پژوهش در مورد دین و دیندارى در جهان معاصر

اختصاصی از زد فایل پژوهش در مورد دین و دیندارى در جهان معاصر دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:237

هفت آسمان: آیا نوع و میزان نیاز انسان معاصر به دین نسبت‏به گذشته تغییرى کرده است؟ اگر این نیاز تشدید شده است‏ به کدامین قرائت؟ و نیز چه مؤلفه‏هایى در جهان امروز در این تشدید نیاز مؤثر بوده است؟

استاد: راستش را بخواهید، سؤالتان، به سبب شدت ابهامى که دارد، لااقل براى من، قابل جوابگویى نیست. مثلا، معلوم نیست که منظورتان از لفظ دین، دقیقا، چیست. مى‏دانید که از این لفظ معانى بسیار عدیده‏اى اراده مى‏توان کرد. ممکن است، بر حسب بعضى از معانى این لفظ، انسان امروزى هیچ نیازى به دین نداشته باشد و، بنا به برخى از معانى دیگر آن، انسان امروزى همچنان نیازمند دین باشد ولى نوع نیازش، در قیاس با نیاز انسان گذشته به دین، متفاوت شده باشد یا میزان نیازش بیشتر یا کمتر و شدیدتر یا خفیفتر شده باشد. وانگهى، وقتى از مقایسه نیاز انسان معاصر با نیاز انسان گذشته به دین مى‏پرسید، مرادتان از لفظ گذشته چیست و منظورتان از انسان گذشته کیست. گذشته هم شامل یک ثانیه پیش مى‏شود و هم شامل ده سال پیش و هم شامل یک

دین و دیندارى در جهان معاصر

در گفت و گو با استاد مصطفى ملکیان

دین و اسطوره

در گفت‏وگو با دکتر میرجلال‏الدین

کزازى

امروزه، اسطوره در چه ساحتى کارکرد دارد؟

آیا ما باید از این وضع و حال متاسف باشیم یا نه؟

ا دیان در قرآن دین و قرائت پذیرى آن

گفت و گو با استاد صادق لاریجانى

ضرورت گفت‏وگوى ادیان و مذاهب اسلامى

در گفت‏وگو با آیت‏الله سیدمحمدحسین فضل‏الله

اشاره

دین و دین ‏پژوهى در روزگار ما...

 در گفتگو با دکتر داریوش شایگان 

تجربه خود شما چیست؟

حکمت متعالى ادیان  در گفت و گو با دکتر محمود بینا

پى‏نوشتها:

تحقیق در مورد مهدویت در ادیان الهی

اختصاصی از زد فایل تحقیق در مورد مهدویت در ادیان الهی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه199

فهرست مطالب

وظایف شیعه در عصر انتظار[1]

1-پاسداشت اندیشه‌ها

2-هوشیاری انقلابی

3-آراستگی اخلاقی

4-اصلاحات عمومی

5-آمادگی رزمی

قرآن و حضرت مهدی(عج)[2]

یکی از موضوعات قرآنی که خداوند متعال به آن اشاره فرموده است، مسأله حضرت مهدی(عج) و قیام آن حضرت می‌باشد. باید گفت؛ لازم نیست هر موضوع صحیحی با تمام خصوصیات و مشخصاتش در قرآن کریم وارد شده باشد.

چه بسیار جزئیات صیح و درستی که آن کتاب آسمانی اصلاً متعرض آن نشده است و ثانیاً؛ آیاتی چند در آن کتاب مقدس وجود دارد که روزی را برای جهان نوید می‌دهد که حق پرستان و حزب خدا پرستان و طرفداران دین و مردم شایستة جهان، قدرت و حکومت زمین را قبضه ی نمایند و دین اسلام بر تمام ادیان غالب می‌گردد.

  از باب نمونه

1-در سوره انبیاء آیه 105 می‌فرماید:

و لقد کتبنا فی الزبور من بعد الذکر ان الارض یرثها عبادی الصالحون

ما بعد از آنکه در تورات نوشته بودیم در زبور نوشتیم که بندگان شایسته من وارث زمین می‌شوند.

2-در سوره نور آیه 55 می‌فرماید:

خداوند به کسانی از شما که ایمان آورده اند و عمل شایسته انجام داده اند، وعده داده که آنان را خلیفه زمین گرداند، چنان که گذشتگانشان را نیز قبلاً خیفه گردانیده بود و دینی را که برایشان پسندیده است، استوار و نیرومند گرداند و ترسشان را به ایمنی تبدیل کند تا مرا عبادت کنند و چیزی را شریک قرار ندهند.

3-در سوره قصص آیه 4 می‌فرماید:

و نرید ان نمن علی الذین استضعفوا فی الارض و نجعلهم ائمه و نجعلهم الوارثین.

ما اراده کرده ایم که به ضعیفان زمین منت نهاده، و آنها را پیشوایان و وارثان زمین گردانیم.

4-در سوره توبه آیه 33 می‌فرماید:

هوالذی ارسل رسوله بالهدی و دین الحق لیظهره علی الذین کله ولو کره المشرکون.

او خدا

[1]-نهضت انتظار و انقلاب اسلامی‌(3) - تألیف علی اصغر الهامی‌نیا - صفحه 34 .

[2]-سیمای امام مهدی (عج) - مؤلف سیدمحمدرضا طباطبایی نسب - صفحه 13 .

