دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
اﻣﺮوزه ﻣﻌﻀﻞ ﻛﻤﺒﻮد ﻣﺤﻞ ﺗﻮﻗﻒ وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﺑﻪﺧﺼﻮص در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺮﻛﺰی ﺷﻬﺮ، ﮔﺮﻳﺒﺎنﮔﻴﺮ اﻛﺜﺮ ﺷﻬﺮﻫﺎی ﺑﺰرگ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﻳﻜﻲ از ﻣﺆﻟﻔﻪﻫﺎی اﺻﻠﻲ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺗﺮاﻓﻴﻚ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ
ﻋﺪم وﺟﻮد ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓﻫﺎی ﻏﻴﺮﺧﻴﺎﺑﺎﻧﻲ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﻓﺰاﻳﺶ ﭘﺎرک ﺣﺎﺷﻴﻪای و ﻛﺎﻫﺶ ﻋﺮض ﺧﻴﺎﺑﺎن و در ﻛﻞ
اﺧﻼل در ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺗﺮاﻓﻴﻚ ﻣﻲﺷﻮد.
مشهد به عنوان شهر زیارتی که سالانه پذیرای میلیون ها زائر است نیازمند مدیریت قوی برای پارک خودروها می باشد.
در این پروژه ، پارکینگ های حاشیه ای که در مشهد وجود دارد را بررسی کرده راههای پرداخت آن را در حال حاضر توضیح میدهیم .
سپس برای بهبود عملکرد آن فناوری NFC را پیشنهاد میدهیم که ارتقا یافته RFID میباشد .
فهرست :
مقدمه
ﺗﻌﺎرﻳﻒ ﻣﻬﻢ در ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ
اﻫﻤﻴﺖ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﭘﺎرک ﺣﺎﺷﻴﻪای
ﻣﺤﻞﻫﺎی دارای اوﻟﻮﻳﺖ ﺑﺮای اﻧﺠﺎم ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﭘﺎرک ﺣﺎﺷﻴﻪای
ﺗﻘﺴﻴﻢﺑﻨﺪی ﭘﺎرک ﺣﺎﺷﻴﻪای ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﺪت ﺗﻮﻗﻒ
اﺳﺘﺮاﺗﮋیﻫﺎی ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﭘﺎرک ﺣﺎﺷﻴﻪای
اﺗﺨﺎذ روشﻫﺎی ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺗﺠﺎری ﺷﻬﺮﻫﺎ
ﻣﻘﺮرات ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﺟﺮای ﻃﺮح ﻛﺎرت ﭘﺎرک ﺳﺎﻋﺘﻲ
ﻣﻘﺮرات ﻛﻼن ﻃﺮح ﻛﺎرت ﭘﺎرکﺳﺎﻋﺘﻲ
ﻗﻴﻤﺖﮔﺬاری ﻣﻜﺎن ﭘﺎرک ﺣﺎﺷﻴﻪای
اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎی ﻋﻼﺋﻢ و وﺳﺎﻳﻞ ﻛﻨﺘﺮل ﺗﺮاﻓﻴﻚ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺗﻮﻗﻒ ﺣﺎﺷﻴﻪای
فناوری NFC
مشخصات فنی
کارایی های NFC
NFC و استفاده آن در پارک های حاشیه ای
کاربرد در پارکینگ های حاشیه ای
کاربرد NFC در پارکینگ ها ی حاشیه ای به صورتی دیگر
NFC چگونه کار میکند
روشهای استفاده از فنّاوری NFC برای پیاده سازی سیستمهای پرداخت الکترونیکی
نمونه های استفاده از NFC در ایران
پیشنهاد
رﺷﺪ ﺳﺮﻳﻊ ﺟﻤﻌﻴﺖ و اﻓﺰاﻳﺶ ﺗﻤﻠﻚ وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﺷﺨﺼﻲ، ﮔﺴﺘﺮدﮔﻲ ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﻳﻲ ﺷﻬﺮ را ﺑﻪ دﻧﺒﺎل دارد. در ﭼﻨﻴﻦ ﺷﻬﺮﻫﺎﻳﻲ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ درونﺷﻬﺮی اﻫﻤﻴﺖ وﻳﮋه ﻳﺎﻓﺘﻪ و ﺑﻪﻧﺤﻮی ﻃﺮاﺣﻲ ﻣﻲﮔﺮدد ﻛﻪ ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﻛﺎرآﻳﻲ را در ﺳﺮوﻳﺲدﻫـﻲ ﺑـﻪ ﺷـﻬﺮوﻧﺪان داﺷـﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﻫﺮﺳﺎﻟﻪ ﺑﺮ ﺗﻌﺪاد وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ در ﺷﻬﺮﻫﺎ اﻓﺰوده ﻣـﻲﺷـﻮد و اﻳـﻦ
