تحقیق در مورد علم و کمال

اختصاصی از زد فایل تحقیق در مورد علم و کمال دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه62

فهرست مطالب

نیاز بشر به تعلیم :                              

چرا بشر به تعلیم نیازمند است؟

ارگان اساسی تعلیم وتربیت در اسلام :

مبانی تعلیم و تربیت  در اسلام و معنی دارد :

معلم ومربی

تفاوت مفهوم دانش و علم :

علم در لسان رآن و حدیث :

تعلیم وتعلم :

عالم بی عمل

علم بهتراست یا ثروت ؟

تحصیل علم:

مراتب علم

پرده دانش :

تعریف تربیت :

مفهوم تربیت و تزکیه در اسلام :

اهمیت تعلیم تربیت از نظر اسلام :

ضرورت تعلیم و تربیت :

  آن یکی زیر زمین و دگری فوق فلکم

هدف های تربیتی در اسلام:

استمرار تعلیم و تربیت:

3- پرورش روح عدالتخواهی

4- تکامل انسان

هدف غائی تربیت و تعلیم اسلامی ان است که مقدمات حرکت و هدایت آدمی را در صراط مستقیم پرستش پروردگار فراهم اورد و معراج او را به مرحله ی کمال انسانی آسان سازد و راه بازگشت به احسن تقویی را که بنیاد آفرینش و عابر آن استوار است هموار کند و به یاری عمل صالح ا زمراحل و مدارج و علم و ایمان بگذارند و هر لحظه بیشتر بهخدا که مقصد نهایی این سیر و سلوک است نزدیک نماید . به عبارت دیگر انسان بادی چنان ساخته شود که باروری از ذایل و آلودگی ها، استعدادهای عالیه ی روحی  ملکوتی اش شکوفا شده و چنان به کمالات علوی و فضائل ملوکتی اراسته گردد که استعداد و لیاقت  قدم نهادن در آستان قرب ربوی را کسب و با وصال به حق ، به سعادت جاودان رسد ، سعادتی ان در قالب الفاظ نگنجو و به وصف و بیان نیاید در چنین حالی که به قول سعدی :

جوان م یگردددو توصیکه اشخاص جاهل به پیری می رسند جهل و نادانی در وجود شان جوان می شود .

قال علی علیه السلام : العقل یهدی و ینجی یو الجهل و یغوی و یردی : [1]

علی علیه السلام فرموده است : بکار بستن عقل ، مایۀ هدایت و نجات انسانها است ، سرکوب کردن عقل باعث گمراهی و سقوط آدمیان است .

قال علی علیه السلام : کفی بالمرء جهلان ان لا یعرف قدره : علی علیه السلام فرموده است : نادانی مرد همین لبس که حد خود را نشناسد و از آن اگاه نباشد . [2]

قال علی علیه السلام : العاقل یعتمد علی عمله و الجاهل یعتمد علی امله . [3]

علی علیه السلام فرموده : اشخاص عاقل بسعی و کوشش خود تکیه می کنند ولی مردان نادان یآمال و ارزوهای خویشتن متکی هستند .94

مقاله در مورد امام علی(ع) معیار کمال

اختصاصی از زد فایل مقاله در مورد امام علی(ع) معیار کمال دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین صفحه*

فرمت فایل : Word(قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه : 20

فهرست مطالب:

1- اهداء..............................

2- فضایل اهل بیت از لسان پیامبر(ص)....

3- فضایل امام علی(ع)..................

4- مولود کعبه.........................

5- اسوه انسانیت.......................

6- خداشناسی علی(ع)....................

7- حجت خدا بعد از پیامبر..............

8- روایات و آیات درباره علی(ع)........

9- اعتراف.............................

10- منابع.............................

پروردگارا ترا شکر گزاریم که نعمت اسلام و ولایت و محبت ائمه اطهار(ع) عنایتمان فرمودی. و در این مقطع زمانی که بندگانت به سوی مکاتب مادی گرایی کشانده می شوند، و روز بروز بر دلهره و اضطرابشان افزوده می گردد، افتخار داریم که تشیع اشک و خونرا از سرگرمی این مکاتیب و صفحات سیاه شده از اباطیل رنگارنگ و ظاهر فریب بنام کتاب بر کنار داشتی، و در دامن لطف و عنایت اهل بیت عصمت علیهم السلام با ورود بمکتب و احادیث آنان کرامت دادی.

