمان به میلیارد ریال بیش از ۳۰تا۷۰
درصد۵
۲/۵ ۲/۵
نوع ضمانت نامه(به شرح مندرج درماده۳)
«الف»و«ب» «ج»و«ه» «الف»و«ب» «ج»و«د»و«ه»

مبلغ اولیه پیمان به میلیارد ریال بیش از ۷۰
درصد ۵
۵/۱ ۵/۳
نوع ضمانت نامه(به شرح مندرج درماده۳)
«الف» و«ب» «ج» و«ه» «الف»و«ب» «ج»و«د»و«ه»

ج)پیش پرداخت- مبلغ پیش پرداخت معادل بیست درصد(۲۰%) مبلغ اولیه پیمان است.
مبلغ پیش پرداخت حداقل در سه قسط به شرح زیر در ازای تضمین به نفع دستگاه اجرایی بدون کسر کسورات قانونی پرداخت می شود:
قسط اول معادل هشت درصد(۸%) پس از تحویل کارگاه ، قسط دوم معادل شش ونیم درصد(۵/۶%) پس از تجهیز کارگاه لازم برای شروع عملیات وقسط سوم معادل پنج ونیم درصد(۵/۵%)پس از انجام سی درصد(۳۰%) مبلغ اولیه پیمان طبق صورت وضعیت های موقت بدون محاسبه مصالح پای کار.
پس از واریز اقساط اول ودوم پیش پرداخت،معادل چهارده ونیم درصد(۵/۱۴%) از مبلغ ناخالص تمام صورت وضعیت های موقت(به استثنای تعدیل، مابه التفاوت مصالح وپرداخت های مشابه) کسر می شود وبرای واریز قسط سوم معادل هشت درصد(۸%)علاوه بر چهارده ونیم درصد(۵/۱۴%)یاد شده از صورت وضعیت کسر می شود به نحوی که مبلغ پیش پرداخت تا آخرین صورت وضعیت موقت مستهلک شود.
در صورت ضرورت تادیه پیش پرداخت در بیشتر از سه قسط ویا تفکیک پیش بخش های مختلف کار، اقساط پیش پرداخت ونحوه واریز آنها، باید در شرایط خصوصی پیمان مربوط درج شود.
تضمین معتبر برای پیش پرداخت شامل تضمین های نوع«الف» ،«ب» و«ه» مندرج در ماده (۳)می باشد .
تبصره- دستگاه های اجرایی می توانند به جای تضمین های تأدیه پیش پرداخت، سفته با امضای صاحبان امضای مجاز شرکت پیمانکار دریافت کنند به شرط آنکه مبلغ پیش پرداخت را به حساب مشترک دستگاه اجرایی وپیمانکار واریز نموده وبا نظارت دستگاه اجرایی به مصرف تجهیز کارگاه، تکمیل ماشین آلات وخرید مصالح برسانند. پیمانکار باید ماشین آلات خریداری شده از این محل را به عنوان وثیقه واریز پیش پرداخت در رهن دستگاه اجرایی قرار دهد وتا تصفیه بدهی خود بابت پیش پرداخت حق خارج کردن آنها را از کارگاه بدون اجازه دستگاه اجرایی ندارد.
د)تضمین حسن انجام کار- بابت تضمین حسن انجام کار معادل ده درصد(۱۰%) از هر پرداخت (صورت وضعیت موقت، تعدیل، مابه التفاوت وپرداخت های مشابه) کسر ودر حساب سپرده نگهداری می شود. هشتاد درصد(۸۰%) مبالغ سپرده حسن انجام کار در ازای تضمین های نوع«الف»،«ب» و«ه» مندرج در ماده(۳) به پیمانکار بازگردانده می شود.