اﻓﺰاﻳﺶ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺮوز ﺗﺮاﻛﻢ و اﻓﺰاﻳﺶ آﻟﻮدﮔﻲ ﻫﻮا ﺑﻪوﻳﮋه در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺮﻛﺰی ﺷﻬﺮ و اﻓﺰاﻳﺶ ﺗﻌﺪاد ﺗﺼﺎدﻓﺎت درﺷﺒﻜﻪ راهﻫﺎ ﻣﻲﺷﻮد. ﺧﺼﻮﺻﺎً اﻳﻦﻛـﻪ ﺷـﺒﻜﻪ راهﻫـﺎ ﺑـﺮای ﺣﺠـﻢﻫـﺎی ﺗﺮاﻓﻴﻜﻲ ﻣﻮﺟﻮد ﻃﺮاﺣﻲ ﻧﮕﺮدﻳﺪه اﺳﺖ. ﻋﺪم وﺟﻮد ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓﻫﺎی ﻋﻤـﻮﻣﻲ ﺑﺎﻋـﺚ ﻛـﺎﻫﺶ ﻛﺎرآﻳﻲ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ و در ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻓﺰاﻳﺶ ﭘﺎرک ﺣﺎﺷﻴﻪای و ﻛﺎﻫﺶ رواﻧﻲ ﺗﺮاﻓﻴـﻚ و ﺑـﻪﻃـﻮر ﻏﻴﺮﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﺎﻋﺚ ﻛﺎﻫﺶ ﻋﺮض ﺧﻴﺎﺑﺎنﻫﺎ ﻣﻲﺷﻮد. اﻣﺮوزه ﻣﻌﻀﻞ ﻛﻤﺒﻮد ﻣﺤﻞ ﺗﻮﻗﻒ وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﺑﻪﺧﺼﻮص در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺮﻛـﺰی ﺷـﻬﺮ ﮔﺮﻳﺒﺎنﮔﻴﺮ اﻛﺜﺮ ﺷﻬﺮﻫﺎی ﺑﺰرگ از جمله مشهد مقدس ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ،
و ﺑﻴﺶﺗﺮ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ و ﺳﺮوﻳﺲدﻫﻲ ﺗﺮاﻓﻴﻚ ﺟﺎری ﻣﺪﻧﻈﺮ ﺑﻮده و ﺑﺨﺶ دﻳﮕﺮی از ﺗﺮاﻓﻴﻚ ﺷﻬﺮی، ﻳﻌﻨﻲ ﺗﺮاﻓﻴﻚ ﺳﺎﻛﻦ (وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﭘـﺎرک ﺷﺪه) و آﺛﺎر آن ﺑﺮ ﺗﺮاﻓﻴﻚ ﺟﺎری ﻛﻤﺘﺮ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ.
دﻟﻴﻞ اﻳﻦﻛﻪ ﭼﺮا ﺑـﻪ اﻳﻦ ﻣﺸﻜﻞ در ﻃﻮل زﻣﺎن ﺗﻮﺟﻪ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ اﻳﻦ اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﻣﻬﻨﺪﺳـﺎن ﺗﺮاﻓﻴـﻚ ﺗﻨﻬـﺎ ﺑـﻪ
ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺗﺮاﻓﻴﻚ ﺟﺎری ﺷﻬﺮ ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺘﻪاﻧﺪ و از ﻣـﺪﻳﺮﻳﺖ ﭘﺎرﻛﻴﻨـﮓ ﻏﺎﻓـﻞ ﺷـﺪه اﻧـﺪ. از اﻳﻦرو، ﻳﻜﻲ از ﻣﺸﻜﻼت ﻋﻤﺪه در ﻣـﺪﻳﺮﻳﺖ ﺗﺮاﻓﻴـﻚ، "ﻣـﺪﻳﺮﻳﺖ ﺗﺮاﻓﻴـﻚ ﺳـﺎﻛﻦ" اﺳـﺖ. زﻣﺎن ﺗﻮﻗﻒ ﺧﻮدروﻫﺎی ﺳﻮاری
ﺷﺨﺼﻲ در ﺷﻬﺮﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﺮاﺗـﺐ ﺑـﻴﺶ از ﻣﺪت زﻣﺎن ﺣﺮﻛﺖ آنﻫﺎﺳﺖ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ، ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲ ﻓﻀﺎی ﻣﻨﺎﺳﺐ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﺑﺮای ﺧﻮدروﻫﺎ ﺑﻪوﻳﮋه در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﭘﺮﺗﺮاﻛﻢ و ﻣﺮﻛﺰی ﺷﻬﺮ ﻋﻼوه ﺑﺮ ﺻﺮﻓﻪﺟﻮﻳﻲ در زﻣـﺎن ﺗﻠـﻒﺷـﺪه ﺑـﺮای
ﺟﺴﺖوﺟﻮی ﻓﻀﺎی ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ، ﺻﺮﻓﻪﺟﻮﻳﻲ در ﻣﺼﺮف ﺳﻮﺧﺖ، ﻛﺎﻫﺶ اﺳـﺘﻬﻼک وﺳـﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ و آﺛﺎر ﻧﺎﻣﻄﻠﻮب رواﻧﻲ، ﺑﺎﻋﺚ ﻛﺎﻫﺶ ﺣﺠﻢ ﺧﻮدروﻫﺎی ﺳـﺮﮔﺮدان در ﺟﺴـﺖوﺟـﻮی ﻓﻀﺎی ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ و در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻛﺎﻫﺶ زﻣﺎن ﺗﺄﺧﻴﺮ در ﺷﺒﻜﻪ ﻣـﻲﺷـﻮد. از ﺳﻮی دﻳﮕﺮ، ﭘﺎرکﻛﺮدن وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ در ﺣﺎﺷﻴﻪ ﺧﻴﺎﺑﺎنﻫﺎ ﺑـﻪوﻳـﮋه در ﻣﺤـﺪوده ﻣﺮﻛـﺰیﺷﻬﺮ ﺑﺎﻋﺚ ﻛﺎﻫﺶ ﻇﺮﻓﻴﺖ، ﻛﺎﻫﺶ ﺳﺮﻋﺖ ﺣﺮﻛﺖ، اﻓﺰاﻳﺶ ﺗﺼﺎدﻓﺎت وﻛﺎﻫﺶ ﺳﻄﺢ اﻳﻤﻨﻲ در اﻳﻦ ﻣﻌﺎﺑﺮ ﻣﻲﺷﻮد. در ﺿﻤﻦ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ اﻳﻦﻛﻪ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓﻫـﺎی ﺣﺎﺷـﻴﻪای در ﻛﻨـﺎر ﻣﻌـﺎﺑﺮﻗﺮار دارﻧﺪ ﺑﻪ واﺳﻄﻪ ورود و ﺧﺮوجﻫﺎی ﻣﺘﻮاﻟﻲ و ﻣﺎﻧﻮرﻫﺎی وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﺑﺮای ﭘﺎرک، ﺑﺎﻋﺚ ﻛﺎﻫﺶ اﻳﻤﻨﻲ و اﺧﺘﻼل در ﺗﺮاﻓﻴﻚ ﻋﺒﻮری ﻣﻲﺷﻮد.
