لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:20
فهرست و توضیحات:
ورود آیین بودا
مکتب بودایی چین
کهنترین دین چینی شناخته شده
پیش از ورود آیین بودا به چین، چینیان دارای زیرساختها و بنمایههای بسیار عمیق و گوناگون فلسفی و اخلاقی بودند. کهنترین دین چینی شناختهشده، دین اشراف سلسله شانگ1 (قرون چهاردهم تا پانزدهم ق. م) است. از دین مردم عادی در آن عصر اطلاعات فراوانی در دست نیست. آنچه مسلم است، این است که نیاپرستی، آیینهای قربانی و تفأل در میان چینیان، دارای دیرینهای بس کهن است. هرچند آثار باستانی از اعمال مذهبی در چین از دوران نوسنگی ( حدود 12000 تا 2000 ق. م) در دست است، نخستین سند ادیان چینی از عصر مفرغ اتخاذ شده.
دوره ایالات متحارب (481 تا 221 ق. م) دوره ناآرامی و بینظمی سیاسی و تجزیه اجتماعی بود، اما در تاریخ اندیشه چینی، پرشکوهترین عصر به شمار میرفت؛ زیرا در این دوره نظامهای اخلاقی و فلسفی بسیاری پدید آمد که تأثیری پایدار در فرهنگ خاور دور به همراه داشت. از برجستهترین مکاتب این عصر مکاتب کنفوسیوس2 و دائو3 بودند. کنفوسیوس (حدود 551 تا 479 ق. م) اساساَ فیلسوفی سیاسی بود. وی پایههای آموزههای خود را بر اساس اصول اخلاقی و اجرای مراسم آیینی کهن با رگههایی از اصلاحات، پایهگذاری کرد. او را بزرگترین معلم اخلاقی چین محسوب میکنند. مکتب دیگر دائو یا تائو4 نام داشت؛ به معنای راه. پیروان آیین دائو، بنیانگذار راه را شخصی به نام لائوزه5 می دانستند که از دیدگاه تاریخی، اطلاعات فراوانی از وی در دست نیست، اما بر طبق احتمالات، گروهی وی را همدوره نفوسیوس دانستهاند و گروهی از محققان نیز وی را شخصیتی خیالی میانگارند. اصول اخلاقی و فلسفی دائوگرایان و پیروان کنفوسیوس در بسیاری موارد متضاد بود. دائوگرایان روند طبیعی زندگی و رهایی از قوانین بیشمار اخلاقی را پیگیری میکردند، در حالی که پیروان کنفوسیوس، اجرای احکام و مراسم منظم اخلاقی و آیینی را سر لوحه خود قرار داده بودند. این دو آیین و بسیاری آیینهای دیگر که در دوره صد مکتب خلق شدند، تأثیرات بسیار عمیقی بر بنمایههای مذهبی چینیان بر جای گذاشتند.
مقاله کهنترین دین چینی شناخته شده