ماده ۶- در قراردادهای ساخت تجهیزات تضمین های معتبر از نوع تضمین شرکت در مناقصه ،تضمین انجام تعهدات، تضمین پیش پرداخت وتضمین حسن انجام کار می باشد.
مبلغ وشرایط تضمین های این نوع قراردادها طبق مقررات تعیین شده برای قراردادهای پیمانکاری ونصب(درج شده در ماده ۵) می باشد.
تبصره- مبلغ پیش پرداخت در قراردادهای موضوع این ماده معادل بیست وپنج درصد(۲۵%) مبلغ اولیه قرارداد است.
اقساط پیش پرداخت با توجه به برنامه زمانی ساخت وتحویل تجهیزات ونیز اقساط بازگرداندن پیش پرداخت به تناسب تحویل تجهیزات وپرداخت وجه آنها تعیین ودر شرایط خصوصی قراردادهای مربوط درج می شود.

ماده ۷- در قراردادهایی که شامل دو یا چند مورد از کارهای مشاوره، مدیریت طرح، ساخت تجهیزات ساختمان ونصب می باشد، انواع تضمین ها شامل تضمین شرکت در مناقصه، تضمین انجام تعهدات، تضمین پیش پرداخت وتضمین حسن انجام کار می باشد. مبلغ وشرایط تضمین های این نوع قراردادها طبق مقررات تعیین شده برای قراردادهای پیمانکاری ونصب(درج شده در ماده ۵) می باشد. مبلغ وشرایط پیش پرداخت این قراردادها با توجه به نسبت مبلغ برآورد هزینه تجهیزات ومبلغ برآورد هزینه اجرا( پیمانکاری ونصب) به تناسب طبق مواد(۵)و(۶) تعیین می شود.

ماده ۸- شرایط پیش پرداخت وتضمین در سایر قراردادها مانند قراردادهای خرید مواد، مصالح وتجهیزات وقراردادهای حمل ونقل تابع آیین نامه معاملات دولتی هستند.

ماده ۹- دستگاه های اجرایی باید از برگهای(فرمهای) پیوست این آئین نامه(نمونه یک تا چهار) برای تضمین های نوع«الف» و«ب» مندرج در ماده(۳) استفاده کنند. شرایطی که در برگهای یاد شده برای استرداد یا ابطال ضمانت نامه های بانکی وضمانت نامه های بیمه ای تعیین شده است برای انواع دیگر تضمین نیز باید رعایت شود.

ماده ۱۰- سایر شرایط لازم در مورد تضمین های قرارداد طبق شرایط عمومی قراردادهای مصوب سازمان مدیریت وبرنامه ریزی کشور می باشد.

ماده ۱۱- دستورالعمل استفاده از تضمین های نوع«ه» مندرج در ماده(۳) تا دو ماه پس از ابلاغ این تصویب نامه به وسیله سازمان مدیریت وبرنامه ریزی کشور با همکاری وزارت امور اقتصادی ودارایی، بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران تهیه وتوسط سازمان یاد شده برای اجرا ابلاغ می شود. تا ابلاغ آئین نامه مذکور، دستگاه های اجرایی می توانند با تشخیص خود از تضمین های نوع«ه» مندرج در ماده۳) استفاده کنند.

ماده ۱۲- تضمین معتبر برای انعقاد قرارداد با شرکت های خارجی، فقط ضمانت نامه بانکی از بانک های مورد تأئید بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران است. در کمترین حالت، مبلغ ضمانت نامه بخش ارزی قراردادها باید به ارز باشد. مبلغ پیش پرداخت وشرایط پرداخت یا بازپرداخت سهم ارزی پیش پرداخت قراردادها، طبق ضوابط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران در زمان واگذاری کارها می باشد.

ماده ۱۳- سازمان مدیریت وبرنامه ریزی کشور نظارت بر حسن اجرای این آئین نامه وپاسخگویی به سوالات احتمالی را برعهده دارد.

