پروژه کار آفرینی و طرح توجیهی تولید الکل از خرما

اختصاصی از زد فایل پروژه کار آفرینی و طرح توجیهی تولید الکل از خرما دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

دانلود پروژه کار آفرینی و طرح توجیهی  تولید الکل از خرما بافرمت ورد وقابل ویرایش تعدادصفحات52

این پروژه کار آفرینی هم در قالب در س کار آفرینی دانشجویان عزیز قابل ارائه میباشد و هم میتوان به عنوان طرح توجیهی برای دریافت وام های اشتغال زایی به سازمان مورد تقاضا ارائه نمود

چکیده

  ایران بزرگترین تولیدکنندهء خرما در جهان است . سالانه حدود 21 درصد از خرمای تولیدی به ضایعات تبدیل می‌شود، تبدیل ضایعات خرما به اتانل توسط ساکارومیسس‌سرویزیه به عنوان یک محصول صنعتی جهت مصارف پزشکی، تبدیل به سرکه و مورد بررسی قرار گرفت . پنج عصاره با غلظت‌های 12،14،16،18،20 درصد ماده جامد محلول از ضایعات خرما تهیه شد. با توجه به تجزیه انجام گرفته روی عصاره خرما، بعنوان مکمل این عصاره‌ها از 0/1 درصد عصاره مخمر، 0/1 درصد (NH4)2SO4، K2HPO4 0/1 درصد و 0/05 درصد MgSO4 استفاده و PH عصاره به 4 رسانده شد. از محیط کشت اولیه یعنی عصاره خرما با درجه بریکس 5 به میزان 4 درصد به عنوان مایه تلقیح به هر یک از عصاره‌های فوق اضافه شده، عمل تخمیر در 30+-1 درجه سانتیگراد درون فلاسک‌های آزمایشگاهی در دو تکرار انجام گرفت . میزان تولید الکل، مصرف قند و تغییرات PH کنترل شد و بازده تولید الکل به عنوان محصول، در مورد هر پنج نمونه محاسبه گردید. حداکثر تولید الکل مربوط به 24 ساعت اول است و بازده تولید برای نمونه‌های فوق به ترتیب 76/2، 80، 82/1، 87/5، 86/5 درصد محاسبه شد. مشخص گردید اولا ضایعات خرما سوبسترای مناسبی برای تولید الکل است و در مورد ضایعاتی که در این پروژه مورد بررسی قرار گرفت بهترین عصاره، دارای 18 درصد ماده جامد محلول است . طی سالهای اخیر ورود جوانان جویای کار و کاهش تقاضا برای نیروی کار بحران اشتغال را در کشور تشدید نموده است که باید به صورت بنیادی مورد توجه دولتمردان قرار گیرد . در این بین ورود دانشگاهیان به این حیطه نیز می تواند بسیار مؤثر باشد. رویارویی صحیح و تدابیر خاص برای حل معضل بیکاری مبتنی بر پژوهش و مطالعه ضرورت دارد با توجه به میزان رشد جمعیت  در دو دهه گذشته بیکاری را می توان مهمترین چالش اجتماعی چند دهه آینده به حساب آورد . پیامدهای این بحران گسترش فقر و  افزایش پدیده های ناگوار اجتماعی است . پرداختن به بحث کار آفرینی (با توجه به این امر خالی از لطف نیست هر چند که در خصوص ماهیت و مفهوم آن عدة انگشت شماری از دانشمندان به آن پرداخته اند بنابراین تعریف استانداردی برای آن وجود ندارد . جلیل صمد آقایی در کتاب سازمان های کار آفرینی در ضمن گرد آوری مفهوم کار آفرینی از دیدگاه دانشمندان ، مهمترین تعریف¬ها را به شرح زیر ارائه نموده است :  پروسة ایجاد ثروت  پروسة تخریب خلاق  پروسة هدایت به خلق سازمان جدید بدون توجه به نوع پتانسیل سازمان  توسعة موقعیت¬ها و اقدامهای نوآورانه همراه با خطر چه در سازمانی که قبلاً تاسیس شده یا به صورت آزاد و مستقل روش اداره ای است که فرصت¬ها را بدون در نظر گرفتن منابع موجود و قابل کنترل فعلی تعقیب می کند . وظایف ، فعالیت¬ها و اعمالی که برای تحقق فرصت شناخته شده و ایجاد سازمانی مناسب با آن کمک می‌کند پروسه ای فراتر از شغل و حرفه بلکه کار آفرینی یک شیوة زندگی است .  