CITES نهادی بین المللی زیر نظر سازمان ملل متحد میباشد که نظارت بر "تجارتِ گونههای وحشی گیاهی و جانوری" را در دنیا به عهده دارد.
سالانه میلیاردها دلار برای تجارت گونههای وحشی گیاهی و جانوری در سطح بین‌المللی تبادل میشود. این تجارت شامل شیوههای بسیار متنوعی از تجارتِ فرآورده‌های غذایی، چرم و محصولات دارویی گرفته تا آلات موسیقی، علوفه، الوار ساختمانی، صنایع دستی و محصولات جهانگردی می‌گردد. پیمانِ "سایتس" در روز سوم مارچ سال ۱۹۷۳ منعقد گشته و از سال ۱۹۷۵ از شهر واشنگتن‌دی‌سی به طور رسمی کار خود را آغاز کرده است.
در حال حاضر مقر این سازمان در کشور سوییس میباشد و ۱۶۹ کشور در آن عضو هستند. کشورهای مختلف از سراسر دنیا با عضویت داوطلبانه در این سازمان به اجرای قوانین آن متعهد شده و برای حمایت از گونههای وحشی کمیاب و در معرض خطرِ گیاهی و جانوری هم‌پیمان میشوند.
ایران در سال ۱۹۷۶ در مقامِ سی‌اُم و جزو اولین کشور‌هایی بوده که به عضویت این سازمان در‌آمده و از آن زمان تاکنون در زمره‌ی بهترین و فعال‌ترینِ اعضا همواره به مقرراتِ سازمان سرسختانه متعهد بوده است.
هرگونه واردات و یا صادراتی که مربوط به یکی از گونههای گیاهی و یا جانوری مورد حمایت سایتس باشد منوط به تصویب و اجازه‌ی این سازمان است.
تمامی کشورهای عضو وظیفه دارند که یک یا چند مدیریت اجرایی را برای صدور پروانه و همچنین راهنمایی افرادِ علاقمند به تجارت گونههای کمیاب گیاهی و جانوری، بگمارند.
در ایران سه سازمانِ حفاظت محیط زیست، وزارت کشاورزی و همچنین سازمانِ بین‌المللی تحقیقات ماهیان خاویاری با یکدیگر همکاری دارند و هر‌کدام مسوولیت بخشی از کار را عهده‌دار شدهاند.
برای جلوگیری از سوء‌استفاده‌ی کشورهای متخلّفی که با تجارت کنترل‌نشده و نامحدود، تنوع زیستی جهان را به‌خطر می‌اندازند باید تلاشی بین‌المللی صورت گیرد و سایتس چنین تعاونی را میان کشورهای عضو ممکن می‌سازد.
خیلی از کشورهای جهان هنوز به عضویت سایتس در‌نیامده‌اند و بعضی از آنها نیز همچون لیبی، ایرلند، کویت، آلبانی، قطر، ایسلند و سوریه اخیراً به مقرراتِ این پیمان متعهد گشته‌اند؛ ولی کشورهای عضو همیشه با همکاری یکدیگر موفق شدهاند کشور‌هایی را که از مقررات مصوب سایتس تخلف کرده‌اند تحت فشار قرار داده و آنها را مجبور به تغییر رویه کنند تا دست از تجارت گونههای گیاهی و جانوری حمایت شده بردارند و در برابرِ خواستِ دنیا تسلیم شوند.
کشور پهناور ایران با ۸/۱۶۴ میلیون هکتار مساحت و بر‌خورداری از طبیعت هزار رنگی شاملِ جنگلهای انبوه، ماسه‌زارهای طلایی، رشته‌کوه‌های پر‌دامنه‌ی پیچ در پیچِ، باتلاق‌های اسرار‌آمیزِ، دریاچه‌های نمک، مراتع سرسبز و حوضچه‌های چشمه‌های کوهستانی، زیستگاهِ گونههای گیاهی و جانوری بسیاری است که به‌تبعِ نمونه‌های جهانی، بدست آوردن آمار دقیقی از آنها عملاً غیر ممکن است.
چرا که بشر با وجود تمامی موفقیت‌های بزرگی که در عرصههای علمی و پیشرفت‌های تکنولوژی عاید خود ساخته، هرگز مدعی تسلط بی‌چون چرا بر جهان خاکی نبوده و نیست.
اکتشاف و دستیابی به موقعیت‌های جدید و شناسایی گونههای زیستی ناشناخته توسط دانشمندان تأییدی بر این تفکر میباشد. صاحب‌نظران زیست محیطی تا دوازده هزار گونهی گیاهی را در ایران تخمین زده‌اند که تا کنون در حدود بیش از نُه هزار گونهی آن جمع‌آوری و نام‌گزاری شده‌است.
این رقم سبب گشته ایران به عنوان یکی از ده خاستگاه مهم گونه‌زایی گیاهی در جهان مطرح شود. گستره‌ی بینظیر و شگفتی‌آفرینِ چهارپایان، حشرات و پرندگان ایرانی در اصل حاصل پوشش گیاهی وسیع و متنوع‌ای است که شامل موارد نادر و بی‌همتایی در دنیا میباشد.
کوچکترین پستاندار شناخته‌شده‌ی جهان مشهور به "حشره‌خوار کوتوله"در دشت گرگان زندگی میکند و بزرگترین پستاندار جهان، "وال آبی" که ۳۳ متر طول دارد و وزن آن به ۱۹۰ تُن میرسد در دریای عمان و خلیج فارس نیز دیده‌می‌شود.
ایران زیستگاه بیش از ۶۰ هزار گونه حشره است که برخی از انواع آنها فقط مختص این سرزمین هستند و در هیچ جای دیگر جهان یافت نمی‌شوند. حدود ۵۰۲ گونه پرنده در ایران زاد و ولد و یا از راه ایران مهاجرت میکنند که بدلیل وجود برخی از زیستگاه‌های منحصر به فرد نظیر پارک ملی بوجاق‌ـ بندر کیانشهر هر روز گونهی نادر جدیدی در این مناطق دیده‌می‌شود و بر غنای زیستی کشور می‌افزاید.
همه‌ی ما کمابیش بر اهمیت نژاد یوزپلنگ ایرانی، گوزن زرد و تمساحِ ایرانی(گاندو) و لزوم حفاظت و حمایت از آنها برای حفظ نسل‌شان آگاه هستیم. تاکنون هشت گونه لاک‌پشت دریایی در آب‌های جهان شناخته‌شده است که پنج گونهی آن در آب‌های جنوبی کشور زندگی میکنند.
بهتر است بدانیم در جایی‌که برخی از دولت‌های خاور دور همچون چین و ژاپن مشکلات عدیده‌ای را به علّت تخلّف از قوانین مصوّبِ سایتس بوجود آورده‌اند و دست به شکار بی‌رویه‌ی موجودات حفاظت شده‌ی ارزشمندی همچون لاک‌پشت آبی و وال آلوده‌اند؛ هرگز تجاوزی اینچنینی از کشور ایران گزارش نگشته‌است.
در سال ۲۰۰۶ ایران به عنوان بزرگترین صادرکننده‌ی خاویار جهان تنها کشوری بود که به پاس برنامه هاى ارزشمند درخصوص بازسازى و حفاظت از ذخایر ماهیان خاویارى و جلوگیرى از قاچاق و خرید و فروش غیر‌مجاز، بر اساس سهمیه مصوب سایتس اجازه‌ی صدور رقمی در حدود ۵۰ تن خاویار دریای خزر را بدست آورد.
در جایی‌که تجارتِ گسترده و بی‌رویه در کنار عوامل دیگری همچون از دست دادن مکان زندگی، اصلی‌ترین تهدید برای حفظ تنوع زیستی در دنیای امروز به حساب می‌آید کشور ما همواره به مرام‌های انسانی و تعهدات اخلاقی در تجارت پایبند بوده‌است.
ولی متأسفانه افراد متجاوز به طبیعت و شکارچیان غیر مجاز، زیستگاه‌های ایران را با خطرات جدی روبرو گردانیده‌اند و مشکلات بسیاری را برای دولت بوجود آورده‌اند؛ اتفاقی که در دیگر کشورهای جهان به ندرت شاهد آن خواهیم بود. حفظ طبیعت و توسعه‌ی پایدار در هیچ کشوری بدون همکاری و یاری آحاد مردم امکان‌پذیر نیست و وظیفه‌ی فردی همه‌ی ما در این خصوص کلیدی و بسیار حایز اهمیت میباشد
وضع تنوع زیستی در ایران ، 20 گونه از پستانداران در معرض خطر انقراض هستند
ایران یکی از غنی ترین کشورهای دنیا از لحاظ تنوع زیستی است و به دلیل ویژگی آب و هوایی خاصی که دارد انواع و اقسام گونه های با ارزش گیاهی و جانوری در آن یافت می شود، اما متاسفانه روند حفاظت از این منابع طبیعی چندان رضایت بخش نیست، به طوری که روز به روز شاهد تخریب زیستگاه های مختلف و نابودی گونه های کم نظیر ایران هستیم و هر از چندگاهی از گوشه و کنار ایران اخباری می رسد که از نابودی طبیعت و تخریب محیط زیست حکایت می کند.
دکتر هرمز اسدی اکولوژیست و متخصص حیات وحش درباره وضعیت تنوع زیستی ایران می گوید: «ایران از نظر تنوع زیستی جزء 10 کشور برتر دنیاست. وجود شرایط کویری، کوهستان های مرتفع و رشته کوه های البرز و زاگرس به غنای زیستی ایران کمک کرده است، ضمن اینکه بیوم زاگرس یک اکوسیستم ویژه و خاص به شمار می رود و گونه های گیاهی منحصر به فردی از جمله بلوط و نیز انواع علفخواران و گوشتخواران در آن دیده می شود.»
به گفته اسدی ایران همانند پلی است که بین آسیای جنوب شرقی، آسیای مرکزی و عربستان و اروپا قرار گرفته و حتی گونه های شمال آفریقا از جمله یوزپلنگ را در خود جای داده است.
با وجود این وضعیت نامناسب حمایت و حفاظت از محیط زیست ایران باعث شده که آمار گونه های در معرض خطر انقراض طی سال های اخیر افزایش یابد. این آمار ناگوار را از قول هرمز اسدی بخوانید: «طبق آمارهای ارائه شده از سوی سازمان حفاظت محیط زیست در حال حاضر 20گونه از پستانداران ایران در معرض خطر انقراض قرار دارند. این در حالی است که حداقل یک چهارم از این تعداد به شدت در معرض خطر انقراض هستند. سازمان حفاظت محیط زیست سالانه آماری را در مورد تعداد گونه های در معرض خطر انقراض حیات وحش ارائه می دهد ولی روش شمارشی که در این زمینه اعمال می شود چندان دقیق و قابل قبول نیست.»
بدین ترتیب ممکن است تعداد گونه هایی که در لبه پرتگاه انقراض قرار دارند بیش از این آمار باشند ولی ما از آنها بی خبر هستیم.
با توجه به این نکته به نظر می رسد که وضعیت مدیریت حیات وحش تنوع زیستی در ایران قابل قبول نیست به طوری که طبق گفته اسدی ایران از لحاظ مدیریتی و حفاظتی در رتبه های آخر جهان جای دارد و این رکورد مایه خجالت است،
آمار تنوع زیستی در ایران
آمارهای سازمان حفاظت محیط زیست نشان می دهد که تعداد گونه های پستاندار وحشی ایران 165گونه است که تقریباً برابر کل گونه های پستاندار در قاره اروپا است. به علاوه تعداد گونه های گیاهی ایران حدود هشت هزار گونه برآورد شده که تقریباً 22 درصد آنها بومی هستند و 502 گونه پرنده، 174 گونه ماهی، 196 گونه خزنده و 20 گونه دوزیست هم در فهرست آماری ایران به ثبت رسیده اند.
اگر در مورد گونه های گیاهی ایران که در معرض انقراض هستند کنجکاوید باید بگوییم که گیاهانی از تیره گاوزبان، گل استکانی، میخک کاسنی، آلاله، شب بو، زردکوهی و... بیشتر با خطر انقراض مواجه اند.
طبقه بندی اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت (IUCN) هم نشان می دهد که گونه های جانوری از جمله دو پای فیروز، حفار ایرانی، گونه هایی از خفاش ها و نهنگ آبی با خطر انقراض تهدید می شوند.
گذشته از این درنای سیبری و کرکس پشت سفید جزء پرندگانی طبقه بندی می شوند که به شدت در معرض خطر انقراض قرار دارند. این گزارش نشان می دهد که گورخر که یکی از گونه های نادر و خاص ایرانی است و در گذشته در معرض نابودی کامل قرار داشته، هم اکنون وضعیت بهتری دارد و خوشبختانه تعداد آن بیش از 200 راس گزارش شده است.
وضعیت گونه های مرال و شوکا هم بیانگر این است که مرال از گونه های حمایت و حفاظت شده یی است که فقط در مناطق حفاظت شده استان مازندران به تعداد حدود 200 راس وجود دارد. شوکا هم گونه دیگری است که جمعیت آن به حدود 90 راس می رسد.
عوامل تهدید کننده تنوع زیستی
به طور کلی عواملی مانند انواع آلودگی ها، تغییر کاربری اراضی کشاورزی، تبدیل اراضی به مناطق مسکونی، تجاوز به جنگل های طبیعی، تجارت حیوانات و گیاهان وحشی، بهره برداری ناپایدار از منابع طبیعی و... از مهم ترین عوامل تهدیدکننده تنوع زیستی هستند.اسدی هم مواردی از جمله ورود گونه های غیربومی مانند راکون، نوتریا و... شکار و صید غیرقانونی، ازدیاد حیواناتی چون شغال، گرگ و گراز و وجود شکارچیان و قاچاقچیان را از جمله مهم ترین این عوامل عنوان می کند. یکی دیگر از مواردی که در این زمینه قابل گفتن است، کمبود آموزش و ابزارهای حفاظتی است. این متخصص حیات وحش در این زمینه پیشنهاداتی دارد: «حفاظت زمانی کامل می شود که هم علمی باشد و هم عملی. در ایران با توجه به وضعیت اجتماعی، سیاسی و اقتصادی پیاده کردن و اجرای قوانین حفاظت از محیط زیست دشوار است، بنابراین در این زمینه باید تمهیداتی در نظر گرفته شود.»
به گفته او لازم است که سازمان حفاظت محیط زیست چهره عوض کند و به جای مدیریت حفاظتی، مدیریت دخالتی و تسهیلاتی را در پیش بگیرد. این سازمان باید در امور حیوانات دخالت و تسهیلاتی را برایشان فراهم کند.
به طور مثال اگر تعداد کل و بزها در منطقه یی زیاد و در زیستگاه دیگری رو به کاهش است، انتقال تعدادی از این حیوانات به منطقه کم جمعیت اقدام مثبتی تلقی می شود. تامین علوفه مورد نیاز حیوانات در نقاطی که با کمبود غذا مواجه می شوند یا لانه سازی برای تشویق حیوانات به تولید مثل هم از جمله دخالت های موثر دیگر برای بهبود و افزایش تنوع زیستی به شمار می رود.
ایجاد مراکز تحقیقاتی و تکثیر حیات وحش در اسارت هم پیشنهاد دیگر این متخصص حیات وحش در این زمینه است. البته بهتر است که این تکثیر در همان زیستگاه اصلی گونه ها انجام شود و اگر تهدیدات باز هم وجود داشت، آنها را به خارج از زیستگاه منتقل کنیم.
منابع ژنتیکی و عوامل تهدیدکننده در کوهستانهای ایران
تعداد گونههای گیاهی که به طور طبیعی در ایران میرویند به بیش از 8000 گونه میرسد.
تهران_میراثخبر:
جاذبههای گردشگری، دکتر برهان ریاضی: هر سرزمین، با گذشت زمان طولانی و ضمن تاثیرپذیری از عوامل طبیعی گوناگون، روند توانی اکولوژیک منحصر به فردی را پیموده و به وضعیت کنونی خود رسیده است. از این میان برخی از عوامل و شرایط محیطی دارای نقش کلیدی بوده و تاثیرگذاری بیشتری دارند. برای سرزمین ایران دو عامل کلیدی، بیشترین نقش را در شکلگیری طبیعت این کشور پنهاور داشتهاند. این دو عامل اصلی و مسلط طبیعی، عبارت از 1_ خشکی محیط و 2_ کوهستانی بودن است: به بیان دیگر شرایط غالب محیطی حاکم بر طبیعت کشورمان را به طور عمده میتوانیم محصول و برآیند دو عامل مسلط و اصلی یعنی خشکی محیط و کوهستانی بودن سرزمین ایران بدانیم. در این میان تنوع زیستی عظیم موجود در این کشور مرهون وجود کوهستانهاست. به عنوان مثال با وجود آنکه استانهای گیلان و مازندران هم در کمربند خشک و نیمهخشک کره زمین جای گرفتهاند به طوری که به عنوان مثال بیابان قراقوم در جوار بخش شمالیتر دریای خزر قرار دارد. ولی به دلیل مکان و شکل قرارگیری کوهستان البرز، جنگلهای سرسبز و انبوه هیرکانی که در نوع خود در جهان بینظیر است در دامنه شمالی کوه البرز پدید آمده است. گسترش دیوارههای کوهستانی البرز و زاگرس و تعدد کوههای کوتاه و بلند منفرد داخلی ایران، آمیزهای گوناگون از شرایط و عوامل محیطی را در این سرزمین به گونهای رقم زده است که الگوها و نمونههایی مشابه با شرایط محیطی مربوط به بسیاری از انواع اکوسیستمهای جهان را میتوان در این کشور یافت. چنین تنوع اکوسیستمی که به طور عمده به دلیل گوناگونیهای فیزیوگرافی در کوهستانهای ایران پدید آمده است سبب پیدایش تنوع گونهای و نیز تنوع ژنتیکی ارزشمند و بسیار کمنظیری شده است که در این مقاله به گوشهای از آن اشاره میکند.
ارزشهای گیاهی
تعداد گونههای گیاهی که به طور طبیعی در ایران میرویند به بیش از 8000 گونه میرسد. از این میان تعداد حدود 1700 گونه گیاهی در این کشور آندمیک یا انحصاری هستند. به بیان دیگر این تعداد عظیم از گونههای گیاهی به جز در این کشور در سایر نقاط جهان به طور طبیعی نمیرویند.
بیشترین تنوع گونهای گیاهی در مناطق کوهستانی و به ویژه در ناحیه رویشی ایارن و تورانی یافت میشود. علاوه بر البرز و زاگرس، کوههای شیرکوه و سیاه کوه در مرکز، لالهزار و هزار در جنوب و تفتان در شرق کشور، رویشگاه انحصاری تعداد زیادی از گونههای گیاهی آندمیک ایران هستند. لازم به ذکر است که تعداد زیادی از گونههای انحصاری کوههای ایران دارای گسترش محدودی هستند. بنابراین در صورت تداوم شرایط تخریبی که امروز توسط انسان بر مناطق کوهستانی کشور تحمیل میشود تعدادی از این گونههای انحصاری رو به نابودی خواهند گذارد و در این صورت جهان برای همیشه چنین گونههایی را از کف خواهد داد.
قابل ذکر است که برخی از گیاهان حتی در رده بالاتر از گونه یعنی در سطح جنس در ایران انحصاری هستند. به بیان دیگر تمام گونههای ذیل چنین جنسهایی فقط در محدوده جغرافیایی کشور ما میرویند. این جنسها که به طور عمده در مناطق کوهستانی این سرزمین رویش دارند ضرورت حفاظت هر چه اصولیتر از کوهستانهای کشور را توجیه میکنند. از این میان 12 جنس انحصاری مربوط به کوههای بلند ایران است. به عنوان مثال جنس گیاهی منحصر به فرد Elborozia دارای انتشار محدودی از البرز مرکزی بین ارتفاع 1800 تا 3000 متری است. جنس منحصر به فرد دیگری نیز به نام Kalakia از البرز مرکزی در سال 1975 کشف شده است. جنسهای منحصر به فرد Zerdana و Acanthocarkamum به ترتیب از ارتفاعات بلند زاگرس و کوه دنا قابل ذکر هستند. دو جنس گیاهی دیگر از خانواده چلیپایان که با دامنه انتشار خیلی محدود از کوههای زاگرس معرفی شدهاند عبارتند از: Pseukofortiuynia و Straussiella. جنس Zhaumeria در محدوده جغرافیایی کوچکی در کوههای جنوب کشور و جنس انحصاری Karvandariana از کوههای بلوچستان گزارش شده است. دو جنس انحصاری دیگر Ergocarpon و Dicyclophora نیز از کوههای جنوبی ایران معرفی شده است.
ارزشهای جانوری
گونههای جانوری به عنوان عاملی مهم در اکوسیستمها مطرح هستند. به دلیل تنوع شرایط محیطی در این کشور کوهستانی، تعداد گونههای جانوری بسیار قابل ملاحظه است. به طوری که تعداد گونههای پستانداران و پرندگان وحشی ایران به ترتیب با 160 گونه و 502 گونه تقریبا برابر تعداد گونههای مربوط به کل قاره اروپا است. البته تعداد گونههای مربوط به برخی از ردهها مانند خزندگان حتی بسیار فراتر از قاره مذکور است. در این خصوص اضافه میکند که از مجموع 164 گونه خزندهای که تاکنون در کشور ما شناسایی شده است تعداد 26 گونه آنها بومی انحصاری هستند.
در خصوص اهمیت اکوسیستمهای کوهستانی ایران برای پشتیبانی از زیست جانوری وحشی که دارای ارزشهای اکولوژیک بالا هستند کافی است اشاره کند که تعداد 39 گونه و یا زیرگونه از پستاندارانی که براساس فهرست سرخ Red List اتحادیه جهانی حفاظت IUCN در مقیاس جهانی در معرض تهدید به انقراض قرار دارند در اکوسیستمهای کوهستانی ایران زیست میکنند (جدول شماره یک) همچنین اسامی تعداد 6 گونه از پرندگانی که طبق فهرست سرخ اتحادیه جهانی حفاظت در معرض تهدید به انقراض قرار دارند و در کوههای ایران یافت میشوند، در جدول شماره 2 ملاحظه میشود. از مجموع گونههای متنوع خزندگان مناطق کوهستانی ایران تعداد 5 گونه برای ساس فهرست سرخ اتحادیه جهانی حفاظت در معرض تهدید به انقراض قرار دارند که نام آنها در جدول شماره 3 آمده است.
حساسیتها و عوامل تخریب
به طور کلی کوههای مرتفع به دلیل دمای پایین، کوتاه بودن فصل رویش، شیب زمین و همچنین خشکی هوا یا محدودیتهای اکولوژیکی زیادی مواجه هستند. در کشور ما قرارگیری کوهستانها در منطقه عمومی خشک و نیمهخشک جهان مزید بر علت شده، بر خشکی این محیطها و در نتیجه بر حساسیتهای ذاتی کوههای ایران افزوده است. بنابراین مناطق کوهستانی ما در مقایسه با کوههای بسیاری از سایر نقاط جهان نیازمند توجه بیشتر و حفاظت اصولیتر است.
به رغم این موارد و با وجود اهمیتهای بسیاری که این اکوسیستمهای ارزشمند به ویژه از لحاظ تنوع زیستی دارند و در مبحث پیش به گوشهای از آنها اشاره شد، ولی از مدیریت اصولی و منطبق بر موازین زیستمحیطی در این کوهستانها کمتر اثری دیده میشود به طوری که متاسفانه روند تخریب در این محیطهای حساس و ارزشمند به وضوح قابل مشاهده است.
عمدهترین عامل تخریب در اکوسیستمهای کوهستانی ایران عبارت از چرای دام اهلی است. پس از آن باید به تبدیل علفزارهای کوهستانی به دیمزارهای کمبازده اشاره کرد. لازم به توضیح است که علفزارهای کوهستانی شیبدار که برای اولین بار شخمزده و به زیر کشت گندم و یا جو برده میشوند محصول به نسبت خوبی به بار میآورند. ولی در سالهای بعد و با تکرار کشت و کار معمولا تا حدی از میزان محصول کاشته میشود و یا اینکه حتی به کلی رها میشوند. در نتیجه پوشش گیاهی و خاک ارزشمند علفزارهای کوهستانی به این طریق از میان برده میشود.
در مورد عامل تخریب مسلط در اکوسیستمهای کوهستانی ایران؛ یعنی چرای احشام، یکی از علل اصلی و ریشهای تداوم این عامل تخریبی را باید چگونگی نگرش به علفزارهای کوهستانی دانست. به بیان دیگر تا زمانی که تمام علفزارهای کشور، «مرتع» نامیده میشوند. موضوع چرای دام تنها کاربری از پیش تعیینشده برای این قبیل اکوسیستمها خواهد بود. در حالی که بسیاری از علفزارهای کوهستانی به دلایل گوناگون از قبیل ارتفاع بالا، شیب زیاد، جنس زمین، نوع گیاهان و تراکم اندک آنها فاقد قابلیت لازم برای چرای دامها هستند.
تدوین برنامههای آموزش همگانی به منظور بالا بردن آگاهیهای عمومی در خصوص مسایل کوهستان و ایجاد احساس مسئولیت بیشتر در طبقات مختلف جامعه.
پیشنهادات:
1 _ کنترل چرای احشام و کاهش تعداد دامها در حد پایینترین ظرفیت قابل چرای علفزارها که مربوط به سالهای خشک است و رعایت دقیق فصل مجاز چرا.
2 _ ممنوعیت کامل چرای دام اهلی در مناطق کوهستانی دارای ارتفاع 3000 متری به بالا و با شیب بیش از 50 درصد.
3 _ جلوگیری از تبدیل علفزارهای کوهستانی به دیمزارها و همچنین احیا و اعاده تدریجی دیمزارهای با شیب بیش از 12% اکوسیستمهای طبیعی کوهستانی، براساس یک برنامه زمانبندی شده.
4 _ انجام اقدامات آبخیزداری با اولویت دادن به روشهای بیولوژیک، به ویژه احیای رویشهای گیاهی بومی کوهستانهای ایران.
5 _ مطالعه و شناسایی بخشهای حساس و آسیبپذیر کوهستانها و همچنین عرصههای دارای گونههای گیاهی و جانوری انحصاری و یا در معرض تهدید یا انقراض و تحت حفاظت قرار دادن این قبیل نقاط.
6 _ تدوین برنامههای آموزش همگانی به منظور بالا بردن آگاهیهای عمومی در خصوص مسایل کوهستانها و ایجاد احساس مسئولیت بیشتر در طبقات مختلف جامعه.
7 _ ترویج فعالیتهای اکوسیستمی در محیطهای کوهستانی کشور، لازم به توضیح است که چنین فعالیتهای تفرجی، ضمن ارایه ادراک صحیح درباره کیفیتهای ویژه و منحصربهفرد کوهستانهای مورد بازدید به گردشگر، به شیوهای انجام خواهد پذیرفت که تاثیر منفی بسیار اندکی بر محیط کوهستان بر جای گذارد. فعالیتهای اکوتوریستی پایدار باید دارای مبانی زیر باشند:
_ به کار گرفتن فنون تفرجی دارای تاثیر منفی اندک
_ اعمال محدودیت برای تعداد بازدیدکنندگان
_ پشتیبانی از فعالیتهای گروههای حفاظتی
_ مشارکت فعال جوامع محلی در برنامهریزیهای تفرجی
_ محترم شمردن حرمت و فرهنگ مردم محلی
_ تضمین عدم ایجاد خسارت به حیات گیاهی و جانوری کوهستان
_ بهکرد وضع زندگی مردم محلی به شیوههای مختلف از جمله انجام خریدها از طریق جامعه محلی
منابع:
1 _ جمزاد، زیبا. تنوع گیاهی در ایران و نقش باغهای گیاهشناسی در شناخت و حفاظت از آنها. مجموعه مقالات دیرینشناسی و تنوع زیستی. انتشارات سازمان حفاظت محیط زیست.
2 _ ریاضی، برهان. 1379. وضعیت منابع طبیعی و تنوع زیستی در ایران. فصلنامه انسان و محیط زیست (انجمن متخصصان محیط زیست ایران). شمارههای 7 و 8.
3 _ مجنونیان، هنریک. 1378. (ترجمه) جغرافیای گیاهی ایران. انتشارات سازمان محیط زیست.
4 – IUCN (The World Conservation Union). 2000. IUCN Red List of Threatened Animals.
فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد
تعداد صفحات این مقاله 63 صفحه
پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید
دانلود مقاله حفظ تنوع زیستی در ایران و زمینه‌های همکاری با CITES