بررسی باطری های ni-mh و ni-cd
اصولاً وقتی صحبت از باتری‌های با اندازه استاندارد می‌شود، بلافاصله به یاد باتری‌های قلمی و نیم‌قلمی یا اگر بخواهیم دقیق‌تر باشیم، اندازه‌های AA و AAA می‌افتیم. اساساً سه فرم سیلندری، دگمه‌ای و کتابی (یا بلوکی) برای باتری‌های استاندارد وجود دارد. انواع دگمه‌ای در ابزارهای کوچک مانند ساعت‌های مچی و ماشین حساب‌های جیبی کاربرد فراوان دارند. باتری‌های کتابی 9 ولتی در تجهیزات کنترل از راه دور و برخی مصارف خاص کاربرد دارند و انواع سیلندری که متداولترین نوع می‌باشند در طیف وسیعی از تجهیزات الکتریکی از ساعت‌های دیواری و چراغ قوه‌ها گرفته تا پخش‌کننده‌های 3MP و دوربین‌های دیجیتالی به کارگرفته می‌شوند.
به لحاظ فناوری به کارگرفته شده، سه گونه اصلی از باتری‌های قابل شارژ در دسترس هستند:
1) باتری‌های لیتیومیون (Li-Ion)
2) باتری‌های نیکل کادمیوم (NiCd)
3) باتری‌های نیکل متال هیبرید (NiMH)
باتری‌های قابل شارژ استاندارد، عموماً از نوع NiCd یا NiMH می باشند. انواع NiMH به دلایل مزایای آشکار، به سرعت در حال گسترش و جایگزینی با انواع قدیمی‌تر NiCd می‌باشند. انواع LiIon که دارای بهترین نسبت کارآیی به وزن می‌باشند، به دلیل گران بودن در موارد خاص همچون تلفن‌های همراه و کامپیوترهای کیفی کاربرد دارند. ولتاژ باطری‌های سیلندری‌شکل عموماً برابر با 1.5 ولت می‌باشد که در انواع قابل شارژ NiCd و NiMH کمی کمتر از این مقدار و برابر با 2/1 ولت است، از طرفی وزن انواع قابل شارژ بین 30 تا 40 درصد بیشتر است.در حال حاضر اولین گزینه برای هر خریدار در انتخاب یک باتری قابل شارژ، انوع NiMH می‌باشد، کما این‌که از حدود پنج سال گذشته فرآیند جایگزینی این گونه با انواع قدیمی‌تر NiCd آغاز گردیده است. باتری‌های NiMH دارای مزایای بسیاری هستند که در ادامه به برخی از مهمترین آنها اشاره می کنیم:
64 - بررسی باتری های نیکل متال هیدرید و مقایسه با باتری های نیکل کادمیوم و لیتیوم یون - 12 صفحه فایل ورد (word)
