لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 3
ارتباط علم با عمل
آموزش علم و دانش ویا بعبارت دیگر بدست آوردن فهمش و حکمت باعث آن میشود تا انسان بحد کمال ومنزلت خویش برسد وبزندگی فایق آید. علم باعث میگردد تا انسان نخست خویشتن را بشناسد و بعد پروردگار و خالق خو درا بکمک علم انسان از تنگنا و کوره راه های دشوار وصعب العبور زندگی راه بیرون رفت خو درا می یابد.اما این مامول وقتی برآورده میشود که دانش آموخته شده بخود حنبه عمل بپوشد چونکه میان علم وعمل ارتباط منطقی موجود است بدین معنی که این دو پدیده لازم وملزوم یکدیگرند طوریکه وجود یکی وابسته به هستی دیگری است.اگر علم تنها آموخته میشود وبعمل پیاده نمیگردد آموزش یابنده آن بگفته تمام علما و حکما احمق ناب و محض میباشد چنانچه عالم بزرگ وبی مثال سعدی میفرماید:
علـم چندان که بیشتر خوانی چون عمل در تو نیست نادانی
نه محـقـق بــود نـه دانشمنـد چــارپــائی درو کـتــابی چـنــد
واقعاً چنین است همانطور یکه مرکب از بار گران کتب چیزی جز سنگینی وزن نمیداند، الاغ که کتب بالایش بار باشد هیچ نمیداند که این کتب درمورد چی معلومات میدهد و ارزش اینها در چیست فقط از زیادی بار نفسک میزند ودوکلبه راه میرود. عالم دور از عمل نیز جز از یاوه گوئی چیزی دیگری نمیداند.حتی تفکیک کرده نمیتواند که چگونه باید حرف بزند و چطور. گاهی از آسمانها و کائنات حرف در میان می آورد و زمانی از چون و چند روزگار.
اگر داکتر علمی را که آموخته تنها از آن دراتاق معاینه خانه واز عقب میز کار بخاطر دریافت فیس استفاده نماید نه تنها حتی یک مریض را از درد شفا داده نمیتواند بلکه صدها انسان بینوا را به دنیای ابدی میفرستد. پس این احمق است که چنین میکند زیرا عالم درهر رشته و بخشی که باشد به آرزوی اینست تا به همنوعان خویش یاری رساند نه اینکه جان آنان را بگیرد.
متخصص زراعت اگر بالای مزرعه نرفته و نوع خاک ، توپو گرافی ، وضعیت اراضی را از نزدیک نبیند بیقین هیچ کمکی به دهقان کرده نمیتواند نه اینکه کمک کرده نمیتواند بلکه مزرعه اورا به تباهی کشانده و حیات ویرا بخطر مواجه میسازد. باز هم صراحت دارد که وارد کردن خسران نمونه احمقی است.
انجینری که فقط همچون مرغ کرکی بالای چوکی در پشت میز نشسته وخمارآلودانه قو مانده میدهد آنچه که از دیگ کله اش می برآید همچون تخم زرداب شده جز از یک پل، بند ویا طراز مبتذل و درد نا بخور چیزی دیگری حاصل نمیشود.
عالم دین وقتی که خوب واضح میخواند که پیغمبر بزرگ اسلام به رشوه خور، رشوه دهنده و وساطت میان این این دوکس لعنت فرستاده است ولی همینکه در مسند قضاوت و حکمیت قرار میگیرد نمونه رشوه خوران میشود بیقین که غیر از بی اعتبار ساختن مقام پیغمبر بزرگ خود چیزی دیگری کرده نمیتواند. پس نادان محض است آنکه به حیثیت پیغمبر بزرگ اسلام لطمه وارد میسازد.
این فقط قسمتی از متن مقاله است . جهت دریافت کل متن مقاله ، لطفا آن را خریداری نمایید
دانلود تحقیق درمورد ارتباط علم با عمل