ماده ۱۴- از تاریخ اجرای این آئین نامه، تصویب نامه های شماره ۱۰۸۴۶۲ مورخ ۲۱/۱۲/۱۳۶۴ وشماره ۳۳۷۶۷/ت۳۲۵ ه مورخ ۱۲/۷/۱۳۷۱ وشماره ۵۶۹۸۶/ت۱۷۲۲۰ ه مورخ ۱۳۷۶/۳/۲۰ وشماره ۶۰۸۹۸/ت۱۸۱۵۵ ه مورخ ۲۰/۴/۱۳۷۶ وشماره ۱۹۰۳۳/ت۱۹۴۱۱ ه مورخ ۲۷/۳/۱۳۷۷ وشماره ۱۴۵۴۸/ت۲۱۴۲۲ ه مورخ ۲۸/۴/۱۳۷۸ لغو می گردد.
رونوشت به دفتر مقام معظم رهبری ،دفتر رئیس جمهور، دفتر ریاست قوه قضائیه، دفتر معاون اول رئیس جمهور، دفتر معاون حقوقی وامور مجلس رئیس جمهور، دفتر رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، دیوان محاسبات کشور، دیوان عدالت اداری، اداره کل قوانین مجلس شورای اسلامی، سازمان بازرسی کل کشور، اداره کل حقوقی ،اداره کل قوانین ومقررات کشور، کلیه وزارتخانه ها،سازمان ها ومؤسسات دولتی، نهادهای انقلاب اسلامی، روزنامه رسمی جمهوری اسلامی ایران،دبیرخانه شورای اطلاع رسانی دولت ودفتر هیأت دولت ابلاغ می شود

اجاره انسان و قوانین آن

اختصاصی از زد فایل اجاره انسان و قوانین آن دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

اجاره انسان و قوانین آن

فرمت فایل: ورد

تعداد صفحات: 40

مقدمه

بی گمان کار به معنای تلاش و کوشش برای تولید در هر حوزه­ای، عملی ارزشی است. کار به اشکال مختلف ظهور و بروز می­کند؛ از این رو می­توان از کار فکری ، کار هنری ، کار معنوی و کار جسمی و بدنی سخن گفت. در همه این موارد آنچه اصالت می­یابد تلاش تولیدی بشر است. 

بشر برای دست یابی به کمال و سعادت و آسایش و آرامش نیازمند تهیه امکانات و وسایل و بر طرف کردن مشکلات و چالش­های پیش روست. بنا بر این اقدام به تلاش و کوشش می­کند تا به این هدف نایل شود. برای دست یابی به هدف ، تلاش در شکل­های پیش گفته خودنمایی می­کند. تفکر و طرح و برنامه ریزی بخشی از تولید است. بدون تفکر و تدبر و تامل ممکن نیست انسان بتواند در حوزه عمل و تلاش جسمی موفق شود. از این روست که تولید فکری به عنوان تولید پایه مطرح می ­شود.

در آیات بسیاری سخن از عمل و ارزش عمل به میان آمده است و این همان معنای عام کار و فعل است که از سوی انسان انجام می شود. سعی و تلاش انسانی است که ارزش دارد و خداوند در آیه 39 سوره نجم می فرماید: «لیس للانسان الا ما سعی برای انسان چیزی جز تلاش و کوشش او نیست.» به این معنا که آنچه در نگرش و بینش قرآنی از ارزش و اهمیت برخوردار می­باشد، سعی و تلاش است که نوعی از مفهوم کار را با خود حمل می کند

اما آنچه در اینجا مهم است، سخن از کار به مفهوم خاص آن است؛ زیرا مراد از کار و کارگر مفهومی است که در آن شخصی نیروی جسمی و حتی فکری خود را به دیگری وا می­گذارد و در ازای آن مالی دریافت می­کند.

دانلود مقاله قوانین و اصولات کلی برای ساخت یک بیمارستان

اختصاصی از زد فایل دانلود مقاله قوانین و اصولات کلی برای ساخت یک بیمارستان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

معماری بیمارستان

در حالی که بیمارستان‌ها در گذشته آگاهانه جهت مصارف پزشکی، جراحی طراحی می شدند امروزه می‌توان شاهد تغییر جهت به سوی انسانگرایی در امکانات بیمارستانی بود. بیمارستانهای امروزی بیشتر به هتل شبیه هستند. وجود فضای اقامتی دارای اهمیت بیشتری نسبت به طرح‌های سرد بهداشتی در بیمارستانهای گذشته است. مدت زمان بستری و اقامت بیمار به طور پیوسته کوتاهتر می‌شود و علاقه به اتاق‌های یک تختی یا دو تختی (در خصوص بیمارهای خصوصی) بیشتر شده است.

