مشخصات این فایل
عنوان: پایداری حرارتی الاستومرهای پلی یورتان
فرمت فایل: word( قابل ویرایش)
تعداد صفحات: 38
این مقاله درمورد پایداری حرارتی الاستومرهای پلی یورتان می باشد.
بخشی از تیترها به همراه مختصری از توضیحات هر تیتر از مقاله پایداری حرارتی الاستومرهای پلی یورتان
اثر ساختار شیمیایی مواد تشکیل دهنده
پایداری حرارتی الاستومرهای پلی یورتان، به ترکیب شیمیای موادی که در فرمول بندی آنها به کار رفته است بستگی دارد. این موضوع در هر دو مورد پایداری حرارتی فیزیکی (ذوب و یا نرم شدن پلیمر) و پایداری حرارتی شیمیایی (جدایی و تجزیه گروه های یورتان) قابل توجه و بررسی است. قسمت های نرم تشکیل دهنده پلیمر (گروه های اتری و استری) نیز در پایداری حرراتی یورتان ها، سهم دارند. نقطه ذوب پلی یورتان های خطی در بعضی موارد بیش از 200 است. این موضوع نه تنها با ماهیت مواد به کار رفته و نسبت مولی آنها بستگی دارد بلکه به روش سنتز نیز ارتباط پیدا می کند. چون حضور و میزان دمین ها میکروکریستالی به وضعیت سنتز وابسته است. از طرفی افزایش دمین های باعث پایداری گرمایی بیشتر می گردند. ارتباط حرارتی الاستومرهای پلی استریورتان با مواد تشکیل دهنده آنها توسط ماسیولانیس مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس گزارش های وی، برای پلی یورتان هایی که میزان اجزاء سخت در آنها بیش از 30 درصد است، هیدروکینون دی بتاهدروکسی اتیل اتر بهترین زنجیر افزاینده برای مواردی است که پایداری ترمودینامیکی مدنظر است. وی همچنین گزارش کرد که پایداری حرارتی پلی یورتان های بر پایه بیش فنولA، نسبتاً کم است و نشان داد که پایدرای حرارت الاستومرهای تهیه شده از H12MDI در مقایسه با پلیمرهای تهیه شده ازMDI کمتر است. نوع دی....(ادامه دارد)
اثر پلی الها
پلی الهای استر و اتری یکی از قسمت های اصلی و مشخص تشکیل دهنده ساختار پلی یورتان ها می باشند. پلی استرها از پایداری حرارتی بهتری در مقایسه با پلی اترها برخوردارند و مقاومت آنها در مقابل اکسایش نسبتاً خوب است.
برتری پایداری پلی استرها با اندازه گیری رهایی از تنش پلیمرهای مربوطه در هوا و نیتروژن مشخص کرده اند. منحنی نستباً خطی به دست آمده در مورد پلی یوتان های تهیه شده از پلی استرها نشان دهنده ایناست که شکسته شدن زنجیرهای آنها در اثر اکسایش نبوده و لذا برگشت پذیر می باشد و پلیمر مربوطه خواص اولیه اش را کم و بیش حفظ کرده است. در صورتی که در مورد پلی یورتان های تهیه شده از پلی اترها، تجزیه سریع و برگشت ناپذیر آنها در هوا (در نیتروژن چنین نخواهد بود) نشان دهنده گسیختگی زنجیر و ماهیت اکسیدشوندگی این پلیمرها است.
در مورد یوتان هایی که پلی ال تشکیل دهنده آنها پلی اتر است، گروهی که با اکسید پروپیلن تهیه می شوند در مقایسه با آنهایی که با اکسید پلی اتیلن و یا اکسید1و4- بوتیلن ساخته می شوند سریع تر و آسان تر مورد حمله اکسیژن قرا می گیرد و اکسید می شوند. مطالعات رهایی از تنش الاستومرهای دارای پیوندهای عرضی در محیط هوا نیز نشان دهنده مقاومت حرارتی بهتر استریورتان ها نسبت به اتریورتان هاست. بنابراین در مواردی که پایداری ....(ادامه دارد)
مطالعاتDMTA
در این مطالعات با بررسی رفتار دینامیکی، مکانیکی پلیمرهای تهیه شده در یک گستره دمایی معین و مقایسه آنها و انتخاب نقطه شروع تغییرات مشخصLogE` به عنوان حد پایداری حرارتی اثرات نسبت های مولی بر پایداری حرارتی پلی یورتان ها مطالعه شد.
نتایج به دست آمده نشان داد که با افزایش نسبت مولی، پایداری حرارتی افزایش می یابد و این افزایش در پلی یورتان با نست مولی 1:3:2 حدود 20 بالاتر از پلی یورتان با نسبت مولی1:2:1 است. دلیل افزایش پایداری حرارتی به علت افزایش قسمت های سخت CHDI در زنجیر پلی یورتان مربوطه است. نسبت های مولی بیشتر از 1:3:2 به دلیل سخت شدن پلیمر و خارج شدن آن از حالت الاستومری مورد بررسی قرار نگرفت. در این بررسی همچنین ملاحظه شد ....(ادامه دارد)
انتخاب پلی یورتانها برای کاربردهای پیوندی
سازگاری بافتی
مواد پیوند شده در بافتهای نرم و سخت بدن همیشه عکس العملی را به دنبال دارند. التهاب حاد موضعی و مکانیزمهای ترمیمی سعی دارند که حالت تعادل را در بافت عروقی که به دنبال ضربه ناشی از پیوند ایجاد شده است دوباره برقرار کنند. کلاً سه نوع واکنش جسم خارجی براساس آرایش فیزیکی، خواص شیمیایی پیوند با پاسخ ایمنی بدن نسبت به پیوند وجود دارد.
پاسخها به علت خواص فیزیکی،شامل محصور شدن پیوند به وسیله لایه نازکی از سلولهای اپلی قلیایی (سلولهای پوشاننده سطح) یا بافت فیبرو، از پاسخهای طبیعی و مطلوب اند. کراتینیزاسیون (ضخیم شدن پوست) در پیوندهای جلدی،ضخیم شدن کپسول و تشکیل بیش از حد پلی ساکارید در اطراف لبه های تیز، از جمله پاسخهای قابل توجه نسبت به آرایش فیزیکی هستند. به علاوه سطوح نامنظم یا بزرگ و پیوسته پیوند،در نهایت سبب ایجاد «سلول بسیار بزرگ» یا تشکیل تومور می شود.
مواد شیمیایی سمی که یا در پلی مرها موجودند یا به علت تجزیه پلیمرها در بدن ایجاد میشوند،میتوانند واکنشهای التهابی مزمن و نکروز ....(ادامه دارد)
پلی یورتان کاردیوتان
پلی یورتان کاردیوتان،نام تجارتی برای مجموعه الاستومرهایی است که در سال 1967 معرفی شده اند. این مواد می توانند به صورت کوپلی مرهای سگمنته پلی یورتان (دی آلکیل سیلوکسان) مشخص شوند. توسعه یافته ترین ماده ، کاردیوتان 51 است که از پلی یورتان (90 درصد) و پلی دی متیل سیلوکسان (10 درصد) و حداقل 3 گروه انتهایی استوکسی واکنش پذیر به ازاء هر زنجیر تشکیل میشود. در طول ساخت پیش پلیمر در تتراهیدروفوران، دیوکسان به نسبت 2 به 1 و در حدود 5/12% جامدات (براساس وزن) یک قسمت از جزء سیلوکسان به بالون داخل آئورتی – یک محفظه پلی یورتانی طویل است که در حدود 30 میلی لیتر حجم دارد واز طریق یک لوله بلند به ذخیره گاز خارجی ونیروی محرکه متصل است. به جای اینکه خون از آئورت حرکت کند گاز داخل بالون جا به جا میشود و بالون همزمان با شروع سیستول منقبض میشود. حرکت دادن گاز به جای خون به داخل و خارج آئورت برای ایجاد حجم و تغییرات فشار، از نظر تکنیکی برای خون ساده تر و کم ضربه تر است.
صورت کووالان با اروتان جفت میشود. این جفت شدن مانع از جدایی فاز در دوره های زمانی طولانی میشود. در معرض هوا قرارگرفتن فیلمهای محلول سبب پخت مرطوب آن به کوپلی مر پلی یورتان – سیلیکون حاوی پیوند عرضی و شیری رنگ می شود. تجزیه....(ادامه دارد)
فهرست مطالب مقاله پایداری حرارتی الاستومرهای پلی یورتان
مقدمه
اثر قسمت های سخت:
جهت افزایش پایداری حرارتی
سیکلو آلیفاتیک› آرالکیل› آروماتیک
اثر پیوند عرضی
اثر پیوند عرضی ایزوسیانورات
پایداری حرارتی الاستومرهای پلی یورتان
سنتز
مطالعات DSC
اثر نسبت های مولی بر پایداری حرارتی
مطالعاتDMTA
کاربرد پلی یورتانها در پزشکی
زمینه تاریخی
انتخاب پلی یورتانها برای کاربردهای پیوندی
سازگاری خونی
پلی یورتان کاردیوتان
دانلود مقاله پایداری حرارتی الاستومرهای پلی یورتان