ﺑﺎ اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻴﺰان ﺗﻮﻟﻴﺪ وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﻣﻮﺗﻮری و رﺷﺪ روزاﻓﺰون اﺳﺘﻔﺎده از وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﺷﺨﺼﻲ، ﺗﺮاﻛﻢ ﺗﺮاﻓﻴﻚ
و ﺗﺒﻌﺎت ﻣﻨﻔﻲآن، ﻣﺸﻜﻼت ﻓﺮاواﻧﻲ را در ﺳﻄﺢ ﺷﺒﻜﻪ ﻣﻌـﺎﺑﺮ ﺷـﻬﺮ اﻳﺠـﺎد ﻧﻤـﻮده اﺳـﺖ. ﻳﻜـﻲ از راﻫﻜﺎرﻫـﺎی
ﻛﺎﻫﺶ ﻣﺸﻜﻼت ذﻛﺮ ﺷﺪه، ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻫﺎﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ در ﺷﻴﻮه ﺳﻔﺮ (وﺳﻴﻠﻪ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﻫﻤﮕﺎﻧﻲ ﺑـﻪ ﺟـﺎی
وﺳﻴﻠﻪ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﺷﺨﺼﻲ) ﺗﻮﺳﻂ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻨﺪﮔﺎن از ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ ﻣـﻲﮔـﺮدد.
ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﻠﻲ ﺳﻴﺎﺳﺖﻫﺎی ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﺑﻪ ﺻﻮرت زﻳﺮﻣﺠﻤﻮﻋﻪ و ﻳﺎ ﺗﺮﻛﻴﺒﻲ از ﺳﻴﺎﺳﺖﻫﺎی ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻠـﻲ
ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ. ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻫﺎی در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه در ﺧﺼﻮص ﻓﻀﺎﻫﺎی ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ، ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﺻﻮرت
زﻳﺮ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪای از اﺳﺘﺮاﺗﮋیﻫﺎی ذﻳﻞ ﺑﺎﺷﻨﺪ:
- اﺳﺘﺮاﺗﮋی ﻫﺎی ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺗﻘﺎﺿﺎی ﺳﻔﺮ (ﺑﺎ ﻛﻨﺘﺮل و ﻣﻤﻨﻮﻋﻴﺖ ﻓﻀﺎﻫﺎی ﭘﺎرک ﺣﺎﺷﻴﻪ ای، اﻧﺠـﺎم ﺳـﻔﺮ از
ﻃﺮﻳﻖ وﺳﺎﺋﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﺷﺨﺼﻲ، ﻛﺎﻫﺶ و ﻳﺎ ﺣﺬف ﮔﺮدد.)
- اﺳﺘﺮاﺗﮋی ﻫﺎی ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﭘﺎرﻛﻴﻨـﮓ (ﻓـﻀﺎﻫﺎی ﭘـﺎرک ﺣﺎﺷـﻴﻪ ای ﺑـﻪ ﺷـﻜﻠﻲ ﻛﻨﺘـﺮل ﺷـﻮﻧﺪ ﺗـﺎ ﺗﻮزﻳـﻊ
ﻋﺎدﻻﻧﻪﺗﺮی ﻣﻴﺎن ﻛﺎرﺑﺮان ﺻﻮرت ﭘﺬﻳﺮد.)
- ﺳﻴﺎﺳﺖﻫﺎی ﺑﺎزﮔﺮداﻧﺪنﻫﺰﻳﻨﻪ ﻫﺎی ﺳﺎﺧﺖ ﭘﺎرﻛﻴﻨـﮓ (ﻓـﻀﺎﻫﺎی ﭘﺎرﻛﻴﻨـﮓ ﺑـﻪ وﻳـﮋه ﭘﺎرﻛﻴﻨـﮓﻫـﺎی
ﻏﻴﺮﺣﺎﺷﻴﻪای ﻃﻮری ﻗﻴﻤﺖﮔﺬاری ﺷﻮﻧﺪ ﺗﺎ ﻫﺰﻳﻨﻪ ﺳﺎﺧﺖ آﻧﻬﺎ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﮔﺮدد.)
در راﻫﻨﻤﺎی ﺗﻬﻴﻪ ﺷﺪه، ﺑﺮ اﺳﺎس ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت ﭘﺎرک ﻛﺎرﺑﺮان، اﻧﻮاع روشﻫﺎی ﻣـﺪﻳﺮﻳﺖ پارﻛﻴﻨـﮓ و ﺗﺠﻬﻴـﺰات
ﻻزم ﺑﺮای ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻓﻀﺎﻫﺎی ﭘﺎرک ﻣﻌﺮﻓﻲ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻧﻜﺘﻪ ﺣﺎﺋﺰ اﻫﻤﻴﺖ آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣـﺪﻳﺮان ﺷـﻬﺮی ﺑـﺮ اﺳـﺎس
ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت ﺷﻬﺮ وﻣﺤﺪوده ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ، ﻻزم اﺳﺖ از ﻣﻴﺎن روشﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﻣﻌﺮﻓـﻲ ﺷـﺪه،
در اﻳﻦ دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ، ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺗﺮﻳﻦ روش را ﺑﺎ اﻧﺠﺎم ﻣﻄﺎﻟﻌـﺎت ﻣـﺮﺗﺒﻂ اﻧﺘﺨـﺎب ﻧﻤﺎﻳﻨـﺪ ﺗـﺎ اﻫـﺪاف ﻣـﻮرد ﻧﻈـﺮ در
ﺧﺼﻮص ﻛﻨﺘﺮل ﻓﻀﺎﻫﺎی ﭘﺎرک ﺗﺄﻣﻴﻦ ﮔﺮدد.
ﺗﻌﺎرﻳﻒ ﻣﻬﻢ در ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ
ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﺗﺨﺎذ روش ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮای ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﭘﺎرک ﺣﺎﺷﻴﻪ ای، آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑـﺎ ﺗﻌـﺪادی از ﻣﻔـﺎﻫﻴﻢ ﻣﻬـﻢ ﺿـﺮوری
ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ. دراﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﺗﻌﺪادی از ﺗﻌﺎرﻳﻒ و ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ ﻣﻬﻢ در ﺧﺼﻮص ﭘﺎرک ﺣﺎﺷـﻴﻪای ﺑـﻪ ﻃـﻮر ﻣﺨﺘـﺼﺮ ﺑﻴـﺎن
ﻣﻲﮔﺮدد.
اﻟﻒ- ﻇﺮﻓﻴﺖ (ﻋﺮﺿﻪ) ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ: ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از ﺗﻌﺪاد ﻓـﻀﺎی ﭘـﺎرﻛﻲ ﻛـﻪ در ﭘﺎرﻛﻴﻨـﮓ ﻫـﺎی ﺣﺎﺷـﻴﻪ ای
(ﻣﺠﺎز) و ﻏﻴﺮﺣﺎﺷﻴﻪ ای، ﺑﺮای ﻛﺎرﺑﺮان ﺑﻪ ﻣﻨﻈـﻮرﭘـﺎرک ﺧـﻮدرو وﺟـﻮد داردو راﻧﻨـﺪﮔﺎن ﺳـﻮاری ﻫـﺎی ﺷﺨـﺼﻲ
ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ از آﻧﻬﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ.
ب- ﺗﻘﺎﺿﺎی ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ: ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از ﺗﻌﺪاد ﻓﻀﺎی ﭘﺎرﻛﻲ ﻛﻪ ﺑﺮای ﭘﺎرک ﻧﻤﻮدن ﺳﻮاریﻫـﺎی ﺷﺨـﺼﻲ در
ﻃﻮل ﻣﺪت ﺗﻮﻗﻒ آﻧﻬﺎ در ﻣﺤﺪوده ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﻧﻴﺎز ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ.
ج- ﻓﻀﺎ- ﺳﺎﻋﺖ: ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از ﺗﻌﺪاد دﻓﻌﺎﺗﻲ ﻛﻪ از ﻳﻚ ﻓﻀﺎی ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﺑﺮای ﻣﺪت ﻳﻚ ﺳـﺎﻋﺖ اﺳـﺘﻔﺎده
ﻣﻲﺷﻮد.
د- ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ(واﮔﺮدان): ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺗﻌﺪاد دﻓﻌﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﻳـﻚ ﻓـﻀﺎی ﭘﺎرﻛﻴﻨـﮓ ﺗﻮﺳـﻂ وﺳـﺎﻳﻞ
ﻧﻘﻠﻴﻪ ﻣﺨﺘﻠﻒ در ﻳﻚ دوره زﻣﺎﻧﻲ ﻣﻔﺮوض ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮد. ﻣﻴﺰانﺟﺎﺑـﻪ ﺟـﺎﻳﻲ در ﻣﻜـﺎن ﻫـﺎی ﭘـﺎرک
ﻧﺸﺎندﻫﻨﺪه ﻣﻴﺰان ﻛﺎراﻳﻲ اﺳﺘﻔﺎده از اﻳﻦ ﻣﻜﺎنﻫﺎ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ.
ه- ﻣﺪت ﺗﻮﻗﻒ: ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ زﻣﺎن ﺗﻮﻗﻒ در ﻳﻚ ﻓﻀﺎی ﭘﺎرﻛﻴﻨـﮓ و ﺷﺎﺧـﺼﻲ از ﻓﺮاواﻧـﻲ ﭘـﺎرک
ﻛﻨﻨﺪﮔﺎن ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ.
اﻫﻤﻴﺖ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﭘﺎرک ﺣﺎﺷﻴﻪای
ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﻠﻲﭘﺎرﻛﻴﻨﮓﺣﺎﺷﻴﻪای،ﺳﻄﺤﻲازﻓﻀﺎیﻛﻨﺎرﺧﻴﺎﺑﺎناﺳﺖ ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﺗﻮﻗـﻒ وﺳـﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴـﻪ ﻣﻮﺗـﻮری
اﺧﺘﺼﺎص ﻣﻲ ﻳﺎﺑﺪ. اﻳﻦ ﻧﻮع ﻓﻀﺎﻫﺎیﭘﺎرک ﺑﺮای ﻣﻌﺎﺑﺮ ﺷﻬﺮی و ﺗﺮاﻓﻴﻚ ﻋﺒﻮری در آﻧﻬﺎ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﺸﻜﻼت زﻳـﺮ
را ﺑﻪ دﻧﺒﺎل داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
اﻟﻒ- ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﺣﺎﺷﻴﻪ ای ﻗﺴﻤﺘﻲ از ﺳﻄﺢ ﻣﻌﺎﺑﺮ را ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺮای ﻋﺒﻮر وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗـﺮار
ﮔﻴﺮد، ﺑﻪ ﻣﺤﻞ ﺗﻮﻗﻒ اﺗﻮﻣﺒﻴﻞ ﻫﺎ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﺤﻞﻫﺎﻳﻲ در ﻣﻌـﺎﺑﺮ ﺷـﻬﺮی ﻛـﻪ ﭘـﺎرک در آﻧﻬـﺎ
ﻣﺠﺎز و ﻳﺎ ﻏﻴﺮﻣﺠﺎز ﺑﺎﺷﺪ، از اﻫﻤﻴﺖ ﺑﺴﻴﺎر زﻳﺎدی ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ.
ب- ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺗﻘﺎﺿﺎی زﻳﺎد ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺮﻛﺰی ﺷﻬﺮ و اﺷﻐﺎل ﻓﻀﺎﻫﺎی ﭘﺎرک ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺎﻳﺮ وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ،
اﺗﻮﻣﺒﻴﻞ ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻓﻀﺎی ﭘـﺎرک ﻣـﻲﮔﺮدﻧـﺪ، ﺑـﻪ ﺣﺠـﻢ ﺗﺮاﻓﻴـﻚ و ﻣﻴـﺰان ﺗـﺪاﺧﻞ در ﺗﺮاﻓﻴـﻚ ﻋﺒـﻮری
ﻣﻲاﻓﺰاﻳﻨﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ در ﺷﻬﺮﻫﺎی ﺑﺰرگ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روشﻫﺎی ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﭘـﺎرکﺣﺎﺷـﻴﻪ ای، ﻣـﻲ ﺗـﻮان از ﻇﺮﻓﻴـﺖ
ﻣﻮﺟﻮد ﭘﺎرک ﺣﺎﺷﻴﻪای ﺑﺮای اراﺋﻪ ﺳﺮوﻳﺲ ﺑﻪ ﺗﻘﺎﺿﺎی ﺑﻴﺸﺘﺮ اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﻮد ﺗﺎ از ﺗﻌـﺪاد وﺳـﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴـﻪ ﺳـﺮﮔﺮدان
ﺑﺮای ﻳﺎﻓﺘﻦ ﻓﻀﺎی ﭘﺎرک ﻛﺎﺳﺘﻪ ﺷﻮد.
ج- ﺑﻪ ﻋﻠﺖ اﺳﺘﻔﺎده ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ از ﻓﻀﺎﻫﺎی ﭘﺎرک ﺣﺎﺷﻴﻪ ای و وﺟﻮد ﭘـﺎرکﻫـﺎی ﺑﻠﻨـﺪ ﻣـﺪت در ﻣﻌـﺎﺑﺮ، ﻓـﻀﺎی
ﭘﺎرک ﺑﻪ اﻧﺪازة ﻛﺎﻓﻲ ﺑﺮای ﺳﺎﻳﺮوﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ وﺟﻮد ﻧﺪارد و در ﻧﻬﺎﻳﺖ اﻳﻦ وﺳﺎﻳﻞ اﻗﺪام ﺑﻪ ﺗﻮﻗﻒ دوﺑﻞ در ﺣﺎﺷـﻴﻪ ﻣﻌﺎﺑﺮ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ.
ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روشﻫﺎی ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﭘﺎرک ﻣﻲ ﺗﻮان ﺗﻮزﻳﻊ ﻋﺎدﻻﻧﻪ ﺗﺮی ﺑﺮای ﻓـﻀﺎﻫﺎی ﭘـﺎرک ﻣﻮﺟﻮد، ﺑﻴﻦ ﻛﺎرﺑﺮان ﺑﻪ وﺟﻮ آورد. ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روشﻫﺎی ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﭘﺎرک ﺣﺎﺷﻴﻪ ای ﺗﻌﺪاد ﭘﺎرک ﻫﺎی ﺑﻠﻨﺪ ﻣـﺪت در ﺳﻄﺢ ﻣﻌﺎﺑﺮ را ﻣﻲﺗﻮان ﻛﺎﻫﺶ داد و آﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﭘﺎرکﻫﺎی ﻛﻮﺗﺎه ﻣﺪت ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻧﻤﻮد.
د- ﺑﻪ ﻋﻠﺖ اﻧﺠﺎم ﺗﻮﻗﻒ ﻫﺎی دوﺑﻞ و ﻛﻮﺗﺎه ﻣﺪت در ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓﻫﺎی ﺣﺎﺷﻴﻪ ای، دﻓﻌﺎت و ﻣﻴـﺰان اﺻـﻄﻜﺎﻛﻲ ﻛـﻪ
اﺗﻮﻣﺒﻴﻞ ﻫﺎ در ورود ﺑﻪ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ و ﺧﺮوج از آن ﺑﺎ ﺗﺮاﻓﻴﻚ ﻋﺒﻮری دارﻧﺪ،زﻳﺎد ﺑﻮده و اﻳﻦ ﻣﺴﺄﻟﻪ ﺑﻪ ﺷـﺪت ﻇﺮﻓﻴـﺖ
و ﻛﺎرآﻳﻲ ﻋﺒﻮر وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ را در ﻣﻌﺎﺑﺮ ﺷﻬﺮیﻛﺎﻫﺶﻣﻲ دﻫﺪ. ﻟﺬا ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﺤﻞ ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ در آﻧﻬﺎ ﭘﺎرک ﺣﺎﺷـﻴﻪای
ﻏﻴﺮﻣﺠﺎز ﺑﻮده و ﻣﻜﺎنﻳﺎﺑﻲ ﺟﻬﺖ اﺣﺪاث ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓﻫﺎی ﻏﻴﺮﺣﺎﺷﻴﻪای و ﻃﺒﻘﺎﺗﻲ دارای اﻫﻤﻴﺖ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ.
ﻣﺤﻞﻫﺎی دارای اوﻟﻮﻳﺖ ﺑﺮای اﻧﺠﺎم ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﭘﺎرک ﺣﺎﺷﻴﻪای
ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﻠﻲ ﻣﺤل ﻫﺎی دارای اوﻟﻮﻳﺖ در ﺷﻬﺮﻫﺎی ﻛﺸﻮر از جمله مشهد ﺑﺮای اﻧﺠﺎم ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﭘﺎرک ﺣﺎﺷﻴﻪ ای و اﺗﺨﺎذ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﺮای ﺑﻪ ﻛﺎرﮔﻴﺮی روشﻫﺎی ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﭘﺎرک ﺣﺎﺷﻴﻪای ﺑﻪ ﺷﺮح زﻳﺮ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ:
اﻟﻒ- ﻣﺤﺪوده ای ﻛﻪ ﺧﻴﺎﺑﺎن ﻫﺎی آن ﺷﻠﻮغ اﺳﺖ. ﺑﺮای ﻧﻤﻮﻧﻪ اﮔﺮدر ﺧﻴﺎﺑﺎﻧﻲ ﻧﺴﺒﺖ زﻣﺎن ﺳﻔﺮ ﺑﻪ زﻣـﺎن ﺳـﻔﺮ ﺣﺮﻛﺖ آزادآن (ﻳﻌﻨﻲ ﺣﺮﻛﺖ ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﻣﺠﺎز در ﻣﻌﺒﺮ) ﺑﻴﺶ از 2 ﺑﺎﺷﺪ، اﻳﻦ ﺧﻴﺎﺑـﺎن دﭼـﺎر ﻣﺤـﺪودﻳﺖ ﻇﺮﻓﻴـﺖ
اﺳﺖ. از اﻳﻦ رو ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲ رﺳﺪ اﻧﺠﺎم ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﭘﺎرک ﺣﺎﺷﻴﻪ ای و ﺣﺬف ﭘﺎرک ﺣﺎﺷﻴﻪ ای در ﻗﺴﻤﺖﻫﺎﻳﻲ از ﻃـﻮل ﻣﻌﺒﺮ و اﺧﺘﺼﺎص آن ﺑﻪ ﻓﻀﺎی ﻋﺒﻮر وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﺗﻮﺟﻴﻪﭘﺬﻳﺮ ﺑﺎﺷﺪ.ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺣﺬف ﭘـﺎرک ﺣﺎﺷـﻴﻪای در ﻧﻘـﺎط ﻣﺬﻛﻮر ﻻزم اﺳﺖ ﻣﺤﻞﻫﺎﻳﻲ ﺑﺮای ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﻏﻴﺮﺣﺎﺷﻴﻪای و در ﻣﺤﺪوده ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﮔﺮدد.
ب- ﻣﺤﺪوده ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ وﺟﻮد ﻣﺮاﻛﺰ ﺗﺠﺎری و اداری ﻋﻤﺪه در آﻧﻬﺎ، ﺟﺬب ﺳﻔﺮ ﺑﺎﻻ ﺑـﻮده و اﺣﺘﻴـﺎج ﺑـﻪ
اﻧﺠﺎم ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﭘﺎرک ﺣﺎﺷﻴﻪای و اﺗﺨﺎذ روشﻫﺎی ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ وﺟﻮد دارد.
ج- ﻣﻌﺎﺑﺮی ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺸﺎﻫﺪات ﻣﻴﺪاﻧﻲ، وﺟﻮد ﭘﺎرکﻫﺎی دوﺑﻞ ﺑﺎﻋﺚ اﺧـﺘﻼل در ﺣﺮﻛـﺖ ﺳـﺎﻳﺮ وﺳـﺎﻳﻞ
ﻧﻘﻠﻴﻪ و ﺑﻲﻧﻈﻤﻲ در ﺗﺮدد ﻣﻲﺷﻮد.
ﺗﻘﺴﻴﻢﺑﻨﺪی ﭘﺎرک ﺣﺎﺷﻴﻪای ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﺪت ﺗﻮﻗﻒ
اﺗﺨﺎذ ﺑﺴﻴﺎری ازروشﻫﺎی ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﭘﺎرکﺣﺎﺷﻴﻪ ای ﺑﻪ ﻣﺪت زﻣﺎن ﺗﻮﻗﻒ وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ ارﺗﺒﺎط دارد. ﺑر اﺳـﺎس
ﻣﺪت زﻣﺎن ﺗﻮﻗﻒ وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ در ﻃﻮل ﻣﻌﺎﺑﺮ،ﭘﺎرکﺣﺎﺷﻴﻪ ای را ﻣﻲﺗﻮان ﺑﻪ ﺳﻪ دﺳﺘﻪ ﻛﻮﺗﺎه ﻣﺪت، ﻣﻴﺎن ﻣﺪت و
ﺑﻠﻨﺪ ﻣﺪت ﻛﻪ در اداﻣﻪ ﺗﻮﺿﻴﺤﺎت ﻻزم در ﺧﺼﻮص ﻫ دﺳﺘﻪ اراﺋﻪ ﻣﻲﺷﻮد، ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻧﻤﻮد.
اﻟﻒ- ﭘﺎرک ﻛﻮﺗﺎه ﻣﺪت: اﻳﻦ دﺳﺘﻪ ﺷﺎﻣﻞ وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ ای ﻣـی ﺷـﻮد ﻛـﻪ ﻛﻤﺘـﺮ از 1 ﺳـﺎﻋﺖ اﻗـﺪام ﺑـﻪ ﺗﻮﻗـﻒ
ﻧﻤﻮده اﻧﺪ.
ب- ﭘﺎرک ﻣﻴﺎن ﻣﺪت: اﻳﻦ دﺳﺘﻪ ﺷﺎﻣﻞ وﺳﺎﻳﻞﻧﻘﻠﻴﻪ ای اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﺑـﻴﻦ 1 ﺗـﺎ2 ﺳـﺎﻋﺖ اﻗـﺪام ﺑـﻪ ﺗﻮﻗـﻒ در
ﻣﺤﺪوده ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﻤﻮده اﻧﺪ.
ج- ﭘﺎرک ﺑﻠﻨﺪﻣﺪت: اﻳﻦ دﺳﺘﻪ ﺷﺎﻣﻞ وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ ای اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻴﺶ از 2 ﺳﺎﻋﺖ اﻗﺪام ﺑﻪ ﺗﻮﻗﻒ در ﻣﺤـﺪوده
ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﻤﻮده اﻧﺪ.
ﭘﺲ از ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪن درﺻﺪ ﭘﺎرکﻫﺎی ﻛﻮﺗﺎه ﻣﺪت، ﻣﻴﺎن ﻣﺪت و ﺑﻠﻨﺪ ﻣﺪت ﻣﻲ ﺗﻮان ﻧـﺴﺒﺖ ﺑـﻪ اﺗﺨـﺎذ روش
ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻣﻨﺎﺳﺐ در ﻣﺤﺪوده ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ اﻗﺪام ﻧﻤﻮد.
اﺳﺘﺮاﺗﮋیﻫﺎی ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﭘﺎرک ﺣﺎﺷﻴﻪای
اﺳﺘﺮاﺗﮋیﻫﺎی ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﺣﺎﺷﻴﻪای در ﻗﺎﻟﺐ ﺳﻪ ﮔﺮوه زﻳﺮ ﺑﻴﺎن ﻣﻲﺷﻮد.
1- اﺳﺘﺮاﺗﮋیﻫﺎی ﻣﻤﻨﻮع ﻛﻨﻨﺪه ﭘﺎرک
2- اﺳﺘﺮاﺗﮋیﻫﺎی ﻣﺤﺪود ﻛﻨﻨﺪه زﻣﺎن ﭘﺎرک
3- اﺳﺘﺮاﺗﮋی ﻫﺎی ﺗﻜﻤﻴﻠﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻳـﺎ ﻏﻴﺮﻣـﺴﺘﻘﻴﻢ ﻣـﺴﺄﻟﻪ ﭘﺎرﻛﻴﻨـﮓ را ﺗﺤـﺖ ﺗـﺄﺛﻴﺮ ﺧـﻮد ﻗـﺮار ﻣﻲدﻫﻨﺪ
در اداﻣﻪ در ﺧﺼﻮص ﻫﺮ ﻳﻚ از اﺳﺘﺮاﺗﮋی ﻫﺎی ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﺣﺎﺷـﻴﻪ ای ﺑـﻪ ﻃـﻮر ﺧﻼﺻـﻪ ﻣﻄـﺎﻟﺒﻲ اراﺋـﻪ
ﻣﻲﮔﺮدد.
اﺳﺘﺮاﺗﮋیﻫﺎی ﻣﻤﻨﻮع ﻛﻨﻨﺪه ﭘﺎرک
اﺳﺘﺮاﺗﮋی ﻫﺎی ﻣﻤﻨﻮع ﻛﻨﻨﺪه ﭘﺎرک ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ در ﺑﺮﺧﻲ از ﺳﺎﻋﺎت روز، ﺑﺮﺧـﻲ از روزﻫـﺎی ﻫﻔﺘـﻪ ﻳـﺎ ﺑـﻪ
ﺻﻮرت داﺋﻢ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد،(ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ زﻣﺎن ﺗﺮاﻛﻢ ﺗﺮاﻓﻴـﻚ در ﻣﻌﺒـﺮ ﻣـﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ، ﭼﮕـﻮﻧﮕﻲ اﺳـﺘﻔﺎده از اﻳـﻦ
اﺳﺘﺮاﺗﮋی ﻣﺸﺨﺺﻣﻲﮔﺮدد.) در ﭘﻲ ﺗﺤﻘﻖ اﻫﺪاﻓﻲ ﺑﻪ ﻛﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣ ﺷـﻮد. اﻳـﻦ ﻫـﺪﻓﻬﺎ ﺷـﺎﻣﻞ ﺗـﺴﻬﻴﻞ ﺟﺮﻳـﺎن
ﺗﺮاﻓﻴﻚ ﻋﺒﻮری،اﻓﺰاﻳﺶ اﻳﻤﻨﻲ ﻋﺎﺑﺮﻳﻦ ﭘﻴﺎده و وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﻋﺒﻮری،ﺗﺸﻮﻳﻖ ﺑﻪ اﺳﺘﻔﺎده از ﺣﻤﻞو ﻧﻘﻞ ﻫﻤﮕﺎﻧﻲ و
اﻳﺠﺎد ﺗﻘﺎﺿﺎی ﻛﺎﻓﻲ ﺑﺮای ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﻫﺎی ﻏﻴﺮﺣﺎﺷﻴﻪای در ﺟﻬﺖ ﺣﻤﺎﻳﺖ از ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﮔﺬاران در اﻳﻦ ﺑﺨﺶ ﻣﻲ ﺑﺎﺷـﺪ.
اﺳﺘﺮاﺗﮋیﻫﺎی ﻣﺤﺪودﻛﻨﻨﺪه زﻣﺎن ﭘﺎرک
در ﺑﺴﻴﺎری از ﻣﻌﺎﺑﺮ ﺷﻬﺮی ﺑﻪ ﻋﻠﺖ اﺳﺘﻔﺎده ﻧﺎدرﺳﺖ از ﻣﻜﺎنﻫﺎی ﭘﺎرک و در ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻧﺠﺎم ﭘﺎرکﻫﺎی ﻃـﻮﻻﻧﻲ
ﻣﺪت (ﺑﻴﺶ از2 ﺳﺎﻋﺖ) ﺗﻮﺳﻂ وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ، ﻇﺮﻓﻴﺖ ﺑﺎﻟﻘﻮه ﭘـﺎرک ﺣﺎﺷـﻴﻪای ﻛـﺎﻫﺶ ﭘﻴـﺪا ﻧﻤـﻮده ﺗـﺎ ﺟﺎﻳﻴﻜـﻪ
ﻣﺘﻘﺎﺿﻴﺎن ﻛﻮﺗﺎه ﻣﺪت را ﻧﻴﺰ دﭼﺎر ﻣﺸﻜﻞ ﻣﻲﺳﺎزد.
از اﻳﻨﺮو ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﻫﺪف ﮔﺮوه دوم اﺳﺘﺮاﺗﮋی ﻫﺎی ﭘﺎرک، ﻣﺤﺪود ﻧﻤﻮدن زﻣﺎن ﺗﻮﻗﻒ در ﻣﻜﺎنﻫـﺎﻳﻲ اﺳـﺖ ﻛـﻪ
ﺗﻘﺎﺿﺎی ﭘﺎرک ﺑﻠﻨﺪ ﻣﺪت(ﭘﺎرک ﺑﻴﺶ از2ﺳﺎﻋﺖ) وﺟﻮدداردوﺑﺪﻳﻦﺗﺮﺗﻴﺐ در اﻳﻦ روش اوﻟﻮﻳﺖ ﺑﻪ ﭘﺎرکﻫـﺎی
ﻛﻮﺗﺎه ﻣﺪت و ﻣﻴﺎن ﻣﺪت (ﻛﻤﺘﺮ از 2 ﺳﺎﻋﺖ) داده ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ.
اﻧﻮاع ﻣﺨﺘﻠﻒاﺳﺘﺮاﺗﮋیﻫﺎی ﻣﺤﺪود ﻛﻨﻨﺪه زﻣﺎن ﭘﺎرک، ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﻣﺰاﻳﺎ و ﻣﻌﺎﻳﺐ آﻧﻬﺎ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮد.
اﻟﻒ- دﺳﺘﮕﺎه ﺗﻮﻗﻒﺳﻨﺞ (ﭘﺎرﻛﻮﻣﺘﺮ)
دﺳﺘﮕﺎه ﺗﻮﻗﻒ ﺳﻨﺞ،ًﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﺮای ﻛﻨﺘﺮلﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﻫﺎی ﺣﺎﺷﻴﻪ ای ﻛﻨﺎر ﺧﻴﺎﺑﺎن ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻲ رود. در دﺳـﺘﮕﺎﻫﻬﺎی
ﺗﻮﻗﻒ ﺳﻨﺞ اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻲ، اﻣﻜﺎن ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﻳﺰی ﺑﺮای ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺗﻌﺮﻓﻪ ﻗﻴﻤـﺖ، ﺗﻐﻴﻴـﺮ ﺗﻌﺮﻓـﻪ ﺑـﺮای ﺳـﺎﻋﺖ ﻫـﺎی ﻣﺨﺘﻠـﻒ
ﺷﺒﺎﻧﻪروز، ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺗﻌﺮﻓﻪ ﺑﺮای وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﻣﺨﺘﻠﻒ و ... وﺟﻮد دارد. ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﻣﻌﺎﻳﺐ دﺳﺘﮕﺎﻫﻬﺎیﺗﻮﻗﻒ ﺳﻨﺞ راﻣﻲ ﺗﻮان ﺿﺮورت ﺟﻤﻊ آوری ﺳﻜﻪ ﻫـﺎ، اﻟـﺰام ﺑـﻪ ﻛﻨﺘـﺮل و ﻧﻈـﺎرت داﺋﻤﻲ، ﻫﺰﻳﻨﻪ ﻧﺼﺐ، ﺗﻌﻤﻴﺮ و ﻧﮕﻬﺪاری ﻧﺴﺒﺘﺎ ﺑﺎﻻ اﺷﺎره ﻧﻤﻮد و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ اﻳﻦ وﺳﺎﻳﻞ ﺑﻪ زﻳﺒﺎﻳﻲ ﺷﻬﺮ ﻟﻄﻤـﻪ زده و اﻣﻜﺎن ﺳﺮﻗﺖ و ﺗﺨﺮﻳﺐ آﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ وﺟﻮد دارد. ﺷﻜﻞ (1) ﻧﻤﻮﻧﻪای از دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎی ﺗﻮﻗﻒﺳﻨﺞ را ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ.
تعداد صفحات : 45
فرمت فایل :Word
