لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:46
فهرست مطالب
پیشرفت هایی در کاهش آسیب میوه ها و سبزیجات در طول انجماد
- I. مقدمه
.II شرطی کردن دمایی
- A. شرطی کردن دمایی سرد
- B. شرطی کردن دمایی دو مرحله ای
- C. تغییرات فیزیولوژیکی القا شده بوسیله دما
- D. شرطی کردن در دمای بالا
- III. گرما دادن متناوب
- A. بهبود اثرات آسیبی انجماد بوسیله گرما دادن متناوب
- B. مکانیسمهای احتمالی گرما دادن متناوب
- IV. اتمسفر کنترل شده
- A. فواید
- B. خطرات
- V. تنظیم کننده های رشد گیاه
- A. اسید اسکوربیک
- B. تریازولها
- C. اتیلن
- D. پلی آمینها
.VI دیگر مواد شیمیایی
- A. قارچ کشها
- B. کلسیم
- C. آنتی اکسیدانتها و مواد نابود کننده رادیکالهای آزاد
- VII. بسته بندی کردن
- VIII. مومیایی کردن و دیگر پوشش دهنده ها
- IX. نکات نتیجه گیری شده
پیشینه ذکر شده
I. مقدمه
یکی از اهداف اصلی تحقیق روی آسیب در طول سرد کردن محصولات کشت شده یافتن روشهای موثر برای کاهش آسیب حاصل از سرد کردن است. محصولات تازه حساس به سرد کردن از فواید کلی نگهداری از طریق سرد کردن بهره مند نیستند و سریعاً اگر در یخچال نگهداری نشوند، نابود می شوند. اگر عمل سرد کردن در این بافتهای حساس افزایش داده شود و یا اگر ظهور علائم آسیب در طول سرد کردن به تاخیر بیفتد، در این صورت نگهداری کالاها در دماهای پایین تر برای کاهش میزان نابودی امکانپذیر است.
در طول 50 سال گذشته گزارشات متعددی درباره تکنیکهای مختلفی که می تواند در طول دوره بعد از برداشت برای کاهش آسیب به کار رود منتشر شده است. این تکنیکها می تواند به صورت شرایط دمایی، گرما دادن متناوب، کنترل اتمسفر، کاربرد تنظیم کننده های رشد، دیگر مواد شیمیایی، مومیایی کردن و پوشش دهنده ها و بسته‌بندی طبقه بندی شود.
سه پیشرفت اول دستکاری و تعدیل شرایط محیطی است، در حالی که بقیه شامل درمان مستقیم کالاست. بعضی از این تکنیکها روی کالاهای خاص موثرتر هستند. روشهای پیشگیری و کاهش آسیب در طول سرد کردن در مقالات مروری که قبلاً ذکر شده است. با وجود این تکنیکهای جدید دائماً در حال گسترش هستند. این مقاله مروری بر تکنیکهای مختلف بعد از برداشت برای کاهش آسیب در طول انجماد در خوشه های کشت های مختلف می باشد و آنها را جمع آوری می کند. همچنین برای کمک به خواننده و ارائه مطالب مورد علاقه اطلاعات بصورت جدول در آمده است. در یان جدولها، اجزاء مهم هر اقدام مانند دما، مدت شرطی کردن، دمای نگهداری، گرمای متناوب، مدت گرما دادن ودرجه حرارت و مقادیر CO2, O2 در نگهداری اتمسر کنترل شده، تنظیم کننده های رشد برای کاهش آسیب درطول سرد کردن آمده است.
خواننده هایی که به جزئیات بیشتر علاقه مند هستند (در مورد مکانیسمهای ممکن در کاهش آسیب در طول سرد کردن) به مطالعات پارکین و همکاران (1989)، وانگ (1989) ریسون و روت (1990) مراجعه کنند.
II. شرطی کردن دما
دمای پیش از نگهداری اثری مهم بر حساسیت محصولات در برابر آسیب حاصل از انجماد دارد.
A. شرطی کردن دما
درجه حرارتی که میوه ها و سبزیجات دقیقاً قبل از عمل سرد کردن در تماس با آن قرار می گیرند به طور معنی داری به تحمل سرد کردن این محصولات تاثیر دارد. شرطی کردن در درجه حرارتهای کمی بالاتر از محدوده سرد کردن بحرانی تحمل محصولات را به سرد کردن در طول دمای نگهداریکم متعاقب را افزایش می دهد و ظهور نشانه های آسیب را به تاخیر می اندازد.
فلفلهای شیرین که در درجه حرارت زیر 7 نگهداری می شوند گودیهای سطحی و پرزهای زائد روی پوست آنها ظاهر می شود. با وجود این فلفلهایی که در 10 برای 5 روز قبل از شروع نگهداری در 1، 4 یا 7 شرطی شدند، کمتر در برابر سرد شدن آسیب دیدند.
تحقیق در مورد پیشرفت هایی در کاهش آسیب میوه ها و سبزیجات در طول انجماد
