زمان یکی از مؤلفه‌های اثربخشی آموزش در برگزاری درس تربیت بدنی است. هدف تحقیق حاضر بررسی تناسب زمان درس تربیت بدنی عمومی (1) با میزان اثربخشی آموزش این درس و رابطۀ آن با اثربخشی مؤلفه‌های آموزش بود. روش تحقیق توصیفی- پیمایشی بود و داده‌ها به شکل میدانی جمع‌آوری شد. جامعۀ تحقیق شامل مربیان و استادان دانشگاه‌های تهران به تعداد 82 نفر بود که به آموزش درس تربیت بدنی عمومی اشتغال داشتند و به شکل کل‌شمار در تحقیق حضور یافتند. ابزار اندازه‌گیری تحقیق پرسشنامۀ محقق‌ساخته‌ای بود که پس از تأیید روایی و پایایی (77/0=α) استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که میزان زمان اختصاص‌یافته به درس تربیت بدنی در هر جلسه و در طول ترم تناسبی با محتوا، روش تدریس، اهداف درس و نوع ارزشیابی درس ندارد و تنها با مؤثر بودن بازخور ارائه‌شده و ارزشیابی پس از هر مبحث درسی تناسب داشت. تدوین محتوا و سرفصل درس تربیت بدنی عمومی باید با توجه به زمان اجرای این درس تناسب یابد و نیز تعداد شرکت‌کنندگان در هر کلاس محدود شود تا امکان بهره‌برداری بهتر از کلاس در زمان معین‌شده و سرفصل‌های مشخص فراهم شود.
ارزیابی تناسب عنصر زمان با اثربخشی آموزشی درس تربیت بدنی عمومی (1) در دانشگاه‌های دولتی تهران