انضباط، به معنای نظم و ترتیب در کارها می‌باشد و بیان‌گر مقررات و موازین خاصی است که افراد را وادار به انجام رفتار مطلوب و مناسب می‌کند. ناتوانی در برقراری انضباط در محیط‌های مختلف ازجمله خانواده، محل کار و... پیامدهایی هم‌چون اتلاف وقت، جو عاطفی نامناسب، فقدان تبا‌دل فکری، سردرگمی و عدم پیشرفت را به‌دنبال دارد. پدر و مادر، نقشی مهم و اساسی در برقراری انضباط و درپی آن، ایجاد فضای روانی در خانواده دارند. لازم به ذکر است که هدف تربیت و نیز انضباط در خانواده، کلیشه‌ای‌کردن رفتار و ماشینی‌کردن فرزندان نیست و این شیوه با اهداف نظم و تربیت، منافات دارد. بنابراین، ضرورت دارد پدر و مادر با آگاهی از عوارض روش‌های مستبدانه و آزادگذ‌ارنده، در‌خصوص اتخاذ روش مناسب و منطقی در تربیت فرزندان اقدام کنند. باید توجه داشت که ناکامی‌ها، تعارض‌ها، اضطراب‌ها و بعضی از خصوصیات جسمی، روانی و شخصیتی افراد خانواده، سبب ایجاد کشمکش‌های گوناگون شده و نظم و سلامت محیط خانواده را مختل می‌کند.
به‌طور حتم، درک صحیح احساسات افراد خانواده، گامی مثبت درجهت پیش‌گیری از بروز اختلال‌ها و حل مشکل‌های آنان خواهد بود. وقتی پدر و مادر، فرزند را درک کنند و بدون انگیزه‌ی عیب‌جویی، با دیده‌ی تفاهم با او رفتار و در برخورد با مسائل، دوستانه عمل کنند، او با احساس اعتمادبه‌نفس، باور خواهد کرد که آنان، او را می‌فهمند، می‌پذیرند و درنتیجه، استرس و اضطراب او پایین آمده و روحیه‌ی پذیرفتن در او بیش‌تر شده و به‌تدریج، احساس‌های منفی به احساس‌های مثبت تبدیل می‌شود.
لازم به ذکر است که هر فرد اعم از کودک و بزرگسال، علاوه‌بر نیازهای جسمی، یک‌سری نیازهای روانی دارد که از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است ازجمله نیاز به محبت، امنیت، مقبولیت و پذیرش، احساس عدالت در محیط زندگی، تأیید و تشویق، جلب توجه، موفقیت، کسب هویت، استقلال، احترام، کمال‌طلبی، لذت، احساس تعلق و... بنابراین محترم‌شمردن فرد، احترام به حقوق او و پذیرش او همان‌گونه که هست، از مهمترین اصول رابطه‌ی انسانی است. با دقت گوش‌دادن به صحبت‌های فرزندان، توجه به نیازها و دیدن نقاط قوت، تأیید رفتارهای مطلوب، عدم سرزنش مکرر و بی‌مورد و کمک و همراهی برای رفع مشکل‌ها و نارسایی‌های آنان، بیان‌گر رعایت حقوق‌‌شان است.
با برخورد مناسب و منطقی است که فرزند، برداشتی مثبت از خود خواهد داشت. در این‌صورت، زمینه برای احترام و اعتمادبه‌نفس در او فراهم شده و قدرت سازگاریِ بیش‌تر و مناسب‌تری را درپی خواهد داشت و در غیر این‌صورت، اختلال رفتاری بروز کرده و زمینه برای پذیرش انواع آسیب‌ها، مساعد خواهد شد.
شایان ذکر است که ما با داشتن جامعه‌ای جوان، امروز در دوران پرشتابی زندگی می‌کنیم. تغییرهای فزاینده‌ی فرهنگی و تأثیر عامل‌های مختلفی مانند پیشرفت تکنولوژی به‌خصوص جهش تکنولوژی ارتباطات، بهداشت روان و سلامت خانواده و جامعه را در معرض تهدید قرارداده است.
عدم برخورداری از مهارت‌های اجتماعی مناسب در اثر تربیت خانوادگی نادرست، سبب می‌شود فرد، مورد توجه هم‌سالان خود قرار‌نگیرد و او را طرد کنند. چنین افرادی ممکن است دچار افت تحصیلی شوند، احساس تعهد و مسؤولیت در آنان ضعیف شود و رفتارهای اجتماعی مناسبی را از خود بروز ندهند. بنابراین، عزت‌نفس‌شان پایین می‌آید و بسیاری از آسیب‌های اجتماعی که آنان را احاطه کرده‌اند، می‌توانند اثرهای نامطلوبی را در آنان ظاهر سازند و ممکن است شاهد رفتارهای ناسازگارانه ازجمله انزوا، گوشه‌گیری و پرخاشگری و احساس‌های عدم موفقیت، بی‌رغبتی و نیز احساس منفی نسبت به خود در برخی از آنان باشیم.
شامل 34 صفحه فایل word قابل ویرایش
دانلود تحقیق نقش تعلیم و تربیت در بهداشت روانی جامعه