قسمت بندی و تعین محدوده

یک بیمارستان عمومی به بخشهای مراقبت، معاینه و درمان، انبار و محل نگهداری موقت زباله، اداری و فن آوری تقسیم می‌شود. قسمت‌های اقامتی و احتمالا بخش‌های آموزشی و پژوهشی و همچنین بخشهای حمایتی برای عملیاتهای خدماتی نیز در یک بیمارستان عمومی وجود دارند.

انواع بیمارستانها

بیمارستانها را می‌شود به گروههای زیر تقسیم کرد: کوچکترین (تا 50تخت)، کوچک (تا150 تخت)استاندارد(تا600 تخت) و بزرگ. حمایت کنندگان مالی بیمارستانها ممکن است دولت، بنیادهای نیکوکاری یا خصوصی یا ترکیبی از اینها باشند. بیمارستانها را می‌توان از جهت نوع فعالیت به بیمارستانهای عمومی، تخصصی و دانشگاهی تقسیم کرد.

بیمارستانهای دانشگاهی

بیمارستانهای دانشگاهی با بیشترین ظرفیت خدماتی را می‌توان برابر با دانشکده‌های پزشکی و بیمارستانهای عمومی بزرگ دانست. آنها امکانات تشخیص و درمانی گسترده‌ای دارند و به طور اصولی پژوهش و آموزش را به پیش می برند.سالنهای سخنرانی و اتاقهای تشریح بایستی طوری گنجانده شوند که فعالیت بیمارستان توسط ناظرین مختل نشوند. بخشها باید بزرگ باشند تا هم ملاقات کنندگان و هم ناظران را در خود جای دهند. امکانات و نیازهای ویژه بیمارستانهای پزشکی ایجاب می‌کند اتاقها به صورت ویژه‌ای طراحی شوند.

مفهوم طرح ریزی

موقعیت: محل پروژه باید دارای فضای کافی برای بخشهای اقامتی مستقل و دپارتمانهای مختلف بیمارستان باشد. بایستی در منطقه آرام باشد و در آینده نیز احتمال ساخت و ساز در اطراف آن وجود نداشته باشد مگر اینکه توسط محلهای مجاور تفکیک و مستثنی شده باشد. تجهیزات نبایستی بر اثر مه گرفتگی، باد شدید، گردوغبار، دود، بو وحشرات آسیب ببیند. زمین نباید آلوده باشد و برای گسترش فضا، زمینهای آزاد اطراف نیز در نظر گرفته شوند.

جهت:

بهترین جهت برای اتاق درمان و جراحی بین شمال غربی و شمال شرقی است. نمای بخش پرستاری در جهت جنوب به جنوب شرقی مناسب است آفتاب صبحگاهی دلپذیر، گرمای کم، مزاحمت کم نور آفتاب (احتیاج به تاریک کردن اتاق نیست)، هوای ملایم در عصر ها، اتاقهایی که رو به شرق و غرب هستند به نسبت دارای آفتاب گیری بیشتر هستند اگر چه از آفتاب زمستانی بهره کمتری می برند. جهت بخشهای بیمارستان که دارای اقامت متوسط کوتاهی هستند مهم نیست برخی مقررات انظباطی تخصصی حکم می‌کنند که بیماران در معرض نور مستقیم خورشید قرار نگیرند که اتاقهای رو به شمال برای آنها مناسب است.

 تصویر:

یک بیمارستان قرار است گسترش یابد، طراحی آن شامل چهار فاز سازندگی می‌شوند یک محیط بسته بزرگ که شامل یک پارک ساخته خواهد شد که پنجره‌ها بتوانند رو به آن باز شوند بدون آنکه صدا مزاحمت ایجاد کند.

