قبل از طلوع آفتاب درخشان اسلام (در دوران جاهلیت) در سرزمین عرب ظلمهای چشمگیر و استبدادهای فراموش ناشدنی را بالای زنان انجام میدادند، زنها را مالک و متصرف در نفس و مال شان نمیدانستند. آنها را به شکل اشیا و کالاهای تجارتی خرید و فروش مینمودند. برای آنها حق اختیار انتخاب شوهر و حق وارثت در مال داده نمیشد. آنها به شکل مال موروث به وارثت گذاشته میشدند، حق تصرف اموال را نداشتند، در مراسم مذهبی برای شان جایگاه نبود، تا جایی رسید که کشتن، حتا زنده به گور کردن زنان را روا دانسته و انجام این عمل را نشانه شرافت و عزت پدران تلقی مینمودند چنانچه از این عمل شنیع آنها قران کریم حکایت میکند، ترجمه: وقتیکه مژده داده شود یکی آنها را به تولد دختری، آنقدر ناراض و خشمگین میشود، چهره اش سیاه میگردد، پر از غم و اندوه، پنهان میشود از قوم از ناخوشی آنچه مژده داده شده و به وی (تولد دختر) در فکر و تامل فرو میرود که آیا این را زنده بگذارم به حالت ذلت و رسوایی، یا اینکه در آورم این را زیر خاک (زنده در گور کنم) آگاه باشید ای انسانها چه فیصله بدی بود که اینها انجام میدادند، (سوره نحل آیههای 58-59) این هم یک عمل ناشایسته و ظلم فراموش ناشدنی بود که انجام میدادند. ............................
مقاله جایگاه زن در قانون مدنی ایران 25 ص