تیروئیدیت: بر اساس مدت زمان بیماری به سه نوع حاد، تحت حاد و مزمن تقسیم می شود.
تیروئیدیت حاد: نادر است و در عفونتهای چرکی تیروئید دیده می شود.بیماران معمولا با درد تیروئید که به گلو و یا گوشها مربوط می شود مراجعه می کنند.تب، اشکال در بلع، و قرمزی در محل تیروئید معمول هستند.در آزمایشها ESR افزایش داشته و تعداد گلبولهای سفید زیاد شده است اما فعالیت تیروئید نرمال است.
تیروئیدیت تحت حاد: که تیروئیدیت ویروسی هم گفته می شود.در اثر ویروسهاست که بیشتر آنها ویروسهای اوریون، آنفلوآنزا و....است که در درمان نوع ویروس مهم نیست و معمولا هم نمی توان آن را مشخص کرد.در زنان 3 برابر مردان دیده می شود و در سنین 30 تا 50 سالگی غالب است.تیروئید بزرگ شده و دردناک که گاهی با تب همراه است، از جمله علائم آن است.بسته به مرحله بیماری ممکن است کم کاری یا تیروتوکسیکوز دیده شود.درد آن هم بیشتر در ناحیه فک یا گوش است.
درمان: در ابتدا آسپیرین یا بروفن برای تسکین درد کافی است.اما در صورت پیشرفت بیماری از گلوکوکورتیکوئیدها باید استفاده کرد.مانند پردنیزون و....
این فایل دارای 35 صفحه می باشد.
بیماریهای تیروئید