تحقیق در مورد مصلح جهانی در کتب ادیان

اختصاصی از زد فایل تحقیق در مورد مصلح جهانی در کتب ادیان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه83

فهرست مطالب

 اصالت اعتقاد به ظهور مُنجى

 انتظار ظهور «منجى» در بین یهود و نصارى

 مسیح هاى دروغین

 عقاید اقوام مختلف جهان درباره مصلح موعود

 اسامى مقدّس حضرت مهدى(علیه السلام) در کتب مذهبى اهل ادیان

مقدمه :

انتظار ظهور یک مصلح بزرگ آسمانى، و امید به آینده و استقرار صلح و عدل جاویدان، امرى فطرى و طبیعى است که با ذات و وجود آدمى سر و کار داشته و با آفرینش هر انسانى همراه است و زمان و مکان نمى شناسد و به هیچ قوم و ملّتى اختصاص ندارد.

از این رو، همه افراد طبق فطرت ذاتى خود مایلند روزى فرا رسد که جهان بشریّت در پرتو ظهور رهبرى الهى و آسمانى و با تأیید و عنایت پروردگار، از ظلم ظالمان و ستم ستمگران نجات یافته، شور و بلوا در جهان پایان پذیرد و انسانها از وضع فلاکت بار موجود نجات یابند و از نابسامانى و نا امنى و تیره روزى خلاص شوند و سرانجام به کمال مطلوب و زندگى شرافتمندانه اى  نایل آیند.

به همین دلیل، در تمام ادیان و مذاهب مختلف جهان، از مصلحى _ که در آخر الزمان ظهور خواهد نمود و به جنایتها و خیانتهاى ضد انسانی خاتمه خواهد داد و شالوده حکومت واحد جهانى را بر اساس عدالت و آزادى واقعى بنیان خواهد نهاد _ سخن به میان آمده و تمام پیامبران و سفیران الهى در این زمینه به مردم با ایمان جهان، نویدهایى داده اند.

در این زمینه، یکى از نویسندگان معروف چنین مى نویسد:

«موضوع ظهور و علایم ظهور، موضوعى است که در همه مذاهب بزرگ جهان واجد اهمیّت خاصّى است. صَرفِ نظر از عقیده و ایمان که پایه این آرزو را تشکیل مى دهد، هر فرد علاقه مند به سرنوشت بشریّت، و طالب تکامل معنوى وقتى که از همه نا امید مى شود، و مى بیند که با وجود این همه ترقّیات

دانلود مقاله حجاب ، اعصار و ادیان

اختصاصی از زد فایل دانلود مقاله حجاب ، اعصار و ادیان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