کار آفرینی را در کل می توان ایجاد کسب و کارهای نوآورانه تلقی کرد . فعلاً در کشور ما نظام آموزش دهندة دانشگاهها ، افرادی را پرورش می دهد که فقط می توانند شکافهای شغلی بسیار تعریف شده را پرکنند و بنابراین باید حرکتی عظیم در راستای تولید کار آفرینان در دانشگاهها به عنوان قطب علمی کشور صورت گیرد که این به معنای اتصال دانشگاه با صنعت و فن آوری است کارآفرینان باید فرصت شناس باشند نظام آموزشی دانشگاه مبتنی بر یادگیری نیست ، آموزش مبتنی بر تعلیم است و این خود عاملی بر ای عدم پرورش افراد کار آفرین است . فرد کار آفرین کسی است که توانایی تشخیص و ارزیابی فرصت های کسب و کار دارد و می تواند منابع لازم را جمع آوری کرده و از آنها بهره برداری نموده و عملیات مناسبی را برای رسیدن به موفقیت پی ریزی کند . (مردیث ، 1371 ). پدیدة کار آفرینی ابعاد گسترده ای داشته ، گرد هم آوردن منابع تکنولوژیکی ، فنی و آموزشی و مالی را در بر دارد . دانشگاهها می توانند بخشی از فعالیت خود را به پرورش کار آفرینان تخصیص دهند .  هر چند دانشگاه می تواند فقط به تولید و عرضة فن آوری و دانش بسنده کند و آن را در اختیار دانشجویان و جامعه بگذارد ،  اما این به معنای موفقیت نیست اگر این فن آوری بدست آمده را در جامعه بکار گیرد و آن را در اختیار کار آفرینان بگذارد به معنای دیگر جنبة عملی این فن آوری را نیز خودش تا حدودی عهده دار باشد ، به موفقیت علمی و عملی تواماً دست یافته است . دانشگاه می تواند افقها و فرصت های بهره¬وری فن آوری را برای افراد ترسیم نماید و آنها را در جهت استفاده هدایت کند . نگاهی که دانشگاه نسبت به فن آوری دارد نباید صرفاً خود فن آوری باشد بلکه کار آفرینی را در جهت استفادة بهینه و اشتغال زایی برای جوانان در بحث توسعة فن آوری در نظر داشته باشد .به این دلیل مسئولین دانشگاه به تنهایی نمی توانند عهده دار چنین مسئولیت خطیری شوند در بحث کار آفرینی می-توانند جنبة ارشادی و اغنایی افراد را ایفا کنند چون در کشور ما هنوز پدیدة کار آفرینی به صورت گسترده عملی نشده است ، مردم به یک نقش هدایتی نیازمندند که در عرصة عملی فن آوری پیش قدم شوند . از آنجایی که در بخشهای خصوصی و صنعتی امکان ریسک بسیار بالا است دانشگاه می تواند به عنوان حوزة دولتی حامی مردم شود تا با ایجاد محیط رقابتی فناوری فرصت بیشتری برای رشد پیدا نماید ایجاد مؤسسات و شهرکهای تحقیقاتی، پژوهشی وابسته به دانشگاهها می تواند بسیار مؤثر باشد چرا که دانشجویان و فارغ-التحصیلان در محیط و بستری علمی تحقیقاتی قرار می گیرند که می توانند آنچه در این دانشگاه آموخته اند در معرض حضور قرار دهند. در حقیقت به بیانی زیباتر آنچه را که بالقوه دارند در این  مسیر بالفعل نمایند . می توان امیدوار بود که با شناخت دقیق این عمل وبا توجه به ظرفیت¬ها و محدودیت¬های کشور از لحاظ کار آفرینی و میزان بهره برداری از عوامل و منابع پایه ای تولید بتوان تصمیم¬ها و سیاست گذاری های مفید و مؤثر تری برای مقابله با بحران بی کاری اتخاذ نمود .