این مطلب از مطالب آزاد موجود در اینترنت جمع آوری شده است و در مورد ایجاد انگیزه در دبیران و آموزگاران جهت آموزش درس تربیت بدنی و در 11 صفحه می باشد و در زیر قسمتی از متن آورده شده است :طی ۵۰ سال اخیر تحول قابل توجهی در برنامه درسی از حیطه ظرفیت زمانی و مکانی صورت نگرفته و در اولویت های مسؤولان نظام آموزش و پرورش نگاه جدی به بحث ورزش وجود ندارد. برنامه چهارم توسعه توجه ویژه ای به ورزش دانش آموز داشت اما آیا دولت به سیاست های برنامه چهارم توجه دارد آ یا نمایندگان مجلس بر اهمیت این برنامه واقف اند به راستی چرا باید برنامه چهارم توسعه در بخش ورزش دانش آموزی اجرا نمی شود تربیت بدنی بخشی از تعلیم و تربیت عمومی است که با واسطه قرار دادن جسم از طریق ورزش به تکامل جنبه های وجودی انسان کمک می کند. بنابراین امروزه در نظام تعلیم و تربیت جهانی نقش تربیتی بارزی دارد و در این راستا می طلبد که کشورهای در حال توسعه، حضور درس ورزش را در برنامه هفتگی دانش آموزان پررنگ تر کنند. در نظام آموزش و پرورش برخی کشورها، همه روزه برنامه زنگ ورزش وجود دارد ولی در نظام آموزش و پرورش ایران و برخلاف اینکه قانون اجباری شدن زنگ ورزش در سال ۱۳۰۶ تصویب شد، ولی عملا به این مسأله توجه جدی نمی شود و متاسفانه بعد از انقلاب هم فهم عمیق و دقیقی نسبت به این موضوع از جانب اولیای امر صورت نگرفته است، به نحوی که ساختار تربیت بدنی آموزش و پرورش همواره دستخوش تغییرات تحولی و حتی نزولی بوده است.
تربیت بدنی ابتدا از اداره کل به معاونت تربیت بدنی ارتقاء یافت اما بعد از مدتی دوباره به اداره کل تبدیل شد که عملا در سه سال اخیر فعالیت قابل توجهی در عرصه توسعه برنامه های درسی، کتب آموزشی، امکان مناسب و نهایتا ایجاد امنیت و علاقه شغلی در معلمان ورزش به وجود نیامده است. متاسفانه طی ۵۰ سال اخیر تحول قابل توجهی در برنامه درسی از حیطه ظرفیت زمانی و مکانی صورت نگرفته است و در اولویت های برنامه ریزی آموزشی و مسؤولان نظام آموزشی و پرورش نگاه به ورزش دانش آموزی به طور جدی وجود ندارد.
محتوای تربیت بدنی بر حسب اهمیتی که می تواند در سلامت، تربیت و ترفیع دانش آموزان داشته باشد در ظرف زمانی دو ساعت نمی گنجد و به همین دلیل امروز کشورهای توسعه یافته تلاش داشته اند که با تجدید نظر در نظام برنامه ریزی ساعت درس ورزش را ارتقاء دهند. طرح جامع ورزش کشور، با مطالعات منطقی که انجام داده است و با توجه به محدودیت های موجود ایران مالی، مادی و نیروی انسانی، افزایش حداقل سه ساعت در برنامه چهارم و چهار ساعت در برنامه پنجم را پیش بینی کرده است تا به این ترتیب بتوان امکانات و تسهیلات مورد نیاز را طی دو برنامه فراهم کند. در مدت زمانی چهار ساعت بهتر می شد برنامه های آموزشی و تربیتی تربیت بدنی را که از گستردگی بسیاری هم برخوردار است، اجرا کرد. با توجه به شرایط احداث یک سالن در کنار پنج مدرسه در برنامه چهار توسعه و براساس مطالعات طرح جامع به عمل آمده بود و دخترها در اولویت این برنامه قرار داشت. خوشبختانه مطالعات زیادی در طول مدت معاونت صورت گرفته و تحقیقات گسترده ای انجام شد. نتایج آن تحقیقات که هم کمبود ها و کاستی ها را بیان می کرد و هم راهکارهای لازم را برای ارتقاء موقعیت ورزش دانش آموزی در زمینه امکانات، تجهیزات، برنامه های آموزشی، کمک آ موزشی و... را ارائه می کرد.
تحقیقات صورت گرفته بالغ بر ۲۰۰ موضوع بود که مولفه های رشد و تقویت ورزش دانش آموزی را فرا هم کرده بود. ولی متاسفانه با نادیده انگاشتن همه آثار مثبت تحقیقاتی که همزمان با طرح جامع اتفاق افتاده بود عملا فرصت ها از بخش ورزش دانش آموزی سلب شد می طلبد که در راستای توسعه ورزش دانش آموزی اقدامات جدیدی صورت بگیرد و آنجا را که برنامه ریزی غلط صورت گرفته و تصمیمات ناصحیح اتخاذ شده جبران کنیم و زمان از دست رفته باز پس گرفته شود.
برای اعتلای ورزش و توسعه فراگیر آن در جامعه به نظر میرسد افزایش انگیزه مربیان و معلمان ورزش همچ
ایجاد انگیزه در دبیران و آموزگاران جهت آموزش درس تربیت بدنی