اشکال ساختمانی درمانگاه بیماران سرپایی:

محل درمان بیماران سر پایی دارای اهمیت ویژه‌ای است. جداسازی مسیر بیماران سرپایی و بیماران بستری شونده باید در اوائل برنامه ریزی مد نظر قرار گیرد.با این حال راه دسترسی به دپارتمانهای پرتو ایکس و جراحی بایستی نزدیک باشد. امور مربوط به بیماران سرپایی هر روز مهمتر می‌شوند. بنابراین به اتاق‌های انتظار بزرگتر و اتاقهای درمان بیشتری نیاز است.

راهروها:

راهروها باید برای بیشترین جریان گردشی طراحی شوند. در کل، راهروهای دسترسی بایستی حداقل دارای 50/1 متر پهنا داشته باشند. راهروهایی که بیماران را با تخت متحرک جابجا می‌کنند باید حداقل دارای پهنای موثر 25/2 متر باشند. سقف معلق در راهروها می‌توانند تا 40/2 متر ارتفاع داشته باشند. پنجره‌های نورگیر و هواگیر نبایستی بیش از 25 متر از یکدیگر فاصله داشته باشند. پهنای مفدار راهروها نباید توسط برآمدگیهای دیوار، ستونها و عناصر دیگر ساختمان مختل و محدود شود. در را هروهای بخش باید با توجه به مقررات داخلی در برای خروج دود سیگار تعبیه  شود.

درها:

در طراحی درها بهداشت باید در نظر گرفته شود. لایه سطحی در بایستی دارای مقاومت بلند مدت در برابر نظافت مداوم توسط تمیزکننده‌ها و میکروب کشها باشد و بایستی طوری طراحی شود که مانع انتقال صدا، بوهای نا مطبوع و جریان هوا باشند. درها نیز بایستی دارای همان استاندارد عایق بندی در برابر صدا باشد که دیوارهای اطراف از آن برخوردارند. چوب دوروکشه در باید حداقل توانایی کاهش صدا تا25 دسی بل را داشته باشد. ارتفاع دقیق دربها به نوع و عمل آنها بستگی دارد.

درهای معمولی m 20/2 -10/2

دروازه‌های عبور وسایل نقلیه m 50/2

ورودی انتقالات m 80/2- 70/2

حداقل ارتفاع در جاده‌های ورودی m 50/3

پله ها:

به خاطر دلایل سلامتی، پله‌ها بایستی طوری طراحی شوند که در مواقع لزوم ظرفیت تمام گردش عمومی را داشته باشند البته مقررات ساختمان سازی ملی نیز بایددر نظر گرفته شوند. پلکانها باید در هر دو طرف نرده داشته باشند و بدون بر آمدگی پیشبن باشند(بدون لبه برآمده) پله‌های پیچ دار (حلزونی) نمی‌توانند در مقررات مربوط به پله‌ها گنجانده شوند.پهنای موثر عرض پله‌ها و پاگردها باید حداقل دارای 50/1 متر باشند واز50/2 متر تجاوز نکنند. درها نباید پهنای مفید پاگردها را اشغال ومحدود کنند و با توجه به مقررات بیمارستان، درهای رو به راه‌پله باید به طرف خروجی باز شوند. می‌توان پله‌هایی با ارتفاع m m170 داشت و حداقل عمق پاگذار آن mm280 باشد. بهتر است نسبت ارتفاع/ عمق پاگذار 300تا150 میلی متر باشد.

