لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه18
کاربرد بازی در درمان
نظریه پردازان کودک براین باورند که چهارسال اول زندگی ،دوران مهمی در روند رشد کودک است ودر شکل گیری شخصیت و ویژگی های جسما نی او نقش حائز اهمیتی را ایفا می کند .
کودک در این سن مستعد پذیرش محیط است . تحقیقات نشان می دهد که توجه به فعالیتهای روانی واجتماعی کودک توانایی او را برای یادگیری افزایش می بخشد . توانایی های کودک برای یادگیری بیشتر به خاطر نیاز او به وجود یک مکمل می باشد و به منظور به دست آوردن این مکمل ،کودک نیازمند هدایت است . باید گفت تا هنگامی که کودک از لحاظ سیستم عصبی به حد مطلوبی نرسیده است ،انجام تمارین نمی تواند کودک را برای نشستن یا ایستادن یاری نماید . از سوی دیگر تاخیر در کسب این مهارتها امکان دارد باعث گردد تا کودک از تجاربی که به منظور کسب این توانایی نیازمند است محروم گردد .
باید گفت که هرکس از بازی تعبیری را دارد ،اما بطور کلی رفتاری که بدون در نظر گرفتن سود و زیان و بدون اجبار انجام شود ،بازی نامیده می شود . کودکان در مرحله "حسی و حرکتی "ارتباط بیشتری را با اشیاءبرقرار می کنند ،آنها دوست دارند با اشیاءدر تماس باشند و حتی پیش از شناسایی آنها را احساس کنند ،ببینند وبو بکشند . اشکالات عمده ای که درآموزش پیش از دبستان پیش میآید ،از بی توجهی ما نسبت به برآوردن این نیازها و ضروریات سر چشمه می گیرد .
"پیاژه "اذعان می نماید :"نمی توانید پیش ازآن که کودک به سطح رشدی مناسب برسد ،به وی یاد دهید که ادراکات لفظی داشته باشد ،بایستی روشی برگرفته از عمل را بکار برد . "کودک پیش از دبستان چون هنوز از لحاظ گفتاری رشد کاملی نیافته است ،گفتار برای او وسیله ای نارسا و
تحقیق درباره بررسی کاربرد بازی در درمان