فرمت فایل : word(قابل ویرایش)تعداد صفحات53
پست الکترونیکی
هرچند سرویسهای اینترنتی مثل وب و FTP بسیار پرطرفدار هستند، اما سرویسی که بیش از همه یک ابزار ارتباطی شخصی و کاری تلقی می‌شود پست الکترونیکی است. پست الکترونیکی یک رسانه ارتباطی منحصر به فرد است که سرعت تلفن را با دقت نوشتار ترکیب کرده است، و نزد کاربران شبکه هیچ سویس اینترنتی از آن ارزشمندتر نیست. تا اواسط دهه 1990 سیستمهای پست الکترونیکیای که وجود داشتند بیشتر به صورت اختصاصی و مثلاً برای برقرار کردن ارتباطات دا خل سازمانی عمل میکردند. به تدریج که ارزش پست الکترونیکی به عنوان یک ابزار کار برای عموم روشن شد، استفاده از آدرسهای پست الکترونیکی که توسط سرویسهای بر خط خاصی در اختیار قرار میگرفتند رواج یافت. اما این سرویسها جدا از هم بودند و ثبتنام در یکی، ارتباط شخص را با کسانی که عضو سرویس دیگر بودند برقرار نمیکرد. با رواج اینترنت، در زمینة پست الکترونیکی هم انقلابی پدید آمد چرا که اکنون فقط یک استاندارد جهانی برای ارتباطات پستی فراهم شده بود که به هیچ فراهمکننده سرویس خاصی وابسته نبود. در حال حاضر آدرس پست الکترونیکی تقریباً به اندازة شماره تلفن رواج دارد، و تقریباً هر شبکهای که یک اتصال اینترنت دا رد به کاربران خود آدرس پست الکترونیکی اختصاص میدهد.
آدرسدهی پست الکترونیکی
کاربرانی که تازه با پست الکترونیکی آشنا میشوند معمولاً خیلی زود فرمت آدرس پست الکترونیکی را یاد میگیرند. هر آدرس پست الکترونیکی اینترنت از یک نام کاربر و یک نام دامنه تشکیل می‌شود، که با نماد @ از هم جدا میشوند، مثل jdoe@mydomain.com. مثل URL که در آن نام دامنه برای شن اسایی سایتهای وب و FTP به کار میرود، نام دامنه در آدرس پست الکترونیکی (یعنی همة آن چیزی که بعد از نماد @ میآید) سازمان میزبان سرویسهای پست الکترونیکی را برای یک کاربر خاص مشخص مینماید. برای کاربران مستقل، دامنه معمولاً متعلق به یک ISP است، که تقریباً همیشه یک یا چند آدرس پست الکترونیکی را به همراه یک اکانت دستیابی به اینترنت در اختیار میگذارد. برای کاربران شرکتها، نام دامنه را عموما‌ً سازمان متبوع ثبت میکند، و معمولاً همان دامنهای است که برای سایتهای وب و سرویسهای اینترنت آنها به کار میرود.
بخش یک کاربر آدرس پست الکترونیکی (یعنی همه آن چیزی که پیش از نماد @ قرار دارد) نام یک صندوق پستی را مشخص میکند که روی سرویسدهنده پستی که دامنه را سرویسدهی میکند ایجاد شده است. نام کاربر معمولاً از ترکیبی از اسامی و/ یا حروف اول اسامی تشکیل می‌شود که یک کاربر خاص را در سازمان مشخص میکند، ولی ممکن هم است که صندوق پستی به نقشها یا عملکردهای خاصی در دامنه اختصاص داده شود. مثلاً اکثر دامنهها که سایت وب دارند برای ارتباطات مربوط به عملکرد سایت وب یک صندوق پستی webmaster@mydomain.com را در اختیار میگذارند.
از آنجا که پست الکترونیکی اینترنت برای شن اسایی سرویسدهندههای پستی به اسم دامنههای استاندارد وابسته است، سیستم نام دامنه (DNS) یک بخش اساسی معماری پست الکترونیکی اینترنت به شمار میرود. همانطور که در فصل 25 گفته شد سرویسدهندههای DNS اطلاعات را در واحدهایی از انواع مختلف به کار رکورد منبع ذخیره می‌کنند. MX رکورد منبعی است که برای مشخص کردن سرویسدهنده پست الکترونیکی یک دامنه خاص به کار میرود. وقتی سرویسدهنده پستی پیغامی را که از یک سرویسگیرنده پست الکترونیکی ارسال شده است دریافت میکند، آدرس دریافت کننده را میخواند و روی نام دامنه آن آدرس، یک پیگردی DNS انجام میدهد. سرویسدهنده یک پیغام DNS تولید میکند و توسط آن، رکورد منبع MX دامنه مشخص شده را تقاضا مینماید. سرویسدهندة DNS (پس از انجام همان فرآیندی تکراری استاندارد که ممکن است شامل ارسال تقاضا به سرویسدهندههای دامنه دیگر باشد)، آدرس IPی سرویسدهنده پست الکترونیکی دامنه مقصد را در پاسخ ارسال مینماید. آنگاه سرویسدهنده اول با استفاده از پروتکل انتقال نامه ساده (SMTP) اتصالی را به سرویسدهنده پستی دامنه مقصد باز میکند. این سرویسدهنده پستی مقصد است که بخش نام کاربر آدرس پست الکترونیکی را پردازش میکند و پیغام را در صندوق پستی مناسب قرار میدهد، که در آنجا میماند تا اینکه صاحب صندوق آن را بردارد.
مقاله پست الکترونیکی