«یا بنى آدم قد انزلنا علیکم لباسا یوارى سَوْاتکم و ریشا و لباس التقوى ذلک خیر ذلک من آیات اللّه‏ لعلکم یذکرون.»(1)
بررسى تاریخ زندگى بشر به دو طریق ممکن است :
1- گذشته انسان را از جهت مادّى یعنى سیر تکاملى انسان رااز حیث چگونگى تولید و صنعت مطالعه کنیم 2- گذشته انسان را از جهت رشد معنوى ، یعنى عروج و هبوط انسان‏ها در مسیر کسب صفات متعالى ، از آغاز خلقت تاکنون در پرتو هدایت‏هاى پیامبران خدا مورد بررسى قرار دهیم .
رنسانس و انقلاب صنعتى اروپا همه چیز را دگرگون کرد و توجه بشر را از علوم عقلى به سوى علوم تجربى و حسى سوق داد و به جاى فلسفه و جهان بینى الهى ، فلسفه و جهان بینى مادى را مطرح کرد و به جاى اخلاق و مفاهیم با ارزش معنوى و الهى ، مفاهیم اومانیستى را مطرح کرد. در تاریخ نیز به جاى بررسى و تحقیق درباره رشد معنوى انسان‏ها ، بررسى تاریخ رشد و تکامل ابزار تولید را جایگزین کرد.
امروز وقتى اسمى از تاریخ به میان مى‏آید ، مقصود از آن تاریخ تمدن است و مقصود از تاریخ تمدن ، تاریخ ابزار و تولید و رابطه آن با انسان‏هاست . از این‏رو ، دوره‏هاى تاریخ را بر اساس مبانى مادى نامگذارى کرده‏اند. حجاب ، امرى معنوى و در بر دارنده حیا و عفّت انسان‏ها است . مقصود از حجاب این است که در وجود و فطرت پیشینه حجاب
زنها نیرویى است به نام حیا که او را در مقابل مردان اجنبى به عفت و پاکدامنى دعوت مى‏کند . از آن جا که ادیان الهى منطبق با فطرت انسان‏ها هستند ، پوشش انسان‏ها نیز ریشه در فطرت و خواست درونى دارد.
پس پوشش زن واکنش است که زنها بر اثر یک نیروى درونى و فطرى به نام حیا ، در مقابل مردان اجنبى از خود نشان مى‏دهند ؛ مثل واکنش سرخ شدن صورت انسان‏ها هنگام خجالت . قرآن کریم مى‏فرماید: وقتى که آدم و حوا از بهشت هبوط آمدند ، به دنبال ساترى از برگ درختان مى‏گشتند ،(2) که فطرى بودن پوشش را مى‏رساند.
آثار به جامانده از انسان‏هاى اولیه نشانگر این است که حجاب پیشینه‏اى به درازاى تاریخ دارد و اختصاص به اسلام ندارد .
نقش برجسته‏اى که در تل العمارنه (در استان اسیوط مصر) موجود است و مربوط به چهارده قرن قبل از میلاد است ، تصویر ملکه «نفرتى تى» و دخترش را نشان مى‏دهد که هر دو پوشش به تن دارند.(3)
نقش برجسته‏اى که مربوط به چهارده قرن قبل از میلاد است ، تصویر فرعون مکاریتوس و یک زن و دخترش را نشان مى‏دهند که هر سه ، قسمت پایین بدن را پوشانیده‏اند.(4)
در تصویرى از یک نقاش مصرى که با توجه به اهرام سه گانه مصر ، قدمت آن به سه هزار سال قبل از میلاد مى‏رسد ، دختران تمام بدن خود و پسران نیمه پایین بدن را پوشانده‏اند .(5)
نقش برجسته‏هاى معبدهاى کارناسوس در موزه بریتانیا ، کتیبه معبد زئوس موزه برلین و مجسمه کاونارنس در موزه ناپل ، همگى نشان دهنده پوشش زنان در قبل از اسلام است .
در هر کدام از این موزه‏ها مجسمه‏هایى از زنان با پوشش کامل وجود دارد که قدمت آن‏ها به سه هزار سال قبل از میلاد مى‏رسد .(6)
از این تصاویر و نقاشى‏ها معلوم مى‏شود که اصل حجاب قبل از ظهور اسلام بوده و اسلام تنها حدّ و مرز آن را مشخص کرده است.
اسلام این عادت قدیمى را که از اعتدال بیرون بوده ، مثل بسیارى از عادات دیگر ، اصلاح و تعدیل نموده و جزء فریضه دینى قرار داده است .
به گواهى تاریخ ، زنان در یونان ، روم ، مصر و ایران باستان ، به ویژه زنان شهرنشین و زنان طبقه اشراف ، خود را مى‏پوشانیدند و از نظرها دور نگه مى‏داشتند. در یونان، زن هنگامى که از خانه بیرون مى‏آمد بدن و صورت خود را مى‏پوشانید . زنان آشورى به حجاب، بدن و صورت و سر عادت داشتند.
در روم شرقى (بیزانس) ، حجاب شدیدتر رواج داشت . در میان اروپائیان نیز حجاب معمول بود.
در روسیه ، حجاب تا هنگام سلطنت پطر کبیر معمول بود و در اثر کوشش و مداخله وى حجاب برداشته شد .
در ایران ، زنان اشراف بسیار کم از منزل خود بیرون مى‏رفتند و سخت به حجاب عادت کرده بودند.
حجاب از دیر زمان ، جزء عادات و آداب ملل متمدن جهان بوده است و اسلام آن را به صورت مناسب ، موافق با مصالح اجتماعى و حکم مذهبى قرار داده است.(7)
حجاب در عصر ابراهیم خلیل
در کتاب مقدس تورات آمده است ابى ملک جرار ، پادشاه فلسطین ، به سارا ، زن حضرت ابراهیم علیه‏السلام گفت: به ابراهیم هزار مثقال نقره دادم تا براى تو و همراهانت پرده چشم بگیرد.(8)
فرانکس ، مفسر آمریکایى تورات ، در تفسیر این آیه مى‏گوید : ابى ملک پول بسیار به ابراهیم ، شوهر سارا ، داد تا این که براى سارا نقاب بخرد که به صورت خود ببندد و جمال خود را ، که محل خوف ابراهیم علیه‏السلام بود ، از تمام سکنه آن جا بپوشاند و هر جا مى‏رود با نقاب باشد.(9)
علت نقاب نداشتن سارا این بود که حضرت ابراهیم خلیل علیه‏السلام را نمرود دوّم «بى لباس» از بابل بیرون کرد وآن حضرت نتوانست نقاب و لباس درست براى سارا همسرش تهیه کند.(10)

