لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 30
بخشی از فهرست مطالب:
سلاحهای شیمیائی، پدافندی متفاوت
اثرات بهداشتی دراز مدت احتمال جنگهای شیمیایی و بیولوژیک
اثرات تأخیری سلاحهای شیمیایی
الف ـ سرطان‌زایی
ب ـ ناهنجارزائی ( تراتوژنر)
ج ـ موتاسیون یا جهش ژنتیکی
اثرات سلاحهای شیمیائی بر محیط زیست
اکوسیستم
خصوصیات عمده سلاحهای بیولوژیک برای کاربرد بالقوه در جنگ
مواد شیمیائی قابل استفاده در جنگ و تقسیم‌بندی آنها
از نظر نظامی مواد شیمیائی را به سه دسته زیر می‌توان تقسیم کرد
مواد شیمیائی کشنده
ویژگیهای سم شناسی مواد شیمیائی
علائم سم شناسی
مشخصات و طرق شناسائی
طرق خنثی‌سازی
سلاحهای شیمیائی، پدافندی متفاوت
در کنار تمام سلاحهائی که توسط بشر در ادوار مختلف تاریخ بکار رفته است، شاید سلاحهای شیمیائی را بتوان از منفورترین و هولناکترین آنها دانست. علل چنین امری بسیار گوناگون است، از مهمترین این علل مبهم بودن پدافند در مقابل آنهاست. در برابر این سلاحها نه مانند گذشته می‌توان باسپروزر مقابله کرد، و نه با سنگر ولباس ضد گلوله ، و باید گفت که بطور کلی این سلاحها با وسائل معمولی قابل مقابله نیستند.
دفاع شیمیایی مقوله‌ای دیگری است؛ یک ماده شیمیایی به صورت گاز به همجا سرک می‌کشد و همچون غباری مرگ‌بار بدون آنکه بویی و یا رنگی داشته باشد ، انسان را احاطه کرده و از طرق مختلفی مانند پوست، دهان، بینی و چشم وارد بدن شده و بر روی اعضاء بدن اثر می‌گذارد. بهمین دلیل بکار بردن وسائل متداول دفاعی درمقابل آنان نامؤثر و چه بسا خطرناک است. با توسعه دانش صنعتی و علمی بشر انتظار می‌رود که طرق مختلف دفاع از این موزیان ناشناخته روشن شود، هر چند که همین دانش، امکان دستیابی به چنین سلاحهایی را فراهم کرده است. تنوع مواد شیمیائی شناخته شده‌ای که اثرات سمی متفاوت دارند، امروز از مرز 000/6 ترکیب می‌گذرد؛ اما تنها حدود شصت ترکیب است که تا بحال به طرق گوناگون در جنگها به عنوان یک سلاح شیمیائی بکار گرفته شده است.
بشر از زمان بسیار دور با بعضی از این سموم، که عمدتاً از راه‌های طبیعی فراهم می‌شوند آشنائی داشت . شاید دلیل شناخت اولیه وی با مشاهده‌اش از کاربرد مواد سمی توسط حیوانات بود. وی می‌دید که بعضی از حیوانات برای مقابله با دشمنان خود از سمومی که غالباً در بدن آنها تهیه می‌شود استفاده می‌کنند. حیواناتی نظیر عقرب ، مار و زنبور با ترشح و وارد نمودن مستقیم این مواد شیمیائی در بدن جانداران دیگر طعمه خود از پای در می‌آورند و یا در مقابل مهاجمین از خود دفاع می‌کنند. اسکانک که نوعی راسو است می‌تواند از بدن خود ماده شیمیائی فوق‌العاده مشمئزه‌کنند‌ه‌ای را به عنوان یک عامل ایذائی متصاعد نمود.و مزاحمین را فراری دهد. انواع ماهی‌های مرکب نیز قادرند که با ترشح مواد رنگی در آب، خود را از دید دشمن مصون بدارند. علاوه بر اینها سموم بسیار متنوع و زیادی نیز توسط انواع قارچها، ویروس‌ها و باکتری‌ها تولید می‌شود. آنچه که جالب توجه است این که بعضی از این سموم و مواد مترشح برای رشد زندگی گیاهان وجانوران ضروری و حیاتی و برخی نیز زیان‌آور و مهلک می‌باشند.
از قلمرو فعالیت انسان شواهدی از گذشته در دست می‌باشد که به استناد آنها بشر به تقلید از حیوانات برای مبارزه و همچنین بدست آوردن غذای خود ازمواد شیمیایی استفاده می‌شود. بر طبق اسناد موجود، بشر در دو هزار سال قبل از میلاد مسیح از انواع الکالوئید‌ها برای ناتوان ساختن رقبای خود استفاده می‌‌کرد. یونانیان نیز از گاز سولفوردی‌اکسید حاصله از سوختن گل گوگرد، در 400 سال قبل از میلاد مسیح در جنگها سود می‌بردند. در سال 1217 ارتش انگلستان در حمله به سواره‌نظام فرانسه با ایجاد غباری از آهک به عنوان یک ماده ایذائی توانست آنان را فراری دهد.
اوائل قرن نوزدهم و شروع جنگ بین‌المللی اول در حقیقت آغاز استفاده از مواد شیمیائی شنتزی و ساخته شده دست بشر، در جنگ بوده در 22 آوریل 1915 نیرو‌های آلمان حجم زیادی از گاز کلر را در منطقه جنگلی بر روی سربازان انگلیسی و فرانسوی منتشر کردند. انتشار این گاز هزاران کشته به جای گذاشته، و اثرات جنگلی آن به قدری بود که به دنبال آن رقابت بین کشور‌های متخاصم در زمینه ساخت و کاربرد مواد شیمیائی در جبهه‌ها بالا گرفت و انواع بسیاری مواد شیمیائی کشنده‌تر و مهلک‌تری ساخته شد.
بدنبال چنین شرایطی روشهای دفاع در مقابل اینگونه مواد شیمیائی نیز گسترش یافته و ماسکهای متفاوتی برای جلوگیری از ورود اینگونه گاز‌ها به ریه ساخته شد. نتیجه چنین تکاملی به راحتی زمینه ساخت آن دسته از مواد شیمیایی قابل جذب از نقاط دیگر بدن، غیر از ریه‌ها را آماده کرد. بنظر می‌رسد که کاربرد این قبیل سلاحها معمولاً در سراسر کشور‌های عقب‌افتاده مؤثرتر باشد، زیرا که این کشور‌ها قادر نیستند روشهای پدافند مربوطه را به سرعت بیابند. در این رابطه می‌توان به دو مورد مشخص اشاره کرد: از سال 1918 تا 1937 تنها دو کشور توانستند بطور مؤثری درجنگ از گاز‌های شیمیائی استفاده کرده برنده شوند، ایتالیا در جنگ با اتیوپی ( 36-1935) و ژاپن در جنگ با چین (42-1937). علت آن نیز همانطور که اشاره شد ضعف تکنولوژی اتیوپی و چین در مقابل دو کشور ایتالیا و ژاپن بود. در سال 1915 نیز کشور‌های انگلیس و آمریکا در برابر مالایا و کره از سلاحهای شیمیائی استفاده کردند.
جنگ جهانی دوم آغاز رقابت بسیار شدیدتری در این زمینه بود. در این دوران تقریباً اکثر زرادخانه‌های کشور‌های متخاصم از چنین سلاحهایی انباشته بود. البته ممکن است دلیل انبار‌های سلاحهای شیمیایی ترس از مقابله به مثل توسط دشمن باشد. در سال 1943 اولین گزارش‌های مربوط به تولید گاز‌های عصبی منتشر شد؛ در حالی که خواص فیزیکی آنها هنوز اجازه کاربرد آنها را به عنوان سلاحهای جنگی، نمی‌داد . تنها در سال 1955 هنگامی که در یک آزمایشگاه بخاری نوع مخصوصی از گاز‌های عصبی به نام V-AGENT ها ساخته شد، کابرد گاز‌های سمی در سلاحهای مختلف عملی گردید. استفاده آمریکا از سلاحهای شیمیایی در اشکال مختلف، و بخصوص کاربرد مواد شیمیایی که نباتات را از بین می‌برند هنوز از سوی مجامع مختلف مورد بحث وگفتگو است.
به موازات اینکه در دامنه کابرد ساخت این مواد مهلک توسط بشر افزوده شد. بهمان نسبت مبارزه مردم آگاه در کشور‌های مختلف نیز برای امحاء و نابودی این سلاحها بیشتر و بیشتر می‌گردید. سازمان ملل، سازمان بهداشت جهانی و سازمان پوگ‌واش که به همت اینشتاین و راسل در سال 1957 تشکل شد و نیز دیگر جوامع بین‌المللی، کوشش کردند که ضمن روشن نمودن خطرات بسیار زیاد کاربرد این قبیل سلاحها، اهداف عالیه انسانی را در عدم بکارگیری و نابودی آنها پیگیری کنند.
دامنه خطرات استفاده از گاز‌های عصبی بقدری شدت یافت که در تاریخ 1969 دبیرکل سازمان ملل مجبور شد به گروهی از مشاوران خبره مأموریت دهد تا گزارش در باب سلاحهای شیمیائی و میکروبی ارائه دهند. با چنین اقدامی این امیدواری در اذهان انسان‌دوستان عالم شدت گرفت که شاید سازمان بتواند به عنوان یک مرجع مهم جهانی آرزوی‌آنها را که نابودی این گونه‌سلاحها بود، میسر سازد.
انتشار گزارش سازمان ملل متحد ، ارقام و آمار رعب‌آوری که منتشر گردید، نهاد‌های رسمی کشور‌های مختلف جهان را نیز واداشت تا موضوع شناخت و کنترل این قبیل سلاحها را جدی بگیرند.
سازمان بهداشت جهانی نیز در این میان بیکار ننشست، و ضمن اینکه به کمک سازمان ملل شتافت، مجموعه اطلاعات خود درمورد این قبیل سلاحها را نیز در اختیار کشور‌های جهان قرار داد. نتیجه این قبیل فعالیتها امضاء بیانیه‌ای در باب این سلاحها در سال 1967 بود که به تصویب سازمان ملل متحد رسید.
سازمان بهداشت جهانی در تجزیه و تحلیل‌های خود توانست عمده مسائلی را که در مورد کاربرد سلاحهای شیمیایی مورد بحث بود در 5 طبقه مختلف به شرح زیر مورد شناسایی قرار دهد:
1ـ سلاحهای شیمیایی و بیولوژیک تهدید عمده‌ای برای افراد غیر نظامی به شمار می‌رود این بدان علت است که چنین سلاحهایی غالباً ماهیتی غیر قابل تشخیص دارند، و به علت آنکه با غلظت‌های زیاد در عملیات نظامی مورد استفاده قرار می‌گیرد، می‌‌توانند به بخش وسیعی از افراد غیر‌نظامی که در منطقه عملیات یا حتی خیلی دورتر از آن سکونت دارند آسیب رسانند.
2ـ استفاده گسترده، و در مورد برخی عوامل حتی استفاده محدود از سلاحهای شیمیائی و بیولوژیک می‌تواند با آنچنان شدتی سبب بیماری شود که کلیه امکانات درمانی و بهداشتی را به خود اختصاص دهد.
3ـ استفاده از سلاحهای شیمیایی و بیولوژیک در سطح وسیع ممکن است باعث تغییرات پایا و غیر قابل پیش‌بینی در محیط زیست شود.
4ـ تأثیر عوامل پیچیده و شدیداً متغیر هواشناسی، فیویولوژیک، اپیدمیولوژیک، اکولوژیک و غیره در اثر احتمال سلاحهای شیمیایی و بیولوژیک تا حد زیادی ناشناخته و غیر قابل پیش‌بینی است.
5ـ هرچند که برای کابرد مواد شیمیایی و بیولوژیک در یک سطح نظامی و چشم‌گیر برای مقابله با هدفهای بزرگ غیر نظامی، سیستمهای پیشرفته تسلیحاتی مورد نیاز است، حملات خرابکارانه بدون احتیاج به سیستمهای پیچیده می‌تواند تحت شرایط خاص و با بعضی از این مواد بر ضد چنین هدفهایی مؤثر باشد.
اثرات بهداشتی دراز مدت احتمال جنگهای شیمیایی و بیولوژیک عبارتند از:
ـ بیماری مزمن ناشی از تماسی با عوامل بیولوژیک و شیمیائی.
ـ اثرات تأخیری در اشخاصی که مستقیماً در معرض مواد شیمیایی و بیولوژیک قرار می‌گیرند. این اثرات را می‌توان به سه گروه تقسیم نمود:
الف ـ سرطان‌زائی ب ـ ناهنجارزائی ج ـ جهشهای ژنتیکی
این فقط قسمتی از متن مقاله است . جهت دریافت کل متن مقاله ، لطفا آن را خریداری نمایید
دانلود تحقیق کامل درمورد سلاحهای شیمیائی ، پدافندی متفاوت