از نعمت های بزرگ توست توفیق پژوهش در موضوع مقدسی چون«امام علی(ع) معیار کمال». این هدیه ناچیز را به پیشگاه خلیفه بلافصل پیامبرمان، امیرالمومنین علی بن ابی طالب صلوات الله و سلامه علیه اهداء می کنم، و امیدوارم مورد توجه ساحت مقدس فرزندش حضرت بقیه الله الاعظم(عج) قرار گرفته و عنایتی به راقم سطور و والدینش بفرماید.

پائیز 87

حمید منصوری

مقدمه:

فضایل اهل بیت از لسان پیامبر(ص):

در کتاب اسرار ال محمد(ص) به نقل از سلیم بن قیس آمده است:

آنگاه که پیامبر خدا در بستر بیماری بود؛ فاطمه(ع) وارد شد، چون حال رسول الله را دید بغض گلویش را گرفت بصورتیکه اشک بگونه اش جاری شد. پیامبر فرمود: دخترم، چرا گریه می کنی؟ عرض کرد: نسبت به خودم و بچه هایم بعد از تو ترس دارم. حضرت در حالیکه اشک از چشمانش جاری میشد فرمود: فاطمه ام آیا نمی دانی ما خانواده ای هستیم که خداوند برای ما آخرت را بدنیا ترجیح داده... خداوند تبارک و تعالی توجهی بر زمین کرد و مرا از میان اهل زمین انتخاب کرد و به پیامبری برگزید. بار دیگر توجهی بر زمین کرد و شوهر ترا انتخاب کرد و به من دستور داد تا تو را به ازدواج وی درآورم، و او را برادر و عزیز و وصی و جانشین خود در میان امت قرار دهم.

پدر تو بهترین پیامبران و شوهرت بهترین اوصیا و بهترین وزرا است، ... تو رئیس زن های اهل بهشتی و دو فرزندت(حسن و حسین) دو پسر و آقای اهل بهشتند. و نه تن از فرزندان حسین اوصیاء من اند که پس از برادرم علی(ع) و حسن و حسین در یک مقام در بهشت هستند.

سپس فرمود: علی بن ابی طالب هشت دندان برنده و شکننده دارد(برتری هایی که هیچکس ندارد:

1- به خدا و فرستاده اش قبل از همه کس ایمان آورده.

2- به همه کتاب خدا و سنت من علم دارد.

3- تو ای دخترم همسر او هستی.

4- دو نوه ام حسن و حسین فرزندان من اند.

5- امر به معروف او.

6- نهی از منکر او.

7- خداوند به او حکمت آموخت.

8- فصل الخطاب حق و باطل را نیز به وی آموخت.

فضائل امام علی(ع):

درباره، فضائل و منزلت بالای امام علی(ع) در متون روایی مطالب زیادی آمده است که بیانگر این واقعیت است، امام علی(ع) خود بهترین یار و نزدیک ترین صحابه پیامبر بود.

سلیم بن قیس می گوید: ابوذر و سلمان و مقداد برای من روایت کردند، سپس این حدیث را از علی(ع) هم شنیدم: روزی مردی به علی(ع) فخر کرد، پیامبر(ص) به علی فرمود برادرم تو فخر کن بتمام عرب چون تو از جهت پسر عمو و پدر و برادر و روحیه و نسبت و همسر و فرزند و عمو بر همه آنان برتری داری، و همچنین رنج و مشقت تو بجان و مالت بزرگترین، حلم و حوصله و علم تو بیشتر از آنهاست. تو به خواندن کتاب خدا آشناتر و به سنت های خدا داناتر از آنهایی، دل تو شجاعتر و دست تو بخشنده تر و بدنیا بی میل تر در کوشش و اجتهاد سخت تر، اخلاقت نیکوتر، زبانت راستگوتر، محبت تو بخدا و من زیادتر از آنهاست.[1]

ابان می گوید این حدیث را برای حسن بعدی از قول ابوذر نقل کردم، او گفت: «سلیم و ابوذر راست گفته اند. علی بن ابی طالب دارای سبقت در دین برتری در علم و حکمت و فقه و نظریه و صحت، صاحب فضیلت و وسعت در دانش و مزاج است. از جهت اقوام و دامادی، بزرگی، شجاعت، کارزار، بخشش، نفع رسانی بمردم، علم بقضاوت، خویشاوندی و گرفتاری از همه بالاتر است.»

علی در همه امورش در مرتبه عالی است رحمت و صلوات خدا بر او باد. سپس حسن بصری گریست بطوری که محاسنش تر شد.

