لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:26
توسعه صنعت توریسم و نقش امنیت ملی و فراملی
چکیده
بحث امنیت و صنعت گردشگری دارای اثرگذاری متقابلی است به گونه ای که از یک سو تامین امنیت باعث رونق بازار گردشگری و از سوی دیگر رونقاین صنعت باعث ایجاد شناخت کشور و منطقه با ضرایب امنیتی بالا تر در جهان میگردد و میتواند ساختار سیاسی و اجتماعی کشور را در رسیدن بهاهدافش یاری کند.جمهوری اسلامی ایران با قرار گرفتن در منطقه غرب آسیاو در میان کشورهایی با بحران های سیاسی و اقتصادی، تا اندازه ایفرصت استفاده بهینه خود از تمام ظرفیت های موجود گردشگریش را در گرو نا امنی های منطقه ای از دست داده است.با نگاهی دیگر،عدم اتخاذ استراتژی های جدید در استفاده از سهم اقتصاد گردشگری جهانی توسط کشور وضعیت را مبهم تر نموده است.امنیت را می توان در گستره داخلی نیز مهم دانست و با نگاهی وسیع به تامین امنیت درون مرزی،شناخت مثبتی از کشوررا به بحث فرامنطقه ای کشاند و با طرح شاخصه های اصلی امنیت فردی و بکارگیری اصول استاندارد،تبلیغات سوء و نگرشهای منفی را پاسخ داد.از آنجایی که بحث امنیت ملی یکی از گسترده ترین عوامل موفقیت در عرصه صنعت گردشگری می باشدتوجه ویژه به این موضوع و سعی در بهبود آن با اصول روانشناسانه و نظری و استفاده بالفعل از ظرفیت های بالقوه کشور،می تواند راه را برای رسیدن ایران به سهم بیشتری از این صنعت هموار نماید.روش اجرا در این تحقیق کتابخانه ای و استفاده از آمارهای تحلیلی می باشد.در این تحقیق سعی بر آن است تا با ارائه چارچوب نظریدر بخش هایی نظیر اهمیت امنیت ملی و فراملی در صنعت توریسم،بررسی امنیت منطقه و کشور،تحلیل عوامل ناامنی،طرح دیدگاههای مختلف،نتیجه گیری،ارائه پیشنهادات و راهکارهای میان مدت و بلند مدت،واقعیت وجود امنیت و تفکیک مسائل پیرامون امنیتی تاثیر گذار را مورد بررسی قرار دهیم.
1-مقدمه
امنیت را میتوان در ابعاد گوناگون زندگی انسان مورد تحلیل و بررسی قرار داد.این موضوع به تنهایی ادامه حیات جوامع عصر حاضر بلکه از دیر باز به آن از منظر یک نیاز فردی از سلسله نیازهای مازلو توجه شده است و رسیدن به آن ، آدمی را برای تحقق اهدافش یاری می نماید.امنیت نه تنها در زندگی فردی انسانها بلکه پس از تشکیل اجتماعات انسانی و مقابله آنها با ساز و کارهای جدید مدیریت جوامع و تلاش در پی یافتن راه حل های رهبری اهمیتی دوچندان یافت.امنیت یک نیاز غریزی است و تامین آن باعث آرامش درونی می گردد.چه بسا نیازهای دیگر آدمی همچونرشد استعدادها و نیاز به احترام و شان و شخصیت فراهم شود ولی آدمی به احساس امنیت و وجود در یک اجتماع امن نرسیده باشد.همواره با یک تردید خاص نسبت به آنچه دارد و آنچه در پی آنست روبروست.امنیت را در نگاهی ساده تر می توان در دو بعد مرتبط بیان نمود.یکی وجود امنیت و دیگری احساس امنیت.وجود امنیت را می توان فقدان تهدیدات نسبت به ارزش ها ، منافع و اهداف فرد و جامعه بیان کرد و وجود آن قابل بررسی و تحقیق است.اما بعد دیگر آن احساس امنیت است.احساس امنیت،آرامش،اطمینان و ااعتماد فرد و جامعه نسبت به آنچه ایمن بیان شده می باشد.تفاوت این دو بعد در این است که گاهی با وجود امنیت ما شاهد وجود احساس عدم امنیت هستیم به طوریکه در اذهان عمومی وجود امنیت به اثبات نرسیده است.به بیان ساده تر، اطمینان از وجود امنیت در تفکر اجتماع ایجاد نشده است با آنکه وجود امنیت تضمین شده باشد.چنانچه از تعاریف بر می آید وجود امنیت به معنای کاربردی بودن آن در میان افراد نیست بلکه پس از برقراری امنیت باید تلاش در پی تثبیت آن و تغییر نگرش افراد با هدف احساس امنیت درونی نمود.پس مرحله اول ایجاد امنیت در یک وضع موجود ، مرحله دوم تثبیت در ادامه آن و مرحله سوم تلاش در جهت تغییر نگرش مردم نسبت به کاهش ناامنی و افزایش ضریب امنیت است.
امنیت در ابعاد مختلف زندگی عصر حاضر مورد اهمیت است.برای هر پیشرفتی روی آوردن به راهکارهای ایمن و سرمایه گذاری های کم خطر و افزایش استفاده ار سیاستهای مدیریتی با ضریب خطرپذیری کمتر و اطمینان بیشتر نسبت به موفقیت آن مورد توجه می باشد.پیشرفت و توسعه جوامع،وابسته به گستره عوامل مختلفی نیر اقتصاد،شخصیت اجتماعی،فرهنگ،علم،بهداشت،اشتغالو... می باشد.با بهبود شرایط شاخص های ذکر شده می توان انتظار داشت که یک جامعه در مسیر توسعه،گامهای روبه جلو برداشته و آینده خوبی در پیش رو دارد.شاخص های ذکر شده در قبل و حین پیشرفت جوامع در گرو امنیت وضع موجود جامعه و فضای بیرونی آن قرار دارد.به طوری که با افزایش امنیت شاهد اثرگذاری بیشتر آنها در بحث توسعه اقتصادی،فرهنگی،علمی و انسانی می باشیم.در اینجا بحث ما در مورد امنیت و توسعه صنعت گردشگری در محـدوده هـای منطقه ای، ملی و فراملی می باشد،صنعت توریسم صنعت وابسته به حوزه های مختلف توسعه مثل اقتصاد و فرهنگ و ارزش های جغرافیایی و اجتماعی است.تلاش در جهت بهبود و بهره برداری از صنعت توریسم خواهان توجه به تمام زیر بخش های مرتبط با آن می باشد.برای پیشبرد اهداف جامعه در رسیدن به سهمی شایسته از سبد ارزی صنعت گردشگری جهان، باید به تهیه برنامه های میان مدت و بلند مدت تطبیقی با وضع جامعه پرداخت.این مهم آنچنان به دست می آید که ما بتوانیم تغییر در نگرش اقتصادی ایجاد کنیم و مشخص کنیم اقتصاد تک بخشی و وابسته به نوعی خاص از تولید و استخراج روزی با نزول مواجه خواهد شد و رفاه بیشتر اقتصادی جامعه با تحول در استفاده از روش های متداول کسب ارز در جهان میسر خواهد بود.با ایجاد این نگرش نیاز به تامین زیرساختهای این صنعت داریم که به نحوی بخش اعظمی از صنایع را درگیرخواهد کرد.تهیه برنامه های مدیریتی و مشخص کردن سیاست های مرتبط با توسعه گردشگری چه در بخش داخلی و چه در بخش برون مرزی نیاز به ایجاد امنیت در دو بخش دارد.
1- ایجاد امنیت و اعتماد زایی نسبت به سرمایه گذاری و ایجاد زیرساخت
ایجاد امنیت و افزایش ضریب آن با هدف اعتماد زایی در بخش دولتی و خصوصی در جهت افزایش سرمایه گذاری و ایجاد زیرساختهاست.این ایجاد امنیت میتواند راه را برای سرمایه گذاریهای خارجی نیز ایجاد کند.
2- ایجاد امنیت و آرامش روانی در بین مصرف گنندگان این صنعت
با ایجاد زیرساختها تلاش بعدی در جهت شناساندن سرزمین مقصد چه در بخش خصوصی و چه در بخش خارجی به عنوان یک جاذبه امن و قرار گرفتن آن در امنیت قابل اطمینان می باشد.
2- امنیت فراملی- ملی
1- امنیت فرا ملی
جمهوری اسلامی ایران در منطقه غرب آسیا همجوار کشورهایی همچون افغانستان،پاکستان و عراق قرار گرفته است.اوضاع سیاسی این کشورها حاکی از آن است که ایران را منطقه ای بحران زده احاطه کرده است و آینده مبهم همسایگان جنگ زده جمهوری اسلامی ایران،روند توسعه و رشد این کشور را در بسیاری از مسائل تحت الشعاع قرار داده است.نه تنها وجود امنیت داخلی لازمه پیشبرد اهداف یک کشور است بلکه اوضاع و شرایط برون مرزی آن هم به همان میزان در این پیشرفت مهم است.وجود نیروهای خارجی با ادعای تثبیت موقعیت های اجتماعی و سیاسی کشورهای همسایه در این مناطق از یک سو و رشد سریع گروه ها و احزاب تندرو سیاسی و دینی از سوی دیگر،وضع این همسایگان را بحرانی تر نموده است.وجود نیرو های امنیتی جهان دوردست و کشورهای پیشرفته البته در صنایع جنگ افزار و گاها ناآرامنی های شدید حاصل از برخورد این نیروها با گروههای تندرو،اوضاع را روز به روز وخیم تر نموده و پیش بینی های منطقی از آینده این گستره جغرافیایی را در هاله از ابهام فرو برده است.وقوع این ناامنی های بون مرزی باعث شده است تا ایران در گوشه هایی از توصیفات رسانه ای و در نتیجه اذهان عمومی جهان،کشوری با ضریب امنیتی پایین،حداقل در بحث منطقه ای شناخته شود.از آن گذشته تنش های اخیر داخلی و کشمکش های ایران با برخی کشورهها در بحث های بین المللی عرصه را فراهم نموده است تا این عوامل خارجی با توسل به گروهای تندرو و افراطی فراسوی مرزهای ایران،این کشور را هر ازگاهی صحنه به بار نشاندن این کشمکش ها کنند و ایران را با مسئله تروریسم درگیر نمایند.بروز ناامنی های اخیر در مسائل داخلی و بویژه استفاده دشمنان برون مرزی از این وقایع و ترور اشخاص حقیق و حقوقی کشور در سالهای اخیر،موضوع امنیت این کشور را بیشتر خدشه دار نموده است.
حال با تصویرساخته شده از توضیحات ذکر شده به بند پنجم بیانیه دفتر کشورهای مشترک المنافع با انگلستان در توصیه به گردشگران خارجی که قصد سفر و بازدید از ایران را دارند نگاهی گذرا می اندازیم.
حال به گردشگران قویا توصیه می شود که فاصله صد کیلومتری خود را با مرز ایران و افغانستان و ده کیلومتری مرز ایران و عراق حفظ کنند،مرز ایران و پاکستان هم نا امن است.[1]
با نگرشی عادلانه به این توصیه ذکر شده،می توان دریافت که درصدی از تامین امنیت داخلی ایران در گرو تامین مناسب امنیت مرزی است که به علت تراکم پایین جمعیت و وجود فضاهای وسیع خالی از سکنه و همچنین عدم توجه کافی به شهرهای مرزی،گاها مکانی جهت تشکیل گروههای مخرب گردیده است.البته قابل ذکر است این مسائل نه به خاطر وجود ابهام در کار مدیریت امنیت کشور حادث می شود بلکه در اثر ازدیاد و تغییر شکل عوامل ناامنی است و ذکر آن در اینجا صرفا با هدف ریشه یابی و سعی در پیشبرد اهداف رشد و توسعه کشور در فضای ایمن و خالی از ترس و ارعاب می باشد.
2- امنیت ملی
موضوع امنیت در تمام حوزه های آن اعم از فردی و،اجتماعی و ملی می تواند رضایت خاطر مردم را سرزمین هدف را به دنبال داشته باشد.در هرحال مسئله امنیت را شاید بتوان با مرزبندی های جغرافیایی تفکیک کرد اما نمی توان مانع از تاثیرگذاری عوامل برون مرزی بر امنیت ملی شد.همانطور که در بخش قبل ذکر گردید ایران در منطقه ای حساس از لحاظ مسائل امنیتی قرار گرفته است و این عوامل تاثیرگذاریهای سوء بر اوضاع داخلی خواهند گذاشت.
3- تاثیرات امنیت بر صنعت گردشگری
آنچه تاکنون مورد بحث قرار گرفت مفهوم امنیت و بررسی آن در حوزه ملی و فراملی بود.اینک با شناختی بیشتر به مقوله تاثیر موضوع امنیت بر صنعت توریسم پرداخته خواهد شد.
امنیت در معنای گسترده یکی از مهمترین مسائلی است که در میزان تقاضای گردشگران خارجی برای سفر به هر مقصد توریستی تاثیرگذار است.امنیت و گردشگری رابطه تنگاتنگی با یکدیگر دارند.وجود امنیت باعث توسعه توریسم ملی و فراملی یک کشور میگردد و در مقابل،پیشرفت صنعت توریسم و استقبال متقاضیان خارجی و داخلی از سرزمین مقصد،باعث قرارگرفتن آن کشور در بین کشورهای امن و مناطق باثبات در زمینه های سیاسی،اجتماعی و اقتصادی می شود و باتوجه به این نگرش،جامعه میزبان میتواند چهره ای مثبت از خود در نزد افکار عمومی ایجاد کرده و موجبات پیشبرد اهدافش را فراهم آورد.امروزه امنیت زیربنایی ترین اصول صنعت توریسم است.از آنجایی که گردشگران در انتخاب یک مقصد ایده آل،ایمن بودن از هر حیث را سرلوحه رضایت مندی خود قرار میدهند و ذره ای تردید در این مقوله میتواند انتخاب افراد را تحت ثاثیر قرار دهد.
امنیت در گردشگری حوزه وسیعی را به خود اختصاص داده است.خارج از عوامل و مناسبات سیاسی کشور در جوامع بین المللی،این موضوع نه فقط در زمینه حفاظت و مصونیت گردشگران در برابر جرائم ملی همچون ترور،بمب گذاری و آشوبهای سیاسی و جرائم محلی مثل سرقت و تبهکاری بلکه به ایجاد زیرساختهای لازم در جهت تامین امنیت جانی و روانی آنها در حوزه های مختلف همانند حمل و نقل(جاده ای- هوایی- ریلی - دریایی)،بوروکراسی اداری در تشریفات صدور روادید و بیمه گردشگران،فرهنگ سازی جامعه محلی با بازدیدکنندگان،نحوه برخورد عوامل انتظامی با افراد خارجی،اطمینان گردشگران در تجارت و خریدهای حین سغر،سلامتی و عواملی از این دست مربوط می شود.
دانلود تحقیق کامل درمورد توسعه صنعت توریسم و نقش امنیت ملی و فراملی