آسانسور ها:

آسانسورها انسانها، دارو ها، ملحفه‌ها و تختهای بیمارستانی را بین طبقات جابجا می‌کنند و به خاطر مسائل بهداشتی و زیبایی بهتر است آسانسورهای جداگانه‌ای را برای هر کدام این اهداف در نظر گرفت. در ساختمانهایی که مراقبت، معاینه و درمان در طبقات بالایی انجام می گیرند حداقل دو آسانسور برای انتقال تخت لازم است. اتاقک آسانسور باید به اندازه‌ای باشد که جا برای یک تخت ودو همراه وجود داشته باشد. سطوح داخلی کابین باید صاف، قابل شستشو و به راحتی قابل ضد عفونی باشد. کف آن نباید سر باشد چاه آسانسور باید ضد آتش باشد. برای هر صد تخت یک آسانسور چند منظوره باید تعبیه شود و تعداد این آسانسورها در بیمارستانهای کوچکتر حداقل دو دستگاه باید باشد، بعلاوه حداقل بایستی دو آسانسور کوچکتر برای تجهیزات قابل حمل، کارکنان وملاقات کنندگان وجود داشته باشد:

ابعاد دقیق آسانسور: m 20/1 × 90

ابعاد دقیق چاه آسانسور: m 50/1 × 25/1

مسیریابی :

برای جلوگیری از انتقال میکروب بر اثر تماس، فعالیتهای مختلف جداگانه‌ای می بایست صورت گیرد. سیستم تک راهرویی که در آن بیماران جراحی شده و بیماران آماده جراحی، کارکنان آماده جراحی و کارکنان پس از انجام عمل و حمل وسایل تمیز و کثیف از یک راهرو استفاده می‌کنند دیگر استاندارد نیست. بهتر است سامانه دو راهروی داشته باشیم که در آن بیماران و کارکنان یا بیماران و وسایل غیر تمیز از یکدیگر جدا باشند. هنوز بهترین نوع این موارد مشخص نشده است و بنابراین به صورت جداگانه در نظر گرفته می‌شوند. یک راهبرد موثر، جدا کردن جریان بیماران از محل کار مورد استفاده کارکنان گروه جراحی است.

اتاقهای جراحی اصلی :

تعدادی اتاق ملزومات و کار در مجاورت مستقیم اتاق جراحی هستند. اتاق جراحی باید به گونه‌ای طراحی شود تا هر چه بیشتر به شکل مربع شباهت داشته باشد تا کار در هر جهت از تخت جراحی به راحتی انجام گیرد. اندازه مناسب می‌تواند 50/6 × 50/6 متر با ارتفاع 3 متر و اضافه ارتفاع 70/0 m برای تهویه و خدمات دیگر باشد. اتاقهای جراحی بهتر است یکسان باشد تا حداکثر انعطاف پذیری را داشته باشند و عملها روی میز قابل حملی صورت گیرد که بر روی پایه‌ای ثابت در وسط اتاق سوار شده باشد. نور طبیعی از نظر روانشناختی دارای امتیاز خاصی است که جلوگیری از آن تقریبا غیر ممکن می نماید. واگر هم امکان آن وجود داشته باشد باید سیستمی وجود داشته باشدکه به طور کامل جلوی نفوذ این نور را بگیرد(برای مثال عملهای جراحی چشم در فضای خیلی تاریک انجام می‌گیرد) امروزه اتصالات خدماتی و وسایل فنی معمولا از طریق تجهیزات بیهوشی معلق تأمین می‌شود. در غیر این صورت ،اتصالات خطوط خلاء، اکسید نیتروس و برق اضطراری بایستی حداقل 20/1 متر بالاتر از سطح کف اتاق قرار گیرند. جدا کردن بخشهایی که در حد بالای میکروب زدایی شده اند(استریل) و وسایل استریل نیز به آنجا ارسال می‌شود بسیار مهم است. تقسیم اتاق عمل به دو قسمت عفونی و غیر عفونی یک بحث پزشکی است اما عمل هوشیارانه و منطقی است. کف اتاق و سطح دیوارها باید بسیار صاف و قابل شستشو باشند از نصف برآمدگیهای تزئینی و سازه‌ای باید جلوگیری کرد.

