آشنایی با خط تولید کاشی و سرامیک
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:84
فهرست:
1-1 بیان مسئله و اهمیت موضوع: 1
5-1 مواد و روش ها : (Material and Method) 3
7-1 بحث و نتیجه گیری : (Discussion and conclusion) 4
فصل دوم : مروری بر FMEA:
1-2 تجزیه و تحلیل حالات شکست و آثار آن (FMEA) چیست؟ 6
9-2 بررسی اجزای FMEA در مراحل مختلف چرخه عمر سیستم 14
10-2 مقدمات انجام تجزیه و تحلیل عوامل شکست: 17
11-2 چگونگی انجام دادن انواع تجزیه و تحلیلها: 21
13-2 انواع تجزیه و تحلیل شکست در بحث ایمنی: 24
14-2 تجزیه و تحلیل عوامل شکست و آثار آن در طراحی محصول FMEA Design 25
15-2 تجزیه و تحلیل حالات شکست و اثرات آن در فرآیند Process FMEA. 28
فصل سوم : مطالعه موردی
فصل چهارم : بحث و نتیجه گیری
هر سازمانی برای خود خط مشی ایمنی خاصی دارد و دیدگاه مدیریت ارشد سازمان نسبت به ایمنی و فعالیتهای آن در سازمانهای مختلف متفاوت است.
در رابطه با دیدگاه مدیریت ارشد نسبت به ایمنی این نکته مطرح است که ایمنی باید درست شبیه بقیه اعمال و فعالیتهای شرکت مدنظر مدیریت ارشد بوده و تحت حمایت پشتیبانی آن باشد.
برای مدیریت سازمان باید فعالیت ایمنی هم پا و مساوی با فعالیتهایی نظیر کیفیت و تولید و ... تعریف شود. زیرا ایمنی سیستم بدون تعهد مدیریت شرکت می تواند به نتیجه مطلوب برسد.
بین مدیریت ارشد شرکت و مدیریت ایمنی باید یک رابطه و اعتماد داشته باشند که تصمیمات ایمنی بر مبنای صلاحیتهای شغلی و حرفه ای ایجاد شده اند. مدیریت ایمنی نیز باید به پشتیبانی مدیریت ارشد مطمئن باشد.
پس می توان گفت در اولین فعالیت تیم تجزیه و تحلیل باید بتواند به خوبی رابطه مدیریت ارشد سازمان و سایر مدیران سازمان را در رابطه با بحث ایمنی و مدیریت آن کشف نماید و بر اساس آن نحوه و طرز رفتار خود را جهت بر خورد با مدیران مختلف و یاری گرفتن از آنها جهت انجام تجزیه و تحلیل طرح ریزی نماید.
فایده این شناسایی در مرحله ارائه راهکار برای جلوگیری از شکستها رخ می نماید. شخصی که راهکارهای مختلف برای جلوگیری از بروز شکست ارائه می دهد باید بداند که نظر او چقدر برای مدیریت ارشد مهم است و چه اندازه از نظرش استقبال خواهد شد. شاید سازمانی باشد که برای ایمنی مبالغ زیادی را هزینه نماید و شاید هم سازمانی باشد که متمایل باشد کمترین هزینه را جهت مخارج قسمت ایمنی و پیشگیری متحمل شود. لذا اینجا شناخت از دیدگاه سازمان مربوطه نسبت به ایمنی بسیار مهم و لازم می باشد.
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه 7
فهرست مطالب نداردکاشی کاری
کاشیکاری یکی از روشهای دلپذیر تزئین معماری در تمام سرزمینهای اسلامی است. تحول و توسعه کاشی ها از عناصر خارجی کوچک رنگی در نماهای آجری آغاز و به پوشش کامل بنا در آثار تاریخی قرون هشتم و نهم هجری انجامید. در سرزمینهای غرب جهان اسلام که بناها اساسا سنگی بود، کاشی های درخشان رنگارنگ بر روی دیوارهای سنگی خاکستری ساختمانهای قرن دهم و یازدهم ترکیه، تأثیری کاملا متفاوت اما همگون و پر احساس ایجاد می کردند.
جز مهم کاشی، لعاب است. لعاب سطحی شیشه مانند است که دو عملکرد دارد: تزیینی و کاربردی. کاشی های لعاب دار نه تنها باعث غنای سطح معماری مزین به کاشی می شوند بلکه به عنوان عایق دیوارهای ساختمان در برابر رطوبت و آب، عمل می کنند.
تا دو قرن پس از ظهور اسلام در منطقه بین النهرین شاهدی بر رواج صنعت کاشیکاری نداریم و تنها در این زمان یعنی اواسط قرن سوم هجری، هنر کاشیکاری احیا شده و رونقی مجدد یافت. در حفاری های شهر سامرا، پایتخت عباسیان، بین سالهای 836 تا 883 میلادی بخشی از یک کاشی چهارگوش چندرنگ لعابدار که طرحی از یک پرنده را در بر داشته به دست آمده است. از جمله کاشی هایی که توسط سفالگران شهر سامرا تولید و به کشور تونس صادر می شد، می توان به تعداد صد و پنجاه کاشی چهارگوش چند رنگ و لعابدار اشاره کرد که هنوز در اطراف بالاترین قسمت محراب مسجد جامع قیروان قابل مشاهده اند. احتمالا بغداد، بصره و کوفه مراکز تولید محصولات سفالی در دوران عباسی بوده اند. صنعت سفالگری عراق در دهه پایانی قرن سوم هجری رو به افول گذاشت و تقلید از تولیدات وابسته به پایتخت در بخش های زیادی از امپراتوری اسلامی مانند راقه در سوریه شمالی و نیشابور در شرق ایران ادامه یافت. در همین دوران، یک مرکز مهم ساخت کاشی های لعابی در زمان خلفای فاطمی در فسطاط مصر تأسیس گردید.
نخستین نشانه های کاشیکاری بر سطوح معماری، به حدود سال 450 ه.ق باز می گردد که نمونه ای از آن بر مناره مسجد جامع دمشق به چشم می خورد. سطح این مناره با تزئینات هندسی و استفاده از تکنیک آجرکاری پوشش یافته، ولی محدوده کتیبه ای آن با استفاده از کاشیهای فیروزه ای لعابدار تزئین گردیده است.
شبستان گنبد دار مسجد جامع قزوین( 509 ه.ق) شامل حاشیه ای تزئینی از کاشیهای فیروزه ای رنگ کوچک می باشد و از نخستین موارد شناخته شده ای است که استفاده از کاشی در تزئینات داخلی بنا را در ایران اسلامی به نمایش می گذارد. در قرن ششم هجری، کاشیهایی یا لعابهای فیروزه ای و لاجوردی با محبوبیتی روزافزون رو به رو گردیده و به صورت گسترده در کنار آجرهای بدون لعاب به کار گرفته شدند.
تا اوایل قرن هفتم هجری، ماده مورد استفاده برای ساخت کاشی ها گل بود اما در قرن ششم هجری، یک ماده دست ساز که به عنوان خمیر سنگ یا خمیر چینی مشهور است، معمول گردید و در مصر و سوریه و ایران مورد استفاده قرار گرفت.
در دوره حکومت سلجوقیان و در دوره ای پیش از آغاز قرن هفتم هجری، تولید کاشی توسعه خیره کننده ای یافت. مرکز اصلی تولید، شهر کاشان بود. تعداد بسیار زیادی از گونه های مختلف کاشی چه از نظر فرم و چه از نظر تکنیک ساخت، در این شهر تولید می شد. اشکالی همچون ستاره های هشت گوش و شش گوش، چلیپا وشش ضلعی برای شکیل نمودن ازاره های درون ساختمانها با یکدیگر ترکیب می شدند. از کاشیهای لوحه مانند در فرمهای مربع یا مستطیل شکل و به صورت حاشیه و کتیبه در قسمت بالایی قاب ازاره ها استفاده می شد. قالبریزی برخی از کاشی ها به صورت برجسته انجام می شد در حالی که برخی دیگر مسطح بوده و تنها با رنگ تزئین می شدند. در این دوران از سه تکنیک لعاب تک رنگ، رنگ آمیزی مینائی بر روی لعاب و رنگ آمیزی زرین فام بر روی لعاب استفاده می شد.
تکنیک استفاده از لعاب تک رنگ، ادامه کاربرد سنتهای پیشین بود اما در دوران حکومت سلجوقیان، بر گستره لعابهای رنگ شده، رنگهای کرم، آبی فیروزه ای و آبی لاجوردی-کبالتی- نیز افزوده گشت.
ابوالقاسم عبد الله بن محمد بن علی بن ابی طاهر، مورخ دربار ایلخانیان و یکی از نوادگان خانواده مشهور سفالگر اهل کاشان به نام ابوطاهر، توضیحاتی را در خصوص برخی روشهای تولید کاشی، نگاشته است. وی واژه هفت رنگ را به تکنیک رنگ آمیزی با مینا بر روی لعاب اطلاق کرد. این تکنیک در دوره بسیار کوتاهی بین اواسط قرن ششم تا اوایل قرن هفتم هجری از رواجی بسیار چسمگیر برخوردار بود.
کاشی های هشت پر ستاره ای و چلیپا - قرن هفتمp هجری - امامزاده جعفر دامغان
کاشی زرین فام - قرن پنجم هجری - کاشانp
لعاب زرین فام که ابوالقاسم آن را دو آتشه می خواند، رایج ترین و معروف ترین تکنیک در تزئینات کاشی بود. این تکنیک
با عرض ارادت به پیشگاه احدیت و با نام و یاد خداوند منان ؛ در این تحقیق پیش رو سعی شده است که پتانسیل های گردشگری شهر تاریخی سلطانیه علی الخصوص مقبره ملاّ حسن کاشی بپردازیم . شهر سلطانیه همه ساله خصوصاً ایام نوروز مورد استقبال هجمه زیادی از هموطنان و گردشگران خارجی قرار می گیرد وی متاسفانه کمتر به معرفی مقبره این عالم فرهیخته پرداخته می شود . ما با بررسی همه جوانب و مورد نظر قرار دادن نظرات صاحب نظران و اندیشمندان و اهالی فن ، راهکار هایی برای تبدیل این شهر تاریخی به یکی از مهمترین مراکز گردشگری در شمال غرب کشور ارائه خواهیم داد ؛ انشاا.. که توانسته باشیم به وظیفه ............. جهت دریافت فایل میبایست فایل مورد نظر را خریداری فرمایید . تعداد صفحات 57
فایل به صورت ورد و قابل ویرایش می باشد.
شرکت کاشی وسرامیک پارس:
تاریخچه فعالیت :
شرکت کاشی سرامیک پارس (سهامی عام ) به صورت شرکت سهامی عام تاسیس شده وطی شماره 17249 مورخ 14/2/1352 در اداره ثبت شرکت ها ومالکیت صنعتی تهران به ثبت رسیده است. شرکت براساس نامه شماره 110 مورخ 20/1/1374 سازمان بورس اوراق بهادار پذیرفته شده است. براساس نامه شماره 47578/3458/600 سازمان صنایع ملی ایران ،شرکت کاشی پارس به اسناد نامه شماره 31/16/210/14 مورخ 11/2/1359 وزارت امور اقتصادی ودارائی مشمول بند (ج) قانون حفاظت وتوسعه صنایع ایران شناخته شده ومتعاقبا به موجب رای مورخ 14/12/1368 هیئت پنج نفری موضوع ماده 2 متمم قانون حفاظت وتوسعه صنایع ایران باپرداخت قسمت عمده مطالبات بانک صنعت ومعدن شرکت از مشمولیت بند (ج) قانون مزبور خارج شده است. سپس در سال مالی 1369 با پرداخت مطالبات بانک صنعت ومعدن ، تسویه حساب صورت گرفته واز دارایی های شرکت فک رهن به عمل آمده است . شرکت در حال حاضر توسط هیئت مدیره منتخب مجمع عمومی صاحبان سهام اداره می گردد.
در حال حاضر شرکت کاشی پارس (سهامی عام ) جزء واحدهای تجاری فرعی شرکت سرمایه گذاری صدر تامین است. وواحدهای تجاری نهایی گروه سازمان تامین اجتماعی می باشد.
فعالیت اصلی شرکت :
براساس ماده 13 اساسنامه موضوع فعالیت شرکت عبارتست از تاسیس کارخانه به منظور تولید انواع کاشی وفراورده های مشابه وانجام هرگونه عملیات بامعاملاتی که به طور مستقیم یاغیرمستقیم به موضوع شرکت مربوط می باشد. به موجب پروانه بهره برداری شماره 27846 مورخ 15/1/1356 که توسط وزرات صنایع صادرشده .شرکت در سال 1356 شروع به تولید نموده وظرفیت اسمی آن 2 میلیون مترمربع انواع کاشی دیواری بوده است.
با توجه به جمع کردن 50% خط تولید قدیم در سال 1382 ومابقی خط قدیم در شش ماهه دوم سال 1383 وبه بهره برداری رسیدن فازهای 1و2 طرح توسعه با ظرفیت های هرکدام 2 میلیون مترمربع بهره برداری از فاز 3 طرح توسعه ( تولید کاشی گرانیتی وپرسلانی ) با ظرفیت 1،200،000 مترمربع در سال 1386 ظرفیت تولید براساس پروانه بهره برداری جدید که در تاریخ 11/3/1387 صادر گردیده است به 5،200،000 مترمربع افزایش یافته است .