تحقیق در مورد مقررات بازی تنیس

اختصاصی از زد فایل تحقیق در مورد مقررات بازی تنیس دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه43

فهرست مطالب

1- زمین بازی انفرادی
2- اجزاء ثابت زمین
3- توپ تنیس
4- راکت تنیس
5- زننده سرویس و دریافت کنندة سرویس
6- انتخاب زمین و سرویس
7- سرویس
8- خطای پا
9- اجرای ضربه سرویس
10- خطای سرویس
11- سرویس دوم
12- زمان اجرای سرویس
13- قانون بجا
14- قانون بجا در سرویس
15- ترتیب اجرای سرویس
16- زمان تعویض زمین
17- توپ در گردش
18- ثبت امتیاز به نفع زنندة سرویس
19- ثبت امتیاز به نفع دریافت کنندة سرویس
20- مواردی که سبب از دست رفتن امتیاز می‏گردد
21- بازیکن مانع حریف می‏شود
22- اصابت توپ به خط
23- برخورد توپ به اجزاء ثابت زمین
24- برگشت دادن صحیح توپ
25- زمانیکه بازیکن از بازی بازداشته شود
26- حساب امتیازات در «گیم»
27- حساب امتیازات در «ست»
28- حداکثر تعداد «ستها»
29- شرح وظایف مسئولان
30- حفظ تداوم بازی و زمانهای استراحت
31- راهنمائی بازیکن (توسط مربی و یا غیره)
32- تعویض توپ
33- بازی دوبل
34- زمین بازی دوبل
35- ترتیب سرویس در بازی دوبل
36- ترتیب دریافت سرویس در بازی دوبل
37- سرویس خارج از نوبت در بازی دوبل
38- دریافت سرویس خارج از نوبت در بازی دوبل
39- خطای سرویس در بازی دوبل
40- گردش توپ در بازی دوبل
ضمیمه1:مقررات لازم جهت انجام آزمایشات ماده3
ضمیمه2: قوانین بازی با صندلی چرخدار

ماده 1 زمین بازی انفرادی
زمین بازی مستطیلی است بطول 77/23 متر به عرض 23/8 متر. زمین توسط توری که از یک سیم با طناب به قطر حداکثر 8/0 سانتیمتر آویزان است، به دو نیمه تقسیم می‏گردد. انتهای این سیم با طناب باید به بالای دو پایه در دو سوی تور متصل گردد یا از روی آن گردانیده شود. قطر مقطع پایه استوانه‏ای یا اصلاح مقطع پایه مکعب مستطیل شکل نباید بیش از 15 سانتیمتر بیشتر باشد. مرکز مقطع پایه ها می‏باید در فاصلة 914/0 متری از زمین بازی واقع شود و ارتفاع پایه ها باید به گونه‏ای تنظیم گردد که قسمت بالای سیم نگهدارنده تور در ارتفاع 07/1 متری از سطح زمین واقع شود در صورتی که از زمین مشترک برای «دوبل» (به مادة 34 رجوع شود) وانفرادی استفاده شود باید تور را توسط دو پایه که پایه های بازی انفرادی نامیده می‏شوند، در ارتفاع 07/1 متری نگاهداشت. مرکز مقطع این پایه ها که قطر و به اصلاح مقطع آنها نباید بیش از 5/7 سانتیمتر باشد در هر طرف در فاصلة 914/0 متری از زمین انفرادی واقع می‏گردد. تور بازی را باید چنان کشید که فضای مابین دو پایه را کاملاً پر کند و شبکه‏ های تور به اندازه‏ای کوچکتر در نظر گرفته می‏شوند که مانع عبور توپ شود. ارتفاع تور در وسط پایه 914/0 متر باشد لذا تور در این قسمت توسط کمربندی کاملاً سفید که عرض آن بیش از 5 سانتیمتر نباشد محکم در ارتفاع مورد نظر نگاهداشته می‏شود. نواری کاملاً سفید که عرض آن بیش از 5 سانتیمتر و در فاصلة مساوی در بین دو خط کناری و به موازات آنها کشیده می‏شود. خط انتهائی در طرف داخلی زمین توسط علامت مرکزی به طول 10 سانتیمتر و عرض 5 سانتیمتر در امتداد فرضی خط مرکزی سرویس است و به دو بخش تقسیم می‏شود. علامت مرکزی در هر طرف زمین بر خطوط انتهائی عمود ومتصل است. از کلیه خطوط دیگر نباید از 5/2 سانتیمتر کمتر و از 5 سانتیمتر بیشتر باشد، به استثناء خط انتهائی که نباید بیشتر از 10 سانتیمتر عرض داشته باشد. در تمام اندازه‏گیریها باید لبه خارجی خطوط را در نظر گرفت. رنگ تمام خطوط باید یکنواخت باشد. استفاده از رنگهای سفید و یا زرد و نشانه‏های تبلیغاتی یا هر چیز دیگری که در دو انتهای زمین قرار داده شده، غیر مجاز است. استفاده از رنگهای روشن تنها در صورتی مجاز است که در این امر در دید بازیکنان اختلالی ایجاد نکند.
اگر نشانه‏های تبلیغاتی بروی صندلی خط نگهدارنده دو انتهای زمین نشسته‏اند، قرارداده شود، این نشانه‏ها باید فاقد رنگهای سفید و زرد باشند. از رنگهای روشن در صورتی مجاز است که اختلال در دید بازیکنان ایجاد نکند.
1- basiline
2- Side- line
3- Service- line
4- Centerservice- line
5- Service courts
6- Center mark
تبصره:
در مسابقات «جام دیویس» و یا دیگر مسابقات رسمی قهرمانی فدراسیون بین المللی تنیس باید فاصله‏ای در پشت خطوط انتهائی در نظر گرفت که کمتر از 4/6 متر نباشد و در طرف خارجی خطوط کنار هم باید فاصله‏ای در نظر گرفت که کمتر از 66/3 متر نباشد. می‏توان صندلی خط نگهداران را در صورتیکه بیشتر از 914/0 متر بداخل این فضاها پیشروی نکرده باشند. در فاصله 4/6 متر از خطوط انتهائی در فاصلة 66/4 متر از خطوط کناری قرار دارد.
(ابتدای صفحه)
ماده 2 اجزائ ثابت زمین
اجزاء ثابت زمین نه تنها در برگیرندة تور، پایه های زمین انفرادی طناب یا سیم نگهدارندة تور- نوار تور و کمربند نگهدارندة تور است، بلکه در صورت وجود، شامل موانع انتهائی و کناری جایگاهها، صندلیهای ثابت یا قابل نقل و انتقال پیرامون زمین بازی، افراد اشغال کنندة صندلیها، کلیه دیگر اجزاء ثابت در پیرامون و یا بالای زمین بازی، داور، داور تور، داور خطای پا، خط نگهداران توپ جمع کنها البته در هنگامی که جای مقر خود حضور دارند، نیز می‏گردد.
تبصره:
در تأمین اهداف این ماده باید متذکر شد که مفهوم لغت داور در برگیرندة داور، افرادی که به آنها در بین بازی مکان مشخص اعطاء شد و کلیه افرادی می‏شود که جهت همکاری با داور در جریان مسابقه برگزیده شده باشند.
(ابتدای صفحه)
ماده 3 توپ تنیس
سطح بیرونی توپ باید یکنواخت و برنگ سفید یا زرد باشد، اگر روی توپ درزی وجود داشته باشد، این محل نباید بصورت دوخته و به شکل بخیه باشد. قطر توپ باید بیش از 35/6 سانتیمتر و کمتر از 67/6 سانتیمتر باشد و وزن آن باید بیش از 7/56 گرم و کمتر از 5/58 گرم باشد و جهش توپ در صورت رها شدن از فاصلة 254 سانتیمتر بر روی یک سطح بتونی باید بیش از 135 سانتیمتر و کمتر از 147 سانتیمتر باشد تحت فشار 165/8 کیلو گرم توپ باید دچار فرورفتگی بداخل به میزان بیش از 56/0 سانتیمتر و کمتر از 74/0 سانتیمتر در قسمت جلوئی و فرورفتگی به میزان بیش از 89/0 سانتیمتر و کمتر از 08/1 سانتیمتر در قسمت پشتی شود. ارقام گفته شده در مورد این فرورفتگیها باید میانگین خواندن جدا از هم ارقام در هر یک از سه محور توپ باشد و در هر مورد اختلاف بین دو بار خواندن ارقام نباید بیش از 08/0 سانتیمتر گردد. برای بازی در ارتفاع بیش از 1219 متر از سطح دریا می‏توان از دو نوع دیگر توپ استفاده نمود. توپ اول تمام مشخصات پیش گفته را دارد جز آنکه جهش آن بیش از 93/121 سانتیمتر و کمتر از 135 سانتیمتر است و فشار داخلی آن بیش از فشار خارج آن است. این نوع توپ مرسوم است به «توپ پر فشار» توپ نوع دوم تمام مشخصات پیش گفته را دارد جز آنکه جهش آن بیش از 135 سانتیمتر و کمتر از 147 سانتیمتر است و فشار داخلی تقریباً برابر فشار خارجی است این توپ به منظور تطبیق باید برای مدت 60 روز یا بیشتر در همان ارتفاع مورد نظر جهت انجام مسابقه قرار گیرد. به این توپ معمولاً واژه توپ فشار صفر و یا توپ بدون فشار اطلاق می‏گیرد.
تمام آزمایشات در مورد جهش توپ اندازه و میزان فرورفتگی باید مطابق قوانین و ترتیبهای معین شده در ضمیمه 1 صورت گیرد.
1- Pressurised Ball
2- Zero-Pressure
3-Non-Pressrised
(ابتدای صفحه)
ماده 4- راکت تنیس
راکتهائی که از مشخصات ذیل پیروی نکنند جهت بازی مطابق مقررات تنیس، مورد تأئید نمی‏باشند.
الف) قسمتی از راکت که در انجام ضربه مورد استفاده قرار می‏گیرد باید تخت باشد و از یک شبکه زه درهم شده متصل به قاب راکت تشکیل می‏گردد. زه‏ها در محل تلاقی بازه‏های مجاور به تناوب از رو و زیر به یکدیگر می‏پیوندند و به هم تافته می‏شوند. در مجموع این شبکة زه باید یکدست باشد و بخصوص تراکم این شبکه در قسمت مرکز نباید کمتر از سایر قسمتها باشد. زه‏ها باید عاری از هر گونه اضافات و اتصالات جنبی باشند مگر آنچه که جهت پیشگیری و محدود کردن فرسودگی و پارگی و یا لرزش بکار رود که باید اندازه و محل معقول و مناسب جهت تأمین اهداف فوق را داشته باشد.
ب) طول راکت که دسته را نیز شامل می‏شود باید عاری از هر گونه اضافات و اتصالات جنبی باشد مگر آنچه که جهت پیشگیری به محدود کردن فرسودگی، پارگی، لرزش و آنچه که جهت تقسیم وزن بکار رود که در این صورت باید اندازه و محل معقول و مناسب جهت تأمین اهداف فوق را داشته باشد.
و) قاب راکت که شامل دسته نیز می‏شود و زه‏ها باید عاری از هر گونه وسیله‏ای باشند که توانائی انجام تغییر عمده و مشخص و یا تغییر در تقسیم وزن در راکت: در هنگامی که توپ در گردش است را امکان پذیر نماید. فدراسیون بین المللی تنیس در این مورد که آیا راکت نمونه و مدل اولیه راکت از شرایط فوق‏الذکر تبعیت می‏کند و آیا راکت مورد تأئید است یا خیر تصمیم‏گیرنده است. چنین تصمیم‏گیری ممکن است بنا به ابتکار خود فدراسیون بین المللی تنیس و یا بدرخواست افراد ذینفع ماننذ بازیکن، کمپانی سازندة تجهیزات وسایل و یا سازمان ملی تنیس هر کشور و یا اعضای آنها صورت پذیرد. چنین تصمیم‏گیریها و درخواستها می‏بایست مطابق قواعد و ترتیبات مرسوم فدراسیون بین المللی تنیس برای بررسی درخواستها و جهت دادن پاسخ صورت پذیرد که نسخه‏هائی از روند اجرای کار را می‏توان از دفتر معاونت اداری دریافت نمود.
مورد اول- آیا می‏توان از بیش از یک شبکة زه در قسمت ضربه زنندة راکت استفاده نمود؟
پاسخ: خیر- قانون به وضوح اشاره به یک شبکه می‏کند و نه شبکه‏هائی از رده‏های درهم تنیده.
مورد دوم- اگر زه‏ها در بیش از یک سطح قرار داشته باشد، آیا می‏توان شبکة زه در کل تخت و یکدست دانست؟
پاسخ: خیر
مورد سوم- آیا می‏توان از وسایلی که موجب کاهش لرزش می‏شوند در روی راکت و کجا باید قرار داد؟
پاسخ: بلی- اما این وسایل را فقط می‏توان در خارج از شبکة بهم تافته زه قرار داد.
مورد چهارم- در هنگامیکه توپ در گردش است. بطور اتفاقی زه راکت بازیکنی پاره می‏شود آیا بازیکن مجاز به ادامه بازی با چنین راکتی است؟
پاسخ: بلی.
(ابتدای صفحه)
ماده 5- زننده سرویس و دریافت کننده سرویس
بازیکنان باید در دو سوی تور قرار بگیرند. بازیکنی که در ابتدا با ضربة خود توپ را به گردش در می‏آورد «زننده سرویس» و فرد دیگر «دریافت کننده سرویس» نامیده می‏شوند.
مورد اول- اگر بازیکنی در ضمن زدن ضربه از خط فرضی امتداد تور عبور کند، امتیاز از دست می‏دهد؟
الف) قبل از ضربه زدن به توپ
ب) پس از ضربه زدن به توپ
پاسخ: در صورتی که بازیکنی وارد محدودة خطوط احاطه کنندة زمین حریف شود، در هیچیک از موارد فوق با عبور از خط فرضی امتیاز از دست خواهد داد (مادة بیست) در مورد مانع شدن از اجرای ضربه حریف می‏تواند خواستار تصمیم‏گیری داور مطابق مادة 21 و 25 شود.
مورد دوم- زننده سرویس ادعا می‏کند که دریافت کنندة سرویس باید در محدوة خطوط زمین خود قرار بگیرد، آیا چنین امری ضروری است؟
پاسخ: خیر- دریافت کنندة سرویس می‏تواند در هر جای دلخواه در زمین مربوطه قرار گیرد

تحقیق در مورد تنیس ورزش دو نفره

اختصاصی از زد فایل تحقیق در مورد تنیس ورزش دو نفره دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه7

تنیس

تنیس ورزشی است که بین دو بازیکن (انفرادی) یا دو تیم نفره (دوبل) بازی می‌شود. بازیکنان معمولاً با یک راکت محوری شکل به یک توپ، توپ پلاستیکی توخالی پوشیده از پرز از روی یک تور داخل زمین مقابل ضربه می‌زنند. در بعضی جاها تنیس هنوز تنیش روی چمن برای تشخیص از تنیس واقعی نامیده می‌شود (تنس واقعی سلطنتی یا تنیس خاکی نامیده می‌شود). یک شکل قدیمی از این بازی، این است که بازیکنان روی یک نوع زمین خیلی متفاوت بازی می‌کنند. این بازی در انگلستان در اواخر قرن نوزدهم رواج گرفت. این بازی ابتدا در دنیای انگلیسی زبان‌ها گسترش یافت، بخصوص بین قشر بالای جامعه.

تنیس حالا یک ورزش المپیکی است. در همه سطوح اجتماعی، در همه سن‌ها و در بیشتر کشورهای دنیا. قوانین این بازی بطور مشخصی تا اوایل سال‌های 1900 بدون تغییر باقی ماند. همراه با میلیون‌ها بازیکن، میلیون‌ها نفر نیز بازی تنیس را به عنوان ورزش جذب کننده تماشاچی خصوصاً در چهار تورنمنت Grand Slam دنبال می‌کنند.

تاریخچه

تنیس دارای تاریخچه‌ای طولانی است (مشتق شده ا زjeu de paume')، اما تثبیت آن به یک ورزش مدرن به دو ریشه جداگانه برمی‌گردد. در سال 1856 سرهنگ توماس هنری جم، یک وکیل و دوشس Batista Pereira یک تاجر اسپانیایی که هر دو در بیرمنگام زندگی می‌کنند، در انگلستان یک بازی که آنها آنرا pelota می‌نامیدند. بعد از یک توپ‌بازی اسپانیایی به راه انداختند. این مسابقه روی چمن در راوباستون انجام شد. در سال 1872هر دو نفر به Leamington.  اسپانیا رفتند و با دو دکتر از بیمارستان دارنفورد روی چمن پشت هنل مانور (حالا آپارتمان‌های دیدنی است) بازی کردند.Pereira با دکتر فردریک و دکتر آولسلی تاکینز جهت یافتن اولین باشگاه تنیس روی چمن دنیا پیوستند و این بازی را روی چمن‌های nearby انجام دادند.

در سال 1874 آنها باشگاه تنیس لیمینگتون را تشکیل دادند و قوانین اصلی تنیس را تنظیم نمودند. در 23 ژولای سال 1884، سرگرد والتر کلاپتون وینگفیلد بازی مشابهی برای سرگرمی مهمانانش در یک مهمانی در باغ در املاک خودش در نانتل وید ویلز ترتیب داد. اولین بازی را بر مبنای ورزش قدیمی تنیس داخل زمین یا تنیس واقعی (تنیس سلطنتی) که در فرانسه قرن 12 اختراع شده بود و بوسیله اریستوکرات‌های قبل از انقلاب فرانسه بازی می‌شد، بنا نهاد. مطابق با بیشتر تاریخ‌نویسان، ترمینوسوارهای تنیس مدرن از این دوره مشتق شده است، چون وینگفیلد هم اسم و هم بیشتر لغات فرانسوی تنیس رویال را قرض گرفته بود و آنها را در این بازی جدید بکار گرفته بود.

تنیس از کلمه فرانسوی tenez شکل امری فعال tenir نگه‌دار. این فریادی بود که بازیکن سرو زننده در تنیس رویال از آنها استفاده می‌کرد، به این معنی که: «من در حال سرو زدن هستم»

تحقیق در مورد تاریخچه تنیس روی میز

اختصاصی از زد فایل تحقیق در مورد تاریخچه تنیس روی میز دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه8

فهرست مطالب

• تنیس روی میز در ایران

قوانین و مقررات بازی تنیس

زمین بازی انفرادی

تنیس روی میز ورزش خیلی قدیمی نیست. اولین نشانه هان مربوط به این رشته ورزشی مربوط به دهه های پایانی قرن نوزدهم است که سربازان انگلیسی در هند و آفریقای جنوبی به وسیله ی بسته های سیگار و سرهای نوشابه، یک میز و تعدادی کتاب در وسط میز بازی می کردند. این ورزش در ابتدا تنیس داخل سالن نامیده می شد.

تنیس روی میز ورزش خیلی قدیمی نیست. اولین نشانه هان مربوط به این رشته ورزشی مربوط به دهه های پایانی قرن نوزدهم است که سربازان انگلیسی در هند و آفریقای جنوبی به وسیله ی بسته های سیگار و سرهای نوشابه، یک میز

دانلودمقاله ورزش تنیس

اختصاصی از زد فایل دانلودمقاله ورزش تنیس دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

