دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه22
به نام خدا
نروید بر زمین هرگز گیاهی که ننوشت بر برگش دوایی
نظامی
ربنا الذی اعطی کل شی خلقه ثم یقوی
رب (پرورش دهنده) ما خدایی است که لازمه خلقت هر چیزی را به آن عنایت و به استفاده از آن راهنمایی اش فرموده است. (طه /50)
برنامه عملی اسلام مشتمل بر دستورهای بهداشتی و طب پیشگیری و درمان طبیعی است که از سرچشمه وحی از طریق طب القران طب النبی و طب الائمه گرفته شده و از جمله روش های درمانی آن عبارت است از : امساک ، پرهیز، آب درمانی و حمام ، ماساژ درمانی ، روان درمانی ، دعا درمانی ، تلقین درمانی ، غذا درمانی ، گیاه درمانی و راه درمانی.
همچنان که روش های درمانی اصلی در طب طبیعی سایر ملل عبارتنداز طب سوزنی یا دستکاری در ستون مهره ها، گیاه درمانی، همیوپاتی ، خواب درمانی ، ماساژ درمانی ، ناتروتراپی (داروهای طبیعی) آنتروبازوتی یا یک نظام دینی فلسفی که معتقد است شعور انسان می تواند با عالم روحانی ارتباط برقرار کنند «آیورودایی» یا طب سنتی هندوها. این روش های درمانی تا به امروز در کنار طب رسمی تداوم یافته و بعضی از محققان طب تکمیلی را پیشتر از نام هایی چون طب جانشین و طب غیر رسمی و طب طبیعی برای این روش های درمانی پذیرفته اند[1].
با بالا رفتن هزینه پزشکی رسمی و ناتوانی آن از درمان بسیاری از دردها از دهه 1960 گرایش به طب سنتی نزولی یافت. بررسی های به عمل آمده در سال 1980 در هلند نشان داد که 40 درصد از بیمارانی که نزد متخصصان طب تکمیلی رفته بودند قبلا به علت همان بیماری تحت درمان ناکافی و ناموفق پزشکان قرار داشتند[2].
استیفن فولدر پیش بینی می کند که می توان انتظار داشت بیماران اتاق های انتظار متخصصان طب تکمیلی سر خوردگان مداوای طب رسمی باشند. پس این زمینه وجود دارد که میان نظام های طب تکمیلی و طب رسمی همکاری ایجاد شود.
بررسی های انجام شده در هلند و استرالیا و دیگر کشورها حاکی از آن است از 80 درصد بیماران به آشنایان خود طب تکمیلی را توصیه کرده اند و آنهایی که از طب تکمیلی راضی نبودند اگرچه معالجه نشده اند اما صدمه ای هم ندیده اند. لیکن آنهایی که از پزشکان رسمی خود راضی نبوده اند نه درمان شده اند و نه لزوما بی صدمه مانده اند. افزون بر اینکه از پزشکان رسمی خردمندانه طب سنتی می تواند مانع هدر رفتن بسیاری از منافع مالی نهادهای درمانی شود. پیش از آنکه مداخله خطرناک و به لحاظ درمانی پر هزینه ای نیاز باشد می توان با استفاده از روش پیش گیری مانع بروز بیماری شد[3].
این طبیبان گاهگاهی درد را درمان کنند بیشتر تسکین درد و رنج جسم و جان کنند
امام صادق (ع) فرموده اند :طبیب در گذشته «معالج» نامیده می شد حضرت موسی بن عمران از خداوند پرسید : پروردگارا درد از کیست؟ خداوند فرمود از سوی من.
پرسید : پس مردم به وسیله پزشک معالج چه می کنند ؟ فرمود : به وسیله معالج نفس خود را آرامش می دهند از این رو پزشک معالج طبیب نامیده شد[4].
و اذ امرضت فهو یشفین . (شعرا 80)
و هرگاه بیمار شوم او (خدا) مرا شفا می بخشد.
دکتر هاری بنژامین درباره اصول سیاسی درمان طبیعی می
[1] ص 14، رساله نوین فقهی پزشکی، عبدالکریم بی آزار شیرازی، دفتر نشر فرهنگ اسلامی ، چاپ اول 1372
[2] پیام یونسکو، طب و بهداشت استیفن فولدر، طب تکمیلی، مهر 1367
[3] ص 14 و 15 رساله نوین فقهی پزشکی، همان مرجع
[4] شیخ صدوق، علل الشرایع، جلد 2، مجلسی، بحار الانوار، جلد 59، ص 62 کافی
