فرمت فایل : word (قابل ویرایش) تعداد صفحات : 14 صفحه
- حذف فلز سنگین کروم:
احیاء کروم شش ظرفیتی از مجموع ظرفیت های شش و سه و در نتیجه ترکیب هردوکسیدی یون کروم سه ظرفیتی روش رایج کنترل کروم شش ظرفیتی می باشد. تکنیک تصفیه احیاء استاندارد، کاهش PH زائدات به حدود 3-2 با استفاده از اسیدلولفوریک می باشد و سپس تبدیل کروم شش ظرفیتی به سه ظرفیتی با عوامل احیاء کننده نظیر دی اکسید سولفور، بی سولفیت سدیم، متابی سولفیت یا هیدروسولفیت یا سولفات فرو است. پس از آن کروم سه ظرفیتی با استفاده از ترتیب هیدروکسیدی حذب می شود. استفاده از دی اکسید سولفور به عنوان یک عامل احیاء کننده در حذف ضایعات حاوی کروم رایج ترمی باشد.کروم سه ظرفیتی به شکل هیدروکسید کرومیک با استفاده از آهک یا سودسوزآور یا روش تبادل یونی حذف می شود.
2- حذف فلز سنگین کادمیوم:
روشهای مرسوم حذف این فلز سنگین ، ترسیب به شکل هیدروکسید یا سولفید ، ترسیب کربناتی و تبادل یونی می باشد. ترکیبات مختلف کادمیوم از حلالیت پائینی برخوردار بوده به نحوی که رسوبات بسیار پایداری حتی در حدوده PH قلیایی تشکیل میدهند. موثرترین ترسیب هیدروکسیدی در PH بالا 10 بوجود می آید. مطالعات صورت گرفته حاکی از آن است که رسوب توام با هیدروکسید آهن در PH مساوی 5/8 موجب توسعه حذف کادمیوم می شود، ضمن آنکه ترسیب هم زمان با هیدروکسید آلومینیوم نیز در حذف کادمیوم موثر است.
3- حذف فلز سنگین مس:
فرآیند تصفیه مورد استفاده به منظور حذف یا کاهش فلز سنگین مس محلول در فاضلاب شامل ترسیب و دفع لجن تولیدی و یا استفاده از فرایند تبادل یونی ، تبخیر و الکترولیز است. در تصفیه ترسیبی ، لجن غنی از مس ممکن است مقادیر زیادی مس برای بازیافت داشته باشد. روش تصفیه استاندارد برای مس و اکثر فلزات سنگین ترسیب به شکل هیدروکسید نسبتاً نامحلول در pH قلیائی است.
4- حذف فلز سنگین روی:
فرآیندهای تصفیه مورد استفاده برای حذف فلز سنگین روی از فاضلاب شامل ترسیب شیمیایی یا بازیافت می باشد. بازیافت شامل تبادل یونی، بازیافت تبخیری و فرآیندی دیگر می باشد. فرآیندی های ترسیبی رایج شامل تعدیل PH با آهک یا سود سوزآور جهت تهیه شرایط قلیایی و ترسیب هیدروکسید روی است افزودن آهک روشی است که بطور وسیعی جهت تعدیل PH استفاده می شود.
تحقیق درباره بررسی روشهای حذف فلزات سنگین از زائدات صنایع