مقاله تاثیر بازی درمانی عروسکی بر مهارتهای ارتباطی کودکان اوتیستیک برای رشته روانشناسی با فرمت word شامل 28 صفحه
اوتیسم[1] برجسته‌ترین نمونهی اختلال رشدی از اختلالات طیف اختلالات نافذ رشد[2] (PDD) است که کودکان اوتیستیک و خانواده‌هایشان را در شرایط ویژه‌ای قرارمی‌دهد. مادران کودکان اوتیستیک زندگی را به صورت چالشی بیانتها و همیشگی تجربه می‌نمایند (1).
شیوع اختلال اوتیسم به دلایل مختلفی در حال افزایشی چشمگیر است، در اوایل دههی اخیر برآورد میشد که شیوع اختلال اوتیسم، 1 در 335 نفر باشد (2)، لیکن بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها[3]، این میزان در سالهای اخیر رو به افزایش بوده است و به ویژه با در نظر گرفتن طیف اختلال اوتیسم به 1 در 150 نفر افزایش یافته (3) و توجه متخصصان شاخههای مختلف علوم و برنامه ریزان بهداشت جهانی را به خود جلب نموده تا حدی که سازمان بهداشت جهانی با اختصاص روز جهانی اطلاع‌رسانی پیرامون این اختلال، اهتمامی فراگیر برای شناسایی زودهنگام و طراحی و اجرای مداخلات زودآغاز در این زمینه را خواستارگردیده است (4).
فقدان ارتباط چشمی دوجانبه، محدودیت لبخند اجتماعی، علاقه و گرایش ناچیز به چهرهی انسانها، ناخوشایندی نسبت به برقراری تماس جسمی، نقص در ارتباط کلامی، محدودیت در دیدگاه‌گیری و درک دیدگاه دیگران، ناکامی در به اشتراک گذاشتن لذت، نقص و محدودیت در بازی مشارکتی، از جملهی این محدودیتها و نقایصاند (5). رشد و تحول مهارتهای بازی نیز در کودکان اوتیستیک با نقایص وآسیبهایی همراه است که کاستی وکمبود در کاوشگری در اشیاء، کاستی در تنوع بازی با اشیاء، کمبود بازی‌های ابتکاری و بدیع و نقص و تاخیر در بازی‌های نمادین از جمله آسیبها و کاستیهای عمدهی این کودکان است (6).
برنامهها و مداخلات مختلفی برای کودکان اوتیستیک پیشنهاد و اجرا میشوند که از نظر وسعت اهداف، تنوع حوزههای مداخله، نرخ مداخله در هفته و طول مدت مداخله به دو نوع برنامههای جامع و مداخلات خاص[4] تقسیمبندی نمود (7). برخی از مداخلات، برنامههای جامعی را پیشنهاد نمودهاند که حوزههای مختلف رشد مانند حسیحرکتی، گفتاری، ارتباطی، رفتاری و هیجانی را تحت پوشش قرار می‌دهد. لیکن اغلب چنین برنامههاییمستلزم مداخلات نظامدار و رسمی هستند که معمولا در بستر برنامههای آموزشی و در مدارس و درمانگاههای آموزشیدرمانی، ارایه میشوند (8).
شایان ذکر است که در این مداخلات از ابزار و وسایل مختلفی استفاده شده است و هر کدام به نوعی می‌کوشند زمینهی ایجاد انگیزه، تغییر رفتار و تسهیل ارتباط و تعامل بین فردی را فراهم آورند که وسایلی نظیر اسباببازی‌های رایج، کتاب و تصاویر، رایانه، تجهیزات سمعیبصری (9)، وسایل موسیقیایی (10) و استفاده از روباتهای مناسبسازی شده برای بازی یا ارتباط با کودکان اوتیستیک (11) و ابزارهای کاردرمانگری از جمله ابزارها و وسایل به کار گرفته شده در این مداخلات آموزشی و توانبخشی هستند.
همچنین مرور مداخلات توانبخشی و درمانی کودکان اوتیستیک نظیر فعالیتهای داویس[5] (12)، ماتسون[6] (8)، لویسلی[7] (13) و لو، پیترسن، لاکروکسی و روسیو[8] (14) نشان می‌دهد بازیدرمانی به عنوان یک درمان ایمن و همساز با ویژگیهای رشدی و شرایط کودکان اوتیستیک همواره سهمی از مداخلات آموزش، روانشناختی و توانبخشی این کودکان را به خود اختصاص داده است و به این لحاظ مبادرت به پژوهش و توسعهی در این زمینه نوعی سرمایهگذاری علمی است که بازده علمی چندجانبهای را برای کودکان، خانوادهها و متخصصان به همراه خواهد داشت (8،14-12).
اگر چه در کودکان عادی فرآیند درک و رشد مهارتهای ارتباط غیرکلامی در خردسالی شکل میگیرد، اما در کودکان اوتیستیک، رشد و شکلگیری مهارتهای ارتباطی با کاستی و محدودیتهای بسیار همراه است و لذا نیازمند مداخلهی درمانی و آموزشی است (16،15). در این میان آغازگری و پاسخ به توجه مشترک یکی از نقایص اصلی مهارتهای ارتباطی غیرکلامی کودکان اوتیستیک (17) و یکی از ملاکهای تشخیص این کودکان محسوب میگردد و به ویژه یکی از اهداف و اولویتهای مداخلات درمانی آنها میباشد (6). با این حال پیشرفت و اثربخشی در این مداخلات، آهستهتر صورت می‌پذیرد و مداخلاتی اثربخشتر هستند که جزییتر باشند (18).
مقاله تاثیر بازی درمانی عروسکی بر مهارتهای ارتباطی کودکان اوتیستیک - روانشناسی - word