اتاق بیهوشی :

اندازه اتاق بیهوشی باید تقریبا 80/3×80/3 متر باشد و درهای آن نیز کشویی و برقی باشد و به اتاق عمل باز شوند(پهنای 40/1 متر)این درها باید دارای دریچه و شیشه‌ای باشند تا بتوان با اتاق جراحی ارتباط تصویری داشت. اتاق بایستی مجهز به یخچال ،سینک آب ،لوله دستشویی و آبکشی، کابینت جهت نگهداری لوله هلی جراحی ،اتصالات تجهیزات بیهوشی. برق اضطراری باشد.

اتاق ترخیص بیهوشی:

این اتاق به اتاق بیهوشی شباهت دارد در ورودی به راهروی  کاری باید لولایی و بدون چفت با عرض 25/1 متر باشد.

اتاق شستشو:

تقسیم اتاق شستشو به بهداشتی ومعمولی ایده ال است اما از نقطه نظر بهداشت یک اتاق تکی کافی است. حداقل پهنای اتاق باید80/1 متر باشد. برای هر اتاق جراحی بایستی سه دست و صورت شویی (سینک) که آب را به اطراف نمی پاشد وجود داشته باشدکه از طریق پدالهای پایی کنترل شوند .بایستی دارای دریچه دید باشند و اگر هم برقی هستند بایستی با پدالهای پایی باز شوند. اگر صرفه جویی در الویت دارد می‌توان از درهای لولایی چرخش استفاده کرد.

اتاق اشیاء استریل:

اندازه این اتاق دارای انعطاف پذیری بیشتری است اما بایستی به اندازه کافی فضای قفسه و کابینت وجود داشته باشد و بتوان به طور مستقیم از اتاق عمل به آن دسترسی داشت. به ازای هر اتاق عمل اشیاء استریل به مساحت تقریبی ده متر مربع نیاز است.

اتاق تجهیزات:

اگر چه دسترسی مستقیم به اتاق عمل ارجح است این کار همیشه ممکن نیست اگر دسترسی مستقیم امکان پذیر نباشد اتاق تجهیزات بایستی تا حد امکان نزدیک اتاق عمل باشد تا مدت انتظار کمتر شود. اتاقی به اندازه 20متر مربع باید در نظر گرفته شود.

اتاق زیر مجموعه استریل:

این اتاق را می‌توان مستقیم یا غیر مستقیم به بخش استریل اتاق عمل مرتبط کرد. این اتاق شامل یک بخش بهداشتی برای اشیاء استریل شده و یک بخش معمولی برای اشتباه غیر استریل است. تجهیزات آن بایستی شامل سینک، سطح انبار، سطح کار و استریل کننده‌های بخار باشد. وصل کردن یک اتاق زیر مجموعه استریل (ساب استریل) به چندین اتاق عمل می‌تواند مشکلات بهداشتی بوجود آورد که این کار نباید صورت گیرد. توجه داشته باشید که ابزار جراحی در واحد استریلیزه مرکزی آماده می‌شوند که خارج از محوطه جراحی قرار دارد.

اتاق گچ گیری:

به خاطر مسائل بهداشتی، این اتاق نباید در محوطه جراحی باشد بلکه در محوطه بیماران سرپایی بایستی قرار گیرد در واقع اورژانس بیمار بایستی از لابی‌های مختلف عبور کند تا به اتاق عمل برسد. تجهیزات شرایط پس از عمل فناوری اتاق بهداشت و تهویه هوا: سیستم تهویه هوا جزئی حیاتی از فناوری اتاق بهداشت است نمونه معمولی آن از جابجایی کم،لزرش با سرعت ثابت حرکت هوا (m /s 45/0)استفاده می‌کند که تمام میکروبها و ذرات رها شده را به خارج می راند. یک سیستم دمنده جهت دار هوا نیز برای به حداقل رساندن لرزش هوا و یکنواختی آن هوا را به داخل اتاق عمل می دمد. بنابراین می‌توان به مقدار زیاد از ترکیب هوای آلوده و هوای تازه (هوای اتاق بهداشت) جلو گیری کرد. برای حفظ بهداشت و تمیزی تجهیزات جراحی به مسافتی به ابعاد تقریبی 00/3×00/3 متر نیاز است. همچنین سیستم تهویه هوا پیش از آماده کردن مقدار هوا مورد نیاز، از طریق تصویه، رقیق و فشرده کردن هوا سطح اجرام زنده هوایی را می کاهد. برای مثال برای اطمینان از آلودگی زدایی هوا بین اتاقهای عمل به15تا20 بار تعویض هوا در ساعت نیاز  برای است. ایجاد منطقه‌ای در اتاق عمل که تا حد امکان فاقد جرم/ذره باشد از ورودی کنترل نشده هوا از طریق اتاقهای مجاور به داخل اتاق عمل بایستی جلوگیری کرد.این کار را می‌شود از طریق هوا بندی اتاق عمل (تمام درزها در طی ساخت بایستی پر شوند) و با تغییر فشار انجام داد (یعنی بالاترین فشار که در اتاق عمل است به تدریج در اتاق بیهوشی کمتر ودر اتاقهای دیگر به حداقل می رسد تا با بوجود آمدن تفاوت فشار هوا از اتاق عمل به اتاقهایی که به مراقبت کمتر احتیاج دارند حرکت کند) بنابراین پنجره‌های اتاق عمل بایستی دارای دریچه‌های مشبک تهویه هوا با قابلیت هوابندی کامل باشند .

شامل 17 صفحه فایل word قابل ویرایش

بررسی قوانین کیفری ایران در امر پوشش مردم

اختصاصی از زد فایل بررسی قوانین کیفری ایران در امر پوشش مردم دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

بررسی قوانین کیفری ایران در امر پوشش مردم

32 صفحه

چکیده

یکی از مبادی ورود دولتها در گذشته، نحوه پوشش افراد جامعه بود. این دخالت گاه برخاسته از اقتدار‌گرایی دولت و گاه ناشی از تفکر دینی بوده است. در ایران حکومت پهلوی با دو مصوبه و یک فرمان، دخالت در نحوه پوشش مردم را بنیان گذاشت. اساسنامه لباس رسمی ماموران کشوری و قانون متحدالشکل نمودن البسه اتباع ایران که هر دو در سال ۱۳۰۷ شمسی به تصویب رسید، به ترتیب وضعیت پوشش ماموران رسمی دولت و اتباع ذکور ایران را مورد توجه قرار داد. همچنین فرمان کشف حجاب در سال ۱۳۱۴ سعی در زدودن حجاب زنان ایران و همراه نمودن آنان با ظواهر تمدن اروپایی داشت.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی، قانونگذار با سه مصوبه پوشش افراد جامعه را مورد توجه قرار داد. قانون تعزیرات سال ۱۳۶۲، قانون نحوه رسیدگی به تخلفات و مجازات فروشندگان لباسهایی که استفاده از آنها در ملا عام خلاف شرع است یا عفت عمومی را جریحه‌دار می‌کند مصوب ۱۳۶۵، دو مصوبه‌ای است که گفتمان کیفری در این زمینه را برگزید و متعاقباً تبصره ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۷۵ با حذف مجازات حبس از ماده ۱۰۲ و تبدیل آن به جریمه، به تخفیف صبغه کیفری بدحجابی روی آورد.

در نقد و بررسی گفتمان کیفری قانونگذار ایران در ارتباط با پوشش مردم باید گفت دخالت حکومت، و نظارت و کنترل در این حوزه فی نفسه پسندیده است؛ اما باید با توجه به ارزش و کرامت والای انسان صورت گیرد و به موازات آن، ارتقای زمینه‌های فرهنگی در جهت پذیرش قانون و انطباق آن با قواعد رفتاری مورد توجه قرار گیرد. اجرای قانون پس از تصویب آن، ضمن اعـتبار بخشیدن به مفاد آن، احترام عموم به بایدها و نبایدهای مندرج در قانون را به دنبال خواهد داشت.

واژگان کلیدی

لباس، کیفر، حکومت ایران، حجاب، قانون