16 ص
کشت چای در زمینهای جلگه ای و یا دشت
دراینزمینها باید با روشهای گوناگون خاک را حفاظت کرد. یکی از این روشها زهکشی میباشد که به رشح آن می پردازیم. منظور از رهکشی حفظ رطوبت خاک تا حد تعادل و هدایت آبهای اضافه بر احتیاج بوته چای به خارج از محوطه باغ است. معمولاً بعد از باریدن باران سیل آسا، رهکشی موجود نقش مهمی را در خارج کردن آبهای اضافی بازی می کند. به وسیلة زهکشی می توان سطح آبهای زیرزمینی را تا سانتیمتر از سطح خاک پایین تر برد، از این طریق است که ریشه های چای از خفگی در اثر رطوبت زیاد نجات پیدا میکنند.بهترین طریق زهکشی در کشت چای احداث و ایجاد کانالهای روباز است.
زهکشی نه تنها خاک را تهویه کرده و باعث افزایضش نفوذپذیری وقدرت نگهداری آب در خاک می شود بلکه عمق ریشه را به حداقل می رساند. در مناطق جلگه ای زمین را بر حسب پستی و بلندی آن تقسیم و از خطوط تراز برای کشت استفاده می کنند. ردیفهای کشت باید ار طرف شرق به غرب باشد. تا بعد از رشد بوته، سایه آنها بین ردیفهای مانه از تأمین مستقیم آتاب گردد.
چایکاری در مناطق کوهستانی شیبدار
در مناطق کوهستانی بعد از اینکه از حاصلخیزی زمین اطمینان حاصل شد، باید به ترتیب زیر عملیات لازم را انجام داد.
1- بررسی پستی و بلندی زمین.
2- تهیه نقشه کل زمین و تعیین خطوط همتراز.
3- احداث نهرهای کوچک در امتداد خطوط همتراز.
جهت خارج کردن آبهای اضافی از زمین به منظور جلوگیری از فرسایش خاک باید فاصله دو نهر از همحدود 3 متر باشد. اگر سطح آب های زیرزمینی پایین تر از سانتی متر باشد. بعد از تعیین خطوط همتراز و کندن نهرها باید اقدام به تهیه ردیفهای چایکاری نمود.
ردیفها باید به موازات نهرها ولی عمود بر شیب زمین احداث شوند
کشت چای در زمینهای جلگه ای و یا دشت 16ص