تا آنجاکه شواهد تاریخی در این مورد نشان می دهد ، ورزش تنیس طی قرون 12 و 13 میلادی ابتدا در کشور فرانسه ابداع شد. اما ارائه جدی این ورزش در سال 1872 میلادی بود که سرگرد هاری جم این ورزش را در شهر لمینگتن( انگلستان) به مردم معرفی کرد . در آن زمان مقررات و خصوصیات این ورزش بآنجه اکنون می بینیم تفاوت بسیار داشت . در سال 1877میلادی ، اولین بار در دنیا مسابقات تنیس با مقررات و قوانین بخصوصی در زمینهای تنیس "باشگاه تنیس و کروکت ال انگلند" ویمبلدون برگزار گردید، محلی که هم اکنون بزرگترین مسابقات تنیس دنیادر آن برگزار می شود.
مسابقات ویمبلدون در سال 1877، یو اس او پن در سال 1881 ، دیویس کاپ 1899 و اوپن استرالیادر سال 1905 و اپن فرانسه 1918شروع به فعالیت کردند.
هنگامی که تنیس شروع به رشد سریع کرد و جهان را فرا گرفت و طبیعتا اتحادیه های ملی شروع به هم پیوستن برای برگزاری مسابقات بزرگ جهانی و تنظیم قوانین و مقررات کردند .
در سال 1911 نیاز به وجود یک فدراسیون بین المللی تنیس، احساس شد . امتیاز این فدراسیون ابتدا به آقای دوان ویلیامز (یکی از افراد کشته شده در کشتی تایتانیک) که نتوانست ایده خود را ببیند به آقای چارلز بارد ( دبیر اتحادیه تنیس سوئیس ) و آقای هنری والت (رئیس فدراسیون تنیس فرانسه) اعطا شد .
دوازده اتحادیه تنیس در جلسه اصلی در پاریس ( 19 مارچ 1911) شرکت کردند . که ILTF (فدراسیون لاون تنیس بین المللی) در آن شکل گرفت ، این کشور ها عبارتند از :
استرالیا (استرالیا و نیوز یلند) –اسپانیا-اتریش –بلژیک-آلمان -افریقای جنوبی-دانمارک -فرانسه -بریتانیای کبیر -هلند -روسیه -سوئیس -سوئد
نتایج اولین نشست بدین صورت بود که ، زبان رسمی فرانسوی باشد با ترجمه انگلیسی و مقر فدراسیون دور از پاریس باشد. ( سوئیس مقر فدراسیون بین المللی انتخاب گردید) .
دبیرهای فدراسیون : آقای ه . ا. سابلی (دبیر اتحادیه انگلیس) و اقای ر. گالای ( رئیس فدراسیون تنیس فرانسه ) رئیس فدراسیون : اقای دکتر ه . او . بهرنس
همچنین حق برگزاری مسابقات جهانی ( قهرمانی روی چمن ) برای همیشه به بریتانیای کبیر اهدا گردید .
17 ماه بعد از تشکیل فدراسیون ، جنگ جهانی اول همه چیز را بهم ریخت و یکبار دیگر تمام فعالیتهای در سال 1919 از سر گرفته شد . ITLF بعد از جنگ جهانی اول فقط با 10 کشور عضو گرچه ، از خرابی جنگ رنج می برد کار خود را شروع کرد و اتفاقات ذیل بترتیب پیش آمد.
1922- هیئت بین المللی قوانین توسط مشاور کمیته "کمیته مدیریت" ، برای پایان بخشیدن به مشکلاتی که فدراسیون بین المللی داشت ، تاسیس گردید. و همچنین برای تغییر قوانین بازیها حق اختصاصی پیدا کرد .
1923- 16 مارچ در نشست اصلی سالیانه در پاریس، قرار گردید "قوانین تنیس" عمومی شود و از اول ژانویه سال 1924 ، ایالت متحده ، یکی از اعضاء رسمی این فدراسیون پذیرفته شد . نام مسابقات قهرمانی جهان بر داشته شد و یک زیر مجموعه جدیدی از مسابقات قهرمانی بوجود آمد که قرار شد مسابقات در بریتانیای کبیر ، فرانسه ، ایالات متحده و استرالیا برگزار گردد.
1924- ILTF بطور رسمی سازماندهی و کنترل مسابقات تنیس را در سراسر جهان به عهده گرفت .
1933 - کمیته مدیریت از "مشاور کمیته" جدا شد و بصورت رای گیری رئیس فدراسیون تعیین گردید . اصطلاح گراند اسلم در همین سال بوجود آمد . ( ازاین اصطلاح برای توصیف و ضعیتی استفاده می شود که در آن بازیکن موفق شود هر چهار مسابقه اصلی رادر یک سال ببرد ) اصطلاح گراند اسلم را اولین بار جان کایرن اهل نیویورک در باره بازیکن استرالیایی ( جک کرافورد ) به کار برد. او در سال 1933 کوشید تا هر چهار مسابقه را ببرد. ولی گراند اسلم واقعی را اولین بار ( دانلد باج) امریکایی در سال 1938به دست آورد . چهار بازیکن دیگر هم فاتح گراند اسلم شدند . "آقایان" ( کانالی )1953، ( راد لیور) 1962 به عنوان آماتور و در سال 1969به عنوان حرفه ای و " بانوان" ( مارگرت کورت) 1971 و ( اشتفی گراف ) 1988
1934- کمیته مخصوص برای بحث در مورد تفاوت حرفه ای بودن و آماتور بودن و تعیین قابلیت هزینه ادعا شده بازی آماتورها برای بیش از 8 هفته تشکیل گردید .
( ظهور ورزش تنیس در ایران به بعد از جنگ جهانی دوم بازمی گردد. پیش ازاین درفاصله سالهای (1315-1318) باشگاه بوستان ورزش که دارای چندین زمین تنیس در محلی روبروی ورزشگاه شهید شیرودی فعلی به مدیریت شادروان شکوهی گشایش یافت . ورزشگاه شهید شیرودی ( امجدیه سابق) نیز همزمان با ورزشگاه بوستان ورزش با یک زمین تنیس درمحل کنونی افتتاح و نخستین مسابقات قهرمانی تنیس کشور در سال 1318 در همین ورزشگاه برگزار گردید. گفتنی است که ورزش تنیس بخاطر حضور اتباع انگلیسی در آبادان رونق خاصی داشت و اولین مسابقه تنیس بین تیمهای آبادان و تهران به سالهای 1317-1320بر می گردد.
پس از جنگ جهانی دوم مسابقات قهرمانی تنیس کشور تاسال 1322 جریان داشت که برادران نعمانی ( هانری وژوزف ) در صدر بازیکنان قرار داشتند .از سال 1322-1332مقام قهرمانی تنیس کشور در اختیار ژرژ آفتاندلیان قرار داشت.)
1939- جمع کل کشورهای به عضویت درآمده به 59 کشور افزایش پیداکرد. درحین جنگ جهانی دوم بدلیل خرابیهایی که در فرانسه اتفاق افتاده بود و حمله به سوئیس (مقر ابتدائی ILTF) به بریتانیا انتقال پیدا کرد. از آن زمان تعیین گردید که ILTF در لندن باقی بماند.
1946- 5 جولای - اولین جلسه بعد از جنگ در هتل ساوی لندن برگزار گردید. 23 کشور باملیتهای گوناگون بعد از نتیجه جنگ جهانی دوم به عضویت ILTF درآمدند. با گذشت چند سال ملیتهایی که عضویت خود را به علت سیاستهای جهانی لغو کرده بودند با تغییرات بعد از جنگ دوباره به عضویت فدراسیون در آمدند مانند: آلمان غربی - آلمان شرقی -چین - تایوان- آفریقای جنوبی
1948- اولین گزارش از "کمیته بین المللی توپ" بدست آمد که ملزم می کرد که توپهای لاون تنیس به استاندارد قابل قبولی در جهان دست یابند . این توصیه کمیته توپ به فدراسیون بود که آنها باید یک طرحی مدون و ساختار جدیدی به توپهای خودشان بدهند که توپها قابلیت آن را داشته باشند که از آنها تست سرعت و سایر تستها در حین بازی به عمل آید .
1951- اولین استراحت قانون 8 هفته ای ( قانون آماتورها) برای 210روز اجازه دادن به آماتورها که بتوانند در مسابقات مختلف شرکت کنند
1958- ILTF روی قضیه استراحت قانون آماتورها تاهمین سال اصرار فراوان داشت زیرا این استراحت را تشویقی برای بازیکنان و تمرکز آنها روی بازی تنیس و فرصتی درآمدزا برای آنها میدانست.
( اولین سالی که ایران در جام دیویس شرکت نمود 1959 بود. تیم تنیس جام دیویس ایران به مدت 31 سال در جام دیویس بازی کرده و مجموعا64بازی آنجام داده است .که حاصل آن 32 برد و32باخت بوده :
بیشترین برد از آن منصور بهرامی با 24 برد.
بیشترین بازی برنده سینگل از آن تقی اکبری با 17 برد .
بیشترین بازی برنده دوبل ازآن کامبیز درفشی جوان با 12 برد.
بهترین تیم دوبل از آن کامبیز دزفشی جوان و مصطفی صالح با 6 برد .
طولانی ترین بازیها از آن کامبیز درفشی جوان با 22بازی .
و بیشترین سال عضویت در تیم دیویس کاپ از آن تقی اکبری با15 سال است.
1963- در پنجاهمین جشن سالگرد ILTF مسابقات کاپ فدراسیون به عنوان یک مسابقه تیمی قهرمانی بین المللی برای بانوان بعنوان دیویس کاپ برگزار شد. ( بازی تیمی مردان هم از سال 1900وجود داشت اما زیر نظر ILTF نبود.)
1968- 30 مارچ - بعد از 10 سال گفتگو و بحث وجدل در فدراسیون یک نشست اضطراری در پاریس برگزار شد که 47 کشور با نظر رئیس فدراسیون در مورد قانون تنیس اوپن موافقت کردند. این بازیهای دوره ای تنیس سازماندهی شد و نام آن مسابقات قهرمانی جهان نامیده شد (wct ) زیرنظر رسمی ILTF با قبول حامیان مالی برای سازماندهی این مسابقات راهی را برای مسابقه آزاد و قانونی برای بازیکنان جهت کسب درآمد بوجود آورد.
1969- باوجود زمینهایی مطابق و معادل باشرایط جغرافیایی محل زمینها موافقت شد .( نوع زمین خاکی - چمن - هارد )
1970- اولین تغییر در شمارش بازی اتفاق افتاد وقتی که فدراسیون تصمیم به تست سیستم تای برک در بازیهای گرفت این سیستم در بازیهای حرفه ای آمریکا در فیلادلفیا برای مدت کوتاهی انجام گرفت.
1971- ILTF باصدور بخشنامه ای در نشست اصلی سالیانه خود در ایتالیا ابلاغ گردید که هیچ بازیکنی که قرار WCT را دارد نمی تواند در مسابقاتی که اتحادیه تنیس تشکیل میدهد شرکت نماید . این بدین معنی بود که " جان نیو کامپ" نمی توانست از قهرمانی ویمبلدون در آن سال دفاع کند .
1972- WCT و ILTF تسهیلاتی بوجود آوردند که بازیکنان برای پیشرفت خود بتوانند در مسابقات دیگر هم بازی کنند .بعد از اینگه مسابقات تنیس تحت پوشش تلویزیونی قرار گرفت استفاده از توپهای زرد رنگ بصورت اجبار و قانون در آمد . تا آن زمان باتوپهای سفید رنگ بصورت رایج بازی می کردند .
تیم تنیس بانوان کشور ایران در همین سال با دو بازیکن به نامهای سرکار خانم صدیقه اکبری و سرکار خانم پروین افشار در مسابقات فیدکاپ شرکت نموده و با تیمهای تنیس بانوان ژاپن و اکوادور روبرو شدند.
1973- بحث و جدلهای زیادی بین اتحادیه تنیس بازان حرفه ایATP و ILTF دیده می شد . بخاطر به تعلیق در آوردن 9 ماهه بازی" نیکی پیلیچ"بازیکن یوگسلاوی بدلیل حضور نیافتن در مسابقات دیویس کاپ در مقابل نیوزلند در آن زمان این محرومیت باجلسه اضطراری ATP به یک ماه کاهش پیدا کرد و در همین سال اعضاء ATP بخاطر نشان دادن قدرت خود مسابقات ویمبلدون را با یکوت (تحریم) کردند. در پی این تصمیم 80 بازیکن از مسابقات کناره گیری کردند .
1974- تای برک بطور متغیر و نیمه رسمی وارد سیستم شمارش شد .
1975- شاهد تولد الگوی اداره کردن بعنوان یک متد برای کنترل رفتارهای ناشایست در بازی مردان بودیم ( کمیته انظباطی).دفتر بین المللی تنیس بازان زن حرفه ای (WTA ) شکل گرفت و بطور مشترک تحت نظر ILTF , و WTA اداره می شد و هدف آن ارتقا- کنترل و اداره مسابقات تنیس بانوان در سراسر جهان بود.
1977- یک خاطره بد در نظر مردم :صد سال بعد از شروع بازیهای ویمبلدون (ILTF) یک تغییر کوچکی کرد . کلمه LAWN حذف شد و تبدیل به فدراسیون بین المللی تنیس(ITF) گردید . ITF شروع به نو آوری در این رشته کرد از جمله طرح دو زهی راکت که به تصویب نرسید .
1978- اولین قهرمانان جهانیITF معرفی شدند .(کریس اورت - بیورن بورگ ) این دو از طریق بازیکنان سابق تنیس برگزیده شدند .
1979- کشورهای عضو دیویس کاپ از ITF در خواست کردند که مسابقات را تحت نظر خود قرار دهد . مسابقات دیویس کاپ از سال 1900وجود داشت ولی زیر نظر ILTF نبود. یک کمیته به نام کمیته ملتهای دیویس کاپ وجود داشت . در همین سال اتحادیه ملی تنیس با ویلچر توسط ( برد پارکز - دیوید سالتز) تاسیس گردید .
1980- 10 مسابقه در آمریکا از جمله (US OPEN ) مسابقه با ویلچر را برگزار کردند .
1981- NEC حامی اصلی مسابقات دیویس کاپ گردید . 16 گروه قوی جهانی تاسیس شد . NEC تاسال 1994 حامی مالی مسابقه جام فدراسیونها هم بود .
1987- ITF از ویمبلدون به بارون کورت در غرب لندن نزدیک استادیوم تنیس کوئین انتقال پیدا کرد.
1988- تنیس به مسابقات المپیک در سئول بازگشت. کره بعد از 64 سال در این مسابقات شرکت می کرد .همچنین جشن هفتاد و پنجمین سالگرد ITF با ریاست فیلیپ کارتیر برگزار گردید. در جلسه رسمی ITF اجرای سیستم تای برک برای بازیهای دیویس کاپ سال1989تصمیم گیری شد. در همان سال دو قانون جدید برای مسابقات تنیس با ویلچر تصویب شد.
1994- نام مسابقات جام فدراسیونها به فدکاپ (FED CUP) تغییر کرد.
1995- مهمان و میزبان برای مسابقات فدکاپ (FED CUP) تعریف شد.
1998- ITF به مقر فعلی (مجموعه ورزشی انگلند) در روهامپتون تغییر مکان داد .
1999- یکصدمین سال برگزاری دیویس کاپ جشن گرفته شد.
2001- 142کشور عضویت دیویس کاپ رادارا بودند. مسابقه تنیس با ویلچر شاهد 25 سال تاسیس خود بودند .
2002- ( BNP.paribas )حامی اصلی مسابقات دیویس کاپ گردید.
2003- فدکاپ (fed cup) چهلمین سال تاسیس خود را جشن گرفت.
2005- یکصدمین سال برگزاری ( Australian Open ) جشن گزفته شد.
قوانین بازی تنیس
ماده 1 زمین بازی انفرادی
زمین بازی مستطیلی است بطول 77/23 متر به عرض 23/8 متر. زمین توسط توری که از یک سیم با طناب به قطر حداکثر 8/0 سانتیمتر آویزان است، به دو نیمه تقسیم می‏گردد. انتهای این سیم با طناب باید به بالای دو پایه در دو سوی تور متصل گردد یا از روی آن گردانیده شود. قطر مقطع پایه استوانه‏ای یا اصلاح مقطع پایه مکعب مستطیل شکل نباید بیش از 15 سانتیمتر بیشتر باشد. مرکز مقطع پایه ها می‏باید در فاصلة 914/0 متری از زمین بازی واقع شود و ارتفاع پایه ها باید به گونه‏ای تنظیم گردد که قسمت بالای سیم نگهدارنده تور در ارتفاع 07/1 متری از سطح زمین واقع شود در صورتی که از زمین مشترک برای «دوبل» (به مادة 34 رجوع شود) وانفرادی استفاده شود باید تور را توسط دو پایه که پایه های بازی انفرادی نامیده می‏شوند، در ارتفاع 07/1 متری نگاهداشت. مرکز مقطع این پایه ها که قطر و به اصلاح مقطع آنها نباید بیش از 5/7 سانتیمتر باشد در هر طرف در فاصلة 914/0 متری از زمین انفرادی واقع می‏گردد. تور بازی را باید چنان کشید که فضای مابین دو پایه را کاملاً پر کند و شبکه‏ های تور به اندازه‏ای کوچکتر در نظر گرفته می‏شوند که مانع عبور توپ شود. ارتفاع تور در وسط پایه 914/0 متر باشد لذا تور در این قسمت توسط کمربندی کاملاً سفید که عرض آن بیش از 5 سانتیمتر نباشد محکم در ارتفاع مورد نظر نگاهداشته می‏شود. نواری کاملاً سفید که عرض آن بیش از 5 سانتیمتر و در فاصلة مساوی در بین دو خط کناری و به موازات آنها کشیده می‏شود. خط انتهائی در طرف داخلی زمین توسط علامت مرکزی به طول 10 سانتیمتر و عرض 5 سانتیمتر در امتداد فرضی خط مرکزی سرویس است و به دو بخش تقسیم می‏شود. علامت مرکزی در هر طرف زمین بر خطوط انتهائی عمود ومتصل است. از کلیه خطوط دیگر نباید از 5/2 سانتیمتر کمتر و از 5 سانتیمتر بیشتر باشد، به استثناء خط انتهائی که نباید بیشتر از 10 سانتیمتر عرض داشته باشد. در تمام اندازه‏گیریها باید لبه خارجی خطوط را در نظر گرفت. رنگ تمام خطوط باید یکنواخت باشد. استفاده از رنگهای سفید و یا زرد و نشانه‏های تبلیغاتی یا هر چیز دیگری که در دو انتهای زمین قرار داده شده، غیر مجاز است. استفاده از رنگهای روشن تنها در صورتی مجاز است که در این امر در دید بازیکنان اختلالی ایجاد نکند.
اگر نشانه‏های تبلیغاتی بروی صندلی خط نگهدارنده دو انتهای زمین نشسته‏اند، قرارداده شود، این نشانه‏ها باید فاقد رنگهای سفید و زرد باشند. از رنگهای روشن در صورتی مجاز است که اختلال در دید بازیکنان ایجاد نکند.
1- basiline
2- Side- line
3- Service- line
4- Centerservice- line
5- Service courts
6- Center mark
تبصره:
در مسابقات «جام دیویس» و یا دیگر مسابقات رسمی قهرمانی فدراسیون بین المللی تنیس باید فاصله‏ای در پشت خطوط انتهائی در نظر گرفت که کمتر از 4/6 متر نباشد و در طرف خارجی خطوط کنار هم باید فاصله‏ای در نظر گرفت که کمتر از 66/3 متر نباشد. می‏توان صندلی خط نگهداران را در صورتیکه بیشتر از 914/0 متر بداخل این فضاها پیشروی نکرده باشند. در فاصله 4/6 متر از خطوط انتهائی در فاصلة 66/4 متر از خطوط کناری قرار دارد.
ماده 2 اجزائ ثابت زمین
اجزاء ثابت زمین نه تنها در برگیرندة تور، پایه های زمین انفرادی طناب یا سیم نگهدارندة تور- نوار تور و کمربند نگهدارندة تور است، بلکه در صورت وجود، شامل موانع انتهائی و کناری جایگاهها، صندلیهای ثابت یا قابل نقل و انتقال پیرامون زمین بازی، افراد اشغال کنندة صندلیها، کلیه دیگر اجزاء ثابت در پیرامون و یا بالای زمین بازی، داور، داور تور، داور خطای پا، خط نگهداران توپ جمع کنها البته در هنگامی که جای مقر خود حضور دارند، نیز می‏گردد.
تبصره:
در تأمین اهداف این ماده باید متذکر شد که مفهوم لغت داور در برگیرندة داور، افرادی که به آنها در بین بازی مکان مشخص اعطاء شد و کلیه افرادی می‏شود که جهت همکاری با داور در جریان مسابقه برگزیده شده باشند.

ماده 3 توپ تنیس
سطح بیرونی توپ باید یکنواخت و برنگ سفید یا زرد باشد، اگر روی توپ درزی وجود داشته باشد، این محل نباید بصورت دوخته و به شکل بخیه باشد. قطر توپ باید بیش از 35/6 سانتیمتر و کمتر از 67/6 سانتیمتر باشد و وزن آن باید بیش از 7/56 گرم و کمتر از 5/58 گرم باشد و جهش توپ در صورت رها شدن از فاصلة 254 سانتیمتر بر روی یک سطح بتونی باید بیش از 135 سانتیمتر و کمتر از 147 سانتیمتر باشد تحت فشار 165/8 کیلو گرم توپ باید دچار فرورفتگی بداخل به میزان بیش از 56/0 سانتیمتر و کمتر از 74/0 سانتیمتر در قسمت جلوئی و فرورفتگی به میزان بیش از 89/0 سانتیمتر و کمتر از 08/1 سانتیمتر در قسمت پشتی شود. ارقام گفته شده در مورد این فرورفتگیها باید میانگین خواندن جدا از هم ارقام در هر یک از سه محور توپ باشد و در هر مورد اختلاف بین دو بار خواندن ارقام نباید بیش از 08/0 سانتیمتر گردد. برای بازی در ارتفاع بیش از 1219 متر از سطح دریا می‏توان از دو نوع دیگر توپ استفاده نمود. توپ اول تمام مشخصات پیش گفته را دارد جز آنکه جهش آن بیش از 93/121 سانتیمتر و کمتر از 135 سانتیمتر است و فشار داخلی آن بیش از فشار خارج آن است. این نوع توپ مرسوم است به «توپ پر فشار» توپ نوع دوم تمام مشخصات پیش گفته را دارد جز آنکه جهش آن بیش از 135 سانتیمتر و کمتر از 147 سانتیمتر است و فشار داخلی تقریباً برابر فشار خارجی است این توپ به منظور تطبیق باید برای مدت 60 روز یا بیشتر در همان ارتفاع مورد نظر جهت انجام مسابقه قرار گیرد. به این توپ معمولاً واژه توپ فشار صفر و یا توپ بدون فشار اطلاق می‏گیرد.
تمام آزمایشات در مورد جهش توپ اندازه و میزان فرورفتگی باید مطابق قوانین و ترتیبهای معین شده در ضمیمه 1 صورت گیرد.
1- Pressurised Ball
2- Zero-Pressure
3-Non-Pressrised
ماده 4- راکت تنیس
راکتهائی که از مشخصات ذیل پیروی نکنند جهت بازی مطابق مقررات تنیس، مورد تأئید نمی‏باشند.
الف) قسمتی از راکت که در انجام ضربه مورد استفاده قرار می‏گیرد باید تخت باشد و از یک شبکه زه درهم شده متصل به قاب راکت تشکیل می‏گردد. زه‏ها در محل تلاقی بازه‏های مجاور به تناوب از رو و زیر به یکدیگر می‏پیوندند و به هم تافته می‏شوند. در مجموع این شبکة زه باید یکدست باشد و بخصوص تراکم این شبکه در قسمت مرکز نباید کمتر از سایر قسمتها باشد. زه‏ها باید عاری از هر گونه اضافات و اتصالات جنبی باشند مگر آنچه که جهت پیشگیری و محدود کردن فرسودگی و پارگی و یا لرزش بکار رود که باید اندازه و محل معقول و مناسب جهت تأمین اهداف فوق را داشته باشد.

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله   45 صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید

دانلود مقاله حرکات کششی قبل از مسابقه یا تمرین در تنیس

اختصاصی از زد فایل دانلود مقاله حرکات کششی قبل از مسابقه یا تمرین در تنیس دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

این حرکات که در ورزش تنیس بسیار مهم و دارای اهمیت زیادی می باشد به قسمت های زیر تقسیم بندی می شود :
• گرم کردن بدن قبل از بازی وسرد کردن بدن بعد از بازی
هر زمان که بازیکنی وارد زمین تنیس می شود و یا تمرینات خود را شروع می کند ،باید 15 تا 20 دقیقه خود را گرم کند .این عمل کار کرد عضلات را افزایش و در صد آسیب آنها را کاهش می دهد و بدن را از لحا ظ فیزیکی و روانی برای فعالیتی که در شرف انجام دادن آن است آماده می سازد.
اولین کاری که هر بازیکن باید انجام دهد افزایش درجه حرارت عضلات قبل از شروع کشیده شدن عضلات است. تا می توانید تمرینات بدنسازی در رابطه با ورزش مورد علاقه خود را انجام دهید: این یک اصل بسیار مهم در برنامه بدنسازی شما است .
• وضعیتهای مختلف برای کشش عضلات قدام مچ پا

هدف از این حرکت ، کشش و یا کشش بیش از حد ( Overstretch ) مچ پا است.
• وضعیتهای مختلف برای کشش عضلات خلف مچ پا
هدف از آن ، عضلات خلف مچ پا نباید مانع انعطاف طبیعی مچ باشند. کوتاهی عضلات خلف مچ موجب ازدیاد تنش در عضلات قدام ساق پا گردیده که نهایتا منجر به پویوستیت می گردد.

• وضعیتهای مختلف برای کشش عضلات قدام ران و زانو
هدف از آن ، افزایش توانایی ورزشکار جهت شروع حرکت پا به طرف جلو بخصوص در مواردی که در وضعیت شروع حرکت پا در پشت تنه قرار دارد.
• وضعیتهای مختلف برای کشش عضلات خلف زانو و ران(همسترینگ )
هدف: افزایش انعطاف بدن جهت خم شدن تنه به جلو در مفصل ران و نیز جلوگیری از بالا رفتن غیر ضروری پشت. کوتاهی عضلات خلف ران موجب بروز کمر دردهای می گردد.
• وضعیتهای مختلف برای کشش عضلات خارجی مفصل ران) دور کننده ها(
هدف از آن ، افزایش انعطاف پذیری ران و ایلیوتی بیال باند یا نوار خاصره درشت نئی (نوار تاندونی که از ستیغ استخوان هیپ تا سطح خارجی مفصل زانو امتداد دارد.
• وضعیتهای مختلف برای کشش عضلات داخلی ران ) نزدیک کننده (
هدف؛افزایش انعطاف پذیری جلوگیری از ضایعات عضلات نزدیک کننده کشاله ران.
• وضعیتهای مختلف برای کشش عضلات خلف و قدام تنه (عضلات پشت و عضلات شکم)
هدف؛افزایش انعطاف پذیری در خم شدن به طرف جلو.
• وضعیتهای مختلف برای کشش عضلات خم کننده های طرفی و چرخاننده های تنه
• وضعیتهای مختلف برای کشش عضلات شانه
هدف افزایش انعطاف پذیری شانه که جهت انجام برخی از رشته ها نظیر تنیس، گلف، شنا ضروری است.
• وضعیتهای مختلف برای کشش عضلات مچ دست
چگونه نیروی خود را در ورزش تنیس به بالاترین حد خود برسانیم؟

در ورزش تنیس یک ضربه آغازین قدرتمند می تواند نتیجه بسیار خوبی را برای شما در مقابل حریفتان در بر داشته باشد . ضربه شدید ( غیر هوازی ) ، حریف شما را در حالت تدافعی قرار می دهد . قدرت در هر فعالیت ورزشی و بخصوص ورزش هایی که در زمین انجام می شود ، مثل تنیس بسیار مهم است .
در ورزش تنیس سه منبع قدرت وجود دارد : راکت ، مکانیزم ضربه ، سیستم عضلانی
برای دستیابی به بالاترین حد قدرت باید بر روی این سه عامل تمرکز کنید .

راکت
راکت نیروهایی را که شما در طول ضربات مکانیکی و سیستم عضلانی مشخص تولید کرده اید ، آزاد می کند اما راکت هم یک منبع نیرو می باشد . یکی از پیشرفتهای اخیر در تکنولوژی راکت افزایش طول آن می باشد . این امر باعث می شود مقدار نیرویی که شما به سر راکت وارد می کنید افزایش یابد . قوس زیاد سر راکت در مسافت بیشتری حرکت می کند و به مفهوم نیروی گشتاوری بیشتر می باشد .
زه یک راکت می تواند در نیروی آن موثر باشد . در زه راکت دو نکته باید در نظر گرفته شود، سفتی زه و اندازه آنها . سفتی کمتر ، قدرت بیشتر را بدنبال دارد . فشار کمتر زه به توپ اجازه می دهد که تماس بیشتری با راکت داشته باشد و ما طبق قوانین مکانیک می دانیم که هر چه زمان نیرویی را که به یک جسم وارد می کنیم طولانی تر شود ، جسم از نیروی بیشتری بهره مند می شود . به همین ترتیب زه های شل تر به راکت اجازه می دهند که در تماس طولانی تر با توپ باشند و می توانید نیروی بیشتری را به توپ وارد کنید . بنابراین اگر شما توان افزوده می خواهید ، نیاز به کاهش فشار زه های راکت دارید .

مکانیزم ضربه
مکانیزم ضربه شامل شکل چرخش ( حرکت قوسی ) سرویس ، فورهند و بک هند می باشند . عقیده بر این است که با دقت بیشتر ، حداکثر سرعت راکت و حداکثر جهش توپ ، افزایش می یابد
حرکت قوسی چرخش سه مرحله دارد : مقدماتی بک سوئینگ حرکت قوسی سرعتی فوروارد سوئینگ و مرحله کاهش سرعت براکینگ .
مرحله مقدماتی باعث کشش ماهیچه های سرعتی در بالاترین حد می شوند. یک اصل فیزیولوژی ماهیچه این است که بیشترین نیرو را در حداکثر طول بافت ماهیچه ای بوجود می آید . این امر در چرخش به عقب بسیار مهم است . ماهیچه ها بیشترین کشش را دارند و راکت بیشترین فاصله را طی کرده است و این حداکثر توان را به شما می دهد .
در مرحله سرعتی ، ماکزیمم سرعت سر راکت تولید می شود. ماهیچه های درگیر شامل : عضلات دو سر ، عضلات بازویی ، عضلات خم کننده آرنج، عضلات شکمی ، عضلات باز کننده زانو . به این دلیل یک برنامه کششی عضلات برای ماهیچه ها در درجه اول قرار دارند . (حرکات کششی قبل از مسابقه و تمرین).
در مرحله کاهش سرعت ، حرکت آرام و متوقف می شود و مفصل را از آسیب دور نگه می دارد . ماهیچه های سرعتی در این مرحله بکار می آیند . طول این جفت ماهیچه باید تقریبا یکسان باشد ( برای مثال قدرت زرد پی پشت زانو باید حداقل 3/2 ماهیچه بازکننده زانو باشد. (
بهترین پیش بینی برای آسیب عضلانی ، عدم توازن در کشش این جفت ماهیچه است . آسیبهای زرد پی پشت زانو اغلب زمانی رخ می دهد که بطور نا متوازن ضعیفتر از عضلات جلوی زانو باشد . جنبه دیگر مکانیزم ضربه مربوط به وضعیت پا می باشد . وضعیت پا در میزان چرخش باسن موثر است و در نتیجه در افزایش توان دارای اهمیت می باشد . علاوه بر موقعیت پا ، پایداری آن نیز مهم است شما نمی توانید ماکزیمم نیرو را روی یک سطح لغزنده یا کفش های لغزنده داشته با شید . از اندازه کفش خود و وضعیت سطح آن اطمینان حاصل کنید .
حرکت سر راکت باید تا جائیکه ممکن است وسیع باشد . وقتی شما به توپ ضربه می زنید ، حرکت راکت شما باید این امر را منعکس کند . در ابتدای مرحله مقدماتی توان شما شروع به افزایش می کند . بسیاری از بازیکنان چرخش و حرکت قوسی خود را در پایان مرحله ( بک سوئینگ ) فقط برای دقت بیشتر متوقف می کنند اما این مسئله قدرت را کاهش می دهد .
سیستم عضلانی
مهمترین عامل در قدرت ، نیروی ماهیچه ای است و برنامه های مختلف تربیتی مثل فعالیت های ورزشی برای افزایش آن صورت می گیرد .
مطالعه این برنامه ها نشان می دهد که تنها عامل مهم پرورش نیروی عضلانی با وزنه است . شما باید بدانید نیرو چیست و چکونه باید آنرا پرورش داد .
نیرو به مفهوم حداکثر نیروی تولید شده در یک انقباض است . از نظر بیوشیمی نیرو از فسفاته شدن بالای انرژی می آید ، در ماهیچه نیرو از انقباض سریع بافتهای ماهیچه می آید ، بافتهای ماهیچه که بسیار سریع و قوی هستند با پرورش نیرو مند میشوند ، البته شما نمی توانید ماهیچه های بزرگی داشته باشید .
پرورش نیرو نیاز به استفاده از حد اکثر نیرو با حداقل تکرار دارد . برای مثال یک تیم وزنه برداری المپیک ، از حداکثر انقباض در هر تمرین برای بالا بردن نیرو استفاده می کند . آنها این تمرین را چند بار در طول روز تکرار می کنند اما هر بار با حداکثر میزان مقاومت. این نوع تمرین زمان بسیار کمی می خواهد و 3-2 بار در هفته انجام می شود .
وقتی شما راکت را می چرخانید نیروی زیادی را بوجود می آورید و با آن نیرو به توپ ضربه می زنید باید حرکت را آهسته کنید تا آسیبی به مفاصل نرسد . ( مرحله براکینگ) بیشترین صدمات در این مرحله بوجود می آید . فعالیت ورزشی تاثیر زیادی بر روی ماهیچه های سرعتی دارد . همواره باید ماهیچه های مربوط به یک مفصل همزمان پرورش داده شوند .
• عضلات دو سر - سه سر
• عضلات شانه وزیر بغل
• عضلات سینه ای - عضلات لوزی شکل
• عضلات شکمی و پشت
• عضلات چهار گوش - زردپی پشت زانو

در حال حاضر شما اکثر اسرار تنیس قدرتی را دارید . مکانیزم ضربه بعلاوه راکت جدید و ماهیچه شکل گرفته مساوی است با قدرت !!!
وقتی می خواهید در مورد قدرت خود در بازی تصمیم بگیرید همه موارد فوق را در نظر بگیرید .
استاندارد های ورزش قهرمانی (آزمون آمادگی جسمانی)
• ضربان قلب
در شرایط عادی و استراحت با قرار دادن انگشتان سبابه و وسط بر روی یکی از نبض های بدن مانند ناحیه مچ دست و یا شریان گردن در قسمت انتها و تحتانی استخوان فک پائین تعداد ضربان قلب شخص مورد آزمایش را در مدت یک دقیقه می توان شمارش نمود . این عمل را در شرایطی که ورزشکار در اوج شدت تمرین بدنی می باشد تکرار می کنیم . مشخص کردن تعداد ضربان قلب در حالت استراحت و در شرایط حد اکثر فشار تمرین های جسمانی یکی از روشهای تعیین میزان آمادگی جسمانی افراد می باشد . برای سهولت و در عین حال صحت عمل می توان تعداد ضربان قلب را در 15 ثانیه شمارش کرده و در عدد 4 ضرب نمود . تعداد کمتر ضربان قلب در شرایط استراحت و تمرین بیانگر آمادگی شخص است . واحد اندازه گیری در این آزمون تعداد ضربان قلب در مدت یک دقیقه می باشد .
• ظرفیت حیاتی
تعیین حداکثر اکسیژن مصرفی هنگام تمرین های بدنی در زمان یک دقیقه معیاری است برای سنجش و آمادگی دستگاه تنفس بدن انسان . هر قدر توانائی مصرف اکسیژن بیشتر باشد ، قابلیت انجام و تداوم فعالیت های جسمانی بهتر خواهد بود . برای اندازه گیری مصرف اکسیژن جهت تعیین ظرفیت حیاتی به روش ساده ، از یک دوچرخه ثابت استفاده می شود . در این آزمون ورزشکار به مدت 5 دقیقه بر روی دوچرخه نشسته و در حد توانائی به رکاب ها فشار آورده و پا می زند . قبلا درجه دوچرخه به مقدار مورد نیاز ثابت می شود . واحد اندازه گیری در این آزمون لیتر در دقیقه است .
• ضخامت چربی
اندازه گیری چربی بدن انسان به روشهای نسبتا مشکل قابل اجرا است ، ولی با توجه به تحقیقات انجام شده مبنی بر اینکه مجموع اندازه های سطحی سه ناحیه مشخص شده بدن نسبت مستقیم با در صد چربی دارد ، لذا با این روش ساده مقایسه لازم بین ورزشکاران مختلف صورت می گیرد .
برای این منظور با استفاده از یک دستگاه کالیپر یا اندازه گیرنده پوست و ناحیه سطحی بدن ، سه قسمت شامل عضله سه سر بازوئی ، ناحیه کتف و ناحیه شکمی را بطور دقیق اندازه می گیریم . مجموع سه اندازه گیری را یادداشت کرده و آن را با اعداد داخل جدول استاندارد مقایسه می کنیم . برای اندازه گیری ناحیه عضله سه سر بازوئی نقطه ای در وسط فاصله بین مفصل آرنج و مفصل شانه مشخص کرده و با دو انگشت شست و سبابه محل فوق را گرفته سپس با کالیپر اندازه گیری می نمائیم . همین روش در دو ناحیه دیگر نیز صورت می گیرد بطوری که نقطه بعدی یک سانتیمتر یا بیشتر از راس تحتانی استخوان مثلثی شکل کتف و در امتداد یکی از ا ضلاع آن بوده و نقطه سوم در ناحیه شکمی بین ناف و قسمت فوقانی و قدامی استخوان خاصره می باشد . واحد اندازه گیری بر حسب میلیمتر است .
• دوها
دو 45 متر ، بر اساس زمان صرف شده بر حسب ثانیه و دو های 540 متر و 1600 متر بر حسب دقیقه و ثانیه مشخص شده اند . در دو 12 دقیقه مسافت طی شده بر حسب کیلو متر محاسبه می گردد .
• دو 9 +4 متر
با مشخص کردن یک فاصله 9 متری و کشیدن دو پاره خط در ابتدا و انتهای این فاصله دو قطعه چوب کوچک را در یک سو قرار داده و فرد مورد آزمایش در سوی دیگر می ایستد . با فرمان شروع ، ورزشکار می باید با حداکثر سرعت فاصله 9 متر را دویده و با برداشتن یک قطعه چوب آن را به سمت مقابل آورده و حرکت را برای حمل چوب دوم نیز ادامه دهد . به همین ترتیب فاصله 9 متر تعیین شده را 4 بار با حداکثر سرعت و در حد توانائی خود طی می کند . زمان شروع تا پایان این حرکت بر حسب ثانیه ثبت می گردد.
• دو مار پیچ
در یک مسیر تعیین شده 10 متری ، 4 مانع را با فاصله 3 متر از یک دیگر طوری قرار می دهیم که مانع اول تا چهارم هر کدام به فاصله نیم متر از خط شروع و خط پایان فاصله داشته باشند . با شروع حرکت ورزشکار مورد آزمایش با حداکثر توان و سرعت خود سعی می کند ابتدا یک بار فاصله 10 متر را بطور رفت و برگشت طی کرده ، سپس با عبور از پشت اولین مانع بطور مارپیچ از میان بقیه مانع ها عبور نماید . در پایان مجددا فاصله 10 متر را بطور رفت و برگشت یک بار دیگر طی کرده و به خط پایان می رسد . زمان صرف شده بر حسب ثانیه ، معیار اندازه گیری این حرکت است .
• پرش طول در جا
پاره خطی روی زمین رسم کرده و شخص مورد آزمایش در پشت آن قرار می گیرد . او می باید در حد توان خود به جلو و بطور طولی پرش نماید . محل فرود پاشنه ها تا پاره خط رسم شده میزان پرش را مشخص می کند . این حرکت در دو نوبت انجام شده و بیشترین طول پرش ثبت می گردد. مقیاس تعیین شده ، پرش طول نسبت به قد شخص در نظر گرفته شده است .
• پرش ارتفاع در جا
ورزشکار مورد نظر در کنار دیواری مدرج ایستاده و یکی از دست های خود را بدون اینکه کف پاهایش از زمین جدا شود بطور کاملا کشیده بالا می برد و محل برخورد انتهای انگشت وسط با دیوار اندازه گیری می شود ، سپس به حالت اولیه برگشته سعی می کند بدون دور خیز ، در حد اکثر توانائی خود بطور عمودی به بالا جهش کرده و انگشت وسط دست خود را به بالاترین نقطه ممکن بزند . اختلاف فاصله دو نقطه بدست آمده ، ارتفاع پرش را به سانتیمتر مشخص می کند . این حرکت در دو نوبت صورت گرفته و بهترین نتیجه درج می گردد.
• پرش جفت دو طرف
قطعه چوب یا مانع کوچکی به طول 50 و به عرض 20 و ارتفاع 10 سانتیمتر بر روی زمین قرار می دهیم . فرد مورد آزمایش می باید با فرمان شروع به مدت یک دقیقه با هر دو پا به دو طرف این مانع پرش نماید . تعداد دفعات پرش های انجام شده در یک دقیقه ، واحد اندازه گیری این آزمون می باشد .
• کشش میله
این آزمون که به حرکت بارفیکس معروف است توانایی بالا کشیدن بدن به کمک دستها و با استفاده از یک میله افقی را مشخص می کند . در هر بار می باید ناحیه چانه تا حد میله بالا آمده و مجددا به حالت اولیه با دستهای کاملا کشیده باز گشت نماید . تعداد دفعات انجام گرفته در حد توانائی هر فرد واحد اندازه گیری در این آزمون محسوب می شود .
• فشار موازی
آزمون فوق با استفاده از دستگاه پارالل که یکی از وسایل مورد استفاده در ورزش ژیمناستیک است به مورد اجرا گذارده می شود . شخص در حالی که دو میله موازی پارالل را در دستهای خود گرفته است ، بطور عمودی و بین دو میله بدون حرکت مستقر می شود 

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله 25   صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید