آسانسور وسیله‌ای دائمی است که در ساختمانها برای جابجایی عمودی افراد، بار و یا هر دو که در ترازهای معین توقف می‌کند و دارای یک اتاقک (کابین) است. این اتاقک بین حداقل دو ریل راهنما از جنس سخت (صلب) که عمودی (یا با حداکثر انحراف 15 درجه از خط قائم) هستند حرکت می‌کند. آسانسورها در یک تقسیم‌بندی کلی به دو گروه اصلی تقسیم می‌شوند:
الف – آسانسورهایی که اشخاص مجاز به سوارشدن در آن هستند. (مسافربر ، مسافربر- باربر ، تخت‌بر) ساختار و ابعاد اتاقک این آسانسورها طوری است که به آسانی برای مسافران و بارهای مورد نظر قابل دسترسی و استفاده است.
ب – آسانسورهایی که اشخاص مجاز به سوارشدن در آن نیستند. (خدماتی یا Service Lift غذابر ، کتاب بر) ابعاد و ساختار اتاقک این آسانسورها طوری است که برای انسانها قابل دسترسی و استفاده نمی‌باشد برای تحقق این امر سطح کف آن از یک متر مربع ، عمق آن از یک متر و ارتفاع آن از 2/1 متر نباید بیشتر باشد. نوع ، ظرفیت ، سرعت و تعداد آسانسورهای هر ساختمان بایستی متناسب با کاربری، تعداد طبقات و جمعیت ساکن در آن انتخاب شود. بحث و بررسی این گزارش آسانسورهایی می‌باشد که اشخاص مجاز به سوارشدن در آن هستند و اکثریت آسانسورهایی که در حال حاضر در کشور تولید و به فروش می‌رسند این گروه می‌باشد. آسانسورهایی که اشخاص مجاز به سوارشدن آن هستند از نظر عملکرد و مکانیزم به دو دسته تقسیم میگردد:
الف ) آسانسورهای دارای سیستم رانش از نوع کششی ( Traction )
ب ) آسانسورهای دارای سیستم رانش هیدرولیکی ( Hidrolic )
فهرست:
مقدمه
بررسی وضعیت صنعت آسانسور ایران
دلایل رواج آسانسورهای هیدرولیک
مختصری بر طرز کار آسانسور
سیستم های کنترل دسترسی در آسانسور
روانکاری در آسانسور و پله برقی
زنجیر جبران و اثرات آن بر عملکرد آسانسور
نگهداری صحیح آسانسور
مقررات ایمنی ترمز آسانسور
صادرات
تحقیق/مقاله آماده آسانسور با فرمت ورد(word)