ابى ملک ، پادشاه فلسطین ، بت پرست بود ؛ اما براى نقاب سارا ، زن ابراهیم علیه‏السلام ، پول داد تا این که روى خود را از بت‏پرستان و غیر بت پرستان بپوشاند تا نامحرمان روى آن را نبینند. این کار ابى ملک دلالت مى‏کند که حجاب و نقاب زنان قبل از ظهور اسلام بوده است .
حجاب در قوم یهود
حجاب در میان قوم یهود شدیدتر بود. ویل دورانت مى‏گوید: اگر زنى به نقض قانون یهود مى‏پرداخت ، مثلاً بى آن که چیزى بر سر داشته باشد به میان مردم مى‏رفت ، مرد حق داشت بدون پرداخت مهریه ، او را طلاق دهد.(11)
حجاب در عصر جاهلیت
حادثه فجّار دوم بین قریش و هوازن واقع شد . منشأ آشوب این بود که گروهى از جوانان قریش در بازار عکاظ ، کنار زنى از قبیله بنى عامر نشسته بودند . آن زن روپوشى به چهره و پیراهن بلند داشت . جوانان از طرز لباش پوشیدن آن زن تعجب کردند و از او تقاضا کردند که نقاب از چهره بردارد ؛ اما ان زن از کنارزدن پوشش خود خوددارى کرد . یکى از جوان‏ها پیراهن آن زن را از پشت سرش به وسیله خارى به پشتش بست و آن زن متوجه نشد و وقتى از جایش بلند شد پشت او دیده شد . جوانان خنده کنان ، گفتند : او ما را از نگاه کردن به صورتش منع مى‏کرد ، اما حالا ما پشت او را دیدیم . آن زن فریاد زد : ـ آل عامر. در نتیجه ، جنگ که با خونریزى همراه بود ، واقع شد.(12)
حجاب در روم:
رومانى‏ها در عصر شوکت خود ، به حد کمال ، اهتمام به حفظ قانون حجاب داشتند ؛ حتى قابله‏ها و دایه‏ها بدون چادر و روپوش از خانه بیرون نمى‏رفتند . به این وسیله ، آنان از فساد اخلاقى و اختلال نظام هیأت اجتماعى ایمن بودند.(13)
حجاب در یونان
در دائرة المعارف لاروس آمده است: و کان من عادة نساء الیونانیین القدما ان یحجبن بطرف مآذرهن او بحجاب خاص کان یصنع فى جراید کوس و امرجوس و غیرها شفافا جمیل الصنعة ؛(14) عادت زن‏هاى قدیم یونان بر آن بود که خود را به حجاب مستور مى‏داشتند ، حتى قابله‏ها و پیرزن‏ها
ریشه یابی کلمه حجاب
علماى علم ادب و لغویون ، در کتاب‏هاى لغت ، کلمه «حجاب» را چنین معنا مى‏کنند : «حجاب» یعنى ستر و پرده.(15)
خداوند در داستان حضرت سلیمان علیه‏السلام غروب خورشید را این گونه توصیف مى‏کند : حتى توارت بالحجاب ؛ تا آن وقت که خورشید پشت پرده مخفى شود.(16)
خداوند درباره زنان پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله‏وسلم مى‏فرماید: «اذا سئلتموهن متاعا فسئلوهن من وراء حجاب»؛ هرگاه سؤال یا متاعى از آنها خواستى ، از پشت پرده بخواهید.(17)
خداوند درباره مشرکان که ایمان نمى‏آوردند ، از قول آنها مى‏گوید: و من بنینا و بنیک حجاب؛ میان ما و تو حجابى وجود دارد . پس تو به دنبال عمل خود باش و ما هم براى خودمان عمل مى‏کنیم.(18)
شایسته هیچ انسان نمى‏باشد که با خداوند سخن بگوید مگر از راه وحى یا پشت حجاب : «وما کان لبشر ان یکلّمه اللّه‏ الا و حیا او من وراء حجاب.»(19)
خداوند درباره پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله‏وسلم مى‏فرماید: اذا قرأت القران جعلنا بینک و بین الذین لا یومنون
بالاخرة حجابا مستورا.(20)
خداوند در سوره مریم مى‏فرماید: «فأتخذت من دونهم حجابا». میان خود و آنها حجاب افکند تا خلوتگاهش از هر نظر براى عبادت آماده باشد.(21)
واژه حجاب 7 بار در قرآن آمده است و معناى آن در همه موارد چیزى است که از هر جهت مانع دیدن دیگر شود.(22)
امام على علیه‏السلام در نامه‏اى به مالک اشتر مى‏نویسد: فلا تطولنّ احتجابک عن رعیتک؛ در میان مردم باش و کمتر خود را در اندرون خانه خود از مردم پنهان کن . دربان تو نباید تو را از مردم جدا کند ، بلکه خود را همیشه در معرض دید مردم قرار بده.(23)
واژه حجاب در اشعار نیز آمده است از جمله :
حجاب چهره جان مى‏شود غبار تنم ***
خوشا دمى که از این چهره پرده مى‏فکند(24)
تملق حجاب است و بى حاصلى ***
چو پیوندها بگسلى واصلى(25)
چون سیاره دوید از هر طرف شاه ***
تو گفتى در حجاب ابر شد ماه(26)
ما در این ره حجاب خویشتنیم ***
ورنه روى تو برابر ماست(27)
معنای اصطلاحی حجاب
اصطلاح «حجاب» در عصر ما ، به پوشش مخصوص زنان گفته مى‏شود .
اصطلاح حجاب در مورد پوشش زن ، یک اصطلاح جدید است . در قدیم ، مخصوصا در اصطلاح فقها ، کلمه «ستر» که به معناى پوشش است به کار مى‏رفت . فقها در کتاب‏هاى صلاة و نکاح ، که متعرّض این مطلب شده‏اند ، کلمه «ستر» را به کار برده‏اند نه «حجاب» را ؛ چون معناى رایج و شایع ، لغتِ «حجاب پرده» است که اگر در مورد پوشش به کار برده مى‏شود به اعتبار پشت پرده واقع شدن زن است و همین امر موجب شده که عده‏اى گمان کنند که اسلام خواسته زن همیشه پشت پرده و در خانه محبوس باشد ، در حالى که وظیفه پوشش که در اسلام براى زنان مقرر شده بدین معنا نیست که از خانه بیرون نروند. پوشش زن در اسلام این است که زن در معاشرت خود با مردان بدن خود را بپوشاند و به جلوه‏گرى و خودنمایى نپردازند . آیات مربوط این معنا را ذکر مى‏کند . فتواى فقها نیز مؤید این مطلب است.(28)
پس مقصود از حجاب زن در اسلام این است که زنان به جز صورت و دو دست و اعضاى بدن و مواضع زینت و زیور خود را در برابر مردان بیگانه بپوشاند ، تا بدین وسیله به حفظ عفّت و شرافت خود موفق شوند.(29)
کلمه «حجاب» در اصطلاح اهل دین ، به معناى پوشش تمام زن به وسیله چادر و نقاب ، بسیار شایع است و این اصطلاح از معناى لغوى ریشه مى‏گیرد و از آن جهت که پرده ، سبب پوشیدن هر چیز است که پشت آن قرار گیرد ، زیبایى‏هاى زن هم به وسیله نقاب و چادر مستور مى‏گردد و پشت آن واقع مى‏شود و فقها بدین جهت کلمه «حجاب» را در پوشش کامل زنان به کار برده‏اند ؛ نه از آن جهت که زن همیشه پشت پرده و در خانه محبوس و زندانى باشد ، بلکه اسلام پوشش را براى زنان مقرر کرد که هنگام بیرون آمدن از خانه پشت پرده حجاب و نقاب قرار گیرد تا زیور آنان در برابر دیدگان اجانب قرار نگیرد.(30)
حجاب ، پوشش مناسب براى زنان است تا قسمت‏هایى که تحریک کننده غرایز مردانه است را بپوشانند و این کار به جهت ارزش و احترام زنها مى‏باشد ، تا این که به عفاف شناخته شود و مورد آزار و اذیت افراد شرور قرار نگیرند.(31)
حجاب تکلیف شرعی زنان است
پوششِ زنان ، حکمى شرعى است . دلیل این مطلب عبارت است از:
1. عقل؛ 2. سیره عملى؛ 3. آیات؛ 4. روایات .
1. عقل
کشف حجاب مستلزم مفاسد گوناگون است ، بلکه موجب گسیختن ریشه خانواده و فساد در جامعه مى‏شود و دفعِ مفاسد ، عقلاً واجب است.(32)
2. سیره عملیه
اقوام و قبایل مختلف از مسلمان‏ها ، در آداب و رسوم با یکدیگر اختلاف زیاد دارند اما در مورد نماز ، روزه ، حج و حجاب اتفاق دارند . زنان مسلمان از صدر اسلام تاکنون حجاب داشته‏اند . بنابر این حجاب از ضروریات دین است . و انکار آن ، انکار ضرورى دین است.(33)
3. قرآن و مسأله «حجاب»
«و قل للمؤمنات یغضضن مِن اَبصارهن و یحفظن فروجهن و لایبدین زینتهن الا ماظهر منها و لیضربن
بِخُمرهن على جیوبهن و لا یبدین زینتهن الا لبعولتهن.... و لایضربن بارجلهن لیعلم ما یخفین من زینتهن.»
و بگو اى محمد صلى‏الله‏علیه‏و‏آله‏وسلم به زن‏هاى مؤمن که بپوشند چشم‏هاى خود را و محافظت کنند عورت‏هاى خود را و ظاهر نکنند زینت‏هاى خود را مگر زینت‏هایى که قهرا آشکار است و باید بیندازند مقنعه‏هاى خود را بر گریبان‏هاى خود و ظاهر نکنند زینت‏هاى خود خود مگر براى شوهران.... باید نزنند پاهاى خود را به زمین طورى که زینتهاى پنهان آنها شود.(34)
در دوره جاهلیت ، زنان روسرى‏هاى خود را پشت سر مى‏انداختند و قسمتى از سینه و گردن و گردنبند و گوشواره آنها آشکار مى‏شد. با نزول این آیه ، زنان مأمور شدند روسرى خود را به جلو و پیش رو بیاندازند تا اعضاى مذکور پنهان شود.(35)
امام باقر علیه‏السلام فرمود : قبل از نزول این آیه ، زن‏ها روسرى‏هاى خود را به عقب مى‏انداختند . جوانى از انصار چشمش به زنى افتاد و شیفته او شد . آن زن داخل کوچه تنگى شد . جوان که متوجه او بود ، استخوان یا شیشه‏اى که در دیوار بود صورت او را خونى کرد و آن جوان ماجرا را به پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله‏وسلم نقل کرد، این آیه نازل شد.(36)
«لایبدین زینتهن الا ما ظهر منها؛» زن‏ها نباید زینت‏هاى خود را آشکار کنند مگر آن مقدار از زینت که معلوم است.
مراد از زینت که نباید آشکار کند چیست؟ چند معنا براى زینت ذکر شده است :
1. زینت‏هاى پنهان و طبیعى یعنى اندام و زیبایى زن . زینت‏هاى آشکار ، چهره و دو دست تا مچ زن‏ها است.(37)
2. بعضى زینت را به معناى محل زینت گرفته‏اند ، زیرا آشکار کردن خود زینت مثل گوشواره و گردنبند به تنهایى مانع ندارد و ممنوعیت مربوط محل قرار گرفتن آن‏هاست.
3. بعضى زینت‏هاى آشکار را به معناى زینت آلات گرفته‏اند ، البته به این شرط روى بدن قرار گرفته باشد . طبیعى است که آشکار کردن چنین زینتى توأم با آشکار کردن اندامى است که زینت بر آن قرار دارد.
معناى درست ، معناى سوم است. زنها حق ندارند زینت‏هایى که پنهان است آشکار سازند ، هرچند اندامشان نمایان نشود . بنابر این نشان دادن لباس‏هاى مخصوصى که در زیر لباس یا چادر مى‏پوشند مجاز نمى‏باشند و قرآن کریم از ظاهر کردن چنین زینتى نهى کرده است.
«و لیضربن بخمرهن على جیوبهن.»
خمر: جمع خمار به معناى پوشش است ، ولى معمولاً به چیزى گفته مى‏شود که زن‏ها با آن سر خود را مى‏پوشانند . جیوب: جمع جیب به معناى یقه پیراهن است که از آن به گریبان تعبیر مى‏شود و گاه به قسمت بالاى سینه به تناسب مجاورت با آن اطلاق مى‏شود.
از این جمله استفاده مى‏شود که زنان قبل از نزول این آیه ، روسرى‏هاى خود را به شانه‏ها یا پشت سر مى‏انداختند ، طورى که مقدارى از سینه و گردن نمایان مى‏شود . قرآن دستور داد زنان روسرى‏هاى خود را بر گریبان خود بیفکنند تا گردن و قسمتى از سینه که بیرون است پنهان گردد. ابن عباس مى‏گوید : این دستور به سبب این است که سینه ، گلو ، مو و گردن زنان از دید بیگانه‏ها محفوظ بماند.(38)
زنان نباید زینت‏هاى خود را آشکار سازند مگر براى 12 طایفه که آنها را خداوند استثنا کرده است.(39)
1. در این آیه ، پوشاندن چشم مقدم شده بر حفظ و پوشش، که دلیل بر اهمیت اصل حجاب است ، چون نگاه ، مقدمه فتنه است . وقتى که پوشیدن چشم از نامحرم واجب باشد ، حجاب نیز واجب خواهد بود.
2. این آیه حدود و مرز حجاب را مشخص مى‏کند و وظیفه پوشش زن مسلمان را روشن مى‏کند که چگونه لباس بپوشد و اظهار زینت نکند ، مگر در صورتى که از طرف شرع اجازه داده شده است و آن در دو مورد است:
الف) زینت‏هایى که آشکارا و معلوم‏وار است واجب نیست بپوشاند.
ب) عده‏اى از محارم نیز استثناء شده‏اند که در این صورت نیز اظهار زینت براى زنها حرام نمى‏باشد.
«یا ایّها النبى قل لازواجک و بناتک و نساء المؤمنین یدنین علیهن من جلابیبهن ذلک ادنى ان یعرفن فلا یؤذین و کان اللّه‏ غفورا رحیما.»
اى پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله‏وسلم بگو براى زنان و دختران و زنان مؤمنین که نزدیک کنند بر روى تمام بدنشان چادرهایشان را و این شیوه براى این است که به عفاف و نجابت شناخته شوند و مورد آزار و اذیت قرار نگیرند.(40)
مراد از جلابیب چیست؟ سه نظر وجود دارد :
الف) پارچه‏اى بزرگ که از روسرى بلندتر است و سرو گردن و سینه را مى‏پوشاند.
ب) مقنعه و خمار (روسرى) .
ج) پیراهن گشاد.
قدر جامع این است که بدن را بپوشانند. بیش‏تر به نظر مى‏رسد که منظور پوششى است که از روسرى بزرگتر و از چادر کوچک‏تر است.(41)
علامه طباطبایى رحمه‏الله مى‏فرماید: کلمه «جلابیب» جمع جلباب است و آن جامه‏سرتاسرى است که تمام بدن را مى‏پوشاند و یا روسرى مخصوص است که صورت و سر را ساتر مى‏شود.(42)
«و اذا سألتموهن متاعا فاسئلوهن من وراء حجاب ذلک اطهر لقلوبکم و قلوبهنّ»؛ هرگاه حاجتى داشته باشید که از زنان پرسشى نمایید یا متاعى بخواهید باید از پشت پرده سؤال نمایید که این کار پاکیزه‏تر است براى دلهاى شما و دل‏هاى آنان.(43)
شأن نزول: اصحاب پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله‏وسلم گاهى براى حوایجى که داشتند وارد خانه‏هاى پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله‏وسلم مى‏شدند و گاهى مى‏شد که پیامبر تشریف نداشتند ، قهرا طرف تکلّم ، زن‏هاى پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله‏وسلم بود . آیه مذکور نازل شد که وقتى چیزى لازم شد از پشت پرده با آنها تکلّم کنید.(44)
وجه استدلال: «این آیه اگر چه اختصاص به زنهاى پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله‏وسلم دارد ، ولى مورد از قبیل مثال است و مانعى از شمول حکم به سایر زنها ندارد و علماى اسلام نیز حکم را منحصر به زن‏هاى پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله‏وسلم و از تکالیف آنها ندانسته‏اند و تخصیص حکم به زنهاى پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله‏وسلم هم دلیلى ندارد. پس اصحاب با فیض حضورى که نسبت به پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله‏وسلم داشتند اگر استتار و حجاب زن از مرد باعث تطهیر قلوب آنها بشود باقى افراد که از فیض حضورى پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله‏وسلم بهره نداشتند حجاب زن از مرد بیش‏تر موجب تطهیر قلوب آنها خواهد بود و هرچه باعث صفاى قلب و صدق زبان وحسن عمل باشد امر به آن در شریعت اسلام واجب است.»(45)
«و القواعد من النساء اللاتى لایرجون نکاحا فلیس علیهن جناح ان یضعن ثیابهن غیر متبرجات بزینة و ان یستغفعن خیرلهن و اللّه‏ سمیع علیم؛» زن‏هاى بازنشسته که میل به نکاح ندارند باکى نیست که کنار بگذارند لباس‏هاى خود را یعنى جلباب و خمار خود را بیندازند ، البته در حالى که قصد آنها اظهار زینت و جلوه‏گرى نباشد و اگر در حال پیرى جانب عفت را نگاه بدارند براى آنها بهتر است ، زیرا خداوند شنوا و دانا است.(46)
وجه استدلال: «الف و لام در القواعد به معناى التى است و متضمن معناى شرط است . لذا در خبر او «فا» واقع شده است . پس محصل معنا آن باشد که وضع بالاپوش براى زنان که از قواعد هستند و امید به ازدواج ندارند جایز است و مفهوم شرط که بالاتفاق حجت است این باشد که جایز نیست براى زن‏هایى که از قواعد نمى‏باشند و امید به ازدواج دارند ، هنگام بیرون رفتن سر اندرزهاى خود را فرو نهند.»(47)
«اگر حجاب بر زنان واجب نبود پیره‏زنان را رخصت به بى حجابى غلط بود و تخصیص دادن زنان پیر را به جواز عدم حجاب دلیلى است که زنان دیگر واجب است با حجاب باشند ، و الا وجهى ندارد که زنان پیر را تخصیص دهد و استثناء کند.»(48)
«این تکلیف رفعش از پیرزنان ، برهان است بر ثبوت تکلیف براى زن‏هاى جوان ، زیرا اگر همه زن‏ها بى‏حجاب بودند اختصاص وضع ثیاب به قواعد از زنان بى محل بود.»(49)
«و قرن فى بیوتکن و لاتبرّجن تبرّح الجاهلیة الاولى» زن‏ها به خانه هایشان بمانند و مثل زن‏هاى عصر جاهلیت زیورنمایى نکنند.(50)
واژه «قرن»: یا از ریشه «قرار» است یعنى در خانه‏هاى خود بمانند و یا از ریشه «وقار» یعنى در رفتار و کردار خود باوقار باشند.(51)
واژه «تبرّج»: علامه طباطبائى رحمه‏الله مى‏فرماید : تبرّج به معناى ظاهر شدن در برابر مردم است ، همانطورى که برج قلعه براى همه هویدا است.(52)
در مجمع البیان آمده است : تبرّج : ابراز کردنِ زر و زیور و موارد زینت و زیبایى است و آن گرفته شده از بُرج است.(53)
4. عن ابى عبداللّه‏ علیه‏السلام قال مر ابو جعفر بامرأة مُتنقِّبه و هى مُحرِمه فقال أحرِمى و أسفرى و أرخى
ثوبِک من فوق رأسِکِ فانک ان تنقّب لم یتغیر لونِک فعال له رجل الى این تُرخیه؟ قال تغطى عینیهما.
امام صادق علیه‏السلام فرمود: امام باقر علیه‏السلام از زن محرمهِ نقاب دار گذشت ، به او فرمود : احرام بینداز و رویت را باز کن و لباست را از روى سرت بیاویز ، زیرا اگر نقاب بگیرى رنگت تغییر نخواهد کرد. مردى عرض کرد تا کجا لباس را بیاویزد؟ امام فرمود : چشمانش را بپوشاند.(54)
عن سماعة قال سألته عن المرأة تصلّى متنقبّه قال اذا کشفت عن موضع السجود فلا بأس به و ان أسفرت فهو افضل.
سماعه مى‏گوید : از امام علیه‏السلام پرسیدم از زنى که با نقاب نماز مى‏خواند ، فرمود : اگر جاى سجده را باز کند باک نیست واگر تمام صورت را در نماز باز بگذارد بهتر است.(55)

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله   23 صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید

دانلود مقاله آفرینش زن در قرآن و ادیان الهى

اختصاصی از زد فایل دانلود مقاله آفرینش زن در قرآن و ادیان الهى دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

 زن در آفرینش در بعد روحى و جسمى از همان گوهرى آفریده شده که مرد آفریده شده است و هر دو جنس در جوهر و ماهیت یکسان و یگانه‏اند و تمایز و فرقى در حقیقت و ماهیت میان زن و مرد نیست. قرآن به صراحت از این حقیقت پرده برمى‏دارد: یا ایها الناس اتقوا ربکم الذى خلقکم من نفس واحدة و خلق منها زوجها... اى مردم از پروردگارتان که شما را از نفس واحدى آفرید و جفتش را (نیز) از او آفرید و از آن دو زنان و مردان بسیارى پراکنده کرد، پروا دارید (نساء، 1)، هو الذى خلقکم من نفس واحدة و جعل منها زوجها لیسکن الیها او است آن کس که شما را از نفس واحدى آفرید و جفت وى را از آن پدید آورد تا بدان آرام گیرد (اعراف، 189) . بنابراین زن در آفرینش از همان جوهر و گوهر مرد است و اندیشه یکسانى و یگانگى ماهوى زن و مرد، اندیشه قرآنى است که از آیات الاهى به روشنى به دست مى‏آید . تنها در این زمینه نظر دیگرى است که خلقت زن را از زائده خلقت مرد تصویر مى‏کند، لیکن در این نظر به برخى از حادیث استناد شده است که در حدیثى از امام صادق (ع) مردود شمرده شده است. زراره مى‏گوید: از امام صادق (ع) از آفرینش حوا سؤال شد که برخى مى‏گویند: خداوند حوا را از دنده پایین و چپ آدم آفرید، امام (ع) فرمود: خدا منزه و برتر است از این نسبت، آن کس که چنین مى‏گوید مى‏پندارد که خداوند قدرت نداشت براى آدم همسرى از غیر دنده‏اش بیافریند! علامه مجلسى مى‏گوید: «مشهور میان مورخان و مفسران اهل سنت این است که حوا از دنده آدم آفریده شده و به این معنا برخى از احادیث نیز دلالت دارد، لیکن این حدیث و احادیث دیگرى این موضوع را رد مى‏کند...» . آنچه محقق است و قرآن بدان اشاره دارد زن و مرد براى زندگى دنیا و نیز براى بقاء نسل بشر مکمل یکدیگر هستند، بدین صورت که ماده اولیه این محصول یا مصنوع از مرد است و اراده سازندگى آن از خداوند توانا ولى کارخانه آن یعنى دستگاه سازندگى انسان و زحمات بار آوردن آن در اختیار زن قرار دارد و جا دارد که براى حفظ و سلامت این کارخانه از دستبرد نامحرمان و خرابکاران، مقررات و دستورات لازمى هم صادر گردد.
آفرینش زن در ادیان الهى
در تمام مذاهب و ادیان الهى آمده است که زن و مرد از «نفس واحده» آفریده شده‏اند. در عهد قدیم آمده است: «پس خدا موجودات را آفرید، لیکن براى آدم معاونى موافق وى یافت نشد و خداوند خوابى گران بر آدم مستولى گرداند تا بخفت پس یکى از دنده‏هایش را گرفت و گوش در جایش پرکرد و خدا آن دنده را زنى بنا کرد و او را نزد آدم آورد.

زن در تاریخ و ملل گوناگون
زن را یک موجود ضعیف و ناچیز به شمار مى‏آوردند. به دختران ارث نمى‏دادند و بعضى او را از افراد بشر و انسانیت به شمار نمى‏آوردند، فقط زنان را براى خدمت به مردان و اطفاى شهوت جنسى براى مردها نگاه مى‏داشتند. مرد مى‏توانست زنهاى متعدد بگیرد و یا طلاق بدهد . اگر زن مى‏مرد زن بگیرد ولى اگر شوهر مى‏مرد، زن حق ازدواج نداشت و از معاشرت در خارج هم ممنوع بود. در هند زن تابع شوهر بود و بعد از مردن او، دیگر حق ازدواج نداشت و باید با جسد شوهر سوزانده مى‏شد... و در ایام عادت ماهیانه نجس و پلید و لازم الاجتناب بود . زن در میان ملل قبل از اسلام حد وسط بین انسان و حیوان بود از او مانند انسان ضعیفى که باید به انسانهاى متوسط کمک بدهد استفاده مى‏شد. اعراب مشرک خشن، بى‏رحم متعصب دختران معصوم خود را زنده به گور مى‏کردند. تا وقتى که خورشید اسلام از پس ابرهاى تاریک عربستان طلوع نمود. پیغمبر اسلام (ص) پس از ارشاد کلمه توحید با اشاره پروردگار در قرآن اول کارى که کرد از این عادت شوم اعراب جلوگیرى نمود، حضرتش به زنان و دختران احترام مى‏گذاشت و با تمام عظمتش به زنهاى پیر سلام مى‏کرد و چنانکه شیعه و سنى نقل کرده‏اند، مکرر دست دخترش فاطمه سلام الله علیها را مى‏بوسید و مى‏فرمود: «فاطمة بضعة منى من آذاها فقد آذانى و من آذانى فقد آذان الله» فاطمه پاره تن من است هر کس او را اذیت کند حقیقتا مرا اذیت کرده است و هر کس مرا اذیت کند خدا را اذیت کرده است.
مقام زن در اسلام و در آئین‏هاى دیگر
مشاهده و تجربه این معنا را ثابت کرده که مرد و زن دو فرد، از یک نوع و از یک جوهرند، جوهرى که نامش انسان است، چون تمامى آثارى که از انسانیت در صنف مرد مشاهده شده، در صنف زن نیز مشاهده شده است، (اگر در مرد فضائلى از قبیل سخاوت، شجاعت، علم خویشتن دارى و امثال آن دیده شده در صنف زن نیز دیده شده است)آنهم بدون هیچ تفاوت، بطور مسلم ظهور آثار نوع، دلیل بر تحقق خود نوع است، پس صنف زن نیز انسان است، بله این دو صنف در بعضى از آثار مشترکه(نه آثار مختصه از قبیل حامله شدن و امثال آن)از نظر شدت و ضعف اختلاف دارند ولى صرف شدت و ضعف در بعضى از صفات انسانیت، باعث آن نمى‏شود که بگوئیم نوعیت در صنف ضعیف باطل شده و او دیگر انسان نیست.و با این بیان روشن مى‏شود که رسیدن به هر درجه از کمال که براى یک صنف میسر و مقدور است‏براى صنف دیگر نیز میسور و ممکن است و یکى از مصادیق آن استکمالهاى معنوى، کمالاتى است که از راه ایمان به خدا و اطاعت و تقرب به درگاه او حاصل مى‏شود، با این بیان کاملا روشن مى‏شود که در افاده این بحث، بهترین کلام و جامع‏ترین و در عین حال کوتاه‏ترین کلام همین عبارت: "انى لا اضیع عمل عامل منکم من ذکر او انثى بعضکم من بعض"است و اگر خواننده محترم این کلام را با کلامى که در تورات در این باره وارد شده مقایسه کند برایش روشن مى‏گردد که قرآن کریم در چه سطحى است و تورات در چه افقى!.
در سفر جامعه تورات آمده: من و دلم بسیار گشتیم(من با کمال توجه بسیار گشتم) تا بدانم از نظر حکمت و عقل جرثومه شر یعنى جهالت و حماقت و جنون چیست، و کجا است؟

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله 8   صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید