تخت جمشید را می توان مشهورترین مجموعه از دوران باستان در ایران به شمار آورد که در سطح جهانی نیز کاملا شناخته شده است .
احداث این مجموعه در دوره داریوش هخامنشی در حدود سال های 518 تا 520 پ.م شروع شد و در دوره پسر او خشایار شا نیز ادامه یافت.
در دوره پادشاهان بعدی هخامنشی نیز فعالیت هایی در زمینه توسعه این مجموعه صورت گرفت.
یکی از ویژگی های این مجموعه این است که پیش و پس از ان مجموعه ای با آن عظمت در تاریخ ایران ساخته نشده و هنوز هم منحصر به فرد است
ویژگی مهم دیگر تخت جمشید این است که بزرگترین مجموعه ی طراحی شده از دوران باستان است که افزون بر عظمت وشکوه جنبه ای آئینی نیز داشته است .
برخی از بازتاب نمادگرایی آئینی را نه تنها در نقشه ی بناها وطراحی مجموعه بلکه در طراحی نقوش نیز می توان مشاهده کرد.
به همین ترتیب در شکل نقشه ی آپادانا نیز نوعی نمادپردازی عالی را می توان مشاهده کرد .
امید است که توانسته باشیم از بزرگترین مجموعه ی ایران و باستان و با این پروژه کوچک بار دیگر تمدن هزاران ساله کشورمان در زمینه هنرها و اثار باستانی به جهانیان بشناسانیم.
تخت جمشید را چرا و چگونه ساختند؟
تخت جمشید را چنان که داریوش در کتیبه ای به آن به عنوان یک دژ اشاره کرده است باید نمونه ای از ارگ های سکونتگاهی- حکومتی- تشریفاتی دانست .
به عبارت دیگر تخت جمشید یکی از پایتخت های هخامنشیان بود که در ایامی که هوای منطقه پارس مناسب بود در آنجا اقا مت می کردند و البته مراسم آیین های بسیار کهن وبا اهمیت نوروزی از سوی حکومت هخامنشی در این جایگاه بر گزار می شود.
باید توجه داشت که تخت جمشید مانند سایرارگ ها یا دژ ها در میان بیابان و دور از مراکز سکونت گاهی نبود بلکه آن را در کنار شهری آباد وبزرگ ساخته بودند.
در ساختن بنا های بزرگ ومهم از مصالح و مواد غیربومی نیز استفاده می شد .
در برخی از بخش ها ی ساختمانی از بهترین انواع سنگ چوب وسایر مواد و مصالح اصلی و نیز مواد تزیینی شناخته شده در سرزمین های تابع امپراتوری هخامنشی بهره می بردند.
شامل 21 اسلاید powerpoint
دانلود پاورپوینت هنر و معمارى تخت جمشید