چکیده:
قارچ های پاتوژن گیاهی در سرتاسر جهان در کشت گیاهانی که از لحاظ اقتصادی اهمیت دارند مشکلات جدی را ایجاد می
کنند. استفاده فراوان از قارچ کش های شیمیایی در کشاورزی باعث به خطر افتادن سلامت انسان، آلودگی محیط و افزایش مقاومت
پاتوژن به قارچ کش ها شده است. کنترل بیولوژیک یک راهکار جایگزین به جای کنترل شیمیایی توسعه یافته است. اثبات شده
اکتینومیسیت ها بویژه استرپتومایسس عوامل کنترل کننده وسیع الطیفی در برابر پاتوژن های قارچ های گیاهی هستند. بنابراین در این
آزمایش به بررسی فعالیت آنتاگونیستی 5 جدایه از باکتری استرپتومایسس بر علیه قارچ بیماریزای گیاهی Phaeoacremonium عامل
زوال مو )سکته مو اسکا مو( در شرایط آزمایشگاهی پرداخت شده است. بعد از انجام کشت متقابل قارچ و باکتری در 5 تکرار و ثبت -
میانگین شعاع هاله بازدارنده معلوم شد تمامی جدایه ها دارای اثر بازدارنده رشد قارچ بودند و از این بین جدایه DM761 با میانگین هاله
11 میلیمتر بیشترین میزان فعالیت ضد قارچی داشته و به ترتیب جدایه های / با شعاع 2 DM71 ، DM، 76 DM43 و DM704 بعد آن
قرار دارند. نتیجه این آزمایش اثبات توانایی بیوکنترل جدایه های استرپتومایسس در مقابله با قارچ عامل زوال مو می باشد.
واژگان کلیدی:
باکتری استرپتومایسس، خاصیت آنتاگونیستی، زوال مو، کنترل بیولوژیک
توانایی تاثیر کنترل بیولوژیک استرپتومایسس های بومی جدا شده بر روی قارچ Phaeoacremonium عامل زوال مو در شرایط آزمایشگاهی