تحقیق در مورد بازدید زمین شناسی

اختصاصی از زد فایل تحقیق در مورد بازدید زمین شناسی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب* 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:7

 فهرست مطالب

چینه شناسی :

ماگماتیسم و متامورفیسم :

سنندج-سیرجان و چینه نگارى آن

تاریخچة چینه‎نگارى سنندج - سیرجان

  سنندج – سیرجان

سنندج – سیرجان باریکه‎اى از جنوب باخترى ایران میانى است که در بلافصل شمال خاورى راندگى اصلى زاگرس قرار دارد. ویژگی‎هاى سنگى و ساختارى سنندج – سیرجان معرف یک گودى ژرف (Trough) و یا کافت میانة بلوک در سپر پرکامبرین ایران و عربستان است. به همین‎رو ویژگی‎هاى زمین‎شناختى آن با پهنه‎هاى مجاور تفاوت‎هاى آشکار دارد. تفاوت‎هاى ویژة این زون سبب شده است تا از گذشته‎هاى دور مورد توجه و مطالعة زمین‎شناسان باشد.

سری‎هیتات (پیلگریم، 1908)، زون همدان (گرگورى، 1929)، زون ساختارى پیچیده همراه با سنگ‎هاى دگرگونى (فالکن، 1961)  سنندج – سیرجان (اشتوکلین، 1968)، زون دگرگونى زاگرس (برو و ریکو، 1971)، اسفندقه – رضاییه (تکین، 1971)، مریوان – منوجان (هوشمندزاده، 1976)، اسفندقه – مریوان (نوگل، 1977)، اُلاکوژئوسینکلینال پروتروزوییک – تریاس (سبزه‎ئى، منتشر نشده) نام‎هاى ناهمسانى است که براى این زون گزیده شده است که از میان آنها، « سنندج – سیرجان » شناخته شده‎تر است و کاربرد بیشتر دارد.

درازاى زون سنندج – سیرجان حدود 1500 و پهناى آن 150 تا 250 کیلومتر است که از باختر دریاچة ارومیه آغاز می‎شود و در یک راستاى شمال باخترى – جنوب خاورى تا گسل میناب، در شمال بندرعباس، ادامه می‎یابد. نیاز به یادآورى است که در پهنة مکران باریکه‎اى از پوستة قاره‎اى به نام کمپلکس دورکان وجود دارد که مک‎کال (1985) آن را ادامة خاورى زون سنندج – سیرجان می‎داند. در جهت شمال باختر، گودى درون قاره‎اى سنندج – سیرجان تا جنوب خاورى ترکیه ادامه دارد که پس از تغییرى در روند آن تا ماسیف بیتلیس ادامه می‎یابد (اشتوکلین، 1968).

مقاله در مورد زمین شناسی سنندج – سیرجان

اختصاصی از زد فایل مقاله در مورد زمین شناسی سنندج – سیرجان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:7

 فهرست مطالب

   چینه شناسی

   ماگماتیسم و متامورفیسم :

   1- دگرگونی آسینیتیک

   2- دگرگونی کالدونین

   3- دگرگونی مربوط به فاز کیمرین پیشین

   4- دگرگونی لارامیدی

 کانی زایـــی :

سنندج – سیرجان

تاریخچة چینه‎نگارى سنندج - سیرجان

زون سنندج – سیرجان:
   این زون در جنوب و جنوب باختری ایران مرکزی و شمال خاوری زون زاگرس قرار گرفته است. در شمال و شمال باختری، ‌توسط فروافتادگی‌هایی مانند دریاچه ارومیه، توزلوگل، گاوخونی و گسلهایی مانند گسل شهر بابک و گسل آباده از ایران مرکزی و در جنوب باختری توسط راندگی اصلی زاگرس، از زاگرس جدا می شود. از ویژگیهای شاخص این زون وجود حجم‌های سترگ سنگهای ماگمایی و دگرگونی با سن پالئوزوئیک و به ویژه مزوزوئیک است.
   چینه شناسی :
   سنگهای قدیمی این ناحیه عبارت از سنگهای دگرگونی با رخساره آمفیبولیت، ‌گنیس، کیانیت، آمفیبولیت شیست و مرمر به سن پرکامبرین. ولی ممکن است بخش بالایی این رخساره ها تا پالئوزوئیک پیشین نیز ادامه داشته باشد. ‌رسوبات بعد از پرمین در این منطقه کم و بیش به رسوبات ایران مرکزی شبیه هستند ولی در پرمین سنگهای شیلی بیشتر است و همراه آنها سنگهای آتشفشانی نیز تشکیــــل شده اند.
   ماگماتیسم و متامورفیسم :
   بطور کلی آثار فعالیتهای ماگمایی را در این منطقه می توان به صورت زیر خلاصه کرد:
   1- گرانیت ناحیه حاجی آباد کرمان قبل از لیاس.
   2- توده های نفوذی اسیدی نواحی حاجی آباد – سیرجان، بروجرد و همدان که اغلب به صورت گرانیت و دیوریت هستند و به شکل باتولیتهای کوچک و بزرگ دیده می شوند.
   3- گرانیت نواحی ده سر(جنوب شرقی کوشک) و گابروی ناحیه اسفندقه که در مجموع به تریاس نسبت داده می شود.
   4- گرانیت و دیوریت ها به فاز کوهزایی و چین خوردگی لارامید مربوط است که به حالت باتولیت و غیره تشکیل شده اند، مانند باتولیت الوند و نواحی مجاور چون بروجرد، ‌الیگودرز و نوحی جنوبی سیرجان.
   فعالیتهای آتشفشانی اغلب در زمانهی قبل از سنوزوئیک رخ داده اند و نواحی مختلفی از این منطقه را در بر می گیرند، برای مثال سنگهای آتشفشانی بازیک که به سیلورین – دونین مربوط است از ناحیه حاجی آباد گزارش شده و همچنین در حاجی آباد، اقلید، گلپایگان ومریوان سنگهای بازیک و اسیدی پرمین دیده شده است.