فایل ورد "قابل ویرایش واماده پرینت"تعداد صفحه:31
چکیده :
کشف استعدادها و توسعه و تجهیز سالن های ورزشی از سیاست های جدی آموزش و پرورش است.
یکی از سیاست های آموزش و پرورش توسعه تربیت بدنی و توجه به سلامت جسمی و روحی دانش آموزان با رویکرد ورزش های درون مدرسه ای است که باید با برنامه ریزی های کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت شاخص های تربیت بدنی را در آموزش و پرورش ارتقاء دهیم. توسعه و تجهیز سالن های ورزشی و استفاده از دبیران متخصص، مجرب و باانگیزه از سیاست های مهم در آموزش و پرورش است و ورزش نماد سلامت و تلفیقی از ورزیدگی، روان آرام، زندگی سالم، شادابی و طراوت است. پس از کشف استعدادها باید این استعدادها را شکوفا سازند در این مراکزدانش آموزان در فضایی آرام رشد می کنند و شخصیت آنها در جریان کامل زندگی قرار می گیرد.نهادسازی و نمادسازی خوب، ورزش کردن و ورزش خوب کردن از سیاست های آموزش و پرورش است ورزش تمرین تحمل سختی ها و آرامش بخش جسم و روح است.ومهم ترین شاخصه و عنصر برای تقویت روح و آماده کردن آن برای تحصیل ورزش و بها دادن به حوزه ورزش نه در حد شعار بلکه در حد عمل است.در این میان تجربه بهترین آموزگار است و اگر از تجارب پیشکسوتان خوب استفاده شود در حوزه ورزش توفیقات بیشتری کسب خواهیم کرد.. بنده در اقدام پژوهی فوق تصمیم بر این گرفته ام که راهکار های علاقه مند کردن دانش آموزان را به ورزش و تربیت بدنی مورد بررسی و تحلیل قرار دهم.
مقدمه
ورزش مدارس پس از سالها رکود داشته و نتوانسته است به ماهیت اصلی خود برسد و آنچه در زنگ ورزش دیده میشود چیزی نیست که به هدف اصلی نزدیک باشد و حتی میتوان گفت گاهی زنگ ورزش در مدارس قربانی دشواری دروس ریاضی، علوم و... میشود. در حالی که برای رشد ورزش قهرمانی در کشور توجه به ورزش دانشآموزی نوعی الزام و اجبار است و زمان شروع ورزش برای بسیاری از رشتهها مقطع ابتدایی است اما دانشآموزان ابتدایی تا پایه سوم حتی معلم ورزش هم ندارند و نبود امکانات و فضای ورزشی مدارس هم به مشکلات دامن میزند.
براساس نتایج تحقیقی در 120 شهر کشور درصد زیادی از دانشآموزان با مشکل قامتی و اندامی مواجهند. نتایج این پژوهش روی 174 هزار و 191 دانشآموز دختر دوره راهنمایی نشان داد که 69 درصد آنها ناهنجاری قامتی دارند. در دوره متوسط این ناهنجاری 72/4 درصد افزایش مییابد. بین پسران از 173 هزار و 491 دانشآموز پسر دوره راهنمایی، 57/6 درصد و در متوسطه 58/5 درصد اختلالات فیزیکی و اسکلتی دارند. میانگین این اختلالات در کل دانشآموزان کشور حدود 64 درصد برآورد شده است. این اعداد و ارقام میتواند یک یادآوری جدی برای اهمیت دادن به ورزش مدارس باشد. به طور حتم یک دانشآموز به موازات تمرینهای خود میتواند مفاهیم درسی را به خوبی یاد گرفته و آنها را در مدت زمان کوتاهتری به خاطر بسپارد.
با توجه به تمام ضعفهای موجود در حوزه ورزش مدارس، اینگونه به ذهن متبادر میشود که این وزارتخانه نسبت به ورزش دانشآوزی بیاعتنا است، در حالی که معاونان پرورشی و مدیران تربیت بدنی در این مبحث در تلاش هستند که مشکل ورزش مدارس را به یک شکلی حل کنند اما کمبود تسهیلات مالی و اعتباری و تجهیزات، برنامههای این مدیران را بیاثر گذاشته است. به نظر میرسد متصدیان تربیت بدنی کشور بتوانند در این امر دست آموزش و پرورش را بگیرند و به اشاعه ورزش در مدارس یاری رسانند چرا که در بسیاری از کشورهای پیشرفته، شناسایی استعدادها در رشتههای مختلف و ارتقای سطح ورزش حرفهای در کشور از دوران مدرسه به ویژه مقاطع ابتدایی انجام میشود. مطمئناً دود بیتوجهی به ورزش در مدارس، نه فقط به چشم دانشآموزان که در برخی مواقع به چشم ورزش قهرمانی خواهد رفت.
چگونه با ارائه راهکارهای جذاب و وضعیت ظاهری مجتمع ورزشی دانش آموزان را به شرکت در فعالیت های ورزشی مجتمع ترغیب نمایم