مدتها بود داستانهای شیوانا را که می خواندم بیشتر نقش جمشید، مهرگان، سیاوش، آناهیتا، میترا و ... برایم رنگ گرفته بودند. شاید این عرق ملی ام نبود که مرا صدا می زد و شاید بقول بزرگ علوی این بار اجباری در نوشتن نیست بلکه می نویسم تا بدانم که هستم و متعلق به چه آب و خاک ام و به کجا خواهم رفت.
روزگاری داستانهای شاهنامه را با قصه گوی رادیو ظهر جمعه تعقیب می کردم آن زمانی که هنوز سن و سالم کمتر از این بود که بدانم فرق توران و ایران چیست و چرا داستان آرش آنقدر زبانزد خاص و عام شده، فقط روایت ها را خطی برای تنش های ذاتیش که مناسب سن و سالم بود دنبال می کردم. اما زمان گذشت شاهنامه خواندم و اولین بار در سن 16 سالگی در صحنه تئاتر و حین اجرای نمایش بود که فهمیدم که رستم وقتی فهمید پسر خود را کشته چه کشیده، زمان می گذشت و من کتاب می خواندم و می فهمیدم که جمشید فقط می خواسته آئینی داشته باشد تا دل مردمان آن روزگار را که به علت جنگ های داخلی و خارجی لرزیده بود آرام کند، فهمیدم که آرش کمانگیر کمانش را با دعای خیر مردمان کشورش رها کرد. فهمیدم که بعد از عصر طلایی تاریخ اولین آشتی زمین و انسان است که ایرانیان آن را با جشن نوروز و مهرگان گرامی می دارند، فهمیدم که چرا پیدایش آتش را به هوشنگ نسبت می دهند. و فهمیدم که چرا ... آری، این ها همان اساطیری هستند که به وجود آورنده فرهنگ و تمدن ایرانی اند که با نگاه به آن افتخار می کنیم که ایرانی هستیم، زیرا همه چیز را از نطفه سر گرفته و بالفعل رسانده ایم که تاریخ آنرا ثبت نموده و بنام اسطوره ایرانی می خواند.
موضوع این پژوهش بررسی جنبه های نمایشی و نشانه شناسی جشن ها و آئین های ایران باستان بوده که در فصل اول آن راجع به اسطوره و چگونگی بوجود آمدن آن و ارتباط آن با نمایش و مراسم آئینی و در کل علت پیدایش جشن ها و جنبه های نمادین ماه های سال می باشد.
در فصل دوم به اهمیت جنبه های نمایشی و نشانه شناسی آئین های ایران باستان، رقص در آئین های نمایشی، بررسی فرهنگ و آداب و رسوم در آئین ها که شامل برخی از مراسم آئینی مثل سوگ سیاوش، افسانة «بی بی کنه» و مراسم نیاپرستی و سفره گستراندن بوده پرداخته شده است.
از فصل سوم به بعد هم جداگانه در هر فصل یکی از جشن های معروف ایرانی تشریح، و راجع به چگونگی اجرای آن و جنبه های نمایشی و نشانه شناسی آن توضیح مختصری داده شده که فصل سوم در مورد جشن نوروز می باشد.
فصل چهارم هم به جشن مهرگان و چگونگی پیدایش آن اشاره شده و جنبه نمایشی مراسم برداشت محصول در بین برخی از اقوام ایرانی و همینطور مراسم قالی شویان مورد بررسی قرار گرفته است.
فصل پنجم به جشن سده، چگونگی نام گذاری و شیوه برگزاری آن و جنبه های نمایشی برخی از آئین ها مربوط به جشن شده و گرامی داشت آتش پرداخته شده است.
فهرست مطالب
عنوان صفحه
مقدمه:
فصل اول: فلسفه جشن های ایران باستان (با نگاهی به اسطوره)
- اسطوره چیست؟
- اسطوره در نمایش
- علت پیدایش جشن ها
- جنبة نمادین ماه ها
- ارتباط مراسم آئینی و تئاتر
- ریشه رقص در آئین های نمایشی
- بررسی ویژگیهای اجرایی آئین ها
- جنبه های نمایشی برخی از مراسم آئینی در ایران
فصل دوم: اهمیت جنبه های نمایشی و نشانه شناسی آئین های باستانی
4-1- سوگ سیاوش
4-2- مراسم «بی بی کنه» (در منطقه شمال ایران)
4-3- مراسم نیاپرستی و سفره گستراندن
فصل سوم: جنبه های نمایشی و نشانه شناسی جشن های نوروز
- علت پیدایش نوروز
- نوروز و جشن های نوروز
- مراسم آب پاشان
- سیزده بدر یا بازگرداندن ارواح
- شکل گیری هفت سین
3-1- سبز کردن گندم و حبوبات
- شیوه برگزاری جشن نوروز
4-1- سفره نوروزی
4-2- دید و بازدید نوروزی
- سیزده نوروز از دید نمادین
- جشن میر نوروزی
فصل چهارم: جنبه های نمایشی و نشانه شناسی جشن مهرگان
- چگونگی نام گذاری مهرگان
- جنبة نمایشی برداشت محصول
2-1- جشن سپاس و ستایش (در شمال ایران)
2-2- جشن خرمن و برداشت محصول (در بین عشایر)
- مراسم قالی شویان
- چگونگی نام گذاری سده
- شیوه برگزاری جشن سده
- جنبة نمایشی جشن سده در بین اقوام ایرانی
فصل پنجم: جنبه های نمایشی و نشانه شناسی جشن سده
3-1- مقام حضر
3-2- مراسم آئینی شب «خدر نبی»
- گرامیداشت آتش
4-1- برگزاری جشن آتش در بین ارامنه ایران
4-2- جنبه نمایشی و نشانه شناسی جشن درندز
نتیجه گیری :
پی نوشت:
فهرست منابع وماخذ
این مقاله به صورت ورد (docx ) می باشد و تعداد صفحات آن 101 صفحه آماده پرینت می باشد
چیزی که این مقالات را متمایز کرده است آماده پرینت بودن مقالات می باشد تا خریدار از خرید خود راضی باشد
مقالات را با ورژن office2010 به بالا باز کنید
بررسی جنبه های نمایشی و نشانه شناسی جشن ها و آئین های ایران باستان