هدف از پژوهش حاضر، تحلیل عوامل مؤثر بر کارایی مربیان و بازیکنان در ردههای پایۀ فوتبال ایران میباشد. روش این پژوهش، پیمایشی بوده و از نوع مطالعات کاربردی میباشد که بهشکل میدانی انجام گرفته است. جامعۀ آماری آن را تمامی بازیکنان ردۀ سنی جوانان و امید (زیر 23 سال) فوتبال ایران تشکیل دادند که متأسفانه اطلاعاتی درمورد تعداد آنان موجود نمیباشد. با این توجه به استفاده از فرمول تعیین حجم کوکران در شرایط نامشخصبودن جامعه، 2000 نفر بهعنوان نمونۀ پژوهش انتخاب گردیدند. پرسشنامه پژوهش حاضر پرسشنامه استاندارد کارایی مربیان بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده های پژوهش حاضر از روش های آماری تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل مسیر به وسیله نرم افزارهای اس پی اس اس و اموس استفاده گردید. نتایج تحلیل عاملی نتایج نشان میدهد که درمجموع، چهار عامل حدود 89 درصد از واریانسها را شامل میشوند و عوامل انگیزشی با تأثیر 503/0، بیشترین تأثیر را بر روی افزایش عملکرد بازیکنان دارد. همچنین، یافتهها حاکی از این هستند که عوامل انگیزشی با تأثیر 489/0، دارای بیشترین تأثیر بر روی کارایی مربیان فوتبال ردههای پایۀ کشور میباشد؛ بنابراین، توصیه میشود مربیان ردههای پایۀ فوتبال کشور به اهمیت عوامل انگیزشی بر روی کارایی خود و بازیکنان توجه کنند.کلیدواژه ها
تحلیل عوامل مؤثر بر کارایی مربیان در ردههای پایۀ فوتبال ایران