لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه26
بخشی از فهرست مطالب
روابط پیش بینی حداکثرعمق آب شکستگی: 6
تغییرات حداکثر عمق آب شکستگی: 12
تغییرات پروفیل های طول حفره آب شکستگی: 12
تغییرات پروفیل های عرضی حفره آب شکستگی: 13
استفاده از طوق برای کاهش آب شکستگی: 14
انجام آزمایش فوق با وجود طوق: 15
نحوع آب شکستگی در اطراف پایه پس از نصب طوق: 16
چکیده
اهمیت پل دربرقراری راه های ارتباطی برکسی پوشیده نیست. همه ساله هزاران پل در سراسر جهان در اثرآب شکستگی در اطراف پایه های آن ها تخریب شده و یا خسارت می بینند.
تخریب و خسارت وارده بر پل ها علاوه بر ضررهای مالی از آن جا که اغلب در هنگام سیل رخ می دهد به علت قطع راه های ارتباطی، کمک به مناطق سیل زده را مختل نموده و از این نظر عواقب اجتماعی نیز به دنبال دارد.
کنترل در محافظت اطراف پایه های پل در مناطق آب شکستگی خواهد توانست از وارد آمدن این خسارات پیش گیری نماید و از این رو تحقیق و مطالعه بر روی این موضوع حائز اهمیت زیادی می باشد.
انواع آب شکستگی:
سه نوع آب شکستگی در محل یک پل ممکن است به وجود آید.
الف) آب شکستگی عمومی:
این آب شکستگی هنگامی رخ می دهد که کل بستر رودخانه در بازه ای که پل در آن قرار دارد به عللی در حال پایین رفتن باشد.
ب) آب شکستگی دراثرتنگ شدگی:
معمولا برای کاهش طول پل عرض رودخانه در محل احداث پل کم می شود. کاهش عرض رودخانه منجر به افزایش سرعت و ایجاد آب شکستگی در محل پل می شود.
ج) آب شکستگی موضعی:
این آب شکستگی ناشی ازبرخورد مستقیم آب به پایه های پل و در نتیجه جدا شدن مصالح اطراف پایه و حمل آن ها به پایین دست می باشد.
آب شکستگی ایجاد شده درمحل یک پل می تواند مجموع هر سه نوع آب شکستگی فوق باشد پی های پایه های پل باید در زیر حداکثر تر از آب شکستگی قرارگیرد در غیر این صورت زیر پی خالی شده و پل خسارت میبیند.
و روشن است که که پی های عمیق تر پرهزینه تر نیز می باشد.
کنترل آب شکستگی عمومی به مطالعات ساماندهی رودخانه برمی گردد. آب شکستگی در اثر تنگ شدگی نیز در کل مقطع پل اتفاق می افتد و ضمن داشتن اثرتخفیف دهنده بر روی بالا زدگی آب در محل پل به سختی می توان از آن پیش گیری نمود. و معمولا محاسبه شده و پذیرفته می شود. آب شکستگی موضعی در اطراف پایه ها اتفاق می افتد (و البته کناره های پل که آنها را نیز می توان به صورت یک پایه داخل آب در نظرگرفت).
اگر بتوان این نوع آب شکستگی را به حداقل رساند مسلما می توان هزینه احداث پی های عمیق را کاهش داد و یا از تخریب پل هایی که پی آن ها در معرض آب شکستگی قرار دارند جلوگیری کرد.
به نظرسلیمی[1] و همکاران[2] با قرارگیری پایه پل در مسیر حرکت آب، جریان سه بعدی پیچیده ای اطراف پایه و بعد از آن شکل می گیرد که ممکن است از قدرت کافی برای فرسایش بستراطراف پایه برخوردار باشد در نتیجه گذشت زمان، حفره ای اطراف پایه تشکیل می شود که در صورت طراحی نادرست و پیش بینی کم عمق پی، می تواند سبب آسیب جدی و حتی فروریختن عرشه پل شود.
این فرسایش علاوه بر فرسایش عمومی که می تواند در محل قرارگیری پل به وقوع بپیوندد بوده و از نوع موضعی می باشد نظر به اهمیت موضوع و صدمات جدی که این پدیده می تواند در پی داشته باشد محققین و دانشمندان بسیاری در طول دهه های گذشته در این زمینه تحقیقات علمی فراوانی انجام داده اند.
این تحقیقات به طورکلی شامل بررسی اثر پایه برآب شکستگی، شناخت اثر شرایط و نوع جریان بر آب شکستگی اثر نوع و خصوصیات رسوب بر آب شکستگی بوده است.
همچنین تحقیقات گسترده ای راجع به روش های حفاظتی برای کاهش اثرات فرسایش جریان شکل گرفته در اطراف پایه صورت پذیرفته که نتایج آن ها در قالب مقالات، گزارشات و کتب منتشر و منعکس شده و می شوند.
از مواردی که تاکنون کمتر مورد توجه محققین قرارداشته، بحث قرارگیری پایه (المان های لاغر) به صورت کج در برابر جریان آب می باشد که با توجه به پیشرفت فناوری طراحی و ساخت در مهندسی عمران، احتمال ساخت این گونه سازه ها در موقعیت های مکانی و یا معیاری خاص وجود داشته (شکل 1).
و همچنین مجهول بودن اثرات آن به عنوان یک پدیده و رفتارجریان سه بعدی حول پایه سبب جلب توجه محققین برای بررسی آن گردیده است.
شکل 1- پل ساخته شده با پایه های کج در صفحه عمود بر جریان درکشور تایوانMelville and coleman(2002)
به عنوان نمونه Bazkus and yildiz (2001) , (2004) به بررسی آب شکستگی اطراف پایه کج شده به سمت پایین دست جریان پرداخته اند که نتایج جالب توجهی درخلال تحقیقات ایشان بدست آمد.
از نظر تورج صمیمی بهبهان[3] و همکاران[4] روش هایی که تاکنون برای کنترل آب شکستگی موضعی مورد استفاده قرار گرفته اند را می توان در دو گروه تقسیم بندی کرد.
گروه اول روش هایی هستند که درآن ها قدرت عوامل فرسایش یعنی جریان رو به پایین و گرداب نیل اسلی کاهش داده می شود که از جمله این روش ها میتوان به استفاده از طوق و شکاف اشاره کرد .
در دسته دوم کنترل آب شکستگی موضعی، مقاومت مصالح بستر بالا برده میشود. اقدامات بازدارنده ای که برای آب شکستگی محلی در اطراف پایه های پل تا به حال اجرا شده اند را می توان در موارد زیر خلاصه کرده:
1- سنگ ریز حفاظتی 2- تشک حفاظتی 3- منحرف کننده ها.
در مورد هر کدام از روش های ذکر شده تحقیقات گسترده ایی انجام گرفته است. مطالعات توماس (1967)، تاناکاریانو(1967)، نیل (1973) واتما (1980) نشان داد که قراردادن یک صفحه گسترده یا طوق در اطراف پایه با منحرف کردن و کاهش جریان رو به پایین مناطق آب شکستگی را کاهش می دهد.
(1992، CHiew) در زمینه استفاده از شکاف در کاهش میزان آب شکستگی میتوان به تحقیقات چیو(1992)، کوبار(1999) و حیدرپور(2002) در پایه های منفرد و همچنین بایرام و لارسن (2000)، رودکیوی و ساترلند (1987) و حیدرپور و همکاران (2003) در گروه پایه ها اشاره کرد.
مقاله در مورد آب شستگی پایه های پلها