امروزه، پیچیدگی و محیط متغیر، لزوم به‌روزبودن و آشنایی مدیران با فرایندها و رویه‌های نوین مدیریت در سازمانها را بیش از پیش نمایان میسازد؛ ازاین‌رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی نگرش فرانوگرایی در مدیریت و اثر آن در توسعۀ ورزش انجام گرفت. روش پژوهش، همبستگی بوده وبه شکل میدانی صورت گرفته است. جامعۀ این پژوهش را متخصصان و صاحبنظران حوزۀ مدیریت و ورزش تشکیل دادند. محقق از روش نمونه گیری نظری در این تحقیق با توجهبه جامعه تحقیق استفاده نمود (160= N) که در نهایت 112 پرسش‌نامه دریافت گردید. برای گردآوری اطلاعات از پرسش‌نامههای محقق ساخته برگرفته از ابزار مدیریت فرانوگرای شعبانی (1392) و توسعه ورزش پورکیانی (1393) استفاده گردید. از آزمونهای کالموگروف اسمیرنف و همبستگی اسپیرمن در نرم افزار اس.پی.اس.اس نسخه 22 و روایی سازه و مدل‌سازی معادلات ساختاری در نرم‌افزار لیزرل نسخه 8.8 استفاده شد. نتایج نشان میدهد که بین مدیریت فرانوگرا و توسعۀ ورزشی و مؤلفه های آن رابطه وجود دارد. همچنین، ضرایب رگرسیونی و مقادیر تی، مدل ارتباطی را تأیید میکند. براساس یافته ها مشخص میشود که لزوم توجه ویژه به تعاملات سازمانی مناسبتر و نیز رویه های کاری و مناسبات در سازمان، به ویژه در سازمانهای ورزشی، بیشازپیش به توسعۀ ورزش در سطح قهرمانی، همگانی و تعلیم وتربیتی کمک خواهد نمود.
تدوین مدل اثر فرانوگرایی در مدیریت بر توسعۀ ورزش