تحقیق درباره بررسی رابطه دلبستگی با کمال گرایی و عملکرد تحصیلی در دانش آموزان پسر دبیرستان های دولتی

اختصاصی از زد فایل تحقیق درباره بررسی رابطه دلبستگی با کمال گرایی و عملکرد تحصیلی در دانش آموزان پسر دبیرستان های دولتی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل : word (قابل ویرایش) تعداد صفحات : 45 صفحه

چکیده:

 زمینه و هدف:

 دلبستگی به والدین نقش زیادی در سلامت روانی و سازگاری  فرد در آینده دارد و می تواند در سایر متغیرهای شخصیتی و عملکرد فرد در حوزه های مختلف اثرگذار باشد بنابراین  هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه دلبستگی به والدین و همسالان با کمال­گرایی سازگارانه و ناسازگارانه و عملکرد تحصیلی است.

روش: روش پژوهش، از نوع همبستگی است.و جامعه ی آماری این پژوهش  کلیه ی دانش آموزان پسر سال اول دبیرستانهای شهر ایلام که در سال تحصیلی 88-1387 مشغول به تحصیل بودند می باشد.که نمونه ای شامل 360 نفر به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای از آنها انتخاب شدند.شرکت کنندگان پرسشنامه دلبستگی به والدین و همسال، پرسشنامه کمال­گرایی در مدرسه و مقیاس کمال­گرایی اهواز را تکمیل کردند. روش­های آماری به کار گرفته شده در این پژوهش، همبستگی ساده و رگرسیون چند متغیره بود.

یافته ها :

نشان دهنده روابط معنی­دار، میان متغیرهای مورد بررسی بوده است.این یافته ها نشان می­دهد که دلبستگی به مادر برای پیش بینی کمال­گرایی سازگارانه و ناسازگارانه بیشترین توان پیش بینی را دارد در حالی که برای پیش بینی عملکرد تحصیلی، دلبستگی به پدر بیشترین توان پیش بینی را دارا می­باشد.ضمنا سطح معنی داری 01/0 و 05/0 در نظر گرفته شده است.

نتیجه گیری :

نتایج این پژوهش تأثیرات عوامل فرهنگی که این پژوهش در آن انجام شده بروی روابط برخی از متغیر ها را نشان داده همچنین به نقش رفتار والدین در کمال گرایی کودک و نیز نقش والدین و همسالان را در عملکرد تحصیلی نشان می دهد.

مقدمه

     کمال­گرایی[1] در اصل به صورت تمایل پایدار فرد به وضع معیارهای کامل و دست نیافتنی و تلاش برای تحقق آن­ها که با خود ارزیابی های انتقادی از عملکرد شخصی همراه است، تعریف شده است (برنز[2]، 1980؛ فروست[3]، مارتن[4]، لهارت[5] و روزنبلت[6]، 1990). تحقیقات اخیر در مورد کمال­گرایی به این سازه به مثابه یک سازه ی چند بعدی می نگرند که شامل کمال­گرایی سازگارانه[7] و کمال گرایی ناسازگارانه[8] می­باشد (فلت[9] و هویت[10]، 2002). کمال­گرایی سازگارانه شامل یک استاندارد بالای واقع گرایانه ی شخصی، نظم و سازماندهی و آرزوی بی نظیر بودن است. در مقابل، کمال­گرایی ناسازگارانه شامل استانداردهای بالای غیر واقعی، نگرانی مفرط در مورد اشتباهات و ادراک نا هماهنگی بین عملکرد و استانداردهای شخصی است (انس[11] و کاکس[12]، 2002).

      فرق اساسی کمال­گرایی سازگارانه و ناسازگارانه این است که در کمال­گرایی ناسازگارانه به رغم وجود شواهد متضاد یا به عبارتی، شواهدی که حاکی از غیر واقعی بودن استانداردها هستند، تمایلات کمال­گرایی همچنان تداوم می یابند (علیلو، 1385). علاوه بر این، با وجود اینکه کمال گرایان سازگار و ناسازگار هر دو با داشتن استانداردهای بالا برای عملکرد شخصی مشخص می- شوند اما تفاوت این افراد در آن است که کمال­گرایان سازگار برای رسیدن به این استانداردها تلاش خود را به خرج می دهند در حالی که عزت نفس[13] خود را فدای آن نمی کنند (لاول[14] و لیمک[15]، 2009). در مقابل، کمال­گرایان ناسازگار، بیشتر نگران عواقب کار خود بوده و در صورت برآورده نشدن این استانداردها، واکنش های منفی زیادی نشان می دهند (استابر[16] و رامبو[17]، 2007). به عبارت دیگر با اینکه داشتن معیارهای بالا برای عملکرد شخصی مفید است ولی زمانی که این معیارها توسط خود فرد و واقع بینانه انتخاب نشوند پایه و اساس بسیاری از خصوصیات منفی روانی مانند خود انتقادی[18]، احساس مفید نبودن[19] و افسردگی[20] در افراد می­شوند (رایس[21] و میرزاده[22]،2000؛ ساسارولی[23] و روگیرو[24]، 2005).

تحقیق در مورد زندگینامه کمال الملک

اختصاصی از زد فایل تحقیق در مورد زندگینامه کمال الملک دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه8

زندگینامه کمال الملک

  ظهور کمال الملک در عرصه نگارگری ، حلول اندیشه های نوینی را در فنون نقاشی سبب گردید و فصل تازه ای را در بخش هنرهای تجسمی ایران گشود. از ویژگیهای کمال الملک می توان سنت شکنی ، ابداع و نوآوری در سبک و روش ، بکارگیری عناصر تشکیل دهنده ی نقاشی ، قدرت تصویر لحظات با تمام کیفیت و ابعاد در زمانی که هنوز"پرسپکتیو" شناخته نشده بود و فزون بر همه ی اینها اتخاذ شیوه های نوین نگارگری در ثبت واقعیت ها و به دور داشتن قلم و رنگ از پوچی و وهم پردازی در زمانی که کمتر کسی جسارت و شهامت ثبت آن را داشته است ، ذکر کرد. کمال الملک متهورانه سرگذشت حساس اجتماعی و سیاسی خود را در گرو این واقعیت گرایی نهاد و گزینش این سبک ، منشاء تحولات و اندیشه هایی در جریان هنر و سیاست آن روزگار گردید.

محمد غفاری فرزند میرزا بزرگ به سال 1224 شمسی در

دانلودمقاله کمال انسان از نظر دین

اختصاصی از زد فایل دانلودمقاله کمال انسان از نظر دین دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

خداى سبحان کمال محض و کمال‏آفرین است؛ هر چه از او ظهور کند کامل است. عالم و آدم از او ظهور کرده و هر دو از مظاهر کمال حقند، هم کمال نفسى دارند و هم از کمال نسبى برخوردارند : «ما ترى فى خلق الرحمن من تفاوت فارجع البصر هل ترى من فطور» (1) همه ذرات عالم هستى به سوى کمال در حرکتند و مسیر امر الهى را طى مى‏کنند، خداى سبحان به آسمانها و زمین فرمود: خواسته یا ناخواسته به سوى من بیایید، گفتند ما خواهانیم و با طوع و رغبت مى‏آییم: «فقال لها وللأرض اتیا طوعا أو کرها قالتا أتینا طائعین» (2) . انسان نیز تافته‏اى جدا بافته از جهان خلقت نیست، از این رو سعى مى‏کند با رسیدن به کمال مطلوب خود را با سایر مخلوقات وفق دهد وبا مجموعه جهان آفرینش هماهنگ سازد، راه هماهنگ شدن با نظام پیوسته جهان، در سیر به سوى کمال مطلوب، کسب فضایل اخلاقى است. اخلاق این توانایى را دارد که انسان متخلق را در این مسیر با این مجموعه هماهنگ کند، انسان نیز به طور طبیعى پذیراى چنین هماهنگى است و در مسیر کمال مطلق در حرکت است.
کمال در چیست؟
صاحبان علوم گوناگون، تفسیرهاى متنوع و متفاوتى از کمال انسان دارند. هر کسى کمال را در رشته علمى خاص خود مى‏داند؛ ولى آخرین سخن را کمال‏آفرین جهان هستى، خداى سبحان، مى‏گوید و چه کسى راستگوتر از اوست؟:
«و من أصدق من الله قیلا» (3) .
در علوم اعتبارى و قراردادى، صاحبان علوم ادبى، کسى را که در علوم‏ادبى‏جامع باشد، «کامل» مى‏نامند. آنان به کسى که لغت شناس ماهرودرفن لغت سرآمد باشد، «لغوى» و به کسى که در علم «اعراب» سرآمدباشد «نحوى» و به کسى که در فن شعر و قافیه و وزن شناسى ماهر باشد، «عروضى» و به کسى که جامع بین این رشته‏ها شده «ادیب کامل» مى‏گویند.
در علوم استدلالى، به کسى که در هندسه، ریاضیات و علوم تجربى، طبیعى و منطق سرآمد و ماهر باشد و با جمع این سه رشته بتواند در معارف الهیه، حقایق را به خوبى استنباط کند، «فیلسوف کامل» و «حکیم» مى‏گویند؛ ولى در علوم حقیقى و نزد اهل معرفت، کمال به معناى دیگرى تفسیر شده است. مرحوم سید حیدر آملى، که از عرفاى بنام امامیه و از معتقدان به ولاى اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم‏السلام) است مى‏گوید: به کسى که در علم شریعت، سرآمد و در علم طریقت، داراى کارآیى لازم و در علم حقیقت، صاحب بصر باشد، «شیخ» مى‏گویند. بنابراین، شیخ، انسان کاملى است که داراى این ویژگیهاى یاد شده باشد.
البته هر کدام از این علوم، اصطلاح خاص خود را داراست؛ در روایات معصومین (علیهم‏السلام) نیز آمده است که همه کمال، در امورى، مانند «تفقه در دین» است:
«الکمال کل الکمال التفقه فی الدین و..» . (4) .
تفقه در دین، عبارت از دین شناسى و دین باورى است. کسى که دین شناس نیست یا دین شناس است ولى دین باور نیست، فقیه نیست. «تفقه» در دین به معناى ماهر و ممحض بودن در دین است.
پایه علوم
دین، سلسله‏اى از مسائل نظرى و مسائل عملى است و کسى متفقه در دین است که در آنها سر آمد باشد. دین، هم دستور علم و هم دستور استغفار مى‏دهد. ذات اقدس اله به پیغمبر مى‏فرماید : «قل رب زدنى علما» (5) یعنى، به خدا بگو که بر علم من بیفزا. نیز خداوند در قرآن، بیان مى‏کند که پیغمبر چه علمى را از خدا طلب کند.
همه علومى که در تأمین سعادت و رفع نیازهاى بشرى سهم مؤثرى دارند از یک نظر، صبغه اسلامى و دینى دارند؛ چون فراهم کردن و فراگیرى آنها و نیز استفاده از آنها در رفع نیاز جامعه اسلامى واجب عینى یا کفایى است و علوم از این جهت «اسلامى» مى‏شود (البته براى اسلامى بودن علوم انسانى در رتبه اول و علوم تجربى در رتبه دوم معناى دقیقى است که خارج از بحث کنونى است) ؛ ولى قرآن کریم، علمى را که اساس و پایه همه علوم است که اگر باشد، علوم دیگر فراهم و به جا مصرف مى‏شود و اگر نباشد، علوم دیگر یا تحصیل نمى‏شود یا اگر تحصیل شود، به جا صرف نمى‏شود، به پیغمبر آموخت و فرمود:
«فاعلم انه لا اله الا الله و استغفر لذنبک» (6)
و آن، علم «توحید» است.
اگر کسى بداند در کل جهان، خالق، مدبر و مربى عالم و آدم، خداست و همه کمالها و جمالها را او آفریده و زمام آنها به دست اوست، قهرا در فراگیرى کمال از خدا غفلت نمى‏کند و اگر کامل شد، در نشر آن هم براى رضا خدا مى‏کوشد و قصور و دریغى نمى‏ورزد. این علم، علمى استدلالى است. عالم شدن به وحدانیت حق، کار آسانى نیست. ممکن است کسى بر اساس همان تفکر سنتى و عادى بگوید: «لا اله الا الله» اما، در برنامه‏هاى عملى او توحید ظهور نکند .
نشانه توحید عملى
توحید در برنامه‏هاى عملى آنگاه ظهور مى‏کند که انسان در آغاز و پایان هر کارى «خدا» بگوید:
«و قل رب أدخلنى مدخل صدق و أخرجنى مخرج صدق» (7) .
همان گونه که قبلا اشاره شد، این آیه، اختصاصى به ورود در دنیا یا برزخ یا قیامت و خروج از دنیا یا برزخ یا صحنه قیامت ندارد، بلکه موحد هر کارى را انجام مى‏دهد باید بتواند «نام خدا» را ببرد و این کار. قهرا واجب و یا مستحب است. به عبارت دیگر، کارى که انسان به نام خدا شروع مى‏کند، کار حرام و مکروه یا مشتبه و مشکوک نمى‏تواند باشد؛ زیرا چنین کارهایى هرگز مورد رضایت خداى سبحان نیست و با ذکر نام او نیز هیچ تناسبى ندارد.
این که گفته‏اند: هر کارى را که انجام مى‏دهى نام خدا را ببر؛ یعنى کار باید به گونه‏اى باشد که انسان بتواند به نام خدا بگوید و این، بهترین برنامه‏هاى توحیدى است که در همه شئون زندگى ما هست. انسان موحد، در همه امور چنین مى‏اندیشد. گاهى ممکن است انسان، در اوایل امر با حسن نیت، وارد کارى بشود و به نام خدا بگوید؛ ولى دراثناى عمل، جاذبه‏هاى طبیعى، او را به سمت خود منحرف کند و او نتواند در پایان کار به نام خدا بگوید. آیه سوره «اسراء» مى‏گوید: در آغاز هر کارى که وارد مى‏شوید، به نام خدا بگویید و به همین صورت کار را ادامه دهید به گونه‏اى که وقتى از آن دست کشیدید نیز بتوانید به نام خدا بگویید با این ترتیب، سراسر آن کار واجب یا مستحب، مظهر توحید مى‏شود.
چنین انسانى اهل استغفار هم هست، یعنى از خدا طلب مغفرت مى‏کند که اگر غفلتى کرد یا قصورى ورزید و یا گاهى به برخى از گناهان صغیره مبتلا شد، خدا از او در گذرد و مى‏دانیم که استغفار براى نوع اولیا، جنبه دفعى دارد، یعنى آنان با این استغفار از خطر ارتکاب به گناه مى‏رهند، نه جنبه رفعى تا آنان با استغفار از خطر کیفر گناه ارتکاب شده نجات یابند.
انسان مهذب و منزه از غبار طبیعت، کامل است. و بهشت، «دارکمال» نامیده مى‏شود. اسلام نیز، کامل است و نقصى در آن نیست.
نعمت یاد آورى گناه
مشکل ما در نقص ونرسیدن به کمال، فراموشى است که از بدترین مصیبتهاى ماست. کار خوبى را که انجام مى‏دهیم، فراموش نمى‏کنیم. چون آن را بارها بازگو کرده و به آن علاقمندیم؛ ولى چون گناه مرتکب شده را پنهان مى‏کنیم، کم کم از یادمان مى‏رود. و در صدد جبران آن هم نیستیم؛ زیرا انسان آنگاه در صدد جبران نقص است که متذکر آن نقیصه باشد.
از این رو به ما گفته‏اند: اگر کار خیرى کردید، آن را فراموش کنید و اگر از شما اشتباهى سر زد، به یاد آن باشید؛ زیرا تذکر خطا وسیله استغفار و سبب انفعال است ولى یاد آورى کار خیر، زمینه غرور را فراهم مى‏کند. گاهى انسان آن قدر کار خیر را بازگو مى‏کند که کار خیرش پژمرده مى‏شود.
در بعضى از روایات اهل بیت ( علیهم السلام) آمده است که اگر شما کار خیرى را انجام دادید، لازم نیست آن را براى کسى بازگو کنید؛ مثل اینکه، شما گلى را از بوستان بکنید و چند بار به آن دست بزنید. طبیعى است که پژمرده مى‏شود و عطر و زیبایى آن از بین مى‏رود. کار خیر نیز وقتى زیبا و معطر است که پنهان بماند یا اگر در شیشه عطرى را باز کنیم، عطر از آن مى‏پرد. ولى کار شر مثل بوى بد است، در شیشه آن را بر دارید بگذارید زود بویش برود، یعنى به یاد آن باشید. وقتى به یاد بودید با توبه آن را جبران مى‏کنید (8) .
غیر معصومین ( علیهم السلام) نوعا کم یا زیاد به گناه آلوده‏اند و فراموشى، آلودگى را مى‏افزاید. از این رو تذکر گناه، جزو بهترین نعمتهاست؛ زیرا انسان را به توبه وادار مى‏کند. به همین جهت به پیغمبر صلى الله علیه و آله و سلم دستور داده شده که: «فاعلم انه لا اله الا الله واستغفر لذنبک وللمؤمنین» (9) تا هشدارى باشد براى امت آن حضرت.
کمال در بینایى و دارایى
با این بیان، معلوم مى‏شود کمال، در بینایى و دارایى انسان است، انسان باید معارف الهى را به خوبى بفهمد و بر اساس آن عمل کند، یعنى آنچه را که یاد گرفته به عمل برساند. همان گونه که خوبیها با عبادتهاى خوب تلازم دارند، بدیها نیز با عبادتهاى ناقص متلازمند؛ یعنى، اگر کسى به بخشى از کارهاى خوب موفق شود، توفیق انجام نمازهاى خوب هم نصیب او مى‏گردد. و آن نمازهاى خوب، زمینه مى‏شود که بعد از نماز به کارهاى خوب دیگرى دسترسى پیدا کند؛ متقابلا اگر کسى تن به گناه بدهد، به عبادات خوب، موفق نمى‏شود عبادات او ناقص است و عبادات ناقص، توان ندارد او را از زشتیها باز دارد. چون نمازى که عمود دین و با روح است، انسان را از زشتى باز مى‏دارد. این خود نهى از منکرى است که ضامن اجرا دارد. اینکه خداوند در قرآن مى‏فرماید:
«ان الصلوة تنهى عن الفحشاء و المنکر» (10)
یعنى، نماز واقعا انسان را در درون خود، حفظ مى‏کند و باز مى‏دارد. این نهى از منکر تشریعى نیست.
گاهى ممکن است ما به گناهى تن در دهیم و دیگرى ما را نهى از منکر کند؛ ولى سخن او در ما اثر نکند؛ اما اگر کسى از درون، ما را نهى از منکر کند، یقینا اثر دارد. نماز نهى از منکر از درون است و انسان را از زشتى باز مى‏دارد و اگر انسان از زشتى بازداشته شود، «کامل» مى‏شود.
جهاد اکبر و ریزش کوثر
از سخنان شیرین افلاطون این است که مى‏گوید:
من در علوم دیگر مى‏نوشیدم تا سیراب بشوم؛ ولى در علم الهى، سیراب شده‏ام بدون اینکه بنوشم.
در علوم دیگر، اگر انسان کتابى را مطالعه کند و با رنج و کوشش مطلبى را بفهمد، به همان نسبت لذت مى‏برد. مانند کسى که با کندوکاو مقدارى آب، استخراج کرده ونوشیده و رفع عطش کرده و لذت برده است؛ اما در معارف حقه، کمال به گونه‏اى است که انسان بدون رنج کتاب، کتیبه، درس، الفاظ علوم حصولى ومفهوم ذهنى و... سیراب مى‏شود؛ مثل این که در بهشت اگر کسى بخواهد از کوثر استفاده کند، با رنج و تلاش همراه نیست. لذا مى‏گویند:
«دولت آن است که بى خون دل آید به کنار» .
رنجهاى ما محصول موقتى دارد؛ لطف آن است که از جاى دیگر، نصیب انسان شود و وقتى از جاى دیگر، نصیب وى مى‏شود که قلب منزه داشته باشد. مأموران الهى دائما فیض مى‏رسانند و قلب منزه و مهذب طلب مى‏کنند این ما هستیم که متأسفانه همواره سعى مى‏کنیم بارى بر دوشمان افزوده و با همین علوم حصولى و مدرسه‏اى خود را سرگرم کنیم! از این رو مشغول کند وکاو هستیم تا اندک آبى از زمین بجوشد؛ اما تلاش و کوشش نمى‏کنیم که کوثر علم الهى از بالا ریزش کند، و این با جهاد اکبر حاصل مى‏شود که بسیار سخت است، به این دلیل که ما در نمازى دو رکعتى، که حداکثر پنج دقیقه وقت لازم دارد، نمى‏توانیم خود را حفظ کنیم!
دیو در خلوتگه دل!
ما مى‏خواهیم با خلوص و حضور باشیم و به آن علاقمندیم و دین نیز به آن دستورداده، پس کیست که حواس ما را به شرق و غرب و بالا و پایین، منحرف مى‏کند؟ معلوم مى‏شود ما امین نبوده و در نعمتهاى الهى امانت را رعایت نکرده و دشمن دین خود و خدا را که شیطان است به درون دل، راه داده‏ایم و او فکر ما را رهبرى مى‏کند! او در حال عادى کارى با ما ندارد کسى که مى‏خواهد یک ساعت در جایى بنشیند و فقط به در و دیوار نگاه کند، حواسش جمع است و نگاه مى‏کند، چون اتلاف عمر است و شیطان در حال اتلاف عمر، با تمرکز حواس انسان کارى ندارد.
نیز اگر کسى بخواهد به آهنگ حرامى گوش بدهد یا منظره حرامى را بنگرد، حواسش جمع است و با کمال حضور دل، آن آهنگ باطل را گوش مى‏دهد و آن منظره حرام را هم مى‏نگرد، چون او دل را به دست کسى داده که خواسته‏اش همین است؛ ولى اگر بخواهد مواعظ و معارف دینى را گوش بدهد یا قرآن و دعا بخواند تمرکز حواس ندارد، کلمات را بر زبان جارى مى‏کند؛ ولى معانى در دلش راه ندارد؛ زیرا صحنه دل را دیگرى گرفته، مانند مال‏باخته‏اى که دیگرى به خانه او آمده و غاصبانه آن را اشغال کرده است.
ذات اقدس اله مى‏فرماید:
«بل الإنسان على نفسه بصیرة و لو ألقى معاذیرة» (11)
انسان بر جان خود، «بصیره» است، یعنى خودش را مى‏شناسد (12) . هر کس وقتى به درون خود، سرى مى‏زند خود را خوب مى‏شناسد؛ اگر چه ممکن است بخواهد براى تبهکاریهاى خود توجیه‏هاى ناروا کند و عذرهاى باطل بتراشد:
«و لو ألقى معاذیرة»
و این البته اختصاصى به قیامت ندارد. در دنیا هم ما خود را خوب مى‏شناسیم.
اگر بخواهیم کامل بشویم چاره‏اى جز تهذیب روح نیست و تهذیب روح راه‏ندادن بیگانه به حریم دل است. وقتى هر گونه سخنى را مى‏گوییم، به هر جایى نگاه کرده، به هر چیزى گوش فرا مى‏دهیم، هر غذایى را خورده، و به مال هر کسى چشم طمع دوخته‏ایم، بدانیم بیگانه را در دل خود جاى داده‏ایم. آنگاه که بیگانه در دل ما جاى کند، آن را تصاحب مى‏کند. به همین جهت، نمازى خوانده مى‏شود که از نظر فقهى و شریعت صحیح است اما از نظر کلامى، اخلاق و طریقت مقبول نیست. چون در بعضى روایات اهل بیت ( علیهم السلام) هم آمده است که: همان مقدارى از نماز مقبول است که انسان مى‏فهمد با خدا مناجات مى‏کند. آن نقاط روشنى که در نماز هست چند جمله‏اى است که انسان مى‏فهمد با چه کسى حرف مى‏زند، جملاتى که با خلوص، ادا مى‏شود (13) .
بنابراین، کمالى که فقه و دین آن را به رسمیت مى‏شناسد در تقرب به خدا و مظهریت انسان براى ذات اقدس اله است. چون هیچ نقصى در او نیست. و او هستى، علم، قدرت، حیات و کمال محض است و بنده خدا هر اندازه به او نزدیک شود از این اوصاف سهمى مى‏برد و طرفى مى‏بندد و به همان اندازه، کامل مى‏شود و تنها مانع رفتن به سوى دوست، «غبار ره» است که با تهذیب، زدوده مى‏شود.
کمال در گرو احساس خطر
کسى که مى‏داند خطرى تهدیدش مى‏کند و او را در بین راه، گرسنه و تشنه‏مى‏گذارد، در فکر علاج خطر بر مى‏آید. جهنمى‏ها در عین حال که غذاهاى‏فراوانى مى‏خورند و آبهاى فراوانى مى‏نوشند، همیشه گرسنه و تشنه‏اند؛ زیرا غذایشان «غسلین» و «ضریع» است:
«فلیس له الیوم هیهنا حمیم و لا طعام إلا من غسلین» (14)
و «غسلین» همان چرکابه است،
«لیس لهم طعام الا من ضریع» (15)
و «ضریع» یعنى تیغ. چون آنان، در دنیا به طور مرتب به این‏و آن نیش مى‏زدند و خار راه بودند. زخم زبان و زبانه قلم، بدگویى و سلب حیثیت از این و آن در حقیقت، تیغى است که به جان دیگران فرو مى‏رود و همین تیغها در قیامت، ظهور مى‏کند و به بوته تیغ تبدیل مى‏شود که آن را به تیغ زن مى‏خورانند.
انسان در دنیا هر شبانه روز، دو یا سه وعده غذا مى‏خورد و سیر مى‏شود. مگر انسان طماع که شبانه روز غذا مى‏خورد، شب به امید صبح بر مى‏خیزد و صبح به امید شب مى‏کوشد؛ ولى هرگز سیر نمى‏شود. غذاى دوزخیان دایمى است و مدام باید غسلین وضریع بخورند. این گونه از پى‏آمدهاى تلخ، ناله و استغفار دارد و بدون آن، کمال ممکن نیست و سخن خدا هم سخنى مانند «سبعه معلقه» و دواوین شعراى جاهلى نیست تا از باب «أحسنه أکذبه» ، مبالغه و اغراق در آن راه داشته باشد، بلکه صدق محض است.

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله   22 صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید