دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 20
مقدمه :
یکی از اماکن عمومی که اهمیت زیادی در اجتماع دارد بیمارستان است. بیمارستان با توجه به نوع کاربری باید دارای خصوصیات و ویژگیهای خاص باشد ، بیمارستانها از نظر اندازه ئ امکانات با یکدیگر تفاوت دارند که در زیر امکانات یک بیمارستان در حد متوسط بررسی می شود .
طراحی کلی بیمارستان :
زمینی که برای بیمارستان انتخاب می شود باید در محیطی واقع شده باشد که سر و صدا تا حد امکان بسیار کم بوده و محیط کاملاً آرام باشد . اندازه زمین (شامل محوطه ساختمان) باید مساوی یا بزرگتر از 75 متر مربع برای هر تخت باشد ، برای بعضی از بیمارستانهای مخصوص این مقدار تا حد 150 مترمربع برای هر تخت می تواند افزوده شود و مورد بیماریهای واگیردار و مسری این مقدار به 200 متر مربع برای هر تخت می رسد .
بلوکهایی که نمای جلویی بخش آن به سمت جنوب باز می شود با تقریباً 80 متر از راه آهن و جاده های اصلی فاصله داشته و 40 متراز جاده با ترافیک محلی دور باشد .
تمام اطاق خوابهای بیمارستان در روز نور را بدون هیچ مانعی احتیاج دارد و این نور در صورتی قابل قبول خواهد بود که :
الف)زاویه انتشار نور از سر جداساز کریدور تا لبه بام یا دیش برآمدگی سرطاقی ساختمانها یا برجستگی طبیعی زمین و غیره تقریباً 16 درجه و برای اطاقهای روز تقریباً 24 درجه باشد .
ب)زاویه انتشار نور روز به سر درگاه پنجره یا سرطاقی پیش آمده تقریباً 20 درجه باشد .
محل (موقعیت) زمین :
بیمارستان در مکانی باید واقع شود که قابل دسترسی توسط وسائل انتقال عمومی بوده ، اما دور از ترافیک باشد و دارای دسترسی مستقیم باشد .
اندازه بیمارستان :
تعداد تخت مورد لازم برای بیمارستان در هر ناحیه بستگی به بهداشت کلی فردی ، نوع کاررخانه های محلی ، آب و هوا ، وضع توقفدر بیمارستان و غیره دارد ، احتیاج به تخت های بیمارستان به دلیل مکانیکی شدن کارخانه ها و همین طور زراعت و افزایش استفاده کننده های اتومبیل و غیره ، امروزه زیاد شده است .
بیمارستانها از نظر اندازه به دو دسته تقسیم می شوند :
الف)بیمارستانهای عمومی کوچک که دارای کمتر از 500 تخت با قسمتهای جراحی و پزشکی می باشد .
ب)بیمارستانهای عمومی ناحیه ای که دارای 600 تا 1200 تخت با تمام قسمتهای مخصوص که مورد استفاده بیمارستانهای کوچک و پزشکان محلی بوده و در صورت امکان وسائلی برای تدوین و تحقیق نیز دارند .
بیمارستانها دارای قسمتهای مختلفی مانند : 1-اطاق های خواب
2-بخش اورژانس 3-واحد پرستاران 4-فضای باز 5-سالن انتظار و غیره
می باشد .
تشریح بعضی از قسمتهای بیمارستان :
الف)اطاق خواب : اطاق های خواب برای بیمارانی در نطر گرفته می شود که نیاز به مراقبت و نگهداری زیر نظر پزشک دارند . در اطاقهای خواب تخت ها با توجه به نور پنجره معمولاً به دوصورت عمود بر نور پنجره و در راستای نور پنجره قرار می گیرند . فاصله بین تختها باید اجازه : 1-میز بغل تخت 2-صندلی ملاقات کنندگان 3-میز چرخدار غذا و سرویس
4-آزمایشات توسط دکتر و پرستاران 5-حرکت تخت به خارج از اطاق را بدهد .
اگر تخت بطور متناوب حرکت می کند باید فاصله آن با تختهای دیگر بشتر باشد .
واحد پرستاری :
این بخش شامل فضای تختها و اطاقهای مخصوص استراحت ، اطاق معالجه و اطاق سرویس است . واحد پرستاری خود شامل چندین بخش است که شامل :
1)بخش جراحی شامل اطاق آزمایش ، معالجات فرعی و دفتر
2)بخش آشپزخانه برای پیش غذای رسیده از آشپزخانه مرکزی ، که دارای اجاق برای خوراک مخصوص و نوشیدنی ، مخزن نگهداری غذا ، میز چرخدار و غیره می باشد ، این بخش باید دارای تهویه مناسب نیز باشد .
3)حمام که در این قسمت وسائل باید به گونه ای چیده شوند که
بیماران بتوانند از تخت متحرک یا تخت خواب براحتی به داخل حمام بروند .
4)توالت که بایستی دارای نور کافی بوده و گرم هم باشد . این بخش نیز باید دارای تهویه بسیار مناسبی باشد . دیوار در بین توالتها باید از زمین تا سقف بوده و توالت به اندازه کافی بزرگ باشد تا بیماران بد حال بتوانند براحتی در آن حرکت کنند (توالت مخصوص بیمارستان)
توالت نباید در کنار اطاق خواب باشد و ضمناً توالت کارمندان ، بیم.اران و ملاقات کنندگان باید از هم جدا باشد .
5)اطاق دریچه دار که این اطاقها باید دارای در ورودی جداگانه برای خالی کردن ، انبار و استریلیزه کردن تخت باشد .
6)اطاقهای مخصوص که این اطاقها به دلایل زیر ساخته می شود :
I - برای توقف کوتاه بیماران واگیر و بازدید و بررسی مشکوکین
II - برای توقف کوتاه بیماران دارای ناراحتی های عصبی البته اگر بیمارستان روانی در فاصله نزدیک وجود نداشته باشد . این اطاقهای مخصوص باید اطاقهای مطمئن با عایق ضدصدای داخلی و با دیوارهای صاف و بدون وسائل برجسته و خطرناک بوده و در ضمن قابل قفل شدن از خارج هم باشند .
7)گلخانه که در هر بیمارستان بهتر از جایی به این بخش اختصاص داده شود .
8)انبار جهت انبارکردن تختهای متحرک و صندلیهای چرخدار
ج)بخش عمل یا جراحی :
که این قسمت باید از سایر قسمتها بطور کامل جدا باشد ، تعداد سالنهای بخش جراحی بستگی به اندازه و نوع بیمارستان دارد . هر قسمت باید دارای سالنهای ضدعفونی یا معمولی باشد ، سالنهای عمل بایستی قابل دسترسی از راه آمبولانس رو بوده و وابستگی نزدیک به دستگاههای استریلیزه کننده و قسمت پرتونگاری داشته باشد و همچنین باید در مجاورت آسانسور و نزدیک به بخش جراحی در سمت شمال و در صورت امکان در بالای طبقه همکف و یا در طبقه همکف قرار گیرد ، (بخش عمل به ندرت در طبقات فوقانی قرار می گیرد ) . سالنهای عمل نباید دارای پنجره های سقفی باشند و اغلب بدون پنجره هستند ، این سالنها باید بطور مصنوعی روشن ، گرم و تهویه گردند . تهویه طبیعی این قسمت از طریق درهای کشوئی دارای فیلترهای بسیار ریز انجام می شود . قسمت جراحی باید دارای اطاقهای بیهوشی و وسائل کامل باشد و همچنین باید اطاق جراحان ، اطاق رختکن ، اطاق استراحت جهت بیماران جراحی شده و دفتر اجازه پذیرش برای پرتونگاری و فضای لازم برای قالب برداری در آن تعبیه شده باشد . از آنجا که گازهای محترقه ای از قبیل اتر ، سیکلوپروپان ، اتیل کلراید در این قسمت بکار می رود بایستی برای جلوگیری از احتراق توسط الکتریسیته ساکن بوجود آمده به وسیله جراحان ، کارمندان و یا بیماران ، شبکه برنجی در داخل کف کار گذاشته شود و تمام وسائل افراد به طور زنجیروار به زمین متصل شود . به دلیل سنگین بودن بیشتر این گازها از هوا ودر پائین قرار گرفتن آنها تمام پریزهای برق باید تقریباً در 5/1 متری قرار گرفته و ضدجرقه نیز باشند .
این فقط قسمتی از متن مقاله است . جهت دریافت کل متن مقاله ، لطفا آن را خریداری